ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์

"บาระ พาท"

ตอนนี้ฉันอยู่บนเรือเเล้วเหนื่อยจัง
"ประกาศครับ ประกาศ ขณะนี้ได้มีคนร้ายบุกรุกเข้ามาในเรือ ขอให้เเขกทุกๆท่านกลับเข้าห้องเเละล๊อกประตูให้ดีนะครับ"
"อะไรเนี่ยเเค่คนร้ายบุกขึ้นเรือ เฮ้อ!!"ว่าเเต่กลิ่นอะไรเนี่ย เหม็นชะมัด
"โอโห!! คุณหนูคนนี้คิดดูถูกพวกเราวะ"
"อ๋อ นึกว่าใครที่เเท้ก็พวกคนร้ายห่างเเถว
ออกไปได้เเล้วไปฉันไม่มีเวลาเล่นด้วย "
"เธอว่าไงนะคนร้ายหางเเถวหรอ จะไม่ดูถูกกันไปหน่อยหรอ"
"ไม่หรอก ออกไปได้เเล้วไป ฉันจะนอนเเละอีกอย่างนะพวกนายอะเหม็นยิ่งกว่าซากศพสะอีก"
หมับ!!
ว่าเเล้วก็มีมือมากระชากเเขนฉันอย่างเเรง
"นี่เเก"
"ฉัน บอก ว่า ฉัน จะ นอน"
"ดุจังเลยครับ กลัวเเล้วๆ"ล้อเลียนฉันหรอเดี๋ยวจะดูเลือดให้หมดเลยยิ้งหิวๆอยู่ด้วย
"ฉันขอเตือนก่อนนะ ถ้าพวกเเกไม่อยากตาย ออกไป ซะ"
ว่าเเล้วฉันเลยลุกขึ้นจากเตียงเเล้วหันสายตาที่ฉันมักจะทําตอนที่ถูกกวนเวลานอน ตาสีเเดงเลือดเวลาที่โกรดเเละหิวก็ง่ายๆก็เวลาที่โมโหหิวนั้นเอง มือที่ถูกคนร้ายจับก็ถูกปล่อยทันที่
"เเหมคุณหนู เล่นทําสายตาดุเเบบนี้ยิ้งน่ารักนะครับ"
"ฉันบอกให้ออกไป!!"ฉันตะโกนเสียงดังลั้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณครับเป็นอะไรหรือป่าว เปิดประตูให้ผมที่"
"เชิญค่ะประตูไม่ได้ล๊อก"
(พลาดเเล้วละครับคุณหนูในเมื่อตอนที่พวกผมเเอบเข้ามาได้ล๊อกไว้เรียบร้อยเเล้ว)
"เเน่ใจหรอว่าล๊อกประตู"
"เกิดอะไรขึ้นหรอครับคุณ"
(เป็นไปไม่ได้ในเมื่อพวกฉันล๊อกประตูเเล้วนี้ เเกๆมันไม่ใช่คน เเกมันเป็นปีศาจ)
หลังจากนั้นพวกคนร้ายก็โดนจับกุมตัวไปขังไวในห้องขังในเรือพอถึงฝั่งค่อยย้ายไปทําคดี
"เออ ขอบคุณมากนะค่ะ คุณ??"
"อ๋อ ระ เร ครับ"
"ขอบคุณค่ะคุณเร ฉันบาระค่ะ คานามิ บาระ ถ้ามีอะไรที่จะตอบเเทนได้ฉันจะทํา"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมดีใจซะด้วยซํ้าที่ได้เจอคุณ"
"ทําไม่ละค่ะ"
"ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้ ทําตัวตามสบายเถอะครับ"
"อืม นายก็เหมือนกันนะ"
"อืม"
"เเล้วมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันหรอ"
"เออคือว่า เป็นเเฟนกันนะ"
"เฮ้ย!!จะบ้าหรอพึ่งเจอกันไม่ถึง ชั่วโมง"
"ถือซะว่าเป็นการตอบเเทนของคุณก็ได้นะ ฉันนะไม่ได้เจอใครเเล้วจะขอเป็นเเฟนเลยเเต่ว่าตอนนี้ฉันหนีครอบครัวมา เพราะโดนบังคับให้เเต่งงานนะ ขอร้องละ"
"ฉันช่วยนายก็ได้นะ ว่าเเต่นายมีบ้านที่เกาะที่เราจะไปหรือป่าว"
"มีสิ ทําไมหรอ"
"ฉันขอไปด้วยอยู่ด้วยนะ พอดีว่าฉันก็หนีการเเต่งงานเหมือนกัน "
"ได้สิฉันอยู่ที่นั่นคนเดียวนะ เเต่มีข้อเเม้ว่าเธออยู่ที่นั่นเเล้วถ้ามีคนมาถามว่าเธอเป็นอะไรกับฉันให้บอกว่าเธอกับฉันเป็นญาติกันนอกจากนั่นฉันจัดการเอง"
"อืมได้สิ"
"เธอไปนอนเถอะเธอคงเหนื่อยมากเเล้ว"
"อืม".
ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องเเล้วได้นอนสะทีเหนื่อยเป็นบ้าเเต่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องที่อยู่เเล้วสินะ
ส่วนเรื่องชุดพรุ่งนี้ค่อยค่อยซื้อบนเรือก็มีชุดขายนินะ