Love hazard of genius girl รักร้ายของยัยอัจฉริยะ?

 

 

 

[Dirfful's side]

 

 

        07.30 น. ฉันลอบมองนาฬิกาG-shock ของตัวเองขณะที่นั่งรอพี่ทิส์มกับพี่กรีนอยู่ที่สวนหน้าบ้านพร้อมกับพี่ฮ็อก พี่ทิซ ที่นั่งอยู่ด้วยกันและคุณพ่อบ้านที่ยืนเฝ้าฉันอยู่ พี่ทิซบอกว่าตื่นเต้นมากไปเลยมาเร็วกว่าปกติ พี่ฮ็อกเองตื่นเต้นจนเกือบไม่ได้นอน (พี่ทิซเล่าให้ฟัง)

 

 "พวกนั้นคิดจะมาแปดโมงเป๊ะเลยรึหรือไงนะ !! " พี่ทิซพี่เอ่ยปากบ่นเป็นรอบที่ร้อยของห้านาที

 

 "นั้นสิ " พี่ฮ็อกที่นั้งตีสีหน้าหน่ายๆ ส่ายไปมาๆ เสริมทัพพี่ทิซทันที

 

 "เดี๋ยวก็คงมาแล้วม- " ขณะที่ฉันกำลังจะพูดจบประโยค ก็ได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นที่ประตูหน้าบ้าน พร้อมกับการ์ดคนนึงที่เดินเข้ามาฉัน

 

 "คุณหนูดิร์ฟครับ มีคนแปลกหน้ามาพบครับ เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนคุณหนูแต่ผมเห็นหน้าตาท่าทางไม่น่าไว้ใจเลยให้การ์ดกันไว้อยู่ที่หน้าประตูครับ " การ์ดหน้าโหดเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบๆ

 

 "ผมว่าพวกพี่ๆเค้ามากันแล้วละมั้งครับ ไปกันเถอะเนอะ " ฉันหันไปพูดกับพี่อ็อกพี่ทิซทันที

 

 "อื้มพี่ก็ว่างั้นแหละ เสียงแบบดังแบบนี้คงมีแต่พวกนั้นละมั้ง " พี่ทิซว่า แล้วพวกเราก็พากันเดินไปหน้าบ้านทันที(พร้อมกับคุณพ่อบ้าน) ก็พบว่าเป็นพวกพี่มันจริงๆ พวกพี่มันยืนโบกไม้โบกมือพร้อมกับส่งสายตาจิกกัดปากก็ด่าทอการ์ดที่ไม่ให้พวกพี่มันเข้ามา

 

 "การ์ดพวกนั้นมันกวนสนมากเลยอะ ถ้าน้องดิร์ฟไม่มาพี่คงลงมือไปละ " พี่กรีนว่า แต่ฉันว่าพี่นั้นแหละจะโดนพวกการ์ดหน้าเฮือกนั้นซัดเอาซะก่อนนะ ดูแต่ละคนเด๊ !!

 

 "เอาเถอะครับ ขึ้นรถกันเถอะเดี๋ยวไปถึงช้ากันพอดี " ฉันว่า แล้วพวกพี่ๆมันก็ขึ้นไปนั่งที่กันเส็จสรรพ โดยมีพวกฉันห้าคนนั่งเบาะหลังกัน ส่วนคุณพ่อบ้านก็นั่งอยู่ข้างคนขับเหมือนปกติ รอบนี้ผมใช้ฉันตู้ไปเพราะมีหลายคนขี้เกียจใช้รถหลายคัน โดยมีรถเก๋งสีดำคันงามขับนำหน้า และตามหลังอยู่ หน้าคันหลังคันเพื่อความปลอดภัย พี่ทิซก็บ่นว่าตื่นเต้นอยากให้ถึงไวๆตั้งแต่ต้นทางยัตเข้าเขตบ้าน พี่ฮ็อกก็บ้าจี้ตามพี่ทิซ พี่กรีนก็นั่งคุยโน้นถามนี้กับคุณพ่อบ้าน ส่วนพี่ทิส์มก็หลับตลอดทางเลยละ จนรถตู้ของพวกเราผ่านเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์หลังมหึมาฉันหันมองผ่านกระจกไปยังบันใดสี่ห้าขั้นที่หน้าบ้านก็พบว่าคุณแม่ยืนคอยอยู่พร้อมกับสาวใช้สามคนพร้อมการ์ดอีก สี่ห้าคน และคนที่กำลังเดินออกมาจากบ้านนั้น ?? พี่การ์ฟ ??

