Love hazard of genius girl รักร้ายของยัยอัจฉริยะ?

 

 

 

    เวลา 14.25 น.

 

 

     ฮัลโหลๆ !! ถึงเวลาเข้าสู่ช่วงเวลาส่วนตัวแล้ว(ก็ว่าไปนั้น) ตอนนี้ฉันที่กำลังนั่งฟังพวกพี่ฮ็อกพูดคุยกันอย่างเมามันส์ อ่าคุณคิดถูกแล้วละ  ฉันดิร์ฟเฟอล์กำลังพากย์อยู่นะค่ะ >.< ยิ่งนับวันเวลาฉันก็ยิ่งจะชอบเล่นมุขแป็กๆเข้าไปทุกทีละสิน๊า ฮ่าๆๆ

 

    หลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายเมื่อตอนกลางวันมาได้ ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าหมอนั้น?? นายเฟลอะไรนั้นไงที่มาหาเรื่องฉันนั้นพวกเคยมีเรื่องกับพี่ฮ็อกตอนรับน้อง เฟรซซี่เมื่อปีที่แล้ว เนื่องจากพี่ฮ็อกนั้น?? เคยไปแกล้งพวกนายเฟลไว้อย่างสาหัสสากัน!! และพวกพี่ฮ็อกเองก็เคยไปขอโทษพวกพายเฟลแล้วด้วยแต่ดันถูกนายนั้นปีนเกลี ยวซ๊ะอย่างนั้นทำให้พวกนายเฟลกับพี่ฮ็อกไม่ลงรอยกันจนถึงปัจจุบัน และเองฉันก็เพิ่งจะมั่นใจว่าสิ่งที่ฉันคิดนั้นเป็นจริงเรื่องความชอบด้านเพศ ของนายเฟลนั้นหมอนนั้นมันเป็นเกย์จริงๆนะพวกพี่ฮ็อกก็ยังนั่งยันยืนยันยัน นอนยันเลยอ่ะ นายเฟลนั้นเป็น 'เกย์' ทั้งหน้าตาก็หล่อเหลาเอาการ รูปร่างสูงโปร่งดูดีเหมือนจะมีซิกแพ็กด้วยอะเอ๊ะ!!เดี๋ยวสินี้ฉันกำลัง รู้สึกเสียดายผู้ชายห่ามๆพันธุ์นั้นน่ะหรอ พอเลยนะย่ะเลิกคิดเลิกคิดได้แล้ว เฮออ!!ทำไมฉันต้องรู้สึกเสียดาย?? ไม่ใช่ฉันเสียดายหมอนั้นนะฉัน ฉันเอ่อแค่เสียดายประชากรชายหน้าตาดีก็เท่านั้นเองแหละอย่าคิดมากล่ะ >//< 

 

    อ้อแล้วยังมีอีกเรื่องนึงที่ฉันได้รู้เพิ่มเติมก็คือพี่ฮ็อก พี่กรีน พี่ทิส์ม และพี่ทิซ ทุกคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมพวกพี่เค้าเป็นเพื่อนที่รักกันมาก อร๊ายยยย ! ทำให้ฉันเองก็แอบรู้สึกอิจฉานิดๆเพราะฉันไม่เคยมีเพื่อนนี่แต่ตอนนี้ฉันมี แล้วก็พวกพี่ๆเค้าไงล่ะ แล้วก็ยังได้รู้อีกว่าที่นายเฟลอะไรนั้นเข้ามาหาเรื่องฉันนั้นเป็นเพราะหมอ นั้นสนใจในตัวฉัน??ฉันไม่รู้ฉันควรเชื่อดีไหมเนี่ยแต่พวกพี่ๆมันก็ทั้งเตือน และก็แนะนำ แหม๋ๆ ฉันไม่คิดติดใจอะไรเลยนะเพราะยังไงหมอนั้นก็เป็น 'เกย์' นิน๊า แล้วฉันเองก็เป็นผู้หญิงและหวังไว้อย่างยิ่งว่าคุณผู้อ่านทั้งหลายจะจำได้นะ ค่ะ และอีกสองเดือนจากนี้จะเป็นเดือนแห่งกฏระเบียบของมหาลัยฯซึ่งเดือนสุดท้าย ฉันเองก็ต้องทำตามกฏนั้นเหมือนกันแต่ว่ายังไงฉันจะต้องเก็บข้อมูลให้เส็จ เพื่อที่จะไม่เจอปัญหานั้น ระหว่างนั้นฉันต้องค่อยหาทางไม่ให้นายเฟลนั้นมายุ่งกับฉันให้ได้เลย ! ในขณะที่ฉันกำลังอยู่ในโหมดคิดของตัวเองก็ต้องชะงักทันทีเมื่อมีเสียงโวยวาย จากพี่ทิซ???

