[Love over the limit] รักเธอเกินลิมิต !

          ฉันกำลังยืนบื้อเป็นหุ่นไล่กาอยู่ในห้องดนตรีพี่ม.5 ต่อหน้าผู้ชายทั้งสามคนที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาสีดำ-แดงลายหมากรุก สายตาของพวกเค้ามองใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ของฉันอย่างไม่กระพริบตา หัวหน้าวงซึ่งก็คือตาแก่ดรากอลยิ้มเยาะอย่างได้ใจ เพราะอะไรฉันถึงมาอยู่ในห้องที่มีแต่เครื่องดนตรีและแอร์เย็นๆนี้ ? ฉันจะอธิบายให้ฟัง..
 
- ย้อนไปเมื่อ 30 นาทีก่อน -
 
     เช้าที่แสนสดใสและน่าจะเป็นวันธรรมดาของฉัน -0- ถึงแม้จะเป็นเพียงความคิดฉันก็ตามแต่ก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นที่สุด เสียงเพลงลอดออกมาจากสโมทอล์คของฉัน วันนี้ฉันมาเช้าพอตัวเลยไม่ค่อยมีคนอยู่ในห้องมากนัก ส่วนยัยเยลลี่ลงไปกินข้าวตามปกติของมัน หางตาของฉันเห็นร่างร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าประตู แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไร ยังคงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วฟังเพลงไปเพลินๆ
 
"ยัยแว่น"
 
"..."
 
"ยัยเอ๋อ!"
 
"..."
 
หมับ! 
 
"หือ !?" ใครมันมาดึงหูฟังของฉันออกเนี้ยะ ! แต่พอหันไปเท่านั้นแหละ ความรู้สึกอยากกระโดดหน้าต่างแล้วหนีออกไปเข้ามาสู่สมองฉันแล้วสิ ตาแก่ดึงสายสโมทอล์คออกแล้วลากเก้าอี้มานั่งตรงข้ามกับฉัน 
 
"พี่ดรากอลนี้หว่า มาอยู่นี้ได้ไงว่ะ"
"พี่เค้ามาหาไอ้อันนิ สองคนนี้คบกันหรอ เชี้ย..กูปลื้มพี่เค้ามากเลยนะ"
"มึงคิดเหี้ยอะไรกันเนี้ย ต่างระดับขนาดนั้นไม่น่าหรอก"
"เออ เนอะ"
 
"มึงคุยอะไรกันกูได้ยินนะ" ฉันหันไปพูดกับยัยพวกปากเน่าที่นั่งจับกลุ่มกันทาแป้งแต่งหน้าอยู่หลังห้อง ยัยพวกนั่นเมินหน้าไปทางอื่น ฉันไม่สนใจแล้วหันมาหาตาแก่ที่นั่งยิ้มอยู่ตรงข้ามกับฉัน
 
"มาทำไม" ฉันถามออกไป แต่ดูเหมือนฉันไปคัดลอกคำพูดใครมาเลย -0-
 
"มาเอาคำตอบ" เจ้าตัวยิ้มแฉ่งกว่าเคย เค้าคงกำลังคิดอะไรในแง่ดีล่ะสินะ.. แต่ขอหื่นสักนิดนะ =.,= วันนี้เค้าใส่เสื้อนักเรียนแต่ก็ยังใส่เสื้อคลุมทับ มันทับไม่หมดน่ะสิ..กระดุมของเค้าถูกปลดไปสองเม็ดทำให้ฉันเหลือบไปเห็นแผงอกสีขาวนวลของเค้า และมันกำลังจะแปดเปื้อนด้วยสีแดงเพราะกำเดาฉันกำลังจะไหลลลล
 
"ว่าไง คิดยังไงกับข้อเสนอ" ตาแก่ยกยิ้มมุมปากก่อนจะนั่งเท้าคางมองสบตาฉันอย่างเย้ายวน นี้ถ้าฉันไม่รีบหันหน้าหนีแล้วมองสบกับตาดุจเหยี่ยวของเค้านานกว่านี้ล่ะก็ HP ฉันหมดชัวร์ -3- ...ฉันเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะเริ่มเอามือมาประสานกัน นิ้วโป้งของฉันเริ่มพันกันเอง ...คำตอบฉันก็รู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ ข้อเสนอดีมาก.. เค้าคงไม่มีวันหลอกฉันใช่ไหม ถ้าเค้าทำได้ ฉันก็ขอตอบว่า..
 
