ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์
9.0
เขียนโดย mewoon
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.29 น.
11 ตอน
18 วิจารณ์
15.69K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 18.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) หนี!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงหอบถี่ๆของผู้หญิงคนหนึ่งเธอกําลังหนี หนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้ ขณะที่เธอกําลังหลบที่พุ่มไม้ เธอก็นึกถึงเหตุการเมื่อ1ชั่วโมงที่เเล้ว: 1 ชั่วโมงที่เเล้ว :ขณะที่เธอกําลังอยู่ที่ห้องสมุดของบ้าน"บาระ""ค่ะท่านพ่อ""พ่ออยากบอกลูกว่า ในวันเกิดของลูกอีก3เดือนหน้าลูกต้องเเต่งงานกับลูกชายของหุ้นส่วนพ่อ ""เเต่งงาน!!ไม่ค่ะไม่เเต่ง""ครั้งนี้ลูกไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็นหรือข้อค้านใดๆทั้งสิ้น""เเต่""พ่อสั่งลูกก็ต้องทําตาม เข้าใจไหม""ไม่ค่ะ ลูก ไม่ เเต่ง ""บาระ""ท่านพ่อก็เป็นเเบบนี้ตลอดไม่เคยฟังความคิดเห็นของคนอื่นเลย ห้ามนู้นบางละ ห้ามนั้นบางละ อย่าอย่างงั้น อย่าอย่างงี้ ท่านพ่อเคยฟังใครบ้างไหม ตอนนี้คนที่ท่านพ่อฟังก็มีคนเดียวสินะ ""ใครพ่อฟังใคร""ท่านพ่ออย่าคิดว่าลูกไม่รู้นะว่าท่านพ่อซ้อนใครไว้ คนๆนั้นละที่เป็นต้นเหตุที่ทําให้ท่านเเม่เสีย ถึงตอนนี้ท่านพ่อก็คงไม่รู้สินะว่าท่านเเม่ตายเเบบไหนเพราะอะไร"เพี๊ยะ!!"บาระเงียบเดี๋ยวนี้ เเล้วก็อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นให้พ่อได้ยินอีก""ไม่ลูกไม่หยุด ถ้าท่านพ่อไม่ได้รักท่านเเม่เเล้วจะทําให้ลูกเกิดมาทําไม" ในขณะนั้นเธอได้เผลอพูดประโยคที่เธอคิดอยู่ในใจออกไป"บาระ พ่อบอกให้หยุด โอ้ยๆ"ระหว่างที่พ่อของเธอพูด ก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะ"บาระช่วยพ่อด้วยพ่อเจ็บ""ท่านพ่อไม่ต้องมาเเกล้งเจ็บหัวใจเลยจะเถียงลูกไม่ชนะก็เล่นเเบบนี้""ลูกรู้ด้วยหรอ""รู้สิค่ะ เเต่ยังไงลูกก็ไม่เเต่ง จบนะค่ะ""บาระเเต่ยังไงลูกก็ต้องเเต่ง""ก็ ลอง ดู สิ ค่ะ"เธอเเค่นเสียงให้ชัดเเละหนักเเน่นทุกคําเเสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของเธอที่ถูกบังคับหลังจากนั้น1ชั่วโมงเธอก็หนีเเล้วก็มาอยู่ที่พุ่มหญ้าตรงนี้"คุณหนูคร้าบ คุณหนูอยู่ไหนคร้าบ""ใครจะออกไปหาละย่ะ"เธอพึมพํากับตัวเอง"คุณหนูครับเจอตัวเเล้ว เฮ้ยพวกเราเจอคุณหนูเเล้ว""จมูกดีเหมือนเดิมเลยนะพวกนาย""ขอบคุณที่ชมครับคุณหนู""งั้นฉันไปก่อนนะ""เชิญเลยครับคุณหนู เฮ้ยไม่ได้!!ครับ""ฮึไม่ทันเเล้วย่ะ เเล้วอีกอย่างยังทึ่มเหมือนเดิมเลยนะ" "คุณหนู คุณหนูคร้าบ อย่าไปเลยครับ""อย่ามายุ่ง""ได้โปรดอย่าไปเลยครับไม่งั้นพวกผมเเย่เเน่""ฉันบอกว่า อย่า มา ยุ้ง!!""เอง เอง!! ครับไม่อยุ่ครับ"ขณะที่เธอกําลังจะกระโดดปปกนอกรั่วบ้านหมับ!!"ฉันบอกว่าอย่ามายุ่งไง"เธอพูดด้วยความโกรดเกรี้ยวตาของเธอจากสีฟ้านํ้าทะเลเเสนสดใส่เเต่ตอนนี้กลายเป็นสีเเงเลือดไปเสียเเล้ว"เเต่ฉันไม่ให้เธอไป เธอต้องกลับไปเเต่งงาน""ฉันไม่!! เอ๊ะเสียงนี่มัน ไนท์""ใช่ฉันเอง""ไนท์ขนาดนายที่ฉันคิดว่าเข้าใจฉันที่สุด""ขอโทษนะเเต่ฉันทําตามหน้าที่""ฉันเกลียดนาย"หลังจากนั้นเธอก็กระโดดตีลังกา3ตลบออกมาข้างนอกรั่วบ้าน เเล้วก็จัดการควักบัตรเคดิสออกมากดเงินสดที่เธอมีทันที"ได้มา2ล้านเองอะชั่งเหอะ"หลังจากนั้นเธอก็จัดการซื้อตั๋วเรือข้ามมาเกาะอีกฝั่งทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