|
ลั้นลาๆ ~ ในห้องเรียน ม.5/9
''คร่อก.... ฟี้ zzzzZzz''
หลับบนกองหนังสือนี่สบายจางงงง หลับในห้องยังไม่สบายเท่านี้เลย ><
เสียงของไอ่แจสดังมาจากประตูหน้าห้อง ซึ่งมันมีหน้าที่คอยมองดูต้นทางว่าอาจารย์มาเข้าสอนตอนไหน แล้วมันก็ทำให้ฉันตกใจที่ได้ยินคำว่า....
''เฮ้ย! พวกเรา อาจารย์มาแล้วโว้ย''
เฮือกกกกกก อาจารย์มาาาาาา กรี๊ดดดดดดดด (กรี๊ดเพื่อ?)
''นักเรียนทั้งหมดตรง ทำความเคารพ''
เสียงหัวหน้าห้องสั่งทำความเคารพคุณครู
''ขอบคุ... เอ้ยย! สวัสดีค่ะคุณครู ^^''
''สวัสดีครับนักเรียนทุกคน เอาอีกแล้วนะปั้นชา พูดผิดตลอด ไม่อยากให้อาจารย์สอนรึยังไงกัน?''
''ไม่อยาก เอ้ย! อยากค่ะ อยากม๊ากกกๆๆๆ เลยค่าาาา ^^ ''
''น้ำเสียงแบบนี้ งั้นเทอมนี้เอา F วิชาครูไปนะ ^^''
''โอ๊ะ! อาจารย์ขาาา หนูขอโทษค่าาาาา หนูจะไม่ทำอีกแล้วค่าา ToT''
''ให้มันน้อยๆหน่อยนะเธอเนี่ย อยู่แต่กับพวกผู้ชาย นับวันยิ่งเกรียนตามพวกมันไปแล้วเนี่ย''
''ก็ไม่รู้สิคะ ฮ่าๆ''
''เรื่องของเธอละกัน เอาเป็นว่า นักเรียนทุกคน ฟังนะครับ อีก 5 วันที่จะถึงนี้ เราจะมีการไปเข้าค่ายพักแรม เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน นะครับ''
''ห้ะะะ!!! อะไรนะคะอาจารย์ พวกเราอยู่ ม.5 แล้วนะคะ ยังจะให้ไปเข้าค่ายเหมือนเด็ก ประถม มัธยมต้นไปได้ -_-''
''เอาเป็นว่า 5 วันนี้ พวกเธอเตรียมการแสดง กันได้เลยนะ ^^''
อาจารย์ฟังฉันบ้างไหมเนี่ย!?
''อาจารย์คะ ไม่เอาอ่ะ หนูไม่ไปได้ไหม ToT''
''ครูมาบอกแค่นี้แหละนะ ยังไงก็อย่าลืมเตรียมการแสดงล่ะ เอาล่ะนักเรียน เตรียมหนังสือขึ้นมาเรียนได้''
อาจารย์!!!!! ไม่ได้ยินที่ฉันพูดบ้างรึงายยยย ToT อยากจิร้องไห้เป็นจังหวะแร๊พ
Luch Time!
''นี่! พวกแก การแสดงของห้องเราจะเอาอะไรดีอ่ะ?''
''ยังคิดไม่ออกเลย ปั้นชาแกคิดมุกตลกมาได้ไหม พวกเราอยากให้มันออกมาตลกๆน่ะ มันจะทำให้การแสดงน่าสนใจยิ่งขึ้น''
หัวหน้าห้อง เอิ่ม.... พูดไม่คิดอีกละ หน้าอย่างฉันเนี่ยนะจะคิดมุกตลก โอ้ !!!
''คิดมุกตลก? ยังไงวะ?''
''ยังไงก็ได้คิดมาเหอะ แล้วเอามาให้พวกเราดูด้วยนะ พวกเราลงไปกินข้าวก่อนล่ะ แล้วตอนเย็นเราจะเริ่มซ้อมกันแล้วนะ^^''
''เฮ้ย! เดี๋ยวดิ หัวหน้า! ไอ่บ้าเอ๊ยยย เป็นหัวหน้าห้องยังไง เดินมาสั่งๆๆๆ แล้วก็เดินหนีเนี่ยนะ มาคิดเองเลยไหม ปั่ดโถ่เอ๊ย!''
