แม่มดหน้าใสมัดใจเจ้าชายสุดหล่อ
เขียนโดย Valencia
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.13 น.
แก้ไขเมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2557 13.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) แต่งงานกับฉัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบรู๊วววว ~ (หมาหอน)
ดึกๆ แบบนี้พวกมนุษย์คงนอนกันหมดแล้วละ ทั้งเมืองมืดสุด ๆ ฉันเดินลงไปข้างล่าง ระหว่างทางฉันมองไปห้องสไปร์ลกับจีจี้ สไปร์ลกับจีจี้ก็หลับแล้ว แปลกนะ ที่ฉันไม่ง่วงเลยสักนิด
ฉันเดินลงไปยังห้องรับแขก พบแสงประหลาดบางอย่างเปล่งแสงขึ้น
ปั้ก !
วัตถุสิ่งนั้นตกลงมากระทบกับแจกันจนตกแตก
เพล้ง !
ฉันเดินเข้าไปดูวัตถุสิ่งนั้นพบ ... ไม้กวาดร่ายเวทย์ !!
ฉันกระโดดขึ้นไปบนไม้กวาดแล้วขี่ออกจากบ้าน ลมกระโชกแรงเย็นสบาย ดึกๆแบบนี้คงนอนกันหมดแล้วแหละ
ฉันบังคับตรงไปยังพระราชวังของเจ้าชาย ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะมาทำไม -__-;
" นี่ ! ยัยเพี้ยน !! "
เฮือก !
ฉันสะดุ้งแล้วหันไปหาต้นเสียง
" เจ้าชาย !!! "
" นี่เงียบ ๆ สิ ดึกขนาดนี้มาทำไม "
พอได้จังหวะ ฉันบังคับไม้กวาดเข้าไปในห้องเจ้าชายทันที
" นี่ เข้ามาในห้องผู้ชายแบบนี้ คนสองคนเขาจะทำอะไรกัน ไม่งามนะ รู้มั้ย "
" ฉันไม่ใช่คน ! "
" เธอมีไรก็ว่ามาเถอะ "
" นายรู้เรื่องแม่มด นายก็ต้องรู้วิธีให้ฉันกลับขึ้นไปได้สิ "
" ฉันไม่รู้ "
อะไรกัน !! ตอนแรกเขายังยิ้มแย้มร่าเริง พอฉันถามเขาไป เขากลับตอบมาอย่างไม่รู้ แถมหุบยิ้ม ดูเศร้ามาก
" เป็นอะไรของนาย !! "
" ฉันไม่รู้ แต่ฉันช่วยเธอได้ ! "
" นายแน่ใจได้ยังไงกัน "
" ฉันเจ้าชายเชียวนะ อยากได้ไรต้องได้ อยากรู้ไรต้องรู้ "
" นายจะช่วยยังไง "
" ได้แล้วกัน แต่มีข้อแม้ "
" ? "
" แต่งงานกับฉันสิ !! "
" นายจะบ้ารึไง !! รู้จักกันไม่เท่าไหร่..."
" ไม่อยากกลับใช่ปะ โอเค !! "
แต่งงาน ?! ถ้าฉันแต่งงานกับเขา แล้วฉันกลับไปได้ งานแต่งก็คล้าย ๆ โมฆะ เพราะเขาคืนคน ไปอยู่กับฉันไม่ได้ !
" ตกลง !!! "
" พรุ่งนี้ !! "
" ห้ะ !!??? "
" ฉันจะเตรียมงานละ พรุ่งนี้ฉันจะประกาศทั้งเมือง "
" แต่.… "
" เอ้อ !! อีกอย่าง อยู่กับฉัน ห้ามมีแต่ "
" - - "
" กลับไปได้แล้วละ ๆ "
" แบบนี้ละไล่ !! "
" ... "
" แล้วทำไมต้องแต่ง "
" เสด็จพ่อเสด็จแม่จะเดินทางมาอาทิตย์หน้า ถ้าฉันไม่แต่งกับเธอ ฉันจะได้แย่งกับ บีเบล เจ้าหญิงรูปงามจอมเอาแต่ใจ ฉันไม่เอาด้วยหรอก แต่งกับสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอนี่แหละ ดีละ "
" ฟังดูดีนิ "
" เหอะ "
" แล้วถ้าฉันกลับไปโลกของฉัน นายก็ต้องแต่งกับเธอสิ "
" ไม่ ถือว่าฉันเป็นพ่อม้าย นางเป็นเจ้าหญิง แต่งกับพ่อม้าย เสียภาพพจน์ เสียชื่อเสียง เสียยศ "
" งั้นหรอ ฉันไปก่อนนะ มานานแล้ว "
" อื้ม "
ฉันกระโดดลงจากหน้าต่างแล้ว วิ่งกระอย่างรวดเร็ว ( ไม้กวาดบินกลับไปเองแล้ว )
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