You are crazy!!! บ้าอย่างนี้เจอฉันหน่อยเป็นไง

บทที่ 4

หลังจากเสียงสัญญาณพักกลางวันดังขึ้นแต่ละคนก็ทยอยกันออกจากห้องไปเพื่อรับประทานอาหารกลางวันแต่ชั้นรอพี่ของชั้นที่เพิ่งออกไปเมื่อคาบก่อนหน้านี้เพราะคุณครูเรียก ความจริงชั้นหมายถึงคุณครูเรียกหัวหน้าและรองหัวหน้าไปนั่นก็คือ เรลลาห์และพี่โช

“ไม่ไปกินรึไง”หมอนั่นกำลังเก็บวิชาที่เพิ่งเรียนเสร็จลงกระเป๋า

“ชั้นจะรอพี่ชั้นก่อน จบนะ”

“งั้นเดี๋ยวชั้นอยู่เป็นเพื่อน”

“ไปเลยน่ะไม่ต้องมารอเลย”

“จะให้ชั้นไปไหนเล่าชั้นไม่มีเพื่อน ความจริงชั้นยังไม่รู้จักใครเลยนอกจากเธอกับ...พี่ชายเธอ”หมอนั่นพูดประโยคหลังพร้อมกับ ทำหน้าเหมือนนึกอะไรได้“เออ...แล้วทำไมตอนแรกเธอว่าเธอเป็นแฟนกับพี่ชายตัวเองหล่ะ ชั้นเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นน้องสาวก็วันนั้นที่ชั้นไปเรื่องนั้นหน่ะแหละ”หมอนั่นหลีกเลี่ยงอย่างหนัก ก็นะไม่มีใครอยากพูดให้มันฝืดคอหรอก

“ก็ยัยจี๊สอะไรนั่นแหละมาทำตาเยิ้มใส่พี่ชั้นก่อนหนิ ตอนแรกนึกว่ายังไม่มีแฟนแต่ถ้ามีแฟนแล้วก็ค่อยยังชั่ว”

“นี่แฟนชั้นชื่อแจ๊สนะ ไม่ใช่จี๊ส”นายนั่นพูดเหมือนอารมณ์เสียนิดๆ

“เออๆ รู้แล้ว ทีนี้ก็ไปกินข้าวเลย”

“เอ๊ะ นี่เธอยังพูดไม่รู้เรื่องอีกหรอว่าชั้นเป็นเด็กนักเรียนใหม่ไม่รู้จักใครเลย”

“เออลืม”

“เออแล้วทำไมเธอได้เรียน ม. 6หล่ะความจริงต้องเรียน ม.4อยู่หนิ”

“ชั้นกับพี่เข้าเรียนก่อนกำหนด 2 ปีเพื่ออะไรนี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”

“ถ้างั้นเธอก็ต้องเรียกชั้นว่าพี่หน่ะสิ”

“ไม่มีทางชาตินี้ทั้งชาติชั้นก็ไม่มีทางเรียกนายว่าพี่หล่ะ 555”

“ก็แล้วแต่”หมอนั่นพูดเหมือนไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ที่ชั้นไม่เรียกเข้าว่าพี่

หลังจากนั้นชั้นก็นั่งรอจนพี่ชั้นโผล่หน้าเข้ามา

“เป็นไงบ้างพี่ คุณครูมีเรื่องอะไรถึงกับต้องเรียกพี่ไปคุยตอนที่ยังเรียนอยู่เลย”

“ชั้นมีข่าวมาให้เลือกว่าเธออยากฟังข่าวไหนก่อน”

“ระหว่างข่าวดีกับข่าวร้ายหรอ”แต่พี่ชั้นส่ายหน้าพร้อมพูดว่า

“ไม่ใช่"

“ไม่ใช่แล้วพี่จะให้เลือกอะไร”

“พี่จะให้เลือกระหว่างข่าวร้ายกับข่าวร้ายกว่า”อะไรว่ะไม่มีข่าวดีเลย

“งั้นเอาข่าวร้ายก่อนแล้วกัน”

