แม่มดหน้าใสมัดใจเจ้าชายสุดหล่อ

บรู๊วววว ~ (หมาหอน)ดึกๆ แบบนี้พวกมนุษย์คงนอนกันหมดแล้วละ ทั้งเมืองมืดสุด ๆ ฉันเดินลงไปข้างล่าง ระหว่างทางฉันมองไปห้องสไปร์ลกับจีจี้ สไปร์ลกับจีจี้ก็หลับแล้ว แปลกนะ ที่ฉันไม่ง่วงเลยสักนิดฉันเดินลงไปยังห้องรับแขก พบแสงประหลาดบางอย่างเปล่งแสงขึ้นปั้ก !วัตถุสิ่งนั้นตกลงมากระทบกับแจกันจนตกแตกเพล้ง !ฉันเดินเข้าไปดูวัตถุสิ่งนั้นพบ ... ไม้กวาดร่ายเวทย์ !! ฉันกระโดดขึ้นไปบนไม้กวาดแล้วขี่ออกจากบ้าน ลมกระโชกแรงเย็นสบาย ดึกๆแบบนี้คงนอนกันหมดแล้วแหละฉันบังคับตรงไปยังพระราชวังของเจ้าชาย ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะมาทำไม -__-; " นี่ ! ยัยเพี้ยน !! "เฮือก !ฉันสะดุ้งแล้วหันไปหาต้นเสียง" เจ้าชาย !!! "" นี่เงียบ ๆ สิ ดึกขนาดนี้มาทำไม "พอได้จังหวะ ฉันบังคับไม้กวาดเข้าไปในห้องเจ้าชายทันที " นี่ เข้ามาในห้องผู้ชายแบบนี้ คนสองคนเขาจะทำอะไรกัน ไม่งามนะ รู้มั้ย "" ฉันไม่ใช่คน ! "" เธอมีไรก็ว่ามาเถอะ "" นายรู้เรื่องแม่มด นายก็ต้องรู้วิธีให้ฉันกลับขึ้นไปได้สิ "" ฉันไม่รู้ "อะไรกัน !! ตอนแรกเขายังยิ้มแย้มร่าเริง พอฉันถามเขาไป เขากลับตอบมาอย่างไม่รู้ แถมหุบยิ้ม ดูเศร้ามาก" เป็นอะไรของนาย !! "" ฉันไม่รู้ แต่ฉันช่วยเธอได้ ! "" นายแน่ใจได้ยังไงกัน "" ฉันเจ้าชายเชียวนะ อยากได้ไรต้องได้ อยากรู้ไรต้องรู้ "" นายจะช่วยยังไง "" ได้แล้วกัน แต่มีข้อแม้ "" ? "" แต่งงานกับฉันสิ !! "" นายจะบ้ารึไง !! รู้จักกันไม่เท่าไหร่..."" ไม่อยากกลับใช่ปะ โอเค !! "แต่งงาน ?! ถ้าฉันแต่งงานกับเขา แล้วฉันกลับไปได้ งานแต่งก็คล้าย ๆ โมฆะ เพราะเขาคืนคน ไปอยู่กับฉันไม่ได้ !" ตกลง !!! " " พรุ่งนี้ !! "" ห้ะ !!??? "" ฉันจะเตรียมงานละ พรุ่งนี้ฉันจะประกาศทั้งเมือง "" แต่.… "" เอ้อ !! อีกอย่าง อยู่กับฉัน ห้ามมีแต่ "" - - "" กลับไปได้แล้วละ ๆ "" แบบนี้ละไล่ !! "" ... "" แล้วทำไมต้องแต่ง "" เสด็จพ่อเสด็จแม่จะเดินทางมาอาทิตย์หน้า ถ้าฉันไม่แต่งกับเธอ ฉันจะได้แย่งกับ บีเบล เจ้าหญิงรูปงามจอมเอาแต่ใจ ฉันไม่เอาด้วยหรอก แต่งกับสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอนี่แหละ ดีละ "" ฟังดูดีนิ "" เหอะ "" แล้วถ้าฉันกลับไปโลกของฉัน นายก็ต้องแต่งกับเธอสิ "" ไม่ ถือว่าฉันเป็นพ่อม้าย นางเป็นเจ้าหญิง แต่งกับพ่อม้าย เสียภาพพจน์ เสียชื่อเสียง เสียยศ "" งั้นหรอ ฉันไปก่อนนะ มานานแล้ว "" อื้ม "ฉันกระโดดลงจากหน้าต่างแล้ว วิ่งกระอย่างรวดเร็ว ( ไม้กวาดบินกลับไปเองแล้ว )