ปั้นชาขอบ่นค่ะ ToT
หงึก หงึก หงึก หงึก แควกกกกก หงึก หงึก หงึก หงึก แควกกกกก
''ปั้นชาทำอะไรน่ะ เห็นเขียนๆๆ แล้วก็ฉีกทิ้ง เขียนๆๆ แล้วก็ฉีกทิ้งตั้งนานละ''
''อ้าว จีน่าเองหรอนึกว่าใคร ก็คิดมุกตลกอยู่อ่ะดิ ไอ่หัวเน่ามันสั่งให้ฉันคิดมุกตลกการแสดงตอนเข้าค่ายอ่ะ''
''เข้าค่ายพักแรมที่อาจารย์บอกเมื่อเช้ารึป่าว ที่ไป 3 วัน 2 คืน ใช่มั้ย?''
''นั่นแหละๆ ฉันยังงงอยู่เลย อาจารย์จะให้ไปทำไม? เราโตกันแล้วนะ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องไปเลย''
''คงอยากจะให้ไปหาประสบการณ์ใหม่ๆน่ะ แล้วก็ปีนี้ มีนักเรียนเข้ามาใหม่เยอะด้วย ก็เลยเหมือนกับว่าเป็นการละลายพฤติกรรมด้วยมั้ง''
''นี่เธอใช้ตรรกะขนาดนี้เลยหรอ -_-?''
''พูดมากน่า ฮ่าๆ ให้ฉันช่วยคิดไหม?''
''ไม่เป็นไรน่ะ ฉันทำเองได้ ขอบใจมาก แล้วนี่เธอได้คิดการแสดงรึป่าว?''
''คิดสิ ฉันคิดว่าจะเอาการแสดงแบบให้มันตลกๆ แล้วก็สอดแทรกข้อคิดไปด้วยนะ ตอนนี้กำลังหาคนแสดงอยู่น่ะ^^''
''แล้วเธอจะเอาใครแสดงล่ะ?''
''ฉันว่าจะเอานิคเนมน่ะ''
''อ๋อๆ นิคเนมน่ะหรอ ห้ะ! อีตาบ้านิคเนมเนี่ยนะ!?''
''เอ้า ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย ฉันคิดว่าน่าจะดีออก ฮ่าๆ''
''อี๋ คิดได้ไง จะเอาอีตุ๊ดบ้ามาแสดง เฮือกก ขนลุก''
''ตุ๊ดหรอ? ตุ๊ด? เฮ้ย! ฉันคิดออกแล้วปั้นชา ขอบคุณมากนะ^^'' ว่าแล้วก็ลุกวิ่งไป
เอ้า! อะไรของมันเนี่ย คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไม่บอกไม่กล่าวกันเลย เฮ้อออ ตอนนี้จะคิดมุกยังไงให้มันตลกดีน้าา อ้อ! คิดออกละ ฮี่ ฮี่ ^.^ หงึก หงึก หงึก หงึก
''สวัสดี ชะนีผีเผือก^^''
เสียงของ เอิ่มมม ใครว๊าาาาา? ผู้ชายก็ไม่ใช่ ผู้หญิงก็ไม่เชิง ต้องขออนุญาตหันไปดูแปป
''เฮ้ย! อีพล''
''อร๊ายยยย เรียกชื่อฉันผิด ฉันไม่รู้จักเธอย่ะ เชอะ!''
''อ๊ะๆ น้องพอลล่าาาาา ฉันนึกว่าแกจะไม่กลับมาแล้วนะ''
ฮ่าๆ งงล่ะสิ ว่าอีพล เอ้ย พอลล่าคือใคร? ฉันจะแนะนำให้ อีพอลล่าเป็นเพื่อนสนิทฉันน่ะและเป็นกระเทยที่ เอิ่ม....ใฝ่สูงมาก แต่ละคนที่นางชอบนะ เดือนโรงเรียนบ้าง ดาราเกาหลี อย่างเช่นพวก EXO บ้าง อะไรบ้าง แล้วมีวันหนึ่ง นางบอกนางจะย้ายบ้านไปอยู่กรุงเทพจ้า แต่พอวันนี้นางก็กลับมา อ๊ากกก ดีใจฝุดๆ ><
''ก็ไม่กลับมาได้ไงล่ะ ก็บ้านที่กรุงเทพ น้ำท่วมค้า ฉันก็เลยต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ และเหมาะกับที่ว่า ฉันอยากจะกลับมาที่นี่และอยู่ที่บ้านคนเดียว เพราะฉันก็โตแล้ว ตอนนั้นฉันไม่อยากทิ้งแกไปเลยอ่ะ แต่พ่อกับแม่ฉันบอกว่า ไม่อยากให้อยู่คนเดียว เพราะเพิ่ง ม.ต้นอยู่ แล้วก็เป็นสาวเป็นแส่ ไม่ควรจะอยู่บ้านคนเดียว เดี๋ยวจะโดนฉุดไปข่มขืน''
เอิ่มมม... ฉันว่าอันหลังนี้ นางเติมเองนะ -_-
''อร๊ายยยย ดีใจจังงงงงง >< แล้วแกก็กลับมาอยู่โรงเรียนนี้เหมือนเดิมใช่ป่ะ?''
