Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]

             ฉันกับคารอสได้เดินทางต่อไป เพื่อไปสู่'Wonderland' ฉันได้เดินตามทางต่อไปเรื่อยๆ
คารอสเหมือนว่ารู้สึกเหมือนมีอาการเจ็บที่มือยังไงก็ไม่รู้ เห็นกำมือที่นิ้วชี้ตลอดเลย
             "นายเป็นไรรึเปล่า"ฉันถามเขา
             "เปล่าซะหน่อย"เขาพูด
             "ฉันไม่เชื่อ!"ฉันพูดแล้วฉันก็กระชากแขนของเขาแล้วก็ดึงนิ้วที่กำนิ้วชี้ออก
             ฉันเห็นที่นิ้วของเขามีเลือดไหลออกมาตรงกลางนี้วชี้ ฉันเลยตัดสินใช้ผ้าที่ผูกโบว์ออกมา
พันนิ้วชี้ของเขา แต่เลือดก็ซึมเข้าไปที่ผ้าอยู่ดี
             "เธอแน่ใจนะว่าจะทำอย่างนี้หน่ะ"คารอสถาม
             "ใช่ ฉันแน่ใจ"ฉันตอบด้วยความมั่นใจ
             "แล้วทำไมต้องทำอย่างนั้นกับฉันหล่ะ?"คำถามนี้ทำฉันอึ้งสุดๆ
             "ก็ฉันแค่....เป็นห่วง.."ฉันตอบเสร็จ ฉันก็เดินหนีเขาออกไปให้ไกล
             "เฮ้!เดี๋ยวสิ!จะเดินไปไหน!"เขาตะโกนออกมา
             ทำไมกันนะ...
             ทำไมหัวใจมันเต้นแรงขนาดนี้...
             ทำไมฉันพูดประโยคนั้นออกไปแล้วมันทำให้ใจฉันตื่นเต้น...
             ทำไมกันนะ...
             ฉันพูดประโยคนั้นไปหลายรอบในใจฉัน จนทำให้ฉันพูดออกมาได้หมดทุกประโยคที่
คิดมา ฉันเดินตรงไปโดยไม่สนใจใคร แต่ฉันกลับเดินสะดุดอะไรเข้าบางอย่าง ฉันมองด้านหลัง มี
กาบหอยหลากสีอันหนึ่ง ฉันนั่งยองๆแล้วจากนั้นฉันก็หยิบขึ้นมา จากนั้นฉันก็เปิดกาบหอยอันนั้นแล้ว
จากนั้นฉันก็หมดสติไป..
             "เฮ้! อลิส! ตื่นสิ!ตื่น!"เสียงใครบางคนตะโกนเรียกใครบางคน
             "นายเป็นใครกันหน่ะ!"ฉันตะโกนใส่เขา สีหน้าของเขาดูตกใจมากๆ
             "เธอจำฉันไม่ได้หรอ ฉันเอง!คารอส!"ของพูดกับฉัน
             "นายเป็นใคร!ฉันไม่รู้จัก!"ฉันพูดปฏิเสธ
             ฉันผลักเขาแรงๆแล้วฉันก็วิ่งหนีเขาไปให้ไกลที่สุดจนฉันไม่เห็นเขา
             "อลิส!!"เขาตะโกนออกมา
             #คารอส#
             "โธ่เว้ย!!"ผมสบถออกมา
             ทำไมยัยนี่มันถึงได้ความจำเสื่อมนะ! ผมมองไปที่เปลือกหอยที่มีหลายสี ผมมองมันด้วย
ความสงสัย ผมจึงหยิบมันขึ้นมาแล้วจากนั้นจากนั้นก็มีกลิ่นน้ำหอมพุ่งขึ้นมาใส่หน้าผม
             "แค่กๆ!"
