เจ้าชายขี้อายบอกรักผมหน่อย

(Forever)!!!
ผมไม่น่าไปทำแบบนั้นเลย ถ้าผมไม่ไปจูบมันมันคงไม่วิ่นหนีผมไป แต่ผมทนไม่ได้จิงๆ ก้อมันยากน่ารักทำไมละไคจะไปอดใจไหวหรือว่าไม่เกี่ยววะ!!
ก้ก้อไอdlueมันเปนผู้ชายไปว่าว่ามันน่ารักนี่มันจะดูแปลกๆไปป่าววะ ชั่งมันเถอะก้อมันน่ารักจิงนิหว่าาา!!
เอย นั้นมันเพื่อนนะโว้ย!! ไปคิดแบบนั้นมันจะไม่ดีนะโว้ยย แต่ผมก้อจูบมันไปแลวนี!! แต่ที่จิงผมก้อยังไม่รุยุดีว่าเพราะอะไรผมถึงยากยุใก้ลมันตลอดเวลา ยากไห้มันพุดดีๆกับผม ยากไห้มันยิ้มไห้ผม ยากไห้มันไม่ทำเหมือนว่าผมไม่มีตัวตนแต่มันก้อทำกับทุกคนนั้นแลก้อมันนั้นอ่านแต่หนะงสือๆๆๆแลวก้อหนังสือนี ผมยากไห้มันเปลี่ยนจากหนังสือเปนน่าผมแทนจังเลยยย ยากไห้มันมองน่าผมเหมือนหนังสือ ยากไห้มันยุกับผมเหนือมกับมันยุกับหนังสือของมันยากไห้มันยิ้มกับผมแทนที่จะเปนหนังสือนี่หนังสือยังดีกว่าผมอีกหรอนี มันมองหนังสืแมากกว่ามองน่าผมอีกแแหนังสือมันคงดีกว่าผมจิงๆๆคิดแลวเสียไจจัง บ้าจังผมเปนอะไรเนียยยยย!!
สงสัยจะ รักเพื่อน ขึ้นมาสะแลวแต่มันคงไม่ได้ชอบผมหรอกมันน่าจัชอบผู้กญิงสวยๆน่ารักออ่นหวาน ผมยาวๆ ซึ่งมันชั่งตงดันข้ามกับผมเสียจิงก้อปมเปนผู้ชายจะไปน่ารัก ออ่นหวาน ผมยาวๆได้ยังไงละ
คิดแลวก้อปวดหัวสงสัยตองยุไกลๆมันแลวเดียวจะอดไจไม่ไหวไปจูบมันอีก ติงไม่มองน่ามันด้วยเดียวจะเลิกชอบมันไม่ได้เพราะมองน่ามันทีไร หัวไจก้อเต้น น่าก้อแดง แถมยังหลุดยิ้มออกไปอีกถ้าเหนน่ามันบ่อยๆสงสัยคนอื่นตองว่าผมบ้าแน่ๆเลยยยยยยยยยยยยย!!!!!!
คนดีที่ไหนยิ้มคนเดียวกันละ(ออ ไม่รวมสาววายนะ เปนข้อยกเว้นเฉพาะๆๆๆๆๆๆ)
อาวแลวทำไมผมนังนะยุตงนี่จนมันมึดหมดแลว เหลือแต่ไฟระยิบระยับที่ทางเดิน และจากบ้านคนผมรุสึกถึงพลังบางยางที่มันยุใกล้ผมเข้ามาเรื่อยๆ นั้นมันคือ คือๆๆๆๆๆๆ
ลูกหมาตัวหนึ่ง!!! เฮือยยยยยยยย
ตกไจหมดเลยนึกว่าอะไร
โห กลับบ้านดีกว่านั้งตงนิ่อีกนิ่ดมีหวั่งได้ยุงกัดทั้งตัวแน่เลยยยยย!!(เดียวหมดหล่ออออ)
           แลวผมก้อเดินไปตามทางที่มีแสงไฟระยิบระยับ
เข้าซอยออกซอยก้อมาถึงบ้านไอdlue คับบบบ!!!
คงจะส่งสัยละสิว่าทำไมปมมายุน่าบ้านไอdlueก้อเะราะว่าบ้านผมยุติดกับมันละนะสิ ยุบ้านติดกันแต่ไม่เคยไปโรงเรียนด้วยกันเลยยยยยยยย ก้อมันนั้นละไม่ยอมไปกับผมบอกวันนี้จะไปนุ่นบ้างจะไปนี้บ้าง(ก่อนไปเรียนนะ) ก้อเลยไม่ได้ไปกับมันสักที แต่ผมคงไม่กล้าขอไปโรงเรียนกับมันแลวละมันคงไม่มองน่าผมแลวคงจะเกลียดผมแลว!!!!!!!!!!!!
เข้าบ้านดีกว่า!!