#เช้าวันใหม่อันแสนสดใส (หรอ?) ''ห้าววววว ง่วงจังลยยยยzzzzZzz'' ''ปั้นชา ฉันว่านับวันเธอยิ่งขี้เกียจนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ'' จีน่าพูดพร้อมกับหัวเราะ ''ก็ไม่รู้ดิ เหนื่อยอ่ะ เดี๋ยวฉันเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะ'' ''โอเคจ้าา :D'' นี่ไง !ล็อกเก๊ะของฉัน ฉันรักมันมากกกก (เพราะมันรวมความลับของฉันไว้ไงล่ะ แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันอยู่ส่วนไหนของล็อกเก๊ะ) ขึ้นชั้นใหม่เมื่อไรนะ ฉันก็ไปขอ ผอ.โรงเรียน ขอใช้ล็อกเก๊ะเดิม(โรงเรียนฉันถ้าขึ้นชั้นใหม่ต้องเปลี่ยนล็อกเก๊ะไปตามระดับชั้นน่ะ) มันไร้สาระมากๆเลยใช่ไหมล่ะ ฉันก็คิดงั้น -_- ''แด่เธอนะ ยัยแรด!'' เฮ้ออออ เช้ามาก็เจอกระดาษโน้ตเขียนด่าแล้วเหรอเนี่ย -0- ครืนนนน เหวยยยยย !!!!! นี่มันอะไรกันเนี่ย อยู่ๆกองขยะก็ทะลักออกมาจากล็อกเก๊ะของฉ้านนนน ฉันคิดว่ามันน่าจะมีแต่ในนิยายนะ ไอ่เรื่องพวกเนี่ย !! ''อุ๊ย! ปั้นชา เป็นอะไรอ่ะ หิวหรอ? ถึงได้ลงไปคุ้ยขยะน่ะ ฉันช่วยบริจาคเงินไหม?'' ฉันเงยหน้าขึ้นมามองดูต้นเสียง ก็พบว่ายัยแองเจิล กับเพื่อนอีก 2 คนที่มีเรื่องกับฉันเมื่อวาน ยืนค้ำหัวพร้อมแสยะยิ้มอย่างสะใจอยู่ ''นี่ฝีมือพวกเธอใช่ไหม?'' ''ก็ส่วนหนึ่งอ่ะนะ ส่วนมากเป็นของแฟนคลับนิคเนมหมดอ่ะแหละ ^^'' ''อ๋อหรอ! งั้นพวกเธอรอตรงนี้แปปนะ ^^'' ว่าเสร็จฉันก็เดินไปที่ถังขยะ และยกมันมา และก็ ...... สวบบบบบบ พรืดดดดด กรี๊ดดดดดดดด ! ''ฮ่าๆๆๆ เป็นไงล่าาาา สะใจไหม นี่ฉันไม่อยากให้พวกเธอเหนื่อยหรอกนะ เลยเดินไปเอาขยะมาให้ ^^'' ''กรี๊ดดดดด นี่แก แก !!!! กรี๊ดดดดดด'' เอ่อออ..... ฉันไม่คิดว่านางจะกรี๊ดเวอร์ขนาดนี้นะ -_- ''ด้วยความหวังดีของฉัน ฉันขอเตือนว่า พวกเธออย่ามายุ่งกับฉันอีก เพราะถ้ายังไม่เลิก เราได้เห็นดีกันแน่ แองเจิล..'' ''เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่ ปั้นชา!'' ''ยังๆๆ ยังไม่ไปอีก ไอ่น้อง! เอามาให้พี่อีกถังสิ !'' ''แก ไปกันเหอะ ตอนนี้ตัวแกเหม็นมากเลยนะ ไปเหอะๆๆๆ'' ยัยเพื่อนสองตัวที่คอยขนาบข้างบอก ''ฝากไว้ก่อนนะแก!'' ''ฝากไว้รอบที่สองแล้วค่ะ ^^'' ''กรี๊ดดดดดดดดด!'' กรี๊ดแล้วก็เดินจากไป -_-
