Please Love โปรดเถิดรัก....

เมื่ออัสบันได้ฟังที่หญิงสาวพูดมันทำให้เข้าเข้าใจเเล้วว่าความเฉยชาเเละความเย็นมันทำให้หนาวได้มากมายยิ่งคนที่พูดคือคนที่เรารัก"ขอโทษคือเอ่อชั้นไม่ได้ตังใจจะทำให้เธอกลัวชั้นเเค่มีบางอย่างจะมาบอกหนะ"เมื่อคารีนได้ฟังเธอยิ่งรู้สึกเเปลกผู้ชายตรงหน้าเธอขอโทษเธอ"งั้นมีธุระอะไรล่ะค่ะดิชั้นไม่รู้ว่าพระองค์มีอะไรถึงมาหาว่าไงค่ะ"คารีนอยากให้ผู้ชายตรงหน้านี่ไปเรวๆออกไปจากเธอ"เอ่อคือคือเรื่องหย่าหนะสิเธอจะบ้าหรอมันต้องไปหย่าพร้อมกัน"ให้ตายเถอะเค้าไม่ได้จะพูดเเบบนี้เค้ามีคำถามมากมายอยากจะถามทั้งเรื่องลูกลูกเเฝดที่ทำไมตอนนี้ในท้องเธอเหลือเเค่คนเดีวยมันเกิดอะไรเเละสิ่งที่เขาอยากจะบอกคือเค้ารักเธอเหลือเกิน"อ๋อได้ค่ะเเละไปหย่ากันวันใหนดีค่ะไปพร้อมกันดิชั้นจะได้เดินทาง"เธอก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่เเล้วเพราะเธอไม่เชื่ออะไรอีกเเล้ว"ไม่ต้องเตรียมตัวเดินทางหรอกไปกับรถชั้นนี่หละ"อย่างน้อยคงไม่เเปลกที่เค้าจะโกหกเธอเพราะเค้าอยากให้ระหว่างที่เดินทางเธออาจจะให้อภัยเค้า"อ๋อได้ค่ะมีไรอีกมั้ยค่ะถ้าไม่มีก็ขอตัวนะค่ะจะได้เตรียมตัวเดินทางไปหย่ากับพระองค์"เธอขึ้นข้างบนปล่อยให้ชายหนุ่มยืนอยู่นั้นอย่างปวดร้าว.   
      นินิลออกมาซื้อกับข้าวไปตุนใว้เธอจึงเเวะซื้อของไปเรื่อยๆจนเมืือใกล้ถึงบ้านก็เจอกับคนที่ไม่อยากเจอเลยเเต่เขากลับทำท่าจะมากอดเธองั้นหล่ะ"หวัดดีค่ะขอตัวเข้าบ้านนะค่ะ"ซานเซสฟังเเล้วชายหนุ่มอยากจะร้องไห้เขาอยากเอื้อมไปจับมือเธอใว้หากเเต่ว่ามือของดูเล็กลงทุกครั้งเมือเจอกับความเย็นชาของเธออาจเพราะเค้ารู้สึกผิดผิดที่ทำสิ่งเเย่ๆกับคนทีรัก"นินิลชั้นรักเธอรักมากๆเลยกลับมาได้มั้ย"คำว่ารักเหมือนจะเบาเมื่อใครคนหนึ่งได้เดินจากเขาไปไกลมากก็คงเหมือนกับน้องพิมที่ยังดูเเลต้นไม้ที่ไม่รับรู้อะไรนอนนิ่งๆหมอบอกเค้าไม่อยากตื่นมาเจออะไรบางอย่างตอนนี้เขาเองก็เริ่มอยากตายเมื่อเธอเย็นชาทำเหมือนไม่รักกันเมื่อก่อนเค้าก็ทำเเบบนี้กับเธอมันเจ็บเเบบนี่เองเขาถือถุงซุปอย่างดีเเขวนใว้หน้าปะตูพร้อมทั้งจดหมายขอเเค่ให้เธอเปิดอ่านก็พอเขาขับรถออกไปเเละเขาจะมาใหม่นินิลเมื่อเหฺนรถคันของเขาไปจึงออกมาเเละเห็นจดหมาย'ให้ตายเถอะจะมาทำดีบ้าไรตอนนี้เธอไม่มีวันกลับไปหรอก'นินิลทิ้งซุปราคาเเพงลงถังอย่างไร้เยื่อใยเเละเดินเข้าบ้านอย่างเข้มเเข็ง