''แน่นอนสิแก''
''อร๊ายยยยยย ดีดีดี แล้วแกอยู่ห้องไรอ่ะ?
''ห้อง 9 มั้ง คงจะใช่แล้วล่ะแก''
''เฮ้ย! จริงดิ แกอยู่ห้องเดียวกับฉันอ่ะ กรี๊ดดดดดดดด ><''
''ค้าาาา แล้วยังไงเนี่ย ไม่เจอกันตั้งสองปี มีเพื่อนสนิทใหม่รึยัง ลืมฉันแล้วสินะ''
''ลืมตั้งนานแล้ว โอ้ย! แกหยิกฉัน ฉันล้อเล่น ก็มีอ่ะนะ มีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงหนึ่งคนแล้วก็...''
''เดี๋ยวนะๆ ฉันหูฝาดหรือว่าหูฉันเป็นอะไร? ฉันได้ยินแกพูดว่ามีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิง งั้นหรอ?''
''ก็ใช่น่ะสิ ฮ่าๆ อึ้งล่ะสิ''
''ช็อคเลยค่ะ พอลล่าช็อคค่ะ ร้อยวันพันปี ไม่เห็นยักจะคบเพื่อนผู้หญิงคนไหนเป็นเพื่อนสนิทเลย''
''ก็ตอนนี้มีแล้วไง อ้อ อีกอย่างงงงง ฉันก็มีเพื่อนสนิทอีกกลุ่มด้วยล่ะ หวังว่าแกคงจะชอบ''
''อะไรๆ กลุ่มใคร?''
''กลุ่มพวกไอ่พีพีไงล่ะยะ แหม่''
''อร๊ายยยย จริงหรอ? ที่มีแต่คนหล่อๆในกลุ่มอ่ะนะ กรี๊ดดด แกไปทันสนิทตอนไหน พาฉันไปเจอหน่อยสิ กรี๊ดดดดด''
''หล่อตรงไหนว๊า? หน้าตาอย่างกับปลาบู่ ฮ่าๆ จริงๆฉันสนิทนานแล้วล่ะ แต่ว่าพวกมันขอไม่ให้บอกแกอ่ะ มันกลัว ฮ่าๆๆๆ''
''ทรยศเพื่อนนะแกเนี่ย! เชอะ เอาเป็นว่า เดี๋ยวแกต้องพาฉันไปทำความรู้จักกับพวกกลุ่มนั้นเดี๋ยวนี้!''
''ตอนเย็นละกันนะ ตอนนี้ฉันไม่ว่างคิดมุกการแสดงอยู่ อ้อ ลืมบอก อีก 5 วัน พวกเราม.5จะได้ไปเข้าค่ายพักแรมทั้งชั้นนะเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน เตรียมตัวเตรียมใจดีดีล่ะ^^''
''กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด''
''กรี๊ดทำไม!?''
''ฉันจะได้เห็นพวกผู้ชายอาบน้ำแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดด''
''ปั๊ดโถ๊ อีโถ่อีถัง -_- ''
ตอนเย็น....
''ว่าไง ปั้นชา ได้มุกที่จะแสดงยัง?''
''อ่าๆ ได้ละๆ เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังนะ อ้าว! ทุกคน ตั้งใจฟังนะ''
''...''
''คือ สมมุติว่าพวกแกจะทำแบบนี้แล้วเราก็จะมาทำแบบนี้ บลาๆๆๆ!@#$%^&*()_+......''
''...''
''โอเค เข้าใจมั้ย?!''
''...''
''ทำไมทุกคนเงียบล่ะ หรือว่าไม่เข้าใจ เดี๋ยวอธิบายให้ฟังอีกทีนะ''
''โห่ อะไรว๊า มุกอะไรเนี่ย''
''โครตกากเลย''
''นี่คิดดีแล้วหรอ?''
