Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]
เขียนโดย 
aumnoi
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.39 น.
แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 08.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ศึกครั้งที่สอง...(2จบ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแต่เธอก็ปัดกาบหอยนั่นออกจากมือของผม แล้วจากนั้นเธอก็หยิบมีดออกมาจากข้างหลัง
เธอ ดูเหมือนว่าหวงไอ้บ้านั่นแน่ๆ ไอ้หมอนั่นคงสั่งให้ยัยนี่มาจัดการผม! ผมคงจะต้องทำอะไรซัก
อย่างเพื่อให้เธอหายเป็นปรกติและต้องไม่ทำให้เธอบาดเจ็บ
ผมวิ่งเข้าไปจะจับมือทั้งสองข้างของอลิสเพื่อหยุดการทำร้ายผม แต่ว่าเธอดันกลับใช้มีด
ฟันไปที่แก้มของผม ซึ่งผมก็ไม่ยอมที่จะหยุดให้เธอทำแบบนี้กับผม! ผมพยายามที่จะจับมือเธอให้
ได้แต่ก็ไม่สำเร็จ และเหมือนเธอกำลังจะโกรธผมเป็นสองเท่าเลย ผมคงต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว!
ไม่งั้นเธออาจจะบ้าคลั่งไปแล้วก็ได้!
"เฮ้!อลิส!ตั้งสติก่อนสิ!ยัยโง่!"ผมพูดเพื่อให้เธอตั้งสติ
และเหมือนว่าเธอจะโมโหมากกว่าเดิมอีก เพราะว่าผมพูดว่า'ยัยโง่'
"เฮ้!!ตั้งสติก่อนเซ่!!"ผมตะโกนใส่เธออีกครั้งเพื่อให้เธอตั้งสติอีกครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จอลิส
ก็ผลักผมแรงมากๆ เธอมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆ มากกว่าผมซะอีก ผมตัดสินใจวิ่งเข้าไปหยิบมีดจาก
มือของอลิสออกมา และก็สำเร็จแต่กลับได้รอยแผลที่มือของผมอีกรอยหนึ่ง
#มีอา#
:::ไอ้บ้า!นายออกไปจากหัวฉันนะ!:::ฉันพูดกับคนๆหนึ่งในหัวสมองของฉัน
:::ฉันก็แค่อยากให้เธอกำจัดเพื่อนสนิทฉันเอง..:::เสียงใครคนหนึ่งดังในหัวสมองฉัน
:::เพื่อนสนิท..:::ฉันงงไปหมดแล้ว!
:::ใช่..เพื่อนสนิท..สนิทกันมากด้วย...:::เขาพูด
:::มันหมายความว่ายังไง!:::ฉันพูดด้วยความสงสัยบวกกับความโมโห
:::ก็หมายความว่า-:::เขายังพูดไม่เสร็จฉันก็สลบไปแล้ว
#คารอส#
"อะ..อะไรอีกหล่ะ!"ผมพูดด้วยความตกใจ
"ก็แค่ยาหมดฤทธิ์เท่านั้นเอง..."ไอ้หมอนั่นตื่นขึ้นมาหลังที่เธอหมดสติ
"มันหมายความว่าไง!"ผมพูด
"ก็หมายถึงอย่างที่ฉันบอกนั่นแหละ..."ไอ้หมอนั่นพูด
"แล้วนายเป็นใครกัน!"ผมถาม
"นายจำไม่ได้หรอ..ตั้งแต่ที่นายเคยทิ้งฉันตอนบ้านเราไฟไหม้หน่ะ.."
"หมายความว่า...นายคือเซอร์เบี้ยน!"
"ใช่..."
"แล้วนายรอดมาได้ไง!"ผมถามด้วยความสงสัยจริงๆ
"นายคิดว่าคนอย่างฉันจะไปรอดกับเหตุการณ์ไฟไหม้หน่ะหรอ!"หลังจากที่เซอร์เบี้ยน
พูดเสร็จเขาก็โชว์ปีกสีดำที่ใหญ่มากๆ จากนั้นเขาก็พาฉันไปที่สนามกว้างที่ฉันกับเซอร์เบี้ยนเคยเล่น
ต่อสู้กัน
"งั้นเราก็คงจะต้องมาย้อนความหลังกันแล้วหล่ะ...เพื่อนรัก!"ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ไอ้หมอ
นี่ก็ปาลูกบอลไฟใส่ผมอย่างแรงจนทำให้ผมจุกถึงกับลุกยืนไม่ได้
"เป็นไรไปหล่ะ..เพื่อนรัก...ทำไมนายถึงได้ดูอ่อนอย่างนี้หล่ะ...ฉันจำได้ว่านายเคยชนะ
ฉันมาตลอดเลยหนิ...ทำไมนายถึงได้ดู'อ่อนหัด'อย่างนี้หล่ะ.."เซอร์เบี้ยนเน้นคำว่า'อ่อนหัด'อย่าง
มาก
"นายคงดูถูกฉันมากเกินไปแล้วหล่ะมั้ง!"ผมพูดเสร็จผมก็หยิบปืนไฟฟ้าขึ้นมาแล้วจาก
นั้นผมก็ยิงไปหนึ่งนัด แต่ว่าเซอร์เบี้ยนก็หายไปหลังจากที่ลูกกระสุนทะลุตัวมันไปแล้ว
ผมมองไปรอบๆแต่ว่าไอ้หมอนี่มันมาอยู่ด้านหลังผมโดยไม่รู้ตัว ผมหันหลังไปแล้วก็ยิง
ไปสองนัด แล้วมันก็ทำตามเสต็บเดิมเหมือนเมื่อกี้ แต่ว่าไอ้หมอนี่ปัดปืนของผมลงไปในบ่อน้ำพุที่
อยู่ตรงกลางสนาม
"หี!ไอ้'อ่อนหัด!' "เซอร์เบี้ยนสบถใส่ผม
"แกนะแก..."ผมเริ่มโมโหแล้ว
"ชิ!แกมันก็แค่'อ่อนหัด'"มันพูดอีกครั้งหนึ่ง
"แกลองว่ามาอีกทีซิ..."
