ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์

'เรเรน พาท'

เเล้วตอนนี้ผมก็ได้มาอยู่ที่หน้าประตูห้องของพี่ทิศเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว เเหะๆกว่าจะมาได้คือหลังจากที่ทะเลาะกันเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ผมก็หาอะไรเเก้เซ็งเลยเล่นกับน้องเข้าหน่อยถ้าบาระรู้จะโกรดผมไหมเนี้ยชั่งเหอะเป็นไงเป็นกันว่ะ

ติงต่องๆ

เเก๊รก

"มีไร...จะมาง้อน้องสาวฉันหรอ"เปิดมาก็เจอสายตาอัมหิตเลยเเล้วผมจะรอดไหมน้อออ

"ใช่ครับพี่ ผมมาง้อบาระ"

"อืม ห้ามทําอะไรให้น้องสาวฉันเสียใจละ"พี่ทิศพูดพร้อมกับเดินนําผมเข้ามาในห้องนั่งเล่น

"เเล้วถ้าผมทําละ"เออ...ผมก็ปากดีเนอะไปย้อนเข้าทั้งๆที่อีกนิดเดียวตาคมๆของพี่เข้าจะตัดคอผมขาดอยู่เเล้วเเท้ๆ

"นายตายเเน่..เเต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ทําอะไรนายไม่ได้อยู่ดี"ผมถึงกับอึ่งพี่ทิศกลัวบาระขนาดนั้นเลย

"โห..เเมนๆอย่างพี่นี่กลัวน้องสาวหรอ 55555+"มันอดไม่ไหวนี่พี่เข้าเป็นนักเลงอันดับหนึ่งของมหาลัยเลยนะทั้งๆที่ไม่เคยกลัวอะไรกับกลัวน้องสาวตัวเอง

"เออ..ว่าเเต่เเกอะรีบไปง้อบาระไปยิ่งไม่สะบายอยู่ด้วยจะได้หายไวๆ"ห๊ะบาระไม่สะบายหรอ

"บาระไม่สะบายหรอ เเล้วทําไมไม่บอกผมตั้งเเต่เรก"

"รีบไปดูน้องสาวฉันเถอะปะ"

"คร๊าบๆ"

ผมไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นมาชั้นบนอย่างถือวิศาสะ(เขียนถูกป่ะ)เเล้วก็มาหยุดที่หน้าห้องของบาระทันที

ก๊อกๆๆ

"พี่ชายหรอค่ะ เข้ามาสิเค้าไม่ได้ล็อกประตู"

ผมได้ยินดังนั้นจึงเปิดประตูเเล้วเดินเข้าไปหาบาระ ตอนเเรกบาระยังไม่ได้มองมาทางผมผมเห็นเธอยิ้มอยู่เพราะมองออกไปนอกหน้าต่างไม่รู้ว่าดูอะไรอยู่นะ

"พี่ชายดูนี่สิค่ะ...นาย"ตอนที่บาระพูดตอนเเรกคงคิดว่าผมเป็นพี่ทิศสินะ แต่พอบาระปรายตามองมาทางผมเท่านั้นเเหละ เสียงที่หวานหยดย้อยก็แข็งกระด้าง รอยยิ้มที่อ่อนโยนเมื่อกี้ก็หายไปในทันทีที่รู้ว่าคนที่มาหาเธอนั้นเป็นผม

"มาทําไม"ทุกคนดูสิครับพูดกับผมสะเสียงเเข็งเชียว

"ก็มาหาเธอไง"ผมตอบไปตามความจริง

"จะมาทําไมในเมื่อ เมื่อคืนนายไล่ฉัน"

"ก็เมื่อคืนเธอไม่มีเหตุผลเลยนิ แถมยังเเต่งตัวแบบนั้นอีก -^-"ก็มันจริงนิแต่งตัวเเบบนั้นแถมผู้ชายทุกคนในนั้นก็มองด้วยสายตา หื่นๆอีกผมเห็นเเบบนั้นผมก็โมโหสิ

"ก็ฉัน เอ๊ะ...นายหึงฉันหรอ"ปร๊าว ไม่ได้หึงสะหน่อย

"อืมใช่ ฉันหึง"อ่าวเฮ้ยทําไม...ชั่งเหอะ

"555+นายหึงฉันจริงๆด้วย"อ่าวขําทําไมละนั่น

"ขําไมอะ"

"ไม่บอก แบร่"ยัยตัวเเสบ ไม่บอกแถมยังขําเราอีกนะ

"ว่าเเต่เธอหายโกรดฉันเเล้ว"

"อื้มมม ^^"ยิ้มสะทีนะยัยตัวเเสบ

"บาระ..ฉันถามอะไรหน่อยสิ"

"อะไรหรอ"เสียงหวานจังอารมดีแล้วสินะ

"เธอรักฉันไหม"

"เออ..เอิ่ม"อ่ำอึ้งอยู่ได้

"เร็วสิ"

"ระ รักสิถามได้ ว่าเเต่นายเถอะรักฉันบ้างหรือป่าว-//-"น่ารักจัง

"รักสิ รักที่สุดเลย ถ้างั้นเป็นเเฟนกันนะ"

"ตาบ้า ก็เป็นอยู่แล้วไม่ใช่หรอ"

"อืม จริงด้วยสินะ"

เท่านี้ผมก็มีความสุขเเล้วละเเต่ยังไงก็ยังพาบาระกลับบ้านไม่ได้คงไม่ได้พากลับเเล้วละมั้ง ก็พี่ทิศไม่ยอมนิเเต่ถ้าเป็นผม ผมก็ไม่ยอมนะพวกคุณลองคิดสิถ้าน้องสาวคุณมาอยู่บ้านของผู้ชายสองต่อสองเป็นใครๆก็ไม่ให้นะ เเต่พี่ทิศเป็นคนใจดีเลยอนุญาติให้บาระไปอยู่กับผมเฉพาะเสาร์-อาทิตย์เท่านั้นก็ยังดีกว่าไม่ใด้อยู่ด้วยกันเลยละนะ