ถ้ารู้ว่าฉันเป็นใครแล้วเธอจะหนาว

     ณ วังของเจ้าชายเมืองก็ไม่รู้สินะ
     "มากันครบยัง?"เซฮุน
     "ก็ดูสิว่ามากันครบยัง ไม่มีตาหรอ?"คริส
     "นี่ ไอ้เจ้าชายก็แค่ตอบมันคงไม่ลำบากเท่าไหร่หรอกนะ"
     "ก็แค่ดูมันคงไม่ลำบากเท่าไหร่หรอกนะ"เซฮุน
     "นี่ นาย2คนจะเถียงกันอีกนานมะ ไปกันได้แล้ว"ซูโฮ
     "เชอะะ ก็ได้ "เซฮุนพูดพลางมองตาคว้างใส่คริสที่ตอนนี้จะหลับทั้งยืน
     "เราจะปีนกำแพงตรงนั้น โดยใช้พุ่มไม้บัง"
     "โห้ ฉลาดมากใช้พุ่มไม้บังคน6คนเนี่ยนะคงจะรอดหรอก ทหารมียังกะมดน้อย"ลู่ฮาน
     "ฟังให้จบก่อนดิ เราจะไปตอนที่ทหารพวกนั้นเดินราดตะเวนไปอีกทางหนึ่ง เราจะวิ่งไป ด้านหลังกำแพงฉันเอารถจอดไปไว้แล้ว ง่ายมาก"เซฮุนวางแผนต่อ
      "ถ้าวังฉันออกไปง่ายขนาดนั้น ก็คงไม่ต่างจากที่จอดรถในห้างหรอก ไหนจะกล้องวงจรปิดอีก"คริส
      "เพราะกล้องมันปิดไงถึงไม่มีไครู้"เซฮุนพูด
      "ปัญญาอ่อน เอาจริงๆดิ เซฮุน ฉันไม่ได้ตื่นตี3มานั้นฟังนิทานก่อนนอนนะ"เทา
     " มันปิดจริงๆฉันจัดการเรียบร้อยแล้วเรื่องนั้นน่ะ"เซฮุน
     "เออๆว่าต่อ"ซูโฮตัดบท
     "ทหารข้างนอกหลับกันจะหมดแล้วหล่ะ ไปได้"
     "ทหารของวังฉันเนี่ยนะ จะหลับไม่มีทาง"คริส
     "ฉันจะบอกอะไรให้นะ ทหารวังนายเนี่ยแอบหลับตลอด รู้ไรบ้างเนี่ย555"เซฮุน
     "ก็ไม่รู้สินะ ช่างมันเถอะไปกันได้แล้ว"คริส
     หนุ่มหล่อที่มียศเป็นถึงเจ้าชาย กำลังจะปีนกำแพงยังกับเด็กโดดเรียน ไปถึงหลังพุ่มไม้แล้วเซฮุนกำลังจะปีนเป็นคนแรก
     "เฮ้ย ทหารมา"เทา
     "รีบเลยๆ"ดี.โอ
     ด้วยความรีบทำให้ใช้เวลาไม่ถึง5นาทีก็สามารถปีนกำแพงได้ครบ5คน แล้วนั่งรถที่เตรียมไว้ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
     "เกือบไปแล้วไหมหล่ะ"ลู่ฮาน
    "ป่ะ สถานนีต่อไป ไปหาที่พักกัน " คริส
    "ครับๆ ขอเชิญทุกคนสนุกกับทั่วของเซฮุนสุดหล่อ ฉลาด เท่ และรวย ได้แล้วคร้าบ เที่ยวให้มันไปเลย"
      ...........................................................................................................
วันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ ใครอ่านแล้วช่วยวิจารณื ติชมได้นะ
 ฝันดีค่ะ