 

 "เชิญครับคุณหนูดิร์ฟ " คุณพ่อบ้านที่เปิดประตูรถให้พูดขึ้น ฉันจึงละความสนใจจากพี่การ์ฟมาสนใจพวกพี่ๆที่ลงจากรถไปก่อนฉันแล้ว

 

 "นี่เพื่อนที่มหาลัยฯ ของดิร์ฟเฟอล์ใช่ไหมคะ แหม๋น่ารักกันทุกคนเลยนะคะ " คุณแม่พูดอย่างสุภาพพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ฉันเเละพวกพี่ๆมัน พี่การ์ฟที่เดินออกมารับฉันทำท่าทางไม่พอใจที่ฉันพารุ่นพี่มาบ้านเท่าไหร่แต่ก็ยอมเดินมายืนข้างๆคุณแม่

 

 "สวัสดีค่ะคุณแม่/สวัสดีครับคุณแม่ " พวกพี่ๆมันเอ่ยทักขึ้นพลางยกมือไหว้คุณแม่คนสวยที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มหญ่อยู่ที่ทางเข้าประตูบ้าน

 

 "พี่การ์ฟกลับมาเมื่อไหร่ครับ ไหนคุณพ่อบอกว่าพี่ติดธุระอยู่ที่อิตาลีไง ไหงมาอยู่นี่อะ " ฉันเดินเข้าไปทักเจ้าพี่ชายสุดหล่อนี่ก่อนจะเดินไปหาคุณแม่

 

 "พอดีทางโน้นให้พี่กลับมาพักผ่อนอาทิตย์นึงอะ เลยมีเวลากลับมาที่บ้าน " พี่การ์ฟว่า

 

 "งั้นหรอกหรอ ^^ " ฉันส่งยิ้มหวานให้เจ้าพี่ชายขี้เก็กนี้ไปก่อนคุณแม่จะชวนทุกคนเข้าบ้าน

 

 "เด็กๆ เข้าบ้านกันเถอะคะ มากันเหนื่อยๆ นี่ก็จะเที่ยงแล้วพอดีแม่ทำกับข้าวเตรียมไว้เดี๋ยวทานข้าวด้วยกันนะคะ " คุณแม่ว่า พร้อมกับรอยยิ้มหวานๆที่ไม่ยอมหุบสักทีนั้นอีกสงสัยจะดีใจมากที่ฉันมีเพื่อนเป็นเด็กมหาลัยฯ แถมยังพามาบ้านอีก เฮ้ออออ!!

 

 "ค่ะ/ครับ " พวกพี่ๆมันก็ขานรับก่อนคุณแม่จะเดินหายเข้าไปในครัวพร้อมกับสาวใช้ทั้งหลาย

 

 "นี่พี่การ์ฟเฟอล์ครับพี่ชายคนโตของบ้านครับ อายุเท่าๆกับพวกพี่เลยแต่พี่เค้าเรียนจบแล้ว ^^ " ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับพาทุกคนเดินไปที่ห้องอาหาร

 

 "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ/ครับ " พี่ทิซพูดขึ้น พร้อมกับพี่ๆอีกสามคน

 

 " เช่นกันครับ " พี่การ์ฟตอบรับเเบบเรียบเฉยตามสไตล์พี่มัน

 

 " เราชื่อ ทิซซี่นะ " พี่ทิซว่า พร้อมกับชี้นิ้วไปทางพี่ฮ็อกที่ยืนอยู่

 

 " นั้นพี่ชายเราเองชื่อ ฮ็อกกี้ "

 