''อ้าว! เห้ย ปั้นชา ไปทำไรมาวะ อย่างก่ะฟัดกับหมาที่ไหนมา ตัวแกสกปรกมากกกก'' ''แถวๆนี้แหละ และต่อไปก็จะเป็นแกด้วยเอิร์ธ บังอาจว่าฉันสกปรก หึ่ม!'' มันก็สกปรกจริงๆน่ะแหละ ToT ''ขอโทษค้าบบบบบบบบ'' ''เอ้อ แล้วจีน่าไปไหน?'' ''สงสัยลงไปข้างล่างแล้วมั้ง'' ''อ่อๆ พวกแก ฉันมีเกมจะให้เล่น มันเจ็บหน่อยนะ แล้วแต่อารมณ์คนเล่น ^^'' ''หืมมม... เกมไรวะ?'' ''เป่ายิงฉุบ ตบมือ ! ^^'' ''ฉันไม่เอาด้วยอ่ะ เกมปัญญาอ่อน'' ''จะยังไง รึจะไฝว้ ห้ะ! ไอ่พีพี จะเล่นไม่เล่น'' (นางโหดเข้าสิง ชวิ้งงงงง) ''วิธีคือ .... ยื่นมือมา จับมือกัน ตอนเป่ายิงฉุบปล่อยมือได้ ไม่ต้องจับมือกันนานหรอก แล้วก็ใช้ข้างที่เราถนัด เป่ายิงฉุบ ใครแพ้คนนั้นจะโดนตบมือ เคป่ะ?'' ''ออกแนวซาดิสต์อ่ะ บ่องตง! ฮ่าๆ'' พีพี ''-_-'' << เพื่อนๆทั้งหลาย ''สนุกน้าาาาาาา ลองดู ม่ะ ใครเล่นๆๆ คนแรก แมนๆหน่อยค้า'' ''ฉัน !'' ''เยี่ยมเลยพีพี ^^'' ''อย่าตีแรงนะ ! เป่ายิงฉุบบบ!'' พีพี:ค้อน ชั้น: กระดาษ เพี๊ยะ และก็ตามมาอีกหลายเพี๊ยะเลยค่ะ พี๊ยะะะๆๆๆ ''เดี๋ยวๆๆๆ หยุดด ฉันไม่เจ็บหรอกนะ ก็สนุกดีอ่ะนะ แต่แกดูนั้นก่อน ..'' ''ไหน !!!???'' ฉัน ''เห้ยย! นั่นมัน ไอ่นิคเนม ใช่ป่าววะปั้นชา แล้วมันอยู่กับใครวะ สวยชะมัด'' << ดอย ''อ๋อ ผู้หญิงนั่นน่ะหรอ ? ชื่อ แองเจิลน่ะ อยู่ ม.5/10'' ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองนะ ว่าทำไมถึงได้โมโห .. ''ช่างเหอะ อย่าไปสนใจ เล่นเกมเป่ายิงฉุบต่อดีกว่า '' ชิ! เพี๊ยะะะๆๆๆๆ ''เห้ย! ปั้นชาๆ ใจเย็น ฉันเจ็บนะโว้ย ยิ่งเป่ายิงฉุบชนะฉันทุกตาอีก -_-'' ''โทษๆๆๆ พอดีมันร้อนนะ อารมณ์เลยเปลี่ยนแปลงบ่อย'' ถามในใจตัวเอง >> หรอ? ''หราาาาาาาา เอ๊ะหรือว่าา .... เห้ย ! นิคเนม มานี่หน่อยดิ เรามีเกมจะให้เล่น'' ''เห้ย! ไอ่กริ่ง ทำไรของแกวะเนี่ยย เรียกมาทำม๊ายยยย'' >///< ''เกมไรหรอ? ฉันไม่ค่อยจะว่างน่ะ คุยกะ .... เห้ย! นี่มันยัยทอมไม่ใช่หรอ ฉันว่างละ มีอะไรรึป่าว?'' ''เป็นเกมเป่ายิงฉุบตบมือน่ะ แต่กติกาคือ ต้องจับมือกันด้วยนะ ห้ามปล่อยด้วย'' ''เห้ย!! กติกาไม่ใช่แบบนี้ ที่ฉันบอกคือ สามารถปล่อยมือได้ไม่ใช่หรอ?'' ''แกไม่รู้เรื่อง วิธีเล่นที่ถูกต้องเค้าต้องเล่นกันแบบนี้'' ''แกรู้ได้ไง?'' ''ฉันไปถามจารย์Googleมา'' จะไปถามตอนน๊ายยย ก็เห็นยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ด้วยกัน ไอ่เพื่อนบ้าเอ๊ย คิดอะไรของพวกมันอยู่เนี่ย! ''ว่าไงยัยทอม ตกลงจะเล่นไหม? หรือว่าป๊อด ^^'' ''เหอะ ! ใครบอกฉันป๊อด ยื่นมือมาดิ'' ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก ทำไมหัวใจฉันมันเต้นแบบนี้ ก็แค่จับมือน่าาาาา ยุบหนอ พองหนอ สติอยู่กับตัวสิ ปั้นชา >///< หมับ!! จับมือกันแล้ว มือนุ่มจัง นี่มือผู้ชายหรอ ฉันยังอายอ่ะ มือฉันยังสากกว่าอีกมั้ง -0- ''ยัยทอมมมม! หลับตาทำไม? จะเล่นมะ....'' ''นิคเนม ! ทำไรอยู่หรอ ทำไมปล่อยให้ชั้นระ... อ้าวปั้นชา! เธอทำไรหรอ ทำไมต้องจับมือนิคเนมด้วยอ่ะ?'' << แองเจิล ป.ล.นางปั้นหน้าใสซื่อแอ๊บเเบ๊วได้เนียนมาก ฉันอยากจะยกรางวัลพญานาคทองคำอะไรนั่นให้เลยล่ะ ''อ้อ ไม่มีอะไรหรอกแองเจิล ฉันแค่จะเล่นเกมกับยัยนี่น่ะ ^^'' ยังจับมืออยู่ ''หรอ ต้องจับมือด้วยหรอ?'' ''ก็เป็นเกม เป่ายิงฉุบตบมือนี่'' ก็ยังจับมืออยู่ ชักเขินแล้วนะ >///< มือของหมอนี่อบอุ่นดีจังแฮะ มันจะดีกว่านี้นะ ถ้าไม่มียัยแองเจิลมาถามโน่นถามนี่ -_- ''เอาเป็นว่า เธอไปรอฉันอยู่ด้านล่างนะ ไว้เดี๋ยวฉันตามลงไป'' มีหรอ? ที่ยัยนี่จะกล้าเถียง ฮ่าๆ แอบสะใจเล็กน้อย แต่เอ๊ะ ! เมื่อกี้หมอนี่บอกว่า 'เดี๋ยวจะตามลงไป' ชักแปลกๆแล้วสิ สองคนนี้ยังไงกันนะ ? ''ชิ!'' << ยัยแองเจิลเชิ่ดใส่ แล้วตอนเดินก็ยังชนไหล่ฉันอีกนะ แต่!!! เห้ยยย! กรี๊ดดดดดดดด ย๊ากกกกกก ''ยัยทอมมม!'' .... ... .. . ตอนนี้ฉันมาอยู่ในอ้อมกอดของอีตานิคเนมเรียบร้อยแล้วค่า>///< ก็ยัยนั่นมันเดินชนฉัน ซึ่งฉันยืนอยู่ตรงขั้นบันไดพอดี แล้วยัยนั่นก็เดินชนฉัน ฉันก็จะตกบันไดนี่ใจคอก่ะจะฆ่าฉันเลยรึไง ห๊า T^T ย๊ากกกก ตกใจหมด นึกว่าจะตายแล้ว ToT แม่จ๋าาา ปั้นชาตกใจ ''ยัยทอม! ฉันตกใจหมด ยัยบ้าเอ๊ย นี่ถ้าเกิดฉันคว้าไม่ทัน เธอจะเป็นยังไงห้ะ?'' ''แง๊! ToT ทำไมต้องดุฉันด้วยเล่า ไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อย ไปโทษยัยแองเจิลโน่น ฉันตกใจอ่ะ ToT'' ฉันไม่ได้แอ๊บอะไรเลยจริงๆนะ ฉันเป็นคนขี้ตกใจง่ายน่ะ ToT ''ไม่เป็นไรๆ เธอปลอดภัยแล้ว'' ''ขอบคุณ .... '' ''^^'' << ฉัน ''>_o'' << นิคเนม ''เอ่อ พระเอกนางเอกฮะ จะจ้องกันอยู่นานไหม? ท้องละมั้งเนี่ย -_-'' เสียงของเพื่อนแจสที่รัก(ถุย!) ดังขึ้น ! ขอบคุณที่เรียกสติ เมื่อกี้ฉันนึกว่าอยู่ในสวรรค์ซะอีกนะเนี่ย ก็ไอ่บ้านั่นโครตหล่อเลยอ่ะ >///< ''ไอ่บ้า! คนนะไม่ใช่ปลากัด'' ''ไม่เป็นไรแล้วนะยัยทอม ฉันไปล่ะ >_o'' ขยิบตาทีหนึ่งแล้วเดินจากไป เฮ้อออออ หล่อออออ >///<
TO BE CONTINUED ...
|