สั่งนายมาเฟียโหดให้มารัก

บทส่งท้ายจร้า

                  ก่อนวันเเต่งงานพวกฉันได้จัดปาร์ตี้สละโสดกันที่คลับคือเเบบว่าเเอบอ่ะน่ะ  เพราะถ้าขอทั้งพ่อทั้งพี่กรก็ไม่อนุญาติเลย เเค่ไม่นานก็เข้ากันจริงทั้งพ่อตากับว่าที่ลูกเขยน่ะ

      "แป้งเเอบมาอย่างนี้เดียวเจอกันขึ้นมาเเกจะทำไง"   เพื่อนในกลุ่มฉันถามวันนี้ไม่ได้มาเเค่2คนเเต่มากันเป็นสิบทั้งหญิงทั้งชายจร้า เพื่อนสละโสดทั้งทีไม่มามีเฮอ่ะจะ

ตามถึงบ้านเลย  แต่งานนี้ไม่มีเครื่องดืมที่ทำให้มึน เมา เพราะพรุ้งนี้พวกมันจะต้องงานทุกคน รวมทั้งฉันด้วย

    "เเล้วพี่เค้าจะรู้ได้ไงขนาดการ์ดที่บ้านยังนึกว่าฉันนอนอยู่บนห้องเลยอีกอย่างถ้าเจอพวกเเกเป็นสิบก็ช่วยฉันหน่อยดิ"

ถ้าเจอไม่คิดจะช่วยกันเลยหรือไงค่ะคุณเพื่อนทั้งหลาย

"  แต่ฉันว่าพวกเราคงช่วยเเกไม่ทันเเล้วล่ะเเป้ง"  เเบทบอกเเล้วมองมาทางข้างหลังฉัน   

" สวัสดีค่ะ/ครับ"  เเล้วพวกมันสวัสดีใครอีก  หรือว่าจะเป็นพี่กรแล้วฉันก็หันไป ไม่น่ะอย่าเป็นอย่างที่คิดน่ะ

"  สวัสดีค่ะ พ่อ "  เค้าเป็นยิ่งกว่าพี่กรอีกพ่อฉันตามถึงที่ ตายงานนี้ตาย  เเต่พ่อฉันรู้ได้ไงฟ่ะ 

"สวัสดีครับคุณ พ่อ"   ไม่ต้องบอกน่ะคงรู้กัน   นี่เล่นขนาดตามพ่อเลยอ๋อ

" ขึ้นไปหาชั้นข้างบน   ส่วนพวกเราตามสบายน่ะ โต๊ะนี้พ่อให้"  ฉันอ่ะจะตายเเต่พวกคุณเพื่อนน่ะเฮ้กันใหญ่ 

"  พี่บอกเเล้วใช่ไหมว่าไม่ให้มา"  หรอค่ะพอดีอยากมา  ได้เเต่พูดเเค่ในใจเพราะคนที่ช่วยฉันได้ตอนนี้คือพี่กรคนเดียว    ฉันมองหน้าพี่กรแล้วคิดเเผนการว่าจะเอาไงต่อดี  จนสุดท้ายฉันก็อ้อนพี่กรเเล้วดูเหมือนว่าฉันอ้อนทีไร

พี่เค้าก็จะใจอ้อนทุกที

" ได้ค่ะพี่จะช่วย"  ได้ยินเเค่นั้นฉันก็เดินขึ้นไปพร้อมพี่กรเพื่อไปห่คุณพ่อ   หลังจากนี้นฉันก็โดนเทศนายาวเลย  เเต่คุณพ่อก็คงเข้าใจฉันล่ะ ก็ปกติฉันทำงานหนักนี่หนาเรื่องเที่ยวคุณพ่อเลยปล่อยคือประมาณเที่ยวได้เเต่งานต้องไม่เสีย

เเละก็คงจะเข้าว่าหลังเเต่งงาน งานปาร์ตี้ฉันก็คงจะต้องเบาๆลงบางจากที่ทุกวันก็ต้องเปลี่ยนเป็น อาทิตย์หรือ