 " ส่วนผม กรีนที นี่ๆหมอนี้ชื่อ ทิส์ม แต่อายุเท่ากันจริงๆหนอเนี่ย หน้าเด็กจังเลยน๊า ...... " พี่กรีนว่าพลางลากเสียงยาว พี่การ์ฟก็ยิ้มรับอย่างสุภาพก่อนจะนำไปนั่งที่โต๊ะอาหาร

 

 " บ้านน้องดิร์ฟนี่เหมือนวังเลยอะ มีทั้งสาวใช้ พ่อบ้าน และก็การ์ด " พี่ทิซพูดขึ้นเมื่อ จัดการหาที่นั่งได้

 

 " ว่าแต่ทำไมมีการ์ดเต็มบ้านเลยอะ ขนาดในบ้านก็ยังมี " พี่ทิส์มถามทำหน้าสงสัย

 

 " พอดีดิร์ฟเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน " พี่การ์ฟพูดขึ้น

 

 " เอ๊ะ ?? ลูกสาวคนเดียวหรอเนี่ยเรา " พี่ทิซหันมาแซวฉัน

 

 " ผมก็บอกไปแล้วไงว่าผมเป็นลูกสาวคนเดียว เมื่อวานตอนเย็นที่คุยกันไง " ฉันเอ่ยขึ้นก็มันจริงอ่ะหรือพวกพี่ๆเค้าไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลย

 

 " แล้วมันเกี่ยวกันยังไงหรอ " พี่ฮ็อกถามต่อ

 

 " มรดกของต้นตะกูลจะถูกยกมอบให้กับลูกสาวคนโตของตะกูลหลักน่ะ แล้วดิร์ฟก็เป็นลูกสาวคน

เดียวเลยโดนปองร้ายบ่อยๆ " ฉันเอ่ยอธิบายขึ้นเสียงเจื่อนๆ ทุกคนเงียบพร้อมทำหน้าสำนึกเหมือนไม่น่าถามเลย

 

 " พี่ดิร์ฟกลับมาแล้วหรอ มาให้นอร์ฟหอมแก้มหน่อยเส๊ !! " นอร์ฟน้องชายคนเล็กที่เดินเข้าห้องอาหารเห็นฉัน ก็ทำท่าจะเข้ามากอดทันที

 

 " นอร์ฟมานั่งที่ ดีๆ " พี่การ์ฟพูดเสียงเย็นๆพลางส่งสายตาให้ไปนั่งข้างๆ

 

 " พี่การ์ฟอะ ก็นอร์ฟคิดถึงพี่ดิร์ฟอะ แค่นี้ก็ทำไม่ได้ เชอะ ๆ " นอร์ฟทำท่าไม่พอใจแต่ก็ยังไม่ปล่อยมือออกจากไหล่ของฉัน พวกพี่ๆมันก็มองกันอย่างงงๆ

 

 " น อ ร์ ฟ !! " พี่การ์ฟกดเสียงต่ำๆ ที่ฟังดูน่ากลัวจนนอร์ฟเดินไปนั่งที่แต่ก็ทำท่าทางไม่พอใจอย่างหนักพอนั่งลงได้ก็ทำหน้าบึ้งดึงทันที

 

 " นี่นอร์ฟเฟอล์น้องชายคนสุดท้องของบ้านครับ นอร์ฟนี่เพื่อนพี่ที่มหาลัยฯ " ฉันแนะนำให้พวกพี่มันรู้จัก ก่อนนอร์ฟมันจะหันมายกมือไหว้สวัสดี

 

 " สวัสดีครับผมนอร์ฟ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ " นอร์ฟว่า

 

 " พี่ ชื่อทิซซี่นะครับ สุดหล่อ ^^' " พี่ทิซว่า

 

 " บ้านนี้หน้าตาดีตั้งแต่คุณแม่ละล่ะพี่ว่า พี่ชื่อฮ็อกกี้นะครับ เรียกพี่ฮ็อกก็ได้ "

 

 " พี่กรีนทีครับ หนุ่มน้อย "

 

 " พี่ชื่อทิส์มนะ ว่าแต่หล่อๆ กันทั้งนั้นเลยอะ "

 

 " ฮ่าๆๆ มีป๊ะป๋าหน้าตาดีก็งี้แหละครับ ^^' " นอร์ฟว่าพลางยิ้มหวาน

 