“ข่าวร้ายคือชั้นกับเรลลาห์ต้องไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เพื่อการอบรมและดูการเป็นหัวหน้าของที่อื่น”

“แล้วไปที่ไหนหล่ะ”

“สิ่งที่ชั้นจะบอกคือข่าวร้ายกว่า”

“....”ชั้นตั้งใจฟังอย่างยิ่งเพราะสิ่งที่พี่กำลังจะพูดคือข่าวร้ายกว่า

“ชั้นเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ไทย-ญี่ปุ่น”

“ห๊ะ แล้วพี่ไปกี่วัน”

“เกือบเดือน”ตายโหงแล้วอย่างนี้ชั้นจะอยู่ยังไงอ่ะ

“แล้วพี่ไปเมือ่ไหร่”

“วันอาทิตย์นี้”

“อ๋อ วันอาทิตย์นี้ก็อีกสี่วัน เห้ย O_o ทำไมไวจังเลยอ่ะ”

“ไม่รู้เหมือนกัน”

“ทำยังไงดีบินตามพี่ไปดีมั้ย”

“ดีอะไรเล่าพี่ว่าเรื่องนี้แม่มีส่วนรู้เห็นชัวร์อยู่แล้ว”

“อะไรจะขนาดนี้ให้หมอนั่นมาเรียนที่นี่ยังไม่พอยังจะมีเรื่องอะไรให้ปวดหัวอีกหรอเนี่ย”

“ช่างแม่เค้าเถอะ”

“ช่างอะไรหล่ะนอกจากพี่ชั้นก็ไม่มีใครแล้วนะ”

“ก็ชั้นไง:)”

“มันไม่ทำให้ชั้นสบายใจขึ้นเลยน่ะ”

“อ้าวหรอ”ดูหน้าหมอนั่นเหมือนมีแผนอะไรซักอย่างเลยอ่ะไม่ได้ดูเศร้าอะไรเล้ยย

“เอ่อทุกคนค่ะลงไปทานข้าวหน่อยมั้ยใกล้จะหมดเวลาแล้วนะค่ะ”เรลลาห์พูดขึ้น

“อืม ไปสิ”พี่ชั้นดูแปลกๆน่ะเนี่ยดูเข้าข้างกันจังเลย ไอหมอนั่นเหมือนจะรู้เลพว่าชั้นคิดอะไรอยู่เลยเข้ามากระซิบใกล้ข้างหูชั้น

“เธอคิดว่าพี่เธอชอบผู้หญิงคนนั้นมั้ย”

“อย่ายุ่งน่า เฮือก O_o “ตอนนี้หน้าของชั้นอยู่ใกล้หมอนั่นมากเลยอ่ะแถมเมื่อกี้เหมือนจมูกชั้นถูกแก้มหมอนั่นนิดๆด้วยอ่ะชั้นรีบผลักหมอนั่นออกโดยเร็ว ชั้นยอมรับว่าตอนนี้หน้าชั้นคงแดงแน่ เพราะ อายมาก อย่าเข้าใจผิดนะชั้นไม่ได้เขินนะ

“โอ๊ยเจ็บนะเว้ย”นายนั่นร้องขึ้นเพราะเมื่อกี้ที่ชั้นผลัก หมอนั่นเสียหลักหัวโขกกระดานไวท์บอร์ดดังปั้ง 555 สมแล้วหล่ะ

“อะไรนะ”พี่ชั้นหันมาทางชั้นพร้อมกับขมวดคิ้ว

“อ๋อไม่มีอะไรหรอก รีบไปกินข้าวกันเถอะ”หลังจากนั้นชั้นก็ดันหลังของพี่กับเรลลาห์ให้เดินไปข้างหน้าพร้อมกับหันมาแลบลิ้นใส่หมอนั่นที่ยังคงนั่งอยู่บนพื้นมองหน้าชั้นอย่างเคียดแค้น อะไรน่ะนี่เมื่อกี้ชั้นแลบลิ้นหรอจะว่าไปชั้นก็ไม่ได้เถียงกับใครแบบนี้มาตั้งนานแล้วน่ะเนี่ย :)