สั่งนายมาเฟียโหดให้มารัก

บทที่8

เเต่งงานกันนะ

                       ตอนนี้ฉันกับพี่กรได้มาอยู่ที่ไนต์คลับเป็นที่เรียบร้อยเเล้วงานนี้มีผู้ช่วยด้วยคือ พี่ธีร นายวิน  เเละคุณเพื่อนเลิฟ

เเต่พี่ธีรบอกว่าจะลองใจเพื่อนเค้าสักหน่อยฉันก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรเหมือนกันและเราก็นั่งเล่นนั่งคุยกันตามปกติ

"กรค่ะใช่คุณจริงๆด้วย ออนคิดถึงคุณจังเลยค่ะ"   ออนหรือออนทิพย์เป็นนางเเบบสาวคู่ควงของพี่กรคนล่าสุดก่อนที่จะมาคบกับฉันนั่นล่ะ นางเดินมาทักเเล้วนั่งลงบนตักเเล้วก็หอมเเก้มซ้ายเเก้มขาวพี่กร 

"นี่ลงไปผมรำคานแล้วนี่คุณทำอะไรหัดเกรงใจแฟนผมบ้างเราไม่เกี่ยวข้องกันเแล้วก็เลิกยุ้งกับผมสักทีออน"  พี่กรผลักนางลงเเล้วพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดเเล้วเดินลงมานั่งข้างฉันเเละก็เอามือโอบเอวฉันไว้ ตอนเเรกฉันโกธรพี่เค้าน่ะ โกธรมากด้วย หรือว่าพี่ธีรจะ....เล่นเเรงนะเนี่ยเอากับเค้าหน่อยดีกว่า

" นี่พี่กรมันเรื่องอะไรไหนบอกว่าเลิกหมดเเล้วไงเเล้วนี้มันอะไรห๊ะ  " ฉันลุกขึ้นโวยวายทันทีเเล้วเดินออกไป เเละเพื่อนเลิฟก็เดินตามมาด้วย

" ฉันไปก่อนน่ะค่ะกรเเล้วคืนนี้เจอกันค่ะ" อ้าวไหนมาถิ้งระเบิดไว้ให้กันอย่างงี้ล่ะครับคุณ ไหนมันเป็นเเบบนี้เนี่ย เเป้งโกธรผมมากเเน่เลย ตายงานนี้ผมตายเเต่สายตาผมไปสะดุดกับสายไอ เพื่อนเวรต้องเป็นมันเเน่เดียวเถอะกรคนนี้จะเอาคืนเเกเตรียมตัวไว้ล่ะกันไอนี่มันร้ายไม่ถิ้งลายง่ายๆหรอก แล้วผมก็ส่งข้อความให้ไอชินมันตามคู่ควงคนล่าสุดที่มีเรื่งกับเเป้งวันนั้นได้ยินว่ามันยังไม่เลิกคุยกันเลยเดี่ยวไอธีรเตรียมตัวดีล่ะกันแต่ตอนนี้ผมไปง้อเเป้งก่อนดีกว่า

"แป้งพี่เค้ามาล่ะงั้นฉันไปล่ะ" ยายแบทบอกเเล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ

"นี่เเป้งพี่อธิบายก่อนน่ะ" พี่กรพยายามจะอธิบายต่างๆเเต่ฉันก็ทำเป็นไม่ฟัง เเละเดินกลับไปที่โต๊ะ"เรา เลิก กัน "  ไม่ใช่ ฉันน่ะ  เเต่เป็นยายเเบทต่างหากค่ะชัดถ้อยชัดคำ เย้เพื่อนฉันโสดเเล้ว เเต่ส่งสัยเชอร์ไพร์ต้องยกเลิกเเล้วล่ะ

"นี่ มันเรื่องอะไรกัน นี่เเก"ฉันมาทีหลังเลยไม่รู้อะไรเเต่ดีใจไว้ก่อน  เเต่พอเห็นหน้ายายที่ฉันตบกับมันวันนั้นเห็นว่าชื่อ ลิลลี่มังน่ะถ้าจำไม่ผิดเละเหตุการคงเดาได้ไม่อยากว่าเกิดอะไรขึ้นฉันนึกแล้วว่าต้องมีวันนี้เเละฉันกลัวว่าวันหนึ่งฉันต้องมีวันนี้เหมือนกันไม่ได้ฉันจะต้องเอาพี่กรให้อยู่มัด

"ไปเถอะพี่กรแป้งหมดสนุกล่ะ" ฉันเดินออกมาทันทีพร้อมกับ เเบทและวิน

"ไอวินดูแลเเบทให้ดีด้วยอย่าให้มันดื่มเยอะรู้ป่ะ "  ฉันหันไปสั่งไอวินถึงเเม้แบทจะไม่เเสดงอาการอะไรออกมาว่ารู้สึกอย่างไร เเต่มันก็รักพี่ธีรไม่มากก็น้อยกว่าใครหรอก 

"ฉันไปนะเเบท มีอะไรโทรมาได้นะไม่งั้นฉันไปนอนเฝ้าที่บ้านเเกน่ะ"ฉันป่นขำอยากให้มันขำอ่ะน่ะ

เพราะถ้าให้ฉันเดาน่ะว่าใครอยู่เบื่องหลัง

"เออเเกไปเหอะ" เเล้วเราก็เเยกกันตรงนั้น  พี่กรก็มาส่งฉันที่บ้าน

"พี่กรมีอะไรจะสารภาพไหมค่ะ"  ฉันถามด้วยน้ำเสียงเรียบเพราะยังไม่หายโกธรเรื่องยาย ออน

"พี่เลิกกับผู้หญิงทุกคนเเล้วจริงๆๆ " อันนั้นมันไม่เเน่นอนหรอกผู้ชายน่ะเเต่ไม่ใช่เรื่องนี้

"มีอะไรนอกจากนั้นไหมที่จะบอก"ฉันจะถามให้ถึงที่สุดคอยดู

" นี่แป้งรู้เเล้วจะถามพี่ทำไม ก็ได้พี่เป็นคนตามลิลลี่มาเอง"

"ก็เเค่นั้นดีเหมือนกันในเมื่อพีธีรหยุดไม่ได้ก็เลิกกันก็ดี""แป้ง พี่หิวข้าวอ่ะทำอะไรให้กินหน่อยน่ะ" พีรกรบอกเสียงอ้อน ดีเหมือนกันจะได้เซอร์ไพร์อุตสาทำดีน่ะทำ2ชุด

" อืมเอาซิ เดียวทำให้กิน"  แล้วฉันก็รีบเดินลงจากรถเเล้วเข้าบ้านไปที่ครัวเพื่อหยิบเค้กออกมาใช่ค่ะวันนี้เป็นวันเกิดพี่กรพอฉันได้ยินเสียงเสียงคนเดินเข้าบ้านเเละฉันก็ดับไฟลง เเล้วก็จุดเทียน เพื่อให้เเสงไฟเทียนเล็กส่องเเสงเพื่อให้รู้ว่าอยู่ตรงนี้

"แป้งทำอะไรน่ะเรา"กรถามอย่างแปลกใจ ที่วันนี้หญิงสาวคนนี้ทำตัวแปลกๆตั้งเเต่เช้าปกติไม่เคยโทรมาปลุกเพราะเจ้าตัวขี้เซ้าจะตายเป็นเค้าเสียส่วนใหญ่ที่ปลุกตลอด ไหนจะมาข่วยงานที่บริษัทอีกปกติจะปฎิเสธทุกที ไปไนต์คลับผมขอให้อย่าใส่สั้นหรือโชว์ เธอก็ใส่ไม่สั้นเเละไม่โชว์ วันนี้เธอทำตัวน่ารักทั้งวันเลยหรือบางทีอาจจะงอนบางเเต่ก็น่ารักน่ะ

" สุขสันวันเกิดน่ะค่ะ " ฉันหันมาพร้อมกับเค้กรูปปืนคู่ในมือ พร้อมกับร้องเพลง  HBYให้พี่กร อย่างร้องเสียดังน่ะเเต่เกรงใจคุณพ่อเเละคนอื่นในบ้านเพราะนี้มันดึกมากเเล้ว

"นี่เเป้งจำได้หรอว่าวันเกิดพี่" ผมไม่รู้ว่าอธิบายหรือรู้สึกกับภาพตรงหน้า วันเกิดหรอผมไม่เคยจัดเลยน่ะตั้งเเต่จำความได้และบางทีอาจลืมไปเลย นี่เธอเเคร์ผมขนาดนี้เลยหรอ ใส่ใจผมขนาดนี้เลย ผมพูดได้เต็มปากเลยว่าผมรักเธอคนนี้มากจริงๆผมยอมเเล้วยอมเธอคนนี้จริง

"แป้งครับเเต่งงานกับพี่น่ะ" พี่กรคุกเค่าลงตรงหน้าฉันเเล้วเอ๋ยคำนี้ออกมาเเต่งงานหรอ นี่ฉันถูกขอ เเต่งงานที่ห้องครัวนี่น่ะเเต่ฉันว่าสถานที่ไม่สำคัญเเต่ความจริงใจสำคัญที่สุด ถึงเเม้มันจะขัดกับที่ฉันฝันก็ตามเถอะ

"พี่กรเเน่ใจน่ะว่าอยากเเต่งงานกับแป้งที่โมโหร้าย ปากเสีย เเละที่สำคัญพี่จะต้องมีแป้งคนเดียวน่ะและ.."ฉันว่าไม่ทันจบ

"ผมขอสัญญาว่าจะเเละดูเเลเธอตรงหน้าผมคนนี้คนเดียวถึงเธอจะเป็นอย่างไรผมก็ขอยืนยันว่าจะรักตลอดไป" ชายหนุ่มบอกเสียงหนักแน่น  เเต่ทั้งสองหารู้ไม่ว่าการกระทำทุกอย่างของทั้งสองถูกจับจ้องด้วยสายตาคู่หนึ่งอยู่

" แกสัญญาเเล้วน่ะไอลูกเขยถ้าเเกผิดสัญญาฉันไม่ปล่อยเเกไว้เเน่" เเล้วสายตาคู่นั้นก็เดินจากไปปล่อยให้เด็กๆเค้าอยู่ด้วยกันไป "ค่ะเเป้งจะเเต่งงานกับพี่" แป้งบอกด้วยความเขินอาย   "พี่กรอยากกินอะไรค่ะเดียวแป้งทำให้"

"อะไรก็ได้พี่ทานได้หมดยกเว้น"  "ของเผ็ด"ฉันพูดแทรกเเล้วหันไปทำอาหารให้พี่กร   เธอนี่น่าช่างรู้ใจผมจริงๆๆ

คืนนี้ก็ดึกมากเเล้ว พี่กรก็นอนค้างที่นี้ โดยห้องรับเเขกใกล้ๆห้องคุณพ่อเพราะห้องฉันจะอยู่ริมสุดเเล้วถัดมาจะเป็นห้องคุณพ่อเลย   เเละทางผู้ใหญ่ได้ตกลงหาวันเวลาที่จะเเต่งให้เรียบร้อยเเล้ว คืออีก2เดือนก็ถึงงานเเต่งงาน ส่วนยายเเบทดูไม่เป็นอะไรมากหลังจากวันนั้นก็ร่าเริงตามปกติ ส่วนพี่ธีรก็ง้อยายเเบทจนเหนื่อยใจเเต่เจ้าตัวจะประกาศว่าจะไม่ยอมเเพ้ เเต่ขอโทษเถอะถ้าคุณนายเค้าบอกว่าไม่ก็คือไม่ ไม่เคยมีอะไรมาเปลี่ยนใจเธอได้ทั้งนั้น  ส่วนตอนนี้ฉันกับพี่กรไม่ค่อยจะได้เจอกันเพราะต้องรีบเครียร์งานให้ทันก่อนถึงวันเเต่งงาน เเละกะจะไปฮันนี่มูลกันที่ภูเก็ตกันต่อเลย ทะเลของเมืองไทยสวยที่สุดคุณว่ากันไหมล่ะค่ะ  เเต่วันนี้ต้องลองชุดเจ้าสาว เป็นร้านของเพื่อนของพี่กรเค้า การลองชุดเเต่งงานฉันพึ่งรู้วันนี้ว่ามันต้องละเอียดอย่างมากเเละสั่งตัดใหม่ทั้งหมด  ชุดเเต่งงานของฉันมี2ชุดค่ะ คือชุดที่1คือชุดไทยสำหรับงานหมั้นตอนเช้าเเละงานเเต่งงานส่วนชุดที่2เป็นชุดเกาะอกสีขาวลายลูกไม้รัดสัดส่วนเเละกระโปรงเรียบยาวที่และข้างหลังเป็นโบว์สำหรับงานเลี้ยงสร้างสรรค์  ส่วนชุดเจ้าบ่าวเป็นสีขาวกางเกงสีขาว เเละมีหูกระต่ายสีครีม งานเเต่งงานของเราจะเป็นวัฒนธรรมไทยโดยเเท้จริง ช่วงเช้าจะมีการขบวนเเห่ของเจ้าบ่าว  เเละทำบุญเลี้ยงพระ มีประตูเงินเเละประตูทอง  ส่วนการ์ดเเต่งงานเราจะเรียบเเต่หรูคือ เเผ่นผับสีทอง เเละมีรูปเราสองคน   ส่วนของชำร่วย จะเป็นสร้อยข้อมือคู่เเละมีปลาโลมา2ตัวห้อยอยู่เเสดงถึงความรักที่

มีให้กับคนที่พิเศษ  ขอให้งานเเต่งผ่านไปด้วยดีเถอะ