นินจา ปะทะ ซอมบี้

<เเคน>
นี่มันอะไรกันเนี่ย.ผมหลับไปตั้งเเต่เมื่อไหร่นะเเล้วยัยเบอรี่ล่ะปอดภัยมั้ย
"เเคนๆๆ!"
ผมรีบลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงของใครสักคน..
"เธอปอดภัยเหรอยัยเบอรี่"
"อื๊อ.ฉันปอดภัยดีจ้ะ"
โล่งอกไปหน่อยอย่างน้อยยัยนั๊นก็คงจะไม่ดุผมว่าผมเปนลูกผู้ชายขี้กัว
"ตื่นมาก็ดีแล้ว.มาดูนี่สิ"
"เอ๋..อะไรหรอคับ"
นี่มันแบบเเปลนอะไรกันเนี่ย.ผมไม่เข้าใจเลย@_@
"เราได้รับเเผนผังรังของพวกมัน"
พ่อลูกคู่นี้เก่งดีเเฮะ.ต่างกับเราลิบลับเลยล่ะ
"อย่าบอกนะคับว่าพวกเราจะต้องไปบุกรังของมันเนี่ย"
"ใช่..เเต่ไม่ใช่ตอนนี้"
"ทำไมไม่บุกให้มันเสร็จๆเลยล่ะคับ"
"...."
เงียบทำไมเนี่ย.ผมล่ะงง
"ก็เพราะว่าีมือพวกเรายังไม่ดีพอไงล่ะ"
เสียงนี้มันคุ้นๆเเฮะ.รับรองว่าไม่ใช่เสียงผมหรือเสียงพ่อลูกงี่เง่านั่น
"ยู!"
ยัยเบอรี่เห็นหน้าที่รักของมันแล้วโคดหน้ายินดี..ใช่เเล้วคับยูกับเบอรี่เขาคบกันนั่นเอง
"กลับมาตั้งเเต่เมื่อไหร่เนี่ย"
"เมื่อกี้นี้เอง.กลับมาปุ๊บฉันก็ตงมาหาที่รักเลยนะ"
น่าหมั่นใส้-*-
"ยู..คืนนี้เราลองไปสำรวจรังมันดูมั้ย"
"ได้สิครับ."
"ให้หนูไปด้วยนะ^^"
"ได้สิ.ลูกจะได้ไปฝึกภายในตัว
ดูเหมือนเราไม่มีค่าเลยเเฮะ.หลับต่อดีกว่าวะ-0-
.
ติดตามตอนต่อไป^^