 " แล้ว คุณพ่อ ดาร์ฟ กับเจร์ฟล่ะ ยังไม่ลงมาอีกหรอ " พี่การ์ฟเสตาไปมองนอร์ฟที่กำลังคุยกับพวกพี่มันอย่างสนุกปาก

 

 " คุณพ่ออยู่ในครัวกับคุณแม่ครับ ส่วนพี่เจร์ฟกับพ- " ยังไม่ทันจบประโยคดีเจ้าของชื่อที่ถูกพาดพิงก็เดินเข้ามาพอดี

 

 " ผมไม่ลงมาช้าหรอกน่า พี่การ์ฟก็ ..... " พี่เจร์ฟหันไปคุยกับพี่การ์ฟก่อนจะเดินมาหาฉันแล้วก้มลงมาหอมแก้มฉันหนักๆทีนึง

 

 " ดาร์ฟเรียกให้ไปแต่งตัวแน่ะ ^^ " พี่เจร์ฟว่าพลางเดินไปนั่งที่ก่อนที่นอร์ฟจะโวยวายเสียงดัง

 

 " พี่การ์ฟดูดิ ไม่เห็นดุพี่เจร์ฟมั่งเลยอะ ที่นอร์ฟแค่เข้าไปหาพี่ดิร์ฟก็ว่าแล้วอะผมไม่ยอมนะ "

 

 " พี่ก็ไม่ยอม =*= " พอพี่การ์ฟพูดจบ ก็หันไปส่งสายตาเชือดเฉือนพี่เจร์ฟทันที และก่อนจะเกิดสงครามกลางห้องอาหารฉันก็เอ่ยขึ้น

 

 " นี่พี่เจร์ฟเฟอล์ พี่ชายคนรองของบ้านครับ พี่เจร์ฟนี่รุ่นพี่ที่มหาลัยฯ ที่ผมกำลังทำวิจัยให้คุณพ่ออยู่ เดี๋ยวคุยกันไปก่อนนะ ผมขึ้นไปดูดาร์ฟก่อน " ฉันว่าพลางลุกจากเก้าอี้พร้อมกับเดินตรงไปขึ้นบันใดได้ยินเพียงเสียงของพวกรุ่นพี่ที่กำลังพูดคุยทักทายกันกับพวกพี่น้องของฉันกันอย่างตื่นเต้น ฉันเดินมาหยุดที่ห้องซีกขวาของชั้นสอง เป็นห้องของดาร์ฟพี่ชายฝาแฝดฉันเอง ชั้นสองมีแค่สองห้องทั้งชั้น ห้องซ้ายเป็นของฉันห้องขวาเป็นของดาร์ฟ จริงมันเคยเป็นห้องเดียวกันแต่เพิ่งถูกกั้นให้แยกกันมาสองสามปีที่ผ่านมานี่เอง ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องก็พบกับดาร์ฟที่นั่งผูกโบที่ปลายผมอยู่ 'วันนี้ปล่อยผมงั้นหรอ'

 

 " มาแล้วหรอไปเปลี่ยนชุดซะสิ อะเนี่ยชุด แล้วก็ปล่อยผมด้วยนะทำผมทรงเดียวกันเเบบนี้นิ " ฉันมองไปยังคนที่กำลังมัดโบพร้อมกับบอกให้ฉันไปแต่งตัวด้วย ฉันเข้าไปห้องแต่งตัวก่อนจะถอดเสื้อผ้าออกแล้วใส่ชุดที่ดาร์ฟเตรียมไว้ให้ มันเป็นชุดเอี้ยมสามส่วนครับ เป็นผ้ายีนส์ยืดสีเทาแกมฟ้ากับเสื้อยืดแขนยาวสีขาว ฉันจัดการใส่ชุดเรียบร้อยก่อนจะแกะกิ๊บติดผมที่ฉันใช้เก็บผมขึ้นไปนี้ออกแล้วออกมามัดผมผูกโบสียีนส์เข้ากับเอี้ยมนั้น

 

 " ดูดีนี่น่า ><// ไปๆลงไปข้างล่างกันเถอะ วันนี้พาเพื่อนมาใหม่มาด้วยใช่ไหมละ ^^ " ดาร์ฟว่าพลางจูงมือฉันลงไปยังห้องอาหาร ฉันกับดาร์ฟเดินลงบันใดมาไม่นานก็ถึงหน้าห้องอาหารที่ตอนนี้มีคุณพ่อกับคุณแม่นั่งอยู่หัวโต๊ะ พร้อมกันอาหารที่มีมากมายถูกจัดวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะไปหมด ฉันเดินจูงมือกับดาร์ฟไปยังโต๊ะ ก่อนทุกสายตาจะจับจ้องมาที่เราสองคน

 

 " ทายสิ๊ !! ใครเป็นใครกันแน่ / ทายสิ๊ !! ใครเป็นใครกันแน่ " ฉันกับดาร์ฟพูดขึ้นพร้อมๆกัน เป็นปกติที่เวลาเราแต่งตัวเหมือนกันจะชอบเล่นเกมส์ทายกันแบบนี้ พวกพี่ๆที่จับจ้องสายตามามองที่ฉันกับดาร์ฟอย่างอึ้งๆ คงเพราะไม่เคยเห็นฉันปล่อยผมนะสิ !! เขินนะเนี่ย ><///

 

 " คนซ้ายคือพี่ดิร์ฟคนขวาคือพี่ดาร์ฟ >//< " นอร์ฟว่า

 

 " เห็นด้วย >//< " พี่เจร์ฟเสริม

 

 " คนซ้ายดาร์ฟคนขวาดิร์ฟ " พี่การ์ฟยกยิ้มอย่างถูกใจ

 

 " แม่ก็คิดเหมือนการ์ฟเฟอล์เลยคะ ^^' " คุณแม่ว่า

 

 " แต่ผมว่าซ้ายดิร์ฟขวาดาร์ฟล่ะ >,.< คุณพ่อบ้านว่ายังไงละ ฮ่าๆๆ " คุณพ่อว่าพลางหัวเราะชอบใจ

 

 " ผมคิดเหมือนคุณผู้หญิงและคุณหนูการ์ฟครับ ^^; " คุณพ่อบ้านว่า

 

 " ใช่ๆ คะ ทิซก็คิดแบบนั้นนะค่ะ ^.< " พี่ทิซหันไปมองคุณพ่อบ้านก่อนจะยิ้มหวาน

 

 " อื้ม พวกผมเดาไปออกเลยครับ =//= " พี่ฮ็อกหันไปมองพี่กรีนกับพี่ทิส์มที่ทำหน้าอึ้งค้างพร้อมกับพยักหน้ารับงึกๆมองไม่ว่างตา

 

 " ซ้ายดิร์ฟ !! ..... " ดาร์ฟว่า

 

 " ขวาดาร์ฟ !! .... " ฉันว่าตาม และเสียงหัวเราะของคุณพ่อ พี่เจร์ฟ และนร์อฟก็ดังขึ้น แต่นั้น

 

 " ซ๊ะเมื่อไหร่ล่ะ ^.</ ซ๊ะเมื่อไหร่ล่ะ>.^ " เมื่อฉันพูดพร้อมๆกับดาร์ฟและทุกคนก็หัวเราะกันลั้น จนคุณพ่อ พี่เจร์ฟ และนอร์ฟนั่งก้มหน้าเจื่อนๆลง ฉันกลับดาร์ฟจะเดินจูงมือกันไปนั่งข้างๆพี่เจร์ฟ ทันที ฉันลอบมองหน้าทุกคนตอนนี้มีแต่รอยยิ้มเเละความสุขกันท้่วนหน้า ก่อนจะพูดคุยเรื่องโน้นี้นั้นกันบาง บางทีพวกพี่ๆเค้าก็ถามถึงการทำงานของพวกเรา คุณพ่อคุณพ่อเองก็ถามถึงทางบ้านพวกพี่เค้า และอาหารมื้อนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

                           ตัดให้ขาดเลยฉ๊าบๆๆ                                เอาให้ขาดเลยฉ๊าบๆๆ