แค้นรักจากปีศาจ [Zoro x Sanji]
9.6
เขียนโดย Hanji
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.
4 ตอน
14 วิจารณ์
28.62K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 09.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บาดแผล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรุ่งเช้าของวันใหม่ได้เข้ามาแทนที่ค่ำคืนแห่งความโสมน ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆยันกายขึ้นจากเตียงนอนนุ่มๆ สายตาหันมองสำรวจไปทั่วห้อง
“ ...ที่นี่ที่ไหนกัน? “ ร่างนั้นเอ่ยขึ้นอย่างไม่เข้าใจ ซันจิลุกออกจากเตียงนอนเดินไปที่หน้าต่าง ทอดสายตามองไปยังท้องฟ้าสีคราม
“ คอนโด.... “ ซันจิถึงกับหน้าถอดสีทันที
แกร๊ก!
“ !?! “ ซันจิรีบหันไปตามเสียง โซโลที่พึ่งอาบน้ำเสร็จนั้นเมื่อเห็นร่างบางที่ยืนติดกำแพงตัวสั่นเล็กน้อย นั้นก็ทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อย
“ ....ตื่นแล้วหรอ รู้ไหมว่าเมื่อคืนแกนะทำให้ฉันต้องไปนอนที่โซฟา “ โซโลพูดเสียงเข้มพรางเดินเข้ามาไกล้ร่างบางที่ยืนตัวสั่นอยู่ที่เดิม แขนแกร่งยันที่กำแพงข้างร่างบางกันไม่ให้หนี นัยน์ตาคมกริบจ่องมองใบหน้าของร่างบางและโน้มใบหน้ามาไกล้ซอกคอขาวของร่างบาง
“ ...กลิ่นหอมชมัดเลยแฮะ “ ลิ้นซากค่อยๆเลียที่ซอกคอขาวของร่างบาง รสหวานของร่างบางกระตุ้นความต้องการของโซโลไม่น้อย
“ ..ยะ...อย่าน่ะ! “ ร่างบางดิ้นขัดขืน โซโลจับข้อแขนเล็กทั้งสองข้างของซันจิใว้เหนือหัวนองร่างบางเพียงมือเดียว
ซันจิที่พยายามบายหน้าหนีออกจากปีศาจที่กำลังจะ’กิน’ตนอย่างถึงที่สุด ถึงแม้ในใจจะรู้ก็ตามว่านี้เป็นวิธีการที่งี่เง่า และไม่เคยได้ผลเลยสักครั้ง
“ โถ่โว้ย! ดิ้นอยู่ได้!! “ ร่างสูงตะคอกใส่และเหวี่ยงร่าง ของซันจิลงไปนอนอยู่กับพื้น ซันจิอาศัยจังหวะนั้นหนีแต่ก็ ไม่พ้น มือของโซโลจับที่เส้นผมสีทองของร่างบางให้กลับมา ที่เดิมร่างบางถึงกับระบมไปทั่วหัว
“ ไม่! อย่าน่ะ! “
ฉึก!
“ ! “ เล็บของร่างบางนั้นได้ข่วนโดนใบหน้าของโซโลเชียดตรงหางตาไปนิดเดียว เลือดสีแดงสดค่อยๆ ซึมออกจากบาดแผล โซโลเลื่อนมือไปแตะตรงบาดแผลสัมพัสได้ถึง ของเหลวนั้นทำให้เข้ายิ้มออกมาที่มุมปาก
“ ...กล้าดีนิที่ทำให้ฉันได้แผลมาแบบนี้ “
“ ...ขะ...ผม...ขอ...“
เพี๊ยย!!
ฝ่ามือหนาของร่างสูงนั้นฟาดลงใบหน้าขาวเนียนของซันจิ เลือดสีแดงนั้นไหลออกมาจากมุมริมฝีปากของร่างบาง ใบหน้าของร่างบางนั้นชาไปหมด หยาดน้ำตาใสๆเอ่อล้นขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
กริ๊ง~ กริ๊ง~
“ ชิ! มีไร “ โซโลคว้ามือถือของตนกดรับสายและกรอดเสียงลงไปด้วยความไม่พอใจ
“ ....หรอ...อื่ม...เดียวฉันลงไป “ โซโลกดวางสายและลุกขึ้นออกจากร่างบางที่ยังนอนคุดคูอยู่ที่เดิม
“ โชคดีไปน่ะแก แต่มันก็มีแค่ครั้งนี้เท่านั้นแหละ “ โซโลเดินไปหยิดเสื้อเชิตสีขาวของตนมาสวมและหยิบเสื้อโคสหนังสีดำเดินออกจากห้องไป
กริ๊ก!
เสียงล๊อกประตูจากด้านนอกดังขึ้น เป็นการบ่งบอกว่าไม่ให้ร่างบางนั้นหนีไปไหนได้.....
ออกแนว SM เล็กน้อยน่ะเนียแฮะๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