"ตกลง" เพียงแค่คำพูดสองพยางค์ของฉัน ก็ทำให้ตาแก่ดรากอลยิ้มกว้างเห็นฟันเรียงสวยแล้วลุกขึ้นพรวดพร้อมกับยื่นมาจับกีต้าร์ฉันสะพาย ฉันมองการกระทำของเค้าอย่างอึ้งๆ เวลาเค้าดีใจจะกลายเป็นเด็กเอ๋อหรอ ? ไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรต่อ ตาแก่ก็จูงมือฉันแล้วลากออกจากห้องไปยังจุดที่ฉันยืนอยู่แต่แรกทันที
 
     แต่พอคิดอีกที ฉันรู้สึกแย่ที่ต้องมายืนอยู่ตรงจุดๆนี้ว่ะ TT ดูแต่ละคนทำหน้าสิ ตาแก่แค่ยิ้มนี้ไม่เท่าไหร่นะ หน้าพี่ท็อปแม่งดูมืดมนผิดปกติ สายตาแกดูกดต่ำแปลกๆว่ะ เหมือนอาฆาตแค้นอะไรฉันมาแต่ชาติปางก่อน ส่วนพี่หัวขี้ คือกูยังไม่รู้ชื่อค่ะ -0-* ...ทำปากเบะแล้วมองฉันอยากอึ้งๆ ..สายตาพี่แกมองตั้งแต่ขี้เล็บในส้นเท้าฉันจนถึงรังแคบนหัว คือจะมองอะไรนักหนา ทำตัวไม่ถูกนะเว้ย ! นี้ฉันจะยิ้มหรือจะร้องไห้ดี หัวเราะเลยม่ะ ??
 
"เอิ่ม.. ถ้าไม่มีอะไรกลับล่ะนะ" ฉันหันขวาเตรียมวิ่งกลับทันที มือเจ้ากรรมดันเกิดมาสั้น เอื้อมไม่ถึงลูดบิด แขนเรียวยาวของตาแก่กั้นขวางหน้าฉันกับประตูไว้ นี้คือจะไม่ให้หนีสินะ จะด่าจะว่ายังไงก็เชิญขอกลับห้องเถอะ TT
 
"ใจเย็นนะ ..หายใจเข้าลึกๆไม่ต้องไปกังวลกับสายตาของไอ้พวกนั้นหรอก..ทำตัวตามสบาย แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง" เค้าก้มหน้าลงมากระซิบใกล้ๆฉัน แขนที่คิดจะเอื้อมไปเปิดประตูกลับถูกชักกลับอัตโนมัติ แววตาที่เคยดุแข็งกร้าวของเค้า ตอนนี้กลับดูอ่อนโยนอย่างแปลกประหลาด รอยยิ้มบางผุดขึ้นบนใบหน้าของเค้าตั้งแต่พูดจบ ..ความตื่นเต้นของฉันจางหายไปเป็นปลิดทิ้งเปลี่ยนมาเป็นอาการเก้อเขินแทน
 
     การพยักหน้าของฉันทำให้ตาแก่ถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วโยนสมุดเพลงให้ฉัน เค้าบอกให้ลองไปอ่านบนห้องส่วนกีต้าร์ให้วางไว้ที่นี้จะได้ไม่ต้องลำบากแบกมา ความคิดแรกที่ลอยเข้ามาในหัวหลังจากถึงห้อง ...ตาแก่ก็มีมุมที่น่ารักนะเนี้ย >_<
 
