Boys and girl เกมส์รักกั้กหัวใจเธอคนนี้

พลัก...

ตุบ...

   ลีฟฟีตถวายหมัดชุดใหญ่ให้อควาไม่หยุด  อควาที่ไม่ทันตั้งตัวล้มเซลงไปนอนกองกับพื้น  ก่อนที่จะโดนลีฟฟีตลากขึ้นมาถวายหมัดให้อีกครั้ง  ฉันพยายามจะเข้าไปห้ามแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล ฉันได้แต่ขอร้องให้พวกเค้าหยุดแต่พวกเค้าไม่ยองฟังฉันเลย

     "พวกแกเป็นบ้าอะไร  พวกแกต่อยกันทำไม"  แคนดี่เข้ามาแยกตัวพวกเค้าสองคนให้ออกจากกัน  อควาค่อยๆลุกขึ้นใบหน้าเค้าเต็มไปด้วยรอยฝกชํ้า ส่วนลีฟฟีที่ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไรเลย

     "พวกแกออกไปก่อน"  อควา

     "แกว่าไว้น่ะ"

     "ออกไปให้หมด"

     "เอ่อๆ"

อควา VS ลีฟฟีต

#อควา#

   เมื่อทุกคนออกไปหมดไอ้ลีฟฟีตจึงเริ่มคำถามทันที  ผมบอกตรงๆเลยว่าผมไม่เคยเห็นมันบ้าคลั่งมาก่อนปกติแล้วมันเป็นคนใจเย็นไม่ชอบมีเรื่องกับใครแต่ทำไมครั้งนี้มันถึงมามีเรื่องกับผมก็ไม่รู้  แต่มันดูบ้าคลั่งจนผมก็อยากรู้ว่าเพราะอะไรทำให้มันบ้าได้ขนาดนี้

     "แกจะเอาไงหว่ะ"  มันเอ่ยขึ้นในขณะที่ผมกำลังปาดเลือดที่มุมปาก

     "เรื่องอะไร"

     "ก็เรื่องมิเลอร์  ยัยนั้นเจ็บมามากพอแล้ว แกยังจะทำให้ยัยนั้นเจ็บอีกรึไง  แกรู้อะไรไหมตอนที่ยัยนั้นเห็นแกจูบกับการ์ตูนยัยนั้นร้องไห้ไม่หยุด แล้วแกยังมีหน้ามาทำแบบนี้อีก  แกมาวุ่นวายกับยัยนี้ทำไม  ทำไม!!"  อย่านี้เองสิน่ะ  ยัยนั้นทำให้หัวใจเพื่อนผมหวั่นไหวแล้วสิน่ะ 

     "เอาตรงๆน่ะเพื่อน ฉันไม่หว่ะ"

     "แกมันชั่ว"  มันถวายหมัดให้ผมอีกครั้ง  บอกตรงๆถ้าเป็นคนอื่นผมไม่มีวันปล่อยให้มันลอยหน้าลอยตาหรอก  แต่คนที่ต่อยผมคือไอ้ลีฟฟีต  ในเมื่อมันบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ผมก็อยากรู้ว่ามันจะบ้าเล่นเกมส์กับผมรึเปล่า

     "ใจเย็นสิหว่ะเพื่อน  เอาอย่างงี้แกกล้ามาเล่นเกมส์กันฉํนไหม  เกมส์มีอยู่ว่าใครสามารถทำให้ยัยนั้นรับรักได้คนนั้นได้ยัยนั้นไป  แต่ถ้าเกิดทำไมสำเร็จต้องออกจากวงไปแล้วไปให้ไกลที่สุด"

     "แกยังมีหน้ามาคิดเรื่องนี้อีกหรือไง"

     "แล้วแกว่าไง"

     "ตกลง"

   ชักเริ่มสนุกแล้วสิหลังจากนี้ไปเกมส์จะเริ่มต้นขึ้น  รับมือฉันไว้ดีๆล่ะฉันจะขโมยหัวใจเธอมาให้ได้  ฉันต้องชนะใจเธอให้ได้

ในคืนวันนั้น....

   โอ็ยนอนไม่หลับ  นอนไม่หลับเมื่อตอนบ่ายพวกเค้าคุยอะไรกัน  โอ็ยเครียดฉันสบทกับตัวเองในใจ  แล้วนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วเนี่ย  

ขวับ...

   สองทุ่มถึงว่านอนไม่หลับเลย  ยัยมีมี่ก็นอนไปตั้งแต่หนึ่งทุ่มยัยนี้เห็นแบบนี้ตอนตั้งแต่หัววันตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ด้วยซํ้าฉันล่ะนับถือ  แต่นอนไม่หลับเลยอ่ะไปสูดอากาศที่สวนหน่อยดีกว่า

   ฉันเดินมาที่สวนหลังบ้านทำให้เจอกับลีฟฟีตที่กำลังยืนมองท้องฟ้าด้วยสายตาทอดยาว  เวลาที่ฉันมองเค้า  เค้าทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น มีความสุข แล้วก็เศร้าในเวลาเดียวกัน

     "มิเลอร์"  อุ๊ยเค้ารู้ตัวแล้วว่าฉันกำลังแอบมองเค้าอยู่ ทำไงดีทำไงดี   "ยังไม่นอนอีกหรอ"

     "อืม..ยังไม่ง่วง  เลยจะมาสูดอากาศสักหน่อย  แล้วนายยังไม่ง่วงหรอ"

     "อืม"  เค้าหันมาตอบฉันก่อนจะหันไปมองท้องฟ้าต่อ  "ท้องฟ้าตอนกลางคืนมันก็สวยไปอีกแบบน่ะว่าไหม"

     "ฉันว่าตอนกลางคืนสวยสุดเลยล่ะ  ฉันนะชอบมาดูดาวทุกคืนเลยล่ะ"

     "ฉันก็ชอบน่ะ"  เค้าหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาที่ฉันพยายามจะอ่านมัน แต่ก็อ่านมันไม่ออก "มิเลอร์  เธอชอบอควาหรอ"

     "ปะ..เปล่าฉันไม่ชอบเค้า"  ทำไมเค้าถึงถามมาได้เนี่ย  "วู้อากาศเริ่มหนาวแล้ว  งั้นไปนอนก่อนน่ะฝันดีน่ะลีฟฟีต"

   ฉันเดินคิดเรื่องที่ลีฟฟีตพูด  เค้ากำลังจะสื่ออะไรฉันรึเปล่า แต่ระหว่างที่กำลังเดินคิดก็โดนคนเผด็จการดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมกอด

     "นาย...ตกใจหมดเลย"

     "เธอคุยอะไรกับลีฟฟีต"

     "ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย  ปล่อยเลย"  ฉันพยายามจะดันตัวออกจากเค้าแต่ก็โดนเค้ารัดเอาไว้แน่นกว่าเดิม

     "ไม่  เดี๋ยวเธอก็หนี้ไปอีก  งั้นมัดจำไว้แล้วกัน"

จุ๊บ....

   อยู่เค้าก็จูบฉันโดยไม่ทันตั้งตัว  เผด็จการที่สุด

     "กลับมาเลยน่ะนายจะมาจูบฉันสุ่มสี่สุ่มห้าไม้ได้น่ะ  กลับมาเลย"