 

 " อร๊ายยยย ! ซายด์ !! หลบเร็ว " ขณะที่ฉันได้สตินั้น ก็เห็นพี่ฮ็อกที่ถูกพี่กรีนถีบ ?? ล้มเซมาทางที่นั่งฉันและความรุ้สึกต่อมาทำฉันแทบช็อคตายคาเก้าอี้ !!

 

 " เฮ้ย เป็นไงมั้งวะกูไม่ได้ตั้งใจ " พี่กรีนว่า แต่ฉันแทบจะไม่สนใจคำถามนั้นเพราะกำลังตกใจกับพี่ฮ็อกเซถลาล้มมาซบกับอกฉัน เต็มๆ?? มันไม่ใช่อะไรที่ควรเท่าไหร่เพราะฉันก็รู้สึกได้ว่าพี่ฮ็อกก็ชะงักนิ่งไป เมื่อรับรู้ถึงอะไรนิ่ม ?? ที่หน้าอกของฉัน ??

 

 " เออ คือ...... " พี่ฮ็อกพูดติดอ่างไปชั่วขณะ พร้อมกับดันตัวคืนยืนแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที !! ฉันสังเกตเห็นหูพี่แกแดงเถือกเลยอะ อร๊ายยยยยยยย !! หมดกัน จะว่ายังไงดีก็ฉันไม่ใช่ทอมอะฉันเลยไม่ได้รัดหน้าอกตัวเองฉันแค่ใส่เสื้อ ไซน์ใหญ่กว่าตัวของฉันเท่านั้น ฉันรับรู้ว่าพี่ฮ็อกมันรู้ละอะว่าฉันไม่ใช่ผู้ชาย?? หมดกันๆ หมาดแมนฉ้านนนน ?? หมดจบสิ้นกันแล้วชีวิต ความแตก !!

 " ซายด์เป็นอะไรไหมจ๊ะ เจ็บตรงไหนหรือป่าว....... หน้าซีดๆนะ " พี่ทิซที่เข้ามาดูฉันด้วยความเป็นห่วงนั้นไม่ได้ช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย สักนิด

 

 " ไอ้ฮ็อกมึงจะหน้าแดงหาป้ามึงหรอน่ะ " พี่ทิส์มที่เพิ่งสังเกต?? หันไปทักพี่ฮ็อกพร้อมกับทุกคนที่ทำหน้าตาตื่นตกใจ พี่ฮ็อกที่กำลังพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติอยู่นั้น หันหน้ากลับมามองฉันพร้อมกับสายตาจ้องเขม็งอย่างคาดคั้นนั้นทำให้ฉันกลืน น้ำลายเหนียวๆลงคอได้อย่างยากลำบาก โอ๊ยยยยยยยย ! ใครก็ได้พาฉันออกไปจากที่นี่ที อ๊ากกกกกกกกกกกกกก !!
 

