ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์

'เรเรน พาท'
เเล้วตอนนี้ผมก็ได้มาอยู่ที่หน้าประตูห้องของพี่ทิศเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว เเหะๆกว่าจะมาได้คือหลังจากที่ทะเลาะกันเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ผมก็หาอะไรเเก้เซ็งเลยเล่นกับน้องเข้าหน่อยถ้าบาระรู้จะโกรดผมไหมเนี้ยชั่งเหอะเป็นไงเป็นกันว่ะ
ติงต่องๆ
เเก๊รก
"มีไร...จะมาง้อน้องสาวฉันหรอ"เปิดมาก็เจอสายตาอัมหิตเลยเเล้วผมจะรอดไหมน้อออ
"ใช่ครับพี่ ผมมาง้อบาระ"
"อืม ห้ามทําอะไรให้น้องสาวฉันเสียใจละ"พี่ทิศพูดพร้อมกับเดินนําผมเข้ามาในห้องนั่งเล่น
"เเล้วถ้าผมทําละ"เออ...ผมก็ปากดีเนอะไปย้อนเข้าทั้งๆที่อีกนิดเดียวตาคมๆของพี่เข้าจะตัดคอผมขาดอยู่เเล้วเเท้ๆ
"นายตายเเน่..เเต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ทําอะไรนายไม่ได้อยู่ดี"ผมถึงกับอึ่งพี่ทิศกลัวบาระขนาดนั้นเลย
"โห..เเมนๆอย่างพี่นี่กลัวน้องสาวหรอ 55555+"มันอดไม่ไหวนี่พี่เข้าเป็นนักเลงอันดับหนึ่งของมหาลัยเลยนะทั้งๆที่ไม่เคยกลัวอะไรกับกลัวน้องสาวตัวเอง
"เออ..ว่าเเต่เเกอะรีบไปง้อบาระไปยิ่งไม่สะบายอยู่ด้วยจะได้หายไวๆ"ห๊ะบาระไม่สะบายหรอ
"บาระไม่สะบายหรอ เเล้วทําไมไม่บอกผมตั้งเเต่เรก"
"รีบไปดูน้องสาวฉันเถอะปะ"
"คร๊าบๆ"
ผมไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นมาชั้นบนอย่างถือวิศาสะ(เขียนถูกป่ะ)เเล้วก็มาหยุดที่หน้าห้องของบาระทันที
ก๊อกๆๆ
"พี่ชายหรอค่ะ เข้ามาสิเค้าไม่ได้ล็อกประตู"
ผมได้ยินดังนั้นจึงเปิดประตูเเล้วเดินเข้าไปหาบาระ ตอนเเรกบาระยังไม่ได้มองมาทางผมผมเห็นเธอยิ้มอยู่เพราะมองออกไปนอกหน้าต่างไม่รู้ว่าดูอะไรอยู่นะ
"พี่ชายดูนี่สิค่ะ...นาย"ตอนที่บาระพูดตอนเเรกคงคิดว่าผมเป็นพี่ทิศสินะ แต่พอบาระปรายตามองมาทางผมเท่านั้นเเหละ เสียงที่หวานหยดย้อยก็แข็งกระด้าง รอยยิ้มที่อ่อนโยนเมื่อกี้ก็หายไปในทันทีที่รู้ว่าคนที่มาหาเธอนั้นเป็นผม
"มาทําไม"ทุกคนดูสิครับพูดกับผมสะเสียงเเข็งเชียว
"ก็มาหาเธอไง"ผมตอบไปตามความจริง
"จะมาทําไมในเมื่อ เมื่อคืนนายไล่ฉัน"
"ก็เมื่อคืนเธอไม่มีเหตุผลเลยนิ แถมยังเเต่งตัวแบบนั้นอีก -^-"ก็มันจริงนิแต่งตัวเเบบนั้นแถมผู้ชายทุกคนในนั้นก็มองด้วยสายตา หื่นๆอีกผมเห็นเเบบนั้นผมก็โมโหสิ
"ก็ฉัน เอ๊ะ...นายหึงฉันหรอ"ปร๊าว ไม่ได้หึงสะหน่อย
"อืมใช่ ฉันหึง"อ่าวเฮ้ยทําไม...ชั่งเหอะ
"555+นายหึงฉันจริงๆด้วย"อ่าวขําทําไมละนั่น
"ขําไมอะ"
"ไม่บอก แบร่"ยัยตัวเเสบ ไม่บอกแถมยังขําเราอีกนะ
"ว่าเเต่เธอหายโกรดฉันเเล้ว"
"อื้มมม ^^"ยิ้มสะทีนะยัยตัวเเสบ
"บาระ..ฉันถามอะไรหน่อยสิ"
"อะไรหรอ"เสียงหวานจังอารมดีแล้วสินะ
"เธอรักฉันไหม"
"เออ..เอิ่ม"อ่ำอึ้งอยู่ได้
"เร็วสิ"
"ระ รักสิถามได้ ว่าเเต่นายเถอะรักฉันบ้างหรือป่าว-//-"น่ารักจัง
"รักสิ รักที่สุดเลย ถ้างั้นเป็นเเฟนกันนะ"
"ตาบ้า ก็เป็นอยู่แล้วไม่ใช่หรอ"
"อืม จริงด้วยสินะ"
เท่านี้ผมก็มีความสุขเเล้วละเเต่ยังไงก็ยังพาบาระกลับบ้านไม่ได้คงไม่ได้พากลับเเล้วละมั้ง ก็พี่ทิศไม่ยอมนิเเต่ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่ยอมนะพวกคุณลองคิดสิถ้าน้องสาวคุณมาอยู่บ้านของผู้ชายสองต่อสองเป็นใครๆก็ไม่ให้นะ เเต่พี่ทิศเป็นคนใจดีเลยอนุญาติให้บาระไปอยู่กับผมเฉพาะเสาร์-อาทิตย์เท่านั้นก็ยังดีกว่าไม่ใด้อยู่ด้วยกันเลยละนะ