ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์

'ไนท์ พาท'

เเหะๆ ในที่สุดผมก็ได้ออกมาทักทายทุกๆคน หลังจากที่ออกตอนเเรกเเล้วได้พูดเเค่ประโยคเดียว น่าเศร้าใจอะไรเช่นนี้ขนาดลูกน้องผมเเม้งยังได้พูดเยอะกว่าผมอีกชั่งเถอะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ

คือเรื่องเเผนของเรเรนพวกเราทุกคนรู้เรื่องนี้ทั้งหมดเเล้วมีคนเดียวที่ไม่รู้คือนางเอกของเรานั่นเอง วันนี้เป็นวันที่ไม่ค่อยปลอดภัยของเเวมไพร์ทุกตนเพราะวันนี้คือวันพระจันทร์สีเลือดซึ่ง1ปีจะมีแค่ครั้งเดียว ที่บอกไม่ปลอดภัยเพราะแวมไพร์จะควบคุมตัวเองไม่ได้ซึ่งหมายถึงจะต้องกินเลือด แวมไพร์สวนน้อยไม่สามารถควบคุมตัวเองได้หมายถึงจะออกล่าเหยื่อเเต่ก็ใช่ว่าสวนมากจะไม่กินเลือดพวกเราก็ดื่มเเต่พวกเราไม่ทําร้ายใครเราจะส่งคนไปซื้อเลือดสดจากพ่อค้า วันพระจันทร์สีเลือดพวกผมจะลําบากนิดนึงตรงที่คอเเหงเหมือนผ่งเลยละเเล้วถ้าไม่ได้ดืมเลือดละคงจะควบคุมตัวเองไม่ได้เเน่เลยเเละเเวมไพร์ตนที่ผมหมายถึงคือ บาระ คุณอาหรือพ่อของบาระจึงสั่งให้ผมมาดูเเลบาระ

เเล้วตอนนี้ผมก็มาถึงคอนโดของพี่ทิศเเล้ว

ก๊อกๆๆ

เเก๊รก O.O

พี่ทิศเปิดประตูเเล้วทําหน้าตกใจนิดหน่อย(นิดหน่อย ตรงไหนฟ่ะ:mewoon)

"ไนท์มาได้ไงเนี้ย"

"นั่งเรือมา"ไม่ได้เจอกันตั้งสามปีขอกวนหน่อยเหอะ

"เออ กวนกูได้ตลอด"

"มันเเน่อยู่เเล้วครับพี่"

"เออ..เข้ามาดิ"

"ครับ"ผมพูดเเล้วเดินเข้ามาในห้องของพี่ทิศ

ตึ่งๆๆๆๆ

"โทนี่....ใครมาหรอ??"แหม สงเสียงมาเเต่ไกลเลยเพื่อนผม ผมลืมบอกไปหรือป่าวว่าห้องของพี่ทิศมีสองชั้น

"ไนท์..มาได้ไง"

"มาเพราะเรื่องเธอนี่เเหละ"

"ถ้ามาพาฉันกลับละก็"

"ป่าวสะหน่อยคุณอาให้ฉันมาดูแลเธอตังหาก"

"อ๋อ"พูดงี้แสดงว่าหายโกรดผมเเล้ว ดีใจจัง