 " ม..มึง เฮ้ย ! ไม่สิ ธ เธอ !! " ฉันที่กำลังจะสติแตกอยู่นั้นเงยหน้ามองพี่ฮ็อกแทบจะทันทีพร้อมกับพี่ๆใน กลุ่มจะหันไปมองพี่ฮ็อกที่ยืนตะโกนชี้หน้าฉันพร้อมกับหน้าแดงๆ ของพี่มันที่กำลังอ้าปากค้างนั้น
 

 " อะไรอะพี่ฮ็อกจะตะโกนทำไมอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง " พี่ทิซต่อว่าเมื่อคนอื่นๆในห้องเริ่มหันมามองเสียงที่ดังจนปรอทแตกของพี่ฮ็อก
 

 " นั้นดิ มึงจะแหกปากทำไมวะ แล้วหน้ามึงอะแดงได้อีกวะ เป็นไรกูถีบทีเดียวถึงกับไข้ขึ้นเลยหรอวะ " พี่กรีนเข้ามาเสริมทัพ
 

 " แล้วนี่มึงจะยืนชี้หน้าไอ้ซายด์ทำไมวะ ล้มไปใส่เค้าก็ไม่ขอโทษสักคำยังมีหน้ามายืนชี้หน้าเค้าอีกมึงนี่นะ !! "  ป๊าป !! พี่ทิส์มว่าพร้อมง้าวมือตบหัวพี่ฮ็อกอย่างแรงด้วยความหมั่นใส้

 

 " เธอ เป็น ผู้ หญิง ?? " พอพี่มันได้สติมันก็เริ่มเปิดประเด็นและแถบจะทันทีที่จบประโยคพวกพี่ๆมันก็หันมาจ้องหน้าฉันกันเป็นตาเดียว
 
   O๐o?? <<< พี่ทิซที่ทำหน้างงอย่างไม่เชื่อหู

   O[]O!! <<< พี่กรีนที่ยืนหน้าเหวอๆ

  

   =[]=?? <<< พี่ทิส์มที่อ้าปากค้าง

   =///=  <<<< พี่ฮ็อกที่หน้าเริ่มขึ้นสีอีกรอบ

   =[]=!! <<< ฉันที่ตอนนี้หน้าซีดพร้อมกับวิญญาณที่กำลังจะออกจากร่าง
 " มึง เอ้ย ! เธอเป็นผู้หญิงงั้นใช่ไหมห๊ะ =//= " พี่ฮ็อกที่ทำลายความเงียบลงพร้อมกับถามอีกครั้งเหมือนต้องการความมั่นใจกับ ความคิดของตัวเอง

 " ม....มันจะเป็นอย่างงะ งั้นได้ไง ไอ้ฮ็อกมึงมั่วละ !! " พี่ทิส์มที่พูดขึ้นพร้อมกับทำท่าจะง้าวมือจะตบหัวพี่ฮ็อกอีกรอบแต่มือของพี่ ทิซรั้งไว้ได้ก่อน

 

 " เออแมร่ง มันจะเป็นงั้นได้ไงมึงดูหน้ามันดิ หล่อโฮกโชกเลือดขนาดนี้ " พี่กรีนที่ตั้งสติได้ว่าฉันว่าฉันเริ่มเกลียดคำว่าหล่อนี้แล้วละ = =;

 

 " นั้นสิๆ ม- " ขณะที่พี่ทิซกำลังจะอ้าปากเสริมอีกคน ฉันก็ตัดสินใจตอบไปก่อนที่มันจะกลายเป็นเรื่อง ถ้าบอกเหตุผลให้พี่ๆเค้าฟังแล้วให้พี่เค้าช่วยเก็บเป็นความลับจนกว่าจะถึง เดือนกฏระเบียบได้ก็คงไม่มีปัญหาอะไร ฉันจึงตัดสินใจอ้าปากพูดความจริงออกไป
 

" ครับ !! ผมเป็นผู้หญิง =//= " จบประโยคนั้นฉันก็ก้มหน้าลงต่ำทันที ใบหน้าที่รู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นทำเอาไม่กล้าเงยหน้า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้พวกพี่ๆแกทำหน้ายังไง เมื่อบรรยากาศอันอึมครึมตอนนี้ทำฉันอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก ทุกคนเงียบมากทุกอย่างนิ่งไร้เสียงใดๆจากพวกพี่ๆมันประมาณ ยี่สิบวิ ก่อนพี่ทิซจะเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ
 

 " จะ....จริงหรอ ซายด์ ?? " พี่ทิซที่พูดเสียงสั่นๆ ทำเอาฉันไม่กล้าแม้กระทั้งจะเงยหน้าขึ้นไปมองเธอ
 

 " ครับ " ฉันก็ตอบไปเสียงสั่นนิดๆ ก่อนจะรู้สึกถึงแรงรัดจากกอดของใครบางคนที่สวมกอดฉันด้วยความเร็วแสง?? ทำให้ฉันตกใจจนต้องเงยหน้าขึ้นมอง เป็นพี่ทิซค่่ะ พี่ทิซแกโผล่เข้ากอดรัดฉันซะแน่นเลยและยิ่งแน่นขึ้นเรื่อยๆ=[]=!! จนรู้สึกได้ถึงหน้าอกที่แนบชิดบดเบียบอยู่กับอกฉัน =//=

 " พะ.... พี่ทิซครับ ผะ ผมหายใจไม่ออก " ฉันตัดสินใจพูดออกไปเมื่อรู้สึกอึดอัดขึ้นเรื่อย พี่ทิซก็ยอมคลายอ้อมกอดลงแต่ก็ยังคงซบหน้าเข้ากับซอกคอขาวๆของฉันอยู่?? ฉันเงยหน้าสังเกตสีหน้าของพวกพี่ๆมัน จากที่เป็นสี่หน้าช็อคจนสุดติ่ง ก็เปลี่ยนมาเป็นสีหน้าเรียบราบตามปกติ
 

 " ทำไมเธอถึงไม่บอกอะ แล้วทำไมถึงไม่ใส่ชุดผู้หญิง ทำไมต้องแต่งชุดผู้ชาย แล้วจะพูดครับพูดผมทำไม " คำถามจากพี่ฮ็อกหล่ายยาวมาเป็นชุด จนเลือกตอบไม่ถูก พี่ทิซผละออกจากฉันก่อนที่ฉันจะเริ่มอธิบายความเป็นมาเป็นไป
 

 " คือว่าปกติแล้วเวลาออกมานอกบ้านผมก็พูดแบบนี้อยู่แล้ว .......... " ฉันก้มหน้าลงด้วยความอายแบบขีดสุดก่อนจะพูดต่อ
 

 " ละ แล้วที่แต่งตัวแบบนี้เพราะมันชินเพราะว่ามีแฝดเป็นผู้ชายแล้วผมก็เป็นลูกสาว คนเดียวของตะกูลหลักเลยถูกจ้องเล่นงานมาตลอดผมถึงต้องแต่งตัวแบบนี้ออกจาก บ้านเพื่อที่พวกนั้นจะได้คิดว่าผมเป็นแฝดชายไม่ใช่ผู้หญิงซึ่งมันทำให้ผม ปลอดภัย " พอคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็รู้สึกร้อนผ่าวที่ขอบตาขึ้นมาทันที
 

 " .................................................. " ฉันที่เริ่มเงียบเหมือนกับพวกพี่มันที่เงียบไป รู้สึกอึดอัดจนตอนนี้น้ำตาล่วงไหลพราก พวกพี่เค้าคงเกลียดฉันแล้วละสิ !!
 

 " พะ พวกพี่ .....ฮึก ! เกลียดผะ ผม ... ฮึกฮืออออ .... แล้วสิ ....ฮือออ... นะ !! " ฉันพูดไม่เป็นภาษาพร้อมเงยหน้าขึ้นมองพวกพี่มันแต่น้ำตาที่ล่วงล่นลงมาทำให้ ฉันมองภาพพวกพี่มันไม่ชัดเลยภาพมันพร่ามัวไปหมด
 

 " อย่าไห้สิ ไม่เป็นไรนะอย่าร้องๆ เงียบซะคนดี " พี่ทิซพี่โผล่เข้ากอดปลอบฉันอีกครั้ง ฉันก้มหน้าลงอีกครั้ง
 

 " แล้วทำไมต้องเรียกพี่ด้วยละ " พี่ฮ็อกเอ่ยถามอีกครั้ง ก่อนฉันจะกลั้นเสียงตอบพี่มันไป
 

 " ก็ผม .....อายุแค่ สิบเจ็ดปี จะให้ ผะผม เรียก .... ฮึก ! ยังไงละ ฮือออ " แต่แล้วน้ำตาที่พยายามห้ามไม่ให้มันไหลล่วงลงมาก็ไม่เป็นผลเพราะมันยังคงไหล ลงมาเรื่อยๆและมากกว่าเดิม พี่ทิซที่กอดฉันแน่นขึ้น ดีที่ตอนนี้ทุกคนออกไปกันหมดแล้วจึงมีแต่พวกเราเท่านั้น
 

 " หยุดร้องน่า !! ไม่เอาไม่สวยแล้วเห็นไหม " พี่ฮ็อกที่เห็นอย่างนั้นก็เดินเข้ามาลูบหัวฉันอย่างแผวเบา
 

 " แต่ไม่น่าเชื่อเลยนะ ที่ซายด์จังอายุแค่นี้แต่ยังมาเรียนอยู่ปีสามได้เนี่ยเก่งๆเลยนะ " พี่กรีนว่าพลางหัวเราะกับตัวเองเบาๆกับศัพนามที่ใช้เรียกฉันนั้นก็แปล เปลี่ยนไป
 

 " ที่จริง ..... ฮึก เรียน ....จบ แล้ว ฮะ .....ฮืออออ " ฉันที่พยายามพูดออกอย่างพยายามที่จะให้มันเป็นประโยคที่สุด
 

 " ตะแต่ .... ฮือออ ! ผม ผม .... ต้องมา ทะ ทำวิจะยะ .....ฮึก จัย แทนคุณ พะ พ่อ ! ฮืออออออ ..... " ฉันพยายามอธิบายเหตุผลให้พวกพี่ๆมันฟัง พร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลไม่ยอมหยุดสักที บ้าเอ้ย !! ฉันไม่เคยมานั่งร้องไห้อ่อนแอกับคนอื่น ?? ที่ไม่ใช่ครอบครัวของฉันเลยนะ แต่มันหยุดร้องไม่ได้ อะ ฉันจะต้องทำยังไงดี เพราะนี้มันคือครั้งแรก??
 

 " พอแล้ว รู้แล้ว ไม่เอานะไม่ร้องนะคะเด็กดี เงียบน๊า " เสียงหวานๆ ของพี่ทิซที่ลอยมาเข้าหูทำใจฉันชื่นขึ้นเยอะ
 

 " อื้มนั้นสิ เด็กดีเค้าไม่ร้องไห้กันหรอกนะครับ " พี่ทิส์มที่เงียบฟังผมอยู้นานเอ่ยขึ้น ว่าแต่เด็กดีนี่มันไม่ร้องไห้กันจริงๆหราห๊ะ
 

 เวลาผ่านไปนานจน ฉันหยุดร้องไห้ได้แล้ว ตอนนี้พวกพี่ๆมันพาฉันมาที่สวนของคณะเพื่อมานั่งกินลมชมวิว ที่นี่มีดอกไม้เยอะแยะมากเลยละดีที่บ่ายนี้ไม่มีชั่วโมงเรียนพวกเราจึงสบายๆ กันไป
 