''โห่ !!!! โครตกากเลย''
''โห่!!!''
''โห่''
อะไรกันเนี่ย ทำไมมีแต่คนโห่ไล่ล่ะ ไม่ไหวแล้วนะ!
''นี่ทุกคน หยุด!!!!''
''โห่''
''โห่''
''โห่''
''หยุด! ไม่ไหวแล้วนะ ถ้าพวกเธอไม่เข้าใจอะไรก็บอก เดี๋ยวจะอธิบายให้ อย่าโห่ไล่กันแบบนี้ ได้! จะทำไรก็ทำไปเหอะเชิญ!!!!''
ว่าแล้วฉันก็วิ่งออกจากห้องมา ...
''ว๊ายยยย ทำไมพวกเธอทำอย่างงี้กับปั้นชาล่ะ นิสัยไม่ดีเลยนะ เชอะ! นี่ปั้นชา รอฉันด้วย''
''ฮึก ฮึก ฮึก ฮือออออออ''
อยู่ดีดีฉันก็ร้องไห้ออกมา อะไรกันเนี่ยทำไมต้องร้องไห้ด้วย หยุดร้องสิปั้นชา
''ปั้นชา แกไม่เป็นไรใช่ไหม?''
''ฮือออออออออ''
''เฮ้อออออออ ฉันไม่คิดว่าคนในห้องแกจะเป็นแบบนี้นะ''
''ห้องแกกับห้องฉันก็ห้องเดียวกัน''
''เอ่อว่ะ ลืมมม ช่างเหอะ แกไหวใช่ไหม? อุ๊ยยย! นั่นใครอ่ะ หล่อม๊ากกก กรี๊ดดดด>< ใครอ่ะแก''
เฮือกกก คนหล่อหรอ? ไม่ได้ๆ ฉันต้องดราม่าไว้ก่อน เผื่อเค้าจะได้มาช่วยปลอบเรา (แหม่ ขนาดร้องไห้จิตยังคิดอกุศลได้อยู่) ว่าแต่ใครคือคนหล่อคนนั้นนะ?
''เอ่ออออ เค้าเป็อะไรหรอครับ?''
เอ๋??? เดี๋ยวนะๆน้ำเสียงคุ้นๆแฮะ หรือว่า ..... เฮือกกกก นี่มันนนนนน!!!
''เฮ้ยยย! ยัยทอมมมมม!''
นั่นไง คิดเอาไว้ว่าใช่ ต้องใช่แน่ๆ -_-
''อุ๊ยยย! รู้จักกันด้วยหรอ งั้นฉันบายล่ะนะ^^''
''เฮ้ยยยย อีพอลล่า อย่าเพิ่งไป อยู่กับฉันก่อนน'' ไม่ทันแล้วจ้าาา เผ่นแน็บไปไหนบ่รู้แล้วววว ToT
''นี่เธอร้องไห้หรอ?''
''อย่ามายุ่ง!''
''เฮ้ย! นี่ฉันอุตส่าห์พูดดีดีแล้วนะ''
''ฮึก ฮึก ฮืออออออ''
แล้วฉันก็เข้าสวมกอดอีตานิคเนม ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆทำไมเพื่อนๆในห้องถึงทำกับฉันแบบนี้ เวลานี้ฉันอยากมีใครสักคนมาคอยปลอบใจ
''เฮ้ย!!! ยัยทอมกอดฉันทำไมปล่อยยยยย!!!!''
''ฮืออออออ ฮืออออออ''
แล้วฉันก็ปล่อยโฮออกมาแบบไม่อายใคร พออีตานี่เห็นฉันร้องไห้หนักจึงหยุดโวยวายและปล่อยให้ฉันกอดและใช้มือลูบผมฉันเบาๆ
''ไม่เป็นไรนะ ใครทำอะไรเธอ บอกฉันได้ไหม''
ฉันส่ายหัว ทั้งๆที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาอยู่
''หยุดร้องได้แล้ว ฉันไม่ชอบเห็นใครร้องไห้นะ โดยเฉพาะเธอด้วย ยัยเด็กขี้แย''
ฉันถอนอ้อมกอดจากหมอนั่น
''ทำไมนายถึงไม่อยากให้ฉันร้องไห้ล่ะ อีกอย่างฉันไม่ได้เป็นเด็กขี้แยด้วย''
''ไม่รู้สิ ไม่มีคนคอยทะเลาะกับฉันมั้ง ^^''
''ไอ่บ้าาา ^^''
ให้ตายสิ! ฉันเผลอยิ้มออกมาได้ไงนะ
''ฮ่าๆ เธอยิ้มแล้ว ดีขึ้นแล้วสินะ งั้นฉันไปแล้วนะ ฉันต้องไปซ้อมการแสดงต่อน่ะ^^''
''ขอบใจมาก เชิญ''
ไอ่บ้า! เห็นฉันเป็นทางผ่านรึไงกันเล่า ฮึ่มมมม
''งอนหรอ?''