- ตอนเย็น - 
 
"นี้ อยู่ซ้อมเย็นไม่ได้หรอ จะรีบกลับไปไหน"
 
"ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันมีธุระ พี่ก็ซ้อมกันไปสิ"
 
"แต่เดือนหน้าจะแข่งแล้วนะ เธอเพิ่งมาต้องรีบซ้อม"
 
"ฉันจำคอร์ดได้หมดแล้วน่า เดี๋ยวท่องให้ฟังเลยก็ได้"
 
"ถ้าเป็นอย่างงั้น ก็ดี" ฉันกำลังจะหันหลังกลับเพื่อตัดบทการสนทนาที่จะทำให้ฉันไปที่ทำงานสาย
 
"เดี๋ยวฉันไปส่งไหม ?" ไปส่ง !! ...แน่นอนเลยว่าถ้าฉันให้เค้าไปส่ง ฉันต้องได้นั่งรถสุดหรูแน่ๆเลย~ ความโลภมันเริ่มครอบคลุมฉันแล้วซะสิ =.,=
 
"ก็ได้ ไปส่งให้ถึงที่เลยนะ" ฉันจะใช้ข้อเสนอนั้นให้เต็มที่ อิ__อิ
 
- คาเฟ่ -
 
     เฟอราลี่สีดำคาดแดงขลับจอดเทียบข้างฟุตบาทหน้าที่ทำงานฉัน ตาแก่เดินลงมาจากรถแล้วเดินมาเปิดประตูให้ฉัน สุภาพบุรุษเป็นกับเค้าด้วยหรอเนี้ยตาบ้า.. วันนี้เค้าทำอะไรน่ารักๆใส่ฉันหลายอย่างเลยนะ ><
 
"ชื่อร้านมันคุ้นๆนะ.." ตาแก่บ่นพึมพำแล้วเดินตามฉันเข้ามาในร้าน ก่อนจะมองเค้กและขนมปังที่วางเรียงรายกลิ่มหอมหวลน่าชิม
 
"บ้านเธอหรอ ?" ฉันส่ายหัวเป็นการตอบคำถามแล้วเดินไปสวัสดีพี่ซันนี่หลังร้าน พี่ซันนี่ที่กำลังยืนคนส่วนประสมอยู่หันมามองฉันแล้วยิ้มให้ ก่อนจะมองเลยไปทางด้านหลังฉันแล้วเค้าก็หยุดคน 
 
"ไอ้กอล!"
 
"ไอ้ซัน!" ทั้งสองเรียกชื่อกันข้ามหัวของฉัน ก่อนจะวิ่งไปชกกำปั้นแล้วเอาไหล่ชนกันตามประสาที่ผู้ชายชอบทำ พวกเค้าสองคนพูดคุยกันอย่างสนิทสนมเหมือนไม่ได้เจอกันนาน แต่ก็จับใจความได้ว่า 'เป็นไงบ้าง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน' ..ไม่ได้แอบฟังนะแต่พวกเค้าคุยกันเสียงดังมากทำให้ฉันที่ยืนอยู่ไม่ห่างเท่าไหร่ได้ยินทุกอย่าง -3-*
 
"แล้วทำไมมึงมากับน้องอันเนี้ย? คิดอะไรกับน้องกูรึเปล่า?" ห๊า =[]= ! ถามอะไรบ้าๆน่ะพี่ซัน!! คำถามของพี่เกือบทำถาดเค้กของฉันหล่นนะ !
 
"มึงอย่าเพิ่งมั่ว อันเป็นเด็กใหม่ในวงกู มือกีต้าร์น่ะ" ตาแก่พูดแล้วปัดมือไปมา ไม่ต้องปฏิเสธขนาดนั้นก็ได้หรอก เชอะ! 
 