 " แต่พูดจริงๆนะ นี่ไม่น่าเชื่อเลยอะ " พี่กรีนว่า แต่สายตายังคงมองไปบนฟ้าไกล
 

 " นั้นสิๆ เสียดายที่ไม่อยู่ทำวิจัยจนจบอะ อยู่แค่สี่เดือนเอง " พี่ทิซพี่พูดด้วยน้ำเสียงติดงอแงเหมือนพี่ติดน้อง 

" แต่ยังดีนะที่เดือนสุดท้ายพวกเราจะได้เห็นซายด์จังด้วยชุดนังศึกษาสาว >//< แค่คิดก็จ- "
โป๊ก !! ป๊าบ !! พี่ทิส์มที่ยังไม่ทันได้พูดจบประโยคก็โดนพี่ฮ็อกง้าวกำปั้นทุบหัวพร้อมๆกัน กับที่พี่ทิซฟาดมือเรียวสวยนั้นไปบนไหล่พี่ทิส์มอย่างแรง
 

 " โอ๊ยยยย !! เจ็บนะเว้ยตีมาได้ทิซอะใจร้าย มึงก็เหมือนกับหัวกูไม่ใช่ปูนซีเมนต์นะมึง " พี่ทิส์มที่พูดพลางเอามืองลูบไหลล่สลับกับหัวปอยๆ

 " สมน้ำหน้ามึงไอทิส์มปากว๊อน " พี่กรีนที่เอ่ยขึ้นเยาะเพื่อนอย่างสะใจ
 

 " ถ้าอยากเห็นขนาดนั้นมาบ้านผมไหม ยังไงวันนี้ก็วันศุกร์ ไปพรุ่งนี้ก็ได้ แต่ไม่ใช่ชุดนักศึกษานะครับ เป็นชุดลำรองใช่อยู่บ้านธรรมดา " ฉันว่าพลางก้มหน้าลงเพราะความร้อนที่เพิ่มขึ้นมาบนใบหน้าตัวเอง ว่าเองก็เขินเอง = =;
 

 " อื้มดีเหมือนกันนะ เสาร์นี้ว่างอะคิดว่ากำลังจะหาไรทำอยู่พอดี " พี่ฮ็อกว่า
 

 " อื้มดีๆ อยู่บ้านเฉยๆน่าเบื่อออกจะตายไป " พี่ทิซเสริม
 

 " งั้นพรุ่งนี้ แปดโมงเช้าเจอกันที่บ้านผมนะ ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านพัก xxx เป็นบ้านพักชั่วคราวของที่บ้านผมเองเวลาที่บ้านผมมีธุระที่ต้องมาอยู่ใน เมืองก็มาพักบ้านนี้ตามที่อยู่นี้แหละ " ฉันว่า
 

 " แล้วทำไมต้องแปดโมงอะ เช้าอยู่เลยนะ " พี่ทิส์มหันหน้ามาถามด้วยความสงสัย
 

 " ใครบอกว่าผมจะให้พวกพี่ๆไปบ้านนั้นกัน เสาร์นี้ผมจะกลับบ้านใหญ่ด้วยอะเลยจะชวนพวกพี่ๆไปด้วยกันคุณแม่กับคุณพ่อคง จะดีใจที่ผมมีเพื่อนถึงจะอายุมากกว่าผมก็เถอะ " ฉันเอ่ยขึ้น ในใจก็คิดไปนอกจากเพื่อนในวงของฉัน ฉันก็ไม่มีเพื่อนที่ไหนเลยสักคน
 

 " แล้วจะให้ไปยังไงอะ " พี่กรีนถาม
 

 " พวกพี่ก็แค่ขับรถมาจอดไว้ที่บ้านผมเดี๋ยวใช้รถผมขับกลับบ้านใหญ่ไงครับ " ฉันว่าพวกพี่แกก็ทำหน้ากระจ่างกันทันที
 

 " ก็ดีเหมือนกันนะ ^^' ตกลงตามนี้ " พี่ทิซว่า
 

วัน เสาร์นี้ ต้องเป็นเสาร์ที่วุ่นวายมากน่าดูสงสัยต้องโทรไปบอกคุณแม่ล่วงหน้าก่อนซะ เเล้วล่ะ ></// แต่ว่ายังมีความจริงที่ยังต้องบอก ??