''ป๊าวววว''
''งั้นงอนไปเหอะ ฉันไม่ง้อหรอก แบร่ :P''
''ไอ่บ้าาาา !!''
ทำไมฉันถึงโกรธหมอนี่ไม่ลงนะ ><
''อุ๊ยตายว๊ายกรี๊ด เมื่อกี้ฉันตาฝาดไปรึป่าว แกโกรธกับหนุ่มหล่อนั่น กรี๊ดดดด ><''
''หล่อตรงไหนวะ กวนประสาทสะมากกว่า เชอะ!''
''ฮั่นแน่ ชอบเค้าล่ะสิ ฮ่าๆ''
''อีพอลล่า พูดดีดี อยากโดนสวดสินะ แหม่ ''
''เออๆ จ้ะๆ ไม่พูดละ ตกลงแกไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม?''
''อย่าพูด พูดแล้วจะร้องไห้''
''หยุดด อย่าาร้อง จำไว้นะยัยสวยน้อยกว่าฉัน แต่ถ้าแกยิ้มนะ แกสวยเท่าฉันเลยล่ะ''
''ย่ะะะะะะ ยิ้มมมมม^.^''
''เยี่ยมมมมม ป่ะแก กลับขึ้นห้อง''
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เพื่อนๆหายไปไหนกันหมดเนี่ย?
''นี่มีใครอยู่ในห้องไหม?''
''...''
''อีพอลล่า เอ้า! พอลล่าไปไหน?''
พรึ่บบบบบบบบ!
''พวกเราขอโทษนะปั้นชา''
อยู่ๆเพื่อนๆก็ออกมาจากไหนก็ไม่รู้แล้วก็มาร้อมฉันไว้เป็นวงกลมแล้วก็.... กล่าวคำขอโทษ
''เราขอโทษนะ''
''เราผิดไปแล้ว''
''ยกโทษให้พวกเรานะปั้นชา''
''เราขอโทษ''
''น้าๆๆๆๆๆ''
''น้า''
''น้า''
''หยุดดดด!!!! ฮึกฮึก ฮืออออออออ''
เอ้า! อยู่ดีดีฉันก็ร้องไห้อีกละ นี่ฉันกลายเป็นเด็กขี้แยอย่างที่หมอนั่นพูดแล้วหรอเนี่ย
''โอ๋ ปั้นชา พวกเราขอโทษ''
ว่าแล้วทั้งห้องก็เข้ามารุมกอด
''หยุดดด! ผู้หญิงพอ ผู้ชายไม่ต้อง ^.^''
''โถ่ววววว อะไรเนี่ยยย อุตส่าห์สำนึก กอดหน่อยก็ไม่ได้'' <<อีผู้ชายในห้อง
''หุบปาก!!''
''ไม่ต้องร้องนะ พวกเราขอโทษ เราไม่น่าไปโห่ใส่เธอเลย อันที่จริงมุกตลกของเธอก็เวิร์กดีนะ^^''
''ขอบคุณทุกคนมากนะ ขอบคุณจริงๆ ฮือออออออ :') '' ยิ้มทั้งน้ำตา
My Home
เฮ้อออออ ถึงบ้านซะที วันนี้เจอเรื่องเหนื่อยๆทั้งวัน ทั้งร้องไห้ คิดมุกตลก เยอะอ่ะ เหนื่อยจังงงงงอีกแค่ 5 วันเองอ่ะ เร็วเกิน นี่อาจารย์แกล้งรึป่าวเนี่ย !! คิดแล้วก็อยากจะโกรธอาจารย์ ToT เอาเป็นว่าา วันนี้พักแค่นี้เหอะ ไม่ไหวจะเคีลยร์หลับละ คร่อกกกกก zzZZzzZ
TO BE CONTINUED ...
|
ปันเฟย