             ผมว่านะ ไอ้กาบหอยนี่มันคงทำให้ยัยอลิสความจำเสื่อมแน่ๆ ผมเห็นอลิสถือไอ้กาบหอย
บ้าๆนี่อยู่ในมือของเธอ ผมว่าคงมีใครจงใจให้เธอเปิดแน่ๆ มันคงใช้ได้แต่กับผู้หญิงเท่านั้น ผมได้
เก็บเปลือกหอยนั่นมาแล้วจากนั้นผมก็วิ่งไปให้เร็วที่สุด
             ณ ปราสาทร้าง
             ผมวิ่งมาเหนื่อยมากๆ ผมวิ่งมามั่วจนมาเจอปราสาทร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งผมไม่รู้ว่าที่นี่คือ
ปราสาทอะไร ผมเห็นประตูทางเข้าบานใหญ่เปิดอยู่ ผมจึงวิ่งเข้าไปทางเข้าแต่ว่าประตูเริ่มปิดแล้ว
ผมจึงรีบวิ่งไปเร็วที่สุดจนเท้าผมเริ่มวิ่งไม่ได้แล้ว แต่ผมก็วิ่งเข้ามาในปราสาทได้ทัน ผมจึงไปสำรวจ
ภายในปราสาท ผมเห็นแต่ใยแมงมุมเต็มไปหมด ผมลองไปดูแถวๆปราสาทใหญ่แล้ววิ่งหาประตู
แต่กลับกลายเป็นว่าไม่มีประตูทางเข้า! ผมจึงคลำที่ผนังไปเรื่อยๆจนผมสังเกตได้ว่าลมพัดมาทางที่
จับผนังอยู่ ผมตัดสินใจวิ่งเข้าไปในกำแพง
             "แม่เจ้าโว้ย!~"
             ผมเห็นข้างในปราสาท เหมือนกับปราสาทที่มีการจัดงานเลี้ยงเต้นรำยังไงก็ไม่รู้ ผมเดินดู
รอบๆแล้ว ผมรู้สึกว่ามีคนมายืนดูผมยังไงก็ไม่รู้ ผมหันไปทางขวาแล้วจากนั้นผมก็วิ่งขึ้นบันได แต่
เดี๋ยวก่อน! ผมได้ยินเสียงของอลิสกำลังหัวเราะอยู่ที่ไหนซักแห่ง ผมวิ่งไปตามเสียงของเธอแล้วผม
ก็เห็น...
             อลิสกำลังอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง! ดูเหมืนว่าเธอกำลังดูสนิทสนมกับไอ้บ้านั้นด้วย ผมเข้าใจ
แล้วว่าทำไมเธอถึงความจำเสื่อม เพราะว่าเธอโดนสะกดจิตอยู่ด้วย!ที่ผมรู้ก็เพราะว่าผมเห็นควัน
เหมือนกับไอ้กาบหอยนั่นอยู่ตรงตาของเธอ และผมก็เงี่ยหูฟังว่าอลิสพูดอะไรกัน
             "นี่อลิส...ฉันมีงานให้เธอช่วยหน่อยสิ..."ไอ้บ้านั่นพูดกับอลิส
             "ได้สิ..ว่ามา"
             "เธอช่วยไปกำจัดไอ้ผมดำนั่นได้รึเปล่า.."
             "ไอ้คนที่ชื่อคารอสอ่ะนะ"
             "ใช่..เธอไปจัดการเขาซะ แล้วฉันก็มีรางวัลพิเศษให้เธอด้วย.."
             แย่แล้ว!ไอ้หมอนั่นสั่งให้เธอไปกำจัดผมซะแล้ว!จะทำยังไงดี! ผมวิ่งเข้าไปบุกหายัยนั่น
แล้วก็เตะไอ้หมอนั่น
             ปั้ก!
             ผมเตะมันจนมันสลบไป ไอ้หมอนี่อ่อนจริงๆ! ผมเตะต่อหน้าต่อตาของเธอแล้วผมก็พูดว่า
             "ไม่เป็นไรนะ อลิส.."แล้วผมก็กำลังจะหยิบกาบหอยนั่นเพื่อให้เธอกลับมาเป็นเหมือน
เดิมแต่...