รักใสๆฉบับคุณหนูมาเฟีย
-
เขียนโดย รีบอร์น
วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.32 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
10.79K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 17.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ทาสผู้สูงศักดิ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "แม่ค่ะ เมเน่อยากทานอาหารฝีมือคุณแม่จังเลย"
"ละเม้อได้เยี่ยม ยัยเด็กติดแม่เอ้ย"(-___-) หืม?? เด็กติดแม่...ใครกันบังอาจมาว่าฉัน ฉันลืมตาขึ้นมอง ก่อนพบใบหน้าคมแสนหล่อเหลา เดี๋ยวๆขอเวลาคิดย้อนไปก่อน ก่อนหน้านี้ฉันจะอาบน้ำแล้ว เจอโซลแล้วก็กรี้ด หลังจากนั้นก็แล้วสลบไป...เอ๊ะ เอ๊ะ!!!
"ปาร์ค เมเน่..ลูกสาวคนโปรดของ ปาร์ค ขิม...แม่เป็นคนไทย พ่อเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น ครอบครัวแสนสมบูรณ์เลยถูกขนานนามว่า'แฟมิลี่ปาร์ค'..ไม่ทราบว่า เธออยากตายคามือผู้ชายเร็วๆสินะ ยัยร่าน"
"..."!!!!
ทำไมฉันพูดผิดเหรอ"
เพลียะ!!!
"ไม่ค่ะ คุณพูดถูกแล้ว เพราะนั้นเป็นความคิดของคุณ คุณโซลจะคิดยังไงก็เรื่องของคุณ" หมอนี้มันไม่ควรเกิดเป็นผู้ชาย อยากจะรีบกำจัดมันออกจากโลกนี้เร็วเสียที ฉันจ้องเขม็งใบหน้าที่หันไปตามแรงตบของฝ่ามือ เขามันน่ารังเกียจ
"...นี้เธอ ฮ่ะ เฮ้ย...อ-อย่าร้องนะเฟ้ย"
"ก็คุณโซล ใจร้าย"(ToT) ฉันปาดน้ำตาก่อนจะมองอีกฝ่ายที่เริ่มทำอะไรไม่ถูก เขาหลบสายตาก่อนรีบวิ่งพล่านปิดประตูหน้าต่างให้วุ่นแล้วไปเอียงคอเอาหูฟังประตูอยู่นานแล้วรีบกลับมานั่งตรงหน้าฉันตามเคย ฉันปาดน้ำตาก่อนเบะปากเหมือนเด็กๆเกิดมาฉันยังไม่เคยโดนใครด่าแบบนี้เลย แม่ก็แค่แขวะพ่อก็แค่ตำหนิ พี่ๆก็แค่ค้แนใส่แล้วเขาเป็นใครถึงมาด่าฉัน ฮือๆ
"เอิ่ม..ขอโทษนะ ถ้าการที่เธอมาอยู่ที่นี้ คงมีเหตุผลสินะ"
"แน่นอน เหตุผลของฉันมีแน่นอน ถ้าไม่มีฉันไม่มานั่งให้คุณด่าเหรอ ฮือๆ"
"ก็ขอโทษแล้วไง จะอะไรอีกฮ่ะ ยัยเตี้ยเชื้อแม่"
"ฉันไม่ได้เตี้ยนะ อย่ามาว่าคุณแม่นะค่ะ"(* `~`) ฉันทุบอีกฝ่ายก่อนจะทำแก้มป่อง คุณแม่แค่หยุดการเจริญเติบโตเอง มาว่าคุณแม่แบบนี้ คุณพ่อคงจับแล่เนื้อแน่ๆ
"ครับๆ เอาเถอะ บอกเหตุผลให้ฟังหน่อยสิ"
"ฉันเล่นเกมกับคุณพ่ออยู่ค่ะ"
"..."('_')?!?
"ถ้าฉันชนะเกมที่พนันไว้กับคุณพ่อ ฉันจะมีสิทธิ์รับตำแหน่งควีนแทนคุณแม่ค่ะ เพราะพี่เองก็กำลังจะนั่งบังลังก์คิงในไม่ช้า"
"ปรู้ด 5555555 เธอถอนตัวเถอะ แค่มาวันแรกความก็แตกแล้ววันต่อไปเธอจะไม่เสียงชื่อปาร์ค เมเน่รึ 5555" เขาเอ่ยไปขำไป ฉันที่รู้สึกโดนด่าทางอ้อมรีบสวนหมัดตรงเข้าหน้าของเขาก่อนจะปลายตามองคนที่หงายหน้าลงไปกองที่เตียง"
"อย่ามาดูแคลน ปาร์ค เมเน่นะค่ะ"
"เธอไม่ใช่ ปาร์ค ขิมนะสิ...ฉันถึงดูแคลน แม่เธอนะ เทียบๆแล้วจัดว่าเก่งที่สุดในบรรดาเมียมาเฟีย แต่อย่างเธอนะฉันพูดตรงๆ..เธอไม่ได้ครึ่งแม่เธอหรอก"
"อย่ามาพูดจาพุดเดิ้ลไม่รับประทานนะค่ะ ใช่ว่า ตระกูลคังจะยิ่งใหญ่...รวมๆก็คือ...พวกอันดับ2ก็เป็น2วันยังค่ำค่ะ" ฉันสวนกลับด้วยความภาคภูมิใจ
(มีต่อ...จะรีบกลับมาแก้ไขด่วน)
"ละเม้อได้เยี่ยม ยัยเด็กติดแม่เอ้ย"(-___-) หืม?? เด็กติดแม่...ใครกันบังอาจมาว่าฉัน ฉันลืมตาขึ้นมอง ก่อนพบใบหน้าคมแสนหล่อเหลา เดี๋ยวๆขอเวลาคิดย้อนไปก่อน ก่อนหน้านี้ฉันจะอาบน้ำแล้ว เจอโซลแล้วก็กรี้ด หลังจากนั้นก็แล้วสลบไป...เอ๊ะ เอ๊ะ!!!
"ปาร์ค เมเน่..ลูกสาวคนโปรดของ ปาร์ค ขิม...แม่เป็นคนไทย พ่อเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น ครอบครัวแสนสมบูรณ์เลยถูกขนานนามว่า'แฟมิลี่ปาร์ค'..ไม่ทราบว่า เธออยากตายคามือผู้ชายเร็วๆสินะ ยัยร่าน"
"..."!!!!
ทำไมฉันพูดผิดเหรอ"
เพลียะ!!!
"ไม่ค่ะ คุณพูดถูกแล้ว เพราะนั้นเป็นความคิดของคุณ คุณโซลจะคิดยังไงก็เรื่องของคุณ" หมอนี้มันไม่ควรเกิดเป็นผู้ชาย อยากจะรีบกำจัดมันออกจากโลกนี้เร็วเสียที ฉันจ้องเขม็งใบหน้าที่หันไปตามแรงตบของฝ่ามือ เขามันน่ารังเกียจ
"...นี้เธอ ฮ่ะ เฮ้ย...อ-อย่าร้องนะเฟ้ย"
"ก็คุณโซล ใจร้าย"(ToT) ฉันปาดน้ำตาก่อนจะมองอีกฝ่ายที่เริ่มทำอะไรไม่ถูก เขาหลบสายตาก่อนรีบวิ่งพล่านปิดประตูหน้าต่างให้วุ่นแล้วไปเอียงคอเอาหูฟังประตูอยู่นานแล้วรีบกลับมานั่งตรงหน้าฉันตามเคย ฉันปาดน้ำตาก่อนเบะปากเหมือนเด็กๆเกิดมาฉันยังไม่เคยโดนใครด่าแบบนี้เลย แม่ก็แค่แขวะพ่อก็แค่ตำหนิ พี่ๆก็แค่ค้แนใส่แล้วเขาเป็นใครถึงมาด่าฉัน ฮือๆ
"เอิ่ม..ขอโทษนะ ถ้าการที่เธอมาอยู่ที่นี้ คงมีเหตุผลสินะ"
"แน่นอน เหตุผลของฉันมีแน่นอน ถ้าไม่มีฉันไม่มานั่งให้คุณด่าเหรอ ฮือๆ"
"ก็ขอโทษแล้วไง จะอะไรอีกฮ่ะ ยัยเตี้ยเชื้อแม่"
"ฉันไม่ได้เตี้ยนะ อย่ามาว่าคุณแม่นะค่ะ"(* `~`) ฉันทุบอีกฝ่ายก่อนจะทำแก้มป่อง คุณแม่แค่หยุดการเจริญเติบโตเอง มาว่าคุณแม่แบบนี้ คุณพ่อคงจับแล่เนื้อแน่ๆ
"ครับๆ เอาเถอะ บอกเหตุผลให้ฟังหน่อยสิ"
"ฉันเล่นเกมกับคุณพ่ออยู่ค่ะ"
"..."('_')?!?
"ถ้าฉันชนะเกมที่พนันไว้กับคุณพ่อ ฉันจะมีสิทธิ์รับตำแหน่งควีนแทนคุณแม่ค่ะ เพราะพี่เองก็กำลังจะนั่งบังลังก์คิงในไม่ช้า"
"ปรู้ด 5555555 เธอถอนตัวเถอะ แค่มาวันแรกความก็แตกแล้ววันต่อไปเธอจะไม่เสียงชื่อปาร์ค เมเน่รึ 5555" เขาเอ่ยไปขำไป ฉันที่รู้สึกโดนด่าทางอ้อมรีบสวนหมัดตรงเข้าหน้าของเขาก่อนจะปลายตามองคนที่หงายหน้าลงไปกองที่เตียง"
"อย่ามาดูแคลน ปาร์ค เมเน่นะค่ะ"
"เธอไม่ใช่ ปาร์ค ขิมนะสิ...ฉันถึงดูแคลน แม่เธอนะ เทียบๆแล้วจัดว่าเก่งที่สุดในบรรดาเมียมาเฟีย แต่อย่างเธอนะฉันพูดตรงๆ..เธอไม่ได้ครึ่งแม่เธอหรอก"
"อย่ามาพูดจาพุดเดิ้ลไม่รับประทานนะค่ะ ใช่ว่า ตระกูลคังจะยิ่งใหญ่...รวมๆก็คือ...พวกอันดับ2ก็เป็น2วันยังค่ำค่ะ" ฉันสวนกลับด้วยความภาคภูมิใจ
(มีต่อ...จะรีบกลับมาแก้ไขด่วน)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