"อ่อนหัด!"เขาพูด
ผมเริ่มจะโมโหแล้วนะ! ผมไม่ยอมให้คนมาว่าผมว่า'อ่อนหัด'หรอกนะ! ผมวิ่งเข้าไปหา
ไอ้หมอนั่นแล้วจากนั้นก็หยิบมีดของอลิสขึ้นมาแทงเขาไปที่ตรงกลางหน้าอกของเขา
"อะ...อะไรกัน! ทะ..ทำไมถึง...ได้อ่อนหัดขนาดนี้หล่ะ.."เขาพูดเสร็จ ก็หยิบมีดเล่มนั้น
ที่อยู่ตรงหน้าอกดึงขึ้นมาแล้วจากนั้นเขาก็โยนมันตกลงไปที่พื้นด้านหลังของไอ้เซอร์เบี้ยน
"นายคือเพื่อนที่แย่ที่สุดเลย รู้รึเปล่า!"ผมพูดด้วยความที่ผมอดโมโหไม่ได้แล้ว
"อืม...น่าจะใช่นะ.."เขาพูดยั่งยวนผม
"งั้นเราต่อสู้กันเลยดีกว่า!"ผมพูด
ผมใช้ปืนอีกปืนหนึ่งซึ่งเป็นปืนที่ยิงแล้วกระเด็นไปไกลเลย มันก็คือปืน'Shotgun'มี
ลักษณะคือ ปืนมีความยาวเท่ากับแขนของผมได้หล่ะมั้ง สามารถยิงรวมหมู่ได้และกระเด็นไปไกลซะ
ด้วย... ผมจะใช้ปืนนี้จัดการกับเซอร์เบี้ยนให้มันเข็ดจนไม่ได้เกิดอีกต่อไป!
ผมเตรียมใส่กระสุนเรียบร้อยแล้ว ผมก็ใช้ปืนนี้ยิงเข้าไปที่ท้องของเซอร์เบี้ยนแต่ว่าผมยิง
แล้วมันกลับกลายเป็นว่ากระสุนที่ผมยิงมันมาหาผม ผมก้มลงเพื่อหลบกระสุน ต่อให้ยิงหลายรอบ
ไอ้หมอนี่ก็กันกระสุนได้อยู่ดี
"ฮ่าๆๆ!! สะใจจริงๆเลย...คราวหลังให้มันได้ยังงี้สิวะ!'เขาพูดด้วยความสะใจ
"ก็คงงั้น!"ผมพูดตอบกลับไป
ผมจะทำยังไงดีกับเซอร์เบี้ยนดีหล่ะ ปืนก็ไม่ได้ มีดก็ไม่ได้ แล้วผมจะทำยังไงดี
"เฮ้!ไอ้หน้าจืด!มาเจอกับฉันหน่อยสิ!"เสียงใครบางคนตะโกนออกมา
"เธอเป็นใครกันหน่ะ!"เซอร์เบี้ยนถามด้วยความตกใจ
นี่มัน...
อลิสนี่นา!
"ไง!ไอ้เพื่อนยาท!"เธอเรียกผมด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิท
"มาได้จังหวะเลย! งั้นก็มีสองต่อหนึ่งเลยหล่ะสิ!"เซอร์เบี้ยนพูด
"หุบปากไป!ไอ้หน้าจืด! ฉันจะจัดการแกเอง!''เหมือนว่าดูโหดกว่าเดิมอีก
ไม่ทันไรยัยนั่นก็มองไปที่บ่อน้ำพุแล้วจากนั้นก็หยิบปืนไฟฟ้าขึ้นมาจากน้ำแล้วก็โยนมา
ให้ผม แล้วก็พูดว่า
"รับไป!ปืนนี่มันมีแสงอยู่ที่ลำตัวปืนอยู่ด้วย!"เธอตะโกนออกมา
ผมหยิบปืนขึ้นมาแล้วจากนั้นก็ยิงใส่เซอร์เบี้ยน แต่ที่เปลี่ยนไปคือ กระสุนไฟฟ้าได้
เปลี่ยนเป็นกระสุนน้ำ! ซึ่งผมคิดว่าถ้าไอ้หมอนั่นมันปล่อยกระสุนไฟ แล้วกระสุนน้ำไปเจอกันแล้วมัน
ทำให้ไฟนั้นดับได้แน่ๆ ไม่ลองไม่รู้
ผมวิ่งเข้าไปแล้วยิงกระสุนน้ำใส่ไอ้หมอนั่นทำให้มันเกือบล้มไปเลย ผมเลยตัดสินใจวิ่ง
เขาไปหาแล้วจากนั้นแล้วยิงไปอีกทีแต่เป็นแบบลูกกระสุนแบบใหญ่ จนทำให้มันล้มลงไปกับพื้น
"อ้ากกกกก!!ไม่นะ!ไม่!!"หลังจากที่มันพูดเสร็จก็กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว..
"นายนี่เก่งจังเลยนะ!"เธอชมผมด้วยความเต็มใจ
"ก็แค่นิดเดียวเอง ฮ่าๆ"
ด่านที่สอง (เสร็จ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
