She is my ผู้หญิงฉันใครอย่าแตะ!!

บ้านลีวาย
               'นี่!! ลีวายพาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะ' มินนี่พูดพลางใช้กำปั้นเล็กทุบลีวายเบาๆ
               'ไม่กลับ อยู่ที่นี่แหละ' ลีวายพูด
               'ฉัน-จะ-กลับ-บ้าน-' มินนี่
               'ฉัน ไม่!!! ให้กลับ' ลีวายพูดแล้วอุ้มมินนี่ลงจากรถ
               
          สายตาคนใช้และแม่บ้านห้า หกคน จับจ้องมองที่มินนี่ว่าเธอเป็นใคร??ทำไมลีวายถึงพามายั้นบ้านเขาด้วย ขนาดโรสรินลีวายยังไม่เคยพามาค้างที่บ้านเลยสักครั้ง.......
               'ปะ..ปล่อยฉันนะคนบ้า!!!' มินนี่
               'ไม่!!!!' ลีวายพูดสั้นๆห้วนๆแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่มินนี่ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือเปิดประตูห้อง
               'ลีวาย พาฉันกลับบ้าน กลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยนะ' มินนี่
               'อยู่ที่นี่แหละ ถ้าเกิดเธอกลับไปเจอไอ้เวรกายเข้าแล้วถ้ามันทำอะไรเธอล่ะ ฉันจะไม่ยกโทษให้ตัวเองเลยนะ ' ลีวายอุ้มมินนี่เข้าห้องแล้วค่อยๆวางเธอลงบนเตียงนอน เมื่อวางมินนี่ลงลีวายก็ตั้งตัวไม่ได้ ล้มทับมินนี่ทำให้หน้าของเขาซุกในซอกคอขาวของมินนี่ ทำให้ความเป็นชายของเขาตื่นตัวขึ้น เมื่อไหร่ที่เขาได้สัมผัสใกล้ชิดกับมินนี่ เขามักเป็นอะไรๆแบบนี้ง่ายเสมอ เมื่ออารมณ์เร่าร้อนประทุขึ้น เขาค่อยจูบซอกคอขาวของเธอให้เป็นรอยรักทั่วลำคอ แล้วค่อยเลื่อนมาบริเวณเนินอกส่วนมือข้างที่ว่างอยู่ก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของเขาเเละเธอ เผยให้เห็นบราดำที่ปกปิดหน้าอกที่ขาวอมชมพู มินนี่พอได้สติก็ผลักลีวายออก แต่ด้วยแรงที่มีน้อยนิดก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้
               'ลีวายจะทำอะไรหน่ะ' มินนี่พูดพลางใช้มือผลักลีวาย
               'เป็นของฉันนะ มิน' ลีวายพูดแล้วค่อยๆดึงกระโปรงมินนี่ออก เผยให้เห็นกางเกงชั้นในของมินนี่ที่มีเนื้อโหนกนูนสวยงามถูกปกปิดนั่นอยู่
               'อย่ะ..อย่า อื้มม ' มินนี่พูดอยู่แล้วลีวายก็ร่ายจูบอันเร้าร้อนเผื่อเล้าโลมเธอ
               'อย่าช้าใช่ไหม ได้สิที่รัก' เมื่อความดิบเถื่อนเริ่มพลุกพล่านลีวายก็เริ่มทำในสิ่งที่เขารอคอยมันมานานเเสนนานแล้ว เขาปลดกางเกงออกแล้วยังจูบตามร่างกายให้เห็นรอยแดง ทำให้มินนี่เสียววาบไปทั้งตัวและพอถึงไม้ตายสุดท้าย ลีวายใช้โอกาสตอนมินนี่เผลอคล้อยตามอารมณ์รักเขา เขาจึงนำท่อนรักเข้าไปในโพรงรักของมินนี่ทันที..........
              'กรี๊ด!!!!! เอามันออกไป ฮือๆ เจ็บ ฮือๆ'ความเจ็บปวดแล้วความเสียวแผ่ซ่านไปทั้งตัวของมินนี่
              'อูย คับอะไรอย่างนี้ ออย่าเกร็จสิที่รักถ้าเธอเกรงเธอจะเจ็บนะ' ลีวายค่อยๆจูบมินนี่
              'เอามันออกไป เจ็บ' มินนี่ร้องขอให้ลีวายเอาท่อนรักของเขาออกแต่มันคงไม่ได้ผลแล้ว
              'อีกไม่นานที่รักเราจะไปถึงสวรรค์แล้ว' ลีวายเริ่มเคลื่อนไหวช้าและค่อยแรงขึ้นเมื่อโพรงรักของคนใต้ร่างเข้ากับท่อนรักได้ดีแล้ว......
              'อืม อ่าห์ ฉันจะไม่ไหวแล้วนะลีวาย' มินนี่ครางงงงงง
              'อ่าห์!!!!!!!!!!!!' เสียงครางงงงงงงงง
              ทั้งสองคนเมื่อขึ้นสู่ฝั่งฝันแล้ว มินนี่ก้เหน็ดเหนื่อยมากแต่ลีวายเมื่อได้สัมผัสเธอก็รู้สึกไม่พอเลยสักนิดเขาปลุกอารมณ์รักมินนี่ทั้งวันทั้งคืน เขาทำแบบนี้กันครั้งแล้ว ครั้งเล่าาา....