 

 " พวกพี่ๆครับ.... " ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลง

 

 " มีอะไรงั้นหรอหื้มไอ้ตัวเล็ก " พี่กรีนถาม

 

 " คือจริงๆแล้วผมไม่ได้ชื่อรีซายด์ นะครับ... " ถึงปากจะพูดแบบนั้นออกไปแต่ใจฉันกับกระตุกวูบกลัวพวกพี่เค้าจะโกรธ

 

 " งั้นไหนลองบอกพี่มาสิครับว่าชื่ออะไร " พี่ฮ็อกพูดขึ้นพลางยกมือหนานั้นขึ้นมาลูบหัวฉันเบาทำให้ฉันเริ่มรู้สึกดีมี กำลังใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองพวกพี่ๆมัน

 

 " ผม ผะผม ชื่อดิร์ฟเฟอล์ คะครับ " ฉันพูดขึ้นอย่างติดขัดที่มาพร้อมกับความรู้สึกร้อนที่ใบหน้า

 

 " ชื่อแมนไปไหมห๊ะไอ้ตัวเล็ก " พี่กรีนว่าพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

 " นั้นสิๆ แล้วเวลาอยู่ที่บ้านเรียกแทนตัวเองว่ายังไงครับคนเก่ง " พี่ฮ็อกถามแบบยิ้มๆ

 

 " แทนตัวเองด้วยดิร์ฟครับ " ฉันตอบ

 

 " น่ารักจริงๆเลยน๊าเนี่ยเราอ่ะ " พี่ทิส์มแซว

 

 " แล้วยังมีอีกอย่างที่อยากจะบอกพวกพี่ไว้ด้วย... " ฉันพูดค้างไว้ก่อนจะคิดแบบจริงๆจังๆคือฉันมีเพื่อนที่ดีขึ้นขนาดนี้แล้วยัง เป็นรุ่นพี่อีกฉันก็อยากจะบอกไว้อยากบอกจริงๆ

 

 " คือดิร์ฟตั้งใจจะรีบทำวิจัยให้เส็จก่อนจะถึงเดือนกฏอ่ะครับ " ฉันพูดออกไปแบบนั้นก็ทำให้พี่ทิซถึงกับรีบปรีเข้ามาหา

 

 " ทำไมล่ะไม่อยากอยู่กับพวกพี่หรอ ทำไมต้องไปเร็วขนาดนั้นด้วยละ " พี่ทิซพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ

 

 " ครับตอนแรกก็กะว่าจะเป็นอย่างนั้นแต่...ผมว่าผมเปลี่ยนใจแล้วล่ะครับ " ฉันพูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มให้พวกพี่ๆไป และพวกพี่ๆเองก็ยิ้มกลับมาให้ฉันอย่างอบอุ่นด้วยเหมือนกัน

 

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

  ไม่รู้จะถูกใจคนอ่านรึป่าวน๊ะเนี่ยแต่อยากให้คู่แรกจบไปก่อนเพราะคู่แรกเป็นหญิชาย

 

             แต่จบจากคู่แรกเมื่อไหร่เจอกันได้นะ ชายชาย จะออกมาแล้ว

 

                      อ๋อข้าน้อยคงจะแต่งสลบลงคู่แรกและคู่ชายชาย

            แต่คงต้องค่อยลุ้นกันเอาน๊าว่าคู่ชายชายคู่ไหนจะออกมาก่อน