รุ่นพี่จ๋า..มารักกันเถอะ

          #เรื่องเมื่อเช้าที่เเสนจะปวดหัว ทำให้เธอซีไนส์เรียนช่วงคาบเเรกเเทบไม่รู้เรื่อง เมื่อถึงเวลาเบรค ก็ไม่เเปลกที่ทั้งคู่จะกระตือรือร้นเป็นพิเศษเพราะซีไนส์หวังว่าการรับประทานอาหารช่วงเบรคจะทำให้เธอผ่อนคลายมากที่สุด เเต่ฟ้าฝนไม่เป็นใจ เพราะว่าเเมททิว ก็ลงมารับประทานอาหารเช่นเดียวกัน 
          " อิ่มเป็นบ้าเลยว่ะเเก.. เห้ย ! นั่นรุ่นพี่คนเมื่อเช้าป้ะว้ะ " เพื่อนสาวถามพร้อมกับชี้นิ้วไปที่กลุ่มผู้ชายกลุ่มนึงที่อยู่ตรงโต๊ะม้าหิน
          " โถ่เอ้ย !! ทำไมต้องมาอยู่โรงเรียนเดียวกันด้วยวะ ไม่อยากเห็นหน้า โมโหเว้ยยยยยยย !!! " ซีไนส์ตะโกนออกไปสุดเสียงจนคนรอบข้างหันมามองเป็นตาเดียว 
          " โอ๊ย เพื่อนฉันเป็นไรวะเนี่ย วีนทั้งวันเลย " พลอยพูดหลังจากที่ซีไนส์เดินออกไปจากโต๊ะม้าหินที่เธอนั่งอยู่ เเต่หลังจากที่ซีไนส์เดินไป ก็เกิดเรื่องขึ้นทันที เธอดันเดินไปชนกับรุ่นพี่ผู้หญิงที่เป็นคู่อริกันตั้งเเต่ปีที่เเล้ว 
          " นี่เธอ ! ตาก็มีอะเดินชนคนอื่นขอโทษเป็นมั่งปะ ! " รุ่นพี่หัวหน้ากลุ่มพูดพร้อมกับชี้หน้าสีไนส์ 
          " โถรุ่นพี่จ๋า รุ่นพี่ก็มีตาเหมือนกัน เห็นว่าหนูเดินมาเเล้วทำไมไม่หลบละคะ ก็เห็นอยู่ว่าหนูโมโห " ซีไนส์พูดเเล้วทำเสียงเล็กเสียงน้อย ทำให้รุ่นพี่วีนเเตก 
          " นี่เธอ !!! เธอว่าฉันไม่มีตาหรอ " 
          " รุ่นพี่ฟังภาษาไทยไม่ออกหรอคะ ? " 
          " หืมม !!! " รุ่นพี่ง้างมือจะตบเเต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีอีกมือนึงมาจับเเขนของรุ่นพี่ไม่ให้ตบซีไนส์  
          " ใจเย็นๆสิครับคนสวย " เสียงหนุ่มลื่นหูนั้นทำให้รุ่นพี่ต้องหันกลับไปมองมือที่จับเเขนของเธอไว้ 
          " รุ่นพี่เเมททิว  " รุ่นพี่ที่เเอบกรี๊ดเเมททิวอยู่เเล้วก็กรี๊ดหนักเพราะเขาพูดขนาดนี้เเละยังจับมือของเธอไว้ด้วย 
          " นายอีกเเล้วหรอ !!! หึย ทำไมชอบยุ่งเรื่องของฉันนักนะ " 
          " ฉันอุตส่าห์มาช่วยนะเนี่ย รุ่นพี่ครับไม่มีอะไรผมขอตัวนะครับ " 
          " คะ..ค่ะ " รุ่นพี่ลืมเรื่องโกรธซีไนส์ไปเสียสนิทสติเตลิดไปตั้งเเต่เขาจับมือเเล้ว           
          " มานี่เลยยัยเเสบ " เเมททิวพูดพร้อมกับลากซีไนส์ให้ตามมาด้วย 
          " โอ๊ย ! ปล่อย ฉันไม่ได้ขอให้นายมาช่วยซะหน่อย !!! " วีไนส์สะบัดมือออกอย่างแรง 
          " ขอบคุณซักคำก็ไม่มี อุตส่าห์มาช่วยนะเนี่ย " 
          " ทีนายละ ขอโทษซักคำก็ไม่มีเหมือนกันเเหละ " 
          " ก็เธอเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเองนี่หน่า ! " 
          " เเล้วนายล่ะ นายก็ขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือเหมือนกัน ! " พลอยที่หาทั้งคู่เจอก็รีบมาห้ามพร้อมกับ  โนเอมพ์ ที่มาห้ามเพื่อนชายของเขาพอดี 
          " จะเถียงกันอีกนานม้ายยยยยยย !!! " ทั้งพลอยเเละเอมพ์ประสานเสียงตะโกนใส่ทั้งคู่อย่างเหลืออด 
         " ก็เพื่อนเธอเเหละ ! " เเมททิวพูดพร้อมกับชี้หน้า
          " เพื่อนนายเเหละเถียงฉันก่อน ! " ฝ่ายซีไนส์ก็เถียงตอบอย่างไม่ยอมใคร 
          " พอ ๆ หยุดทั้งคู่นั่นเเหละ ทิว ไปเหอะเถียงไปก็ไม่มีประโยชน์ " โนเอมพ์พูดเเล้วดึงเเขนเพื่ิอนชายให้หนีไปจากตรงนี้ 
          " นี่นายเหมือนกันเเหละ เข้ามาห้ามขอโทษ เพื่อนฉันซักคำก็ไม่มี ประธานนักเรียนเฮงซวย !! " พลอยตะโกนไล่ตามหลังที่ทั้งคู่กำลังจะเดินไป เเต่ก็ต้องชะงัก
          " ขอโทษค้าบบบ คุณผู้หญิง พอใจรึยัง " โนเอมพ์เลียนเสียงเล็กเสียงน้อยเเล้วเดินไป 
          " หึย !! " หญิงสาวทั้งคู่สบถด้วยท่าทางโมโห