Search Boy Secret ภารกิจวุ่นลุ้นใจนายเจ้าเล่ห์

-

เขียนโดย KN_YT

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 09.07 น.

  5 chapter
  0 วิจารณ์
  8,317 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) เหตุที่รู้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
บทที่ 4

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

"รุ่นพี่ซอน"

"ได้เวลาแล้ว"

"ครับ"

ตอนนี้พวกเราเตรียมตัวลงไปข้างล่าง ฉันรีบหยิบเสื้อคลุมมาใส่ หลังจากที่ไปเปิดประตู วันนี้รุ่นพี่ทุกคนดูน่ากลัว ไม่เหมือนวันก่อนๆ มินคีกำลังเดินหาโทรศัพท์มือถือของตนเอง หมอนี่ขี้ลืมสุดๆ จุงซูกำลังเก็บของบนโต๊ะที่วางระเกะระกะให้เป็นระเบียบ เขายังคงเป็นเจ้าชายของฉันเสมอ >////< ฉันหันไปมองฮยุนซู คนที่ฉันไม่อยากจะสนใจที่สุด เขากำลังนั่งฟังเพลงอย่างไม่ใส่ใจอะไร ฮึ่ยย!!! เป็นเพราะหมอนั่นคนเดียว

ย้อนกลับไปเมื่อวาน....

"นะ...นายรู้..."

"ใช่ ฉันรู้ตั้งนานแล้ว ว่าเธอเป็น 'ผู้หญิง'"

ฮยุนซูเน้นเสียงคำสุดท้าย ตอนนี้ใจฉันเต้นระรัวไปหมด เขารู้ได้ยังไง? แล้วทำไม? มีคำถามมากมายในหัวเต็มไปหมด

"นายรู้ได้ยังไง"

"ฉันก็แค่..."

อยู่ๆเขาเงียบไป ไอ้บ้า ฉันฟังอยู่นะ รีบพูดเร็วๆสิ

"ฉันก็แค่...แอบมองตอนเธออาบน้ำเท่านั้นเอง พอดีว่าตรงประตูมันมีรูอยู่ ฉันก็เลย..."

เพี้ยะ!

ฉันอยากจะฆ่าหมอนี่ให้ตายซะตรงนี้เลยด้วยซ้ำ ไอ้โรคจิต ตอนแรกก็คิดว่าเขาแค่น่ากลัว แต่ตอนนี้เขามันน่ารังเกียจที่สุดเลย ฉันรีบผลักเขาตอนเผลอแล้วเดินหนีออกมา แต่ก็ถูกหมอนั่นดึงไว้

"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ไอ้โรคจิต ไอ้บ้ากาม"

ฉันกระหน่ำทุบตีเขาอย่างคนบ้า ส่วนหมอนนั่นก็ยืนนิ่ง ปล่อยให้ฉันทุบต่อไป

"ขอโทษ ถ้าทำให้เธอโกรธ ฉันแค่ล้อเธอเล่น"

ฉันถึงกับชะงักและหันไปมองหน้าเขา ใบหน้านิ่ง ไม่แสดงอารมณ์อะไร ฮึ คนอย่างเขาน่าจะหายไปจากโลกนี้ ทำไมต้องล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นด้วย

"ล้อเล่น? นายคิดว่าความรู้สึกฉันมันสนุกนักหรือไง"

"ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอเสียความรู้สึก ความจริงแล้วตอนที่พวกเราเข้าไปปลุกเธอ ฉันเห็นเลือดเลอะตรงที่เธอนอนอยู่ เธอคงไม่ทันได้สังเกต ตอนแรกฉันก็ตกใจอยู่ แต่ก็รีบไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอน ตอนที่เธออาบน้ำอยู่ พอเธอกรี๊ด ฉันก็พอเดาได้เลยไม่พูดอะไร พอหลังจากที่เธอไปทานข้าว ฉันก็ไปเก็บถุงขยะในห้องอาบน้ำและเห็นเปลือกผ้าอนามัย ก็เลยแน่ใจว่าเธอเป็นผู้หญิง"

หมอนั่นสาธยายจนฉันเห็นภาพเลย ไม่เคยเห็นเขาพูดเยอะอย่างนี้มาก่อนเลย แต่จะว่าไป ฉันเลินเล่อเอง ที่ไม่ได้เช็คให้ดีก่อน แต่ยังไงก็ไม่ยกโทษกับเรื่องนั้นหรอกนะ

"แล้วมินคีกับจุงซูรู้หรือเปล่า"

"รู้ พวกนั้นเห็นประจำเดือนที่เลอะก็พอเดาได้"

ฉันขอกรี๊ดแปบ นี่มันอะไรกันเนี่ย ถ้างั้นพวกเขาก็รู้กันหมดแล้วสิ ม่ายยยยย (T.T ) ( T.T)

"แล้วทำไมพวกนายถึงไม่พูดออกมาเลย"

"ก็เพราะว่าพวกเราอยากแกล้งเธอก่อน"

"พวกนายมันใจร้ายที่สุดเลย ฉันเกลียดพวกนายทุกคน"

"พวกเราไม่ได้ตั้งใจให้เธอโกรธขนาดนี้ ขอโทษนะ"