"กูว่าแล้ว.. ต้องมีสักวันที่มีคนเห็นพรสวรรค์ในตัวน้องกู!" พี่ซันยืดอกภูมิใจในความสามารถของฉัน แหม่.. พี่ซันนี้ล่ะก็ปากหวานนะค่ะ >< 
 
     ระหว่างที่ทำงานอยู่ ฉันแอบมองตาแก่ที่กำลังนั่งจิ้มเค้กแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง เวลาเค้าเหม่อก็ยังดูดีเลยอ่า >///< ...ฉันอยากให้สายตาของเค้ามาหยุดอยู่แค่ฉันคนเดียว สายตาที่สามารถดึงดูดคนที่สบด้วยให้ใจเต้นแรงได้เสมอ ...แล้วยิ่งเวลาเค้ายิ้ม รอยยิ้มของเค้าสวยกว่าผู้หญิงซะอีก ...ฉันมีความสุขเวลาได้มองหน้าตาแก่นี้จัง ♥
 
- หลังเลิกงาน -
 
     พี่ซันพูดคุยกับตาแก่อย่างสนุกสนาน ก่อนจะไล่ให้กลับบ้านเพราะนี้มันสองทุ่มแล้ว ฉันก็ควรจะกลับแล้วสินะ
 
"อัน" พี่ซันเรียกฉันแล้วตบไหล่ตาแก่ ฉันขานตอบเบาๆแล้วพี่ซันก็พูดต่อ
 
"ให้ไอ้กอลไปส่งที่บ้านสิ นี้มันก็ดึกมากแล้ว"
 
"เอ่อ.. ไม่เป็นไรหรอกพี่ซัน อันเกรงใจน่ะ ปกติอันก็โบกแท็กซี่กลับอยู่แล้ว"
 
"ฉันอุตส่าห์ยื่นข้อเสนอดีๆให้แล้ว.. เดี๋ยวฉันไปส่งที่บ้านเอง" เดี๋ยวสิ.. พูดแบบนี้หัวใจฉันมันก็เต้นไม่เป็นท่าน่ะสิตาบ้า ปกติไม่มีใครเคยทำอะไรแบบนี้ให้เลยนะ ขอบอกว่านายคนแรก.. แถมยังเป็นหนุ่มหล่อด้วยถ้าแม่เห็นแม่จะว่าไงนะ ><
 
"อืมๆ.. แล้วแต่พี่เลย" ฉันหันหลังแล้วยิ้มกว้างออกมา ถ้าลงไปดิ้นตรงนั้นได้ฉันจะทำเลยนะ รู้สึกดีเป็นบ้าาาาา ! ตาแก่เดินมานั่งที่นั่งคนขับแล้วออกตัวไปด้วยความนุ่มนวล 
 
- บ้านอันอัน -
 
"ขอบคุณ" ฉันพูดขอบคุณผ่านกระจกที่ถูกลดลงมาครึ่งเลนส์ ตาแก่พยักหน้าทีหนึ่งแล้วพูดกับฉัน
 
"วันนี้สนุกมาก ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ.. ไว้วันหลังฉันขอ.." เค้าเงียบไปฉันจึงถามขึ้น
 
"ขออะไร ?" 
 
"ฉันขอไปส่งเธอที่ร้านอีกนะ.." โถเอ้ย เรื่องแค่นี้เอง ..นึกว่าจะขออะไรซะอีก !
 
"ได้อยู่แล้วล่ะ ! ยังไงฉันก็ต้องใช้ข้เสนอให้เต็มที่สิ!" ฉันยิ้มตอบแล้วโบกมือบ๊ายบายก่อนจะเปิดประตูเข้าบ้าน ...แม่ทักที่ฉันยิ้มหน้าบานเข้าบ้าน ก็แหม่.. มีเจ้าชายมาส่งหนูถึงบ้านนิค่ะ >< !