เดือนหนึ่งครั้งหนึ่ง   เค้าก็เลยปล่อยฉันไปกินเลี้งต่อกับเพื่อน และพี่กรกลับคุณพ่อก็กลับบ้าน ตอนเเรกพี่กรจะ

อยู่ด้วยล่ะเเต่ฉันขออยู่กับเพื่อนกันเอง พี่กรก็เข้าใจล่ะ เเม้จะมีน้อยใจบางเเต่จะให้ทำไงล่ะพอเเต่งงานก็มีครอบครัวที่

เราจะต้องดูเเล ฉันอาจจะไม่มีปาร์ตี้แบบนี้เเล้วก็ได้   ฉันอยู่กับเพื่อนจนคลับเลิก เเละเเยกย้ายกันกลับบ้าน พอมาถึงบ้าน

ฉันต้องมาร์กหน้าอย่างด่วนเเล้วก็นอนทันทีเพือให้ขอบตาไม่บวม เเละมีเเรงในงานเเต่งงานที่ไม่กี่ชั่วโมงที่จะถึงนี้

 ฉันลุกขึ้นมาตอนตี4 ฉันได้นอนเเค่2ชั่วโมงเเต่ขอบตาไม่บวมหรือคลำเลย ครีมตัวนี้ดีจริงๆเพื่อมาเเต่งหน้าทำผมเเต่งตัว

" เฮ้ยฉันฝันไปเปล่าว่าเเกตื่นขึ้นมาได้เนี่ย"  ยายเพื่อนเลิฟที่เดิมมาเอ๋ยเเซวฉันทันที

" ตื่นไม่ได้ก็ต้องตื่นไม่อยากฟังเเกบ่น"  ฉันบอกเสียงล้อเล่น เเล้วเราก็หัวเราะกัน "พี่ค่ะเดียวเเต่งหน้าให้เพื่อนหนูด้วยน่ะค่ะ"  ฉันหันไปบอกพี่ชูชี่ช่างเเต่งหน้าประตัวฉัน2คนออกงานไหนพี่ชูชี่จัดให้ได้

"ได้ค่ะคุณน้องเดียวคุณพี่จัดการให้"  เเล้วเราก็เเต่งหน้าทำผมกันกันอย่างสนุกสนาน

"แป้งเเกโคตรสวยเลยอ่ะ ชุดไทยเข้ากับเเกมาก"ยัยเเบทบอกตอนที่ฉันเปลี่ยชุดเสร็จเรียบร้อยเเล้วแและในเวลาต่อมาเราก็

ได้ยินเสียงขบวนเเห่ของเจ้าบ่าวดังมาเเต่ไกล

" มาเเล้ว มากันเเล้ว  เดียวฉันไปปิดประตูเงินประตูทองกับไอวินก่อนน่ะ" แบทบอกเเล้ววิ่งออกไปทันที   เเล้วช่วพิธีก็ผ่านไปอย่างเชื่องช้าทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อยเเละตอนนี้ฉันได้มาอยู่บ้านพี่กรซึ่งเป็นที่จัดงานเลี้ยงส่วนงานหมั่นก็บ้านฉันนั้นล่ะ  และก็ถึ่งเวลาเข้าหอเเล้ว ตอนนี้ฉัมาอยู่ห้องพี่กรซึ่งตอนนี้เป็นห้องหอไปเเล้ว

"  มีอะไรที่ยอมกันได้ก็ยอมกันไปน่ะลูก คุยกันด้วยเหตุผลอย่าอารมณ์ร้อน เเกก็เชื่อฟังพี่เค้าบางน่ะ" พ่อฉันอวยพรเเกมสั่งนิดหน่อยเเล้วฉันกับพี่กรก็ก้มลงกราบคุณพ่อ  "พ่อของฝากน้องด้วยน่ะเจ้ากร"  พ่อฉันนี่น่ะ

"ส่วนพ่อน่ะลูกมีหลานให้พ่ออุ้มเร็วน่ะ"คุณอาหันมาบอกฉัน" ส่วนเเกไอกรเเกต้องควบคุมอารมณ์ไว้ทำหน้าที่สามีเเละหัวหน้าครอบครัวการยอมไม่ใช่ว่าเเกเเพ้เเต่การยอมคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาน่ะได้ดีกันทุกคน" คือพ่อจะบอกให้ผมยอมเธอว่างั้นเถอะครับ ตอนนี้ผมก็ยอมเเล้วยอมอีกน่ะเเต่ให้ยอมทุกเรื่องก็ไม่ได้หรอกเสียนิสัย  เเต่ผมก็ได้เเต่ "ครับ" เเล้วก็ก้มลงกราบพ่อทั้งสองเเล้วพวกท่านก็เดินออกไป หึหึยัยหนูเเป้งวันนี้เสร็จพี่เเน่(หรือเปล่า)ดูท่าเหนื่อยน่าดู

"นี่พี่กรจะอาบน้ำก่อนไหมอ่ะ" ฉันหันไปหาพี่กรเเล้วเดินมานั่งที่เตียงหวังจะนอน" พี่ว่าเเป้งอาบก่อนเถอะอาบเสร็จจะได้พักผ่อนกัน"  คำพูดเหมือนมีแฝงอะไรน่ะเเต่ช่างเถอะวันนี้เหนื่อยมากอยากนอน

"ค่ะ" เเล้วฉันก็วิ่งอาบจะได้เสร็จๆจะได้นอน พอฉันออกมาก็เห็นพี่กรนั่งดูรูปที่เราถ่ายกันที่ติดตรงฝาผนังฉันทำไว้น่ะ เอารูปที่เอาถ่ายกันรูปเเรกมาขยายใหญ่เเละเอารูปพี่กรที่ฉันเเอบถ่ายตอนเค้าเผลอเเละรูปฉันมาจัดติดจนเป็นรูปหัวใจขนาดใหญ่พอควร  

"พี่กรอาบน้ำได้เเล้ว"  ฉันบอกพี่กร " อ้าวพี่นึกว่าเราเข้าไปนอนในห้องน้ำซะล่ะ"  เเล้วพี่กรก็มาหอมเเก้มฉันเเล้วเข้าห้อง

น้ำอย่างเร็ว  นี่ฉันอุตสาอาบเร็วเเล้วน่ะเเค่ครึ่งชั่วจริงๆ ปกติฉันอาบทีเป็นชั่วโมง เชอะมาหอมเเก้มเค้าอีก  แล้วฉันก็ขั้นไปนอนหลับจะสนิดเเล้วเชียวเเต่เหมือนมีอะไรไม่รู้ว่าอยู่ตรงเเถวคอ  น่ารำคานอ่ะฉันเลยปัดออก

"แป้งจะนอนเเล้วอ๋อครับ  " รู้ล่ะว่าใครรู้อยู่หรอกว่า...อ่ะน่ะ 

" พี่กรเเป้งเหนื่อยเเป้งง่วงนอน" ฉันบอกเเล้วหันข้างให้เเต่ไอพี่กรเนียพยายจริงๆ

นี่ยัยตัวเเสบมันคืนเเรกของเราน่ะ ไม่ได้ดิเป็นไงเป็นกัน ผมก็พยายามรุกเธออีก

" นี่พี่กรฟังไม่รู้เรื่องหรือไงว่าจะนอน"  เเป้งหันมาตวาดใส่ผม เเต่ผมเข้าใจเธอน่ะเเต่เธอไม่เข้าใจผมเลย

"แป้งก็นอนไปเดียวพี่จักการเอง"  จะเอาจริงใช่ไหมไอพี่กรฉันอยากจะบ้า มือไม้ไปเเล้วเอาไงดี ไหมเค้าก็เป็นสามีเราเเล้วไม่ยอมวันนี้ พรุ้งนี้ก็ต้องอยู่ดี     ใจอ่อนจนได้น่ารักจริงเมียเราเเล้วผมก็ลุกเธอนักขึ้นเเละตอนนี้ผมไม่ไหวเเล้วเป็นไงต่อก็ให้ไปคิดเอาเองน่ะครับ

                  สวัสดีครับ^_^_^_^_^_^