อยู่ๆฮยุนซูก็ดึงฉันเข้ามากอด ฉันได้แต่ตกใจเลยไม่ได้ผลักเขาออก

"พวกเราไม่บอกใครหรอก ถึงแม้พวกเราจะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงปลอมตัวเข้ามา แต่พวกเราสัญญาว่าจะไม่บอกใคร"

คำพูดของเขา มันทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจอย่างแปลกๆ ว่ายังไงพวกเขาจะไม่บอกใคร ฉันแอบยิ้มบางให้เขา ก่อนที่เขาจะผละฉันออกจากอ้อนกอด แล้วฉันกับฮยุนซูก็กลับไปที่ห้อง เขาบอกว่าขี้เกียจ ดูหมอนั่นทำตัว

พอฉันกลับมาถึงห้อง มินคีกับจุงซูก็เอาแต่เรียกฉันว่าสาวน้อย ส่วนฮยุนซูก็ไปนอนอ่านหนังสือบนเก้าอี้ไม้ต่อ ตอนแรกกะจะไม่โกรธแล้ว แต่ฉันหมันไส้ แกล้งโกรธต่อดีกว่า 555 อ้อ เวลาฉันอยู่ในห้อง ฉันก็จะเป็นผู้หญิง พวกเขาบอกให้ฉันทำตัวให้สบายๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ก็ดีนะ ฉันจะได้ไม่ต้องเกร็ง

ปัจจุบัน...

ฉันเดินไปดึงหูฟังออกจากหัวเขา ก่อนที่จะดึงเขาขึ้นมาจากเก้าอี้ไม้ ฉันไม่อยากสนใจหรอกนะ ไม่เลย

"ทำไมนายถึงเอาแต่ฟังเพลงกับอ่านหนังสือนะ ไม่เห็นนายจะคุยกับคนอื่นเลย"

ทำไมอยู่ๆฉันถึงรู้สึกหงุดหงิดนะ ฮยุนซูมองฉันสักพักก็ลุกไปใส่รองเท้า เขาไม่ได้พูดอะไร เฮอะ มีคนแบบนี้ในโลกนี้ด้วยเหรอเนี่ย

"ไปกันเถอะ"

จุงซูเดินมาจูงมือฉันออกจากห้อง ฮยุนซูเดินนำไปที่ลิฟท์ก่อนแล้ว ส่วนมินคีเดินออกมาคนสุดท้ายพร้อมกับไฟฉาย 1 กระบอก

"นายเอาไฟฉายไปทำไม"

"เผื่อไว้เกิดเหตุฉุกเฉิน"

แล้วมินคีก็เดินไปหาฮยุนซู วันนี้เขาดูร่าเริงเป็นพิเศษแฮอะ หรือว่าเขามีแผนจะแกล้งฉัน ไม่ได้การล่ะ ต้องระวังไว้ก่อน จุงซูดึงมือฉันตามสองคนนั้นไป พอลิฟท์เปิด ฮยุนซูก็รีบไปยืนตำแหน่งที่เขาเคยยืน หมอนี่ก็แปลกคน - -? แต่วันนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่สงสัยไปรอข้างล่างกันหมดแล้ว

"สวัสดีน้องๆทุกคน วันนี้เป็นวันรับน้องของตึกเรา ขอให้ทุกคนสนุกกับกิจกรรมต่างๆ"

เสียงรุ่นพี่ดังไปทั่วตึก ตอนนี้เด็กใหม่จำนวนมากมายมานั่งรวมกันอยู่ใต้ตึก ฉันเดินมานั่งต่อท้ายมินคีที่กำลังคุยกับเพื่อนข้างๆ ส่วนจุงซูก็ถูกรุ่นพี่จากข้างหลังเข้ามาจีบ ถึงเขาจะเป็นผู้ชายแต่ก็มีเสน่ห์มาก ฉันล่ะอิจฉา ส่วนฮยุนซูก็นั่งอยู่ข้างๆฉัน เขามองเหม่อไ่ม่ใส่อะไร ตอนนี้ฉันชินแล้วล่ะ - -'

"พวกนายทุกคนต้องจับฉลากหาคู่ของตัวเอง ข้างในจะมีเลขประจำตัวของแต่ละคน เมื่อพบแล้ว คนที่พบก่อนจะได้คู่กัน เมื่อทุกคนเข้าใจแล้วก็ให้ลุกมาจับฉลาก"

ตอนนี้ทุกคนเริ่มกรูเข้าไปในที่จับฉลาก บางคนก็เริ่มเดินหาคู่ของตัวเอง ส่วนฉันก็ได้แต่งง ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ฉันได้แต่มองไปมองมา

"อ๊ะ!"

อยู่ๆก็มีคนมาดึงข้อมือ ฉันจึงหันไปมองคนที่ดึง 'ฮยุนซู' หมอนั่นลากฉันไปที่จุดลงชื่อและพาไปจุดที่จับฉลาก

"ขอบใจนะ"

ฮยุนซูมองหน้าฉันนิ่งๆ ก่อนที่จะจัดการของตัวเอง แล้วเขาก็มองที่ฉลากฉัน

"มินคี"

อยู่ๆฮยุนซูก็พูดขึ้น แล้วเดินไปหาคู่ของเขา มินคี? หรือจะเป็นคู่ของฉัน

"นายได้ฉันนี่"

มินคีเดินมาดูฉลากของฉัน ก่อนจะยิ้มกวนๆให้ นี่ฉันได้คู่กับหมอนี่เหรอเนี่ย - -'

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา