THE RomeO ที่รัก:)

[Miffy : Talk] วันที่ทะเลาะกับแพนด้า

"มิฟฟี่~~ มาแล้วหรอออ มาเช้ากว่าปกติด้วย"พอผมเข้ามาอยู่ในห้องชมรมเทดดี้ก็วิ่งมามาผม
"ออกหน่อย อย่ามาเกะกะ"ผมพูดแล้วเดินไปหาคุมะ ที่นั่งดูข่าวอยู่
"นายมาคนเดียว?"คุมะถาม
"นายเห็นแพนด้าบ้างรึเปล่า?"ผมถามตอบ
"อย่ามาตอบคำถามด้วยคำถามสิ"
"ใช่ มาคนเดียวฉันเลยจะถามนายว่าเห็นแพนด้าบ้างรึเปล่า"
"ทะเลาะกัน?"
"…"ผมไม่ตอบแต่พยักหน้าเบาๆ
"เห็น เมื่อเช้าแพนด้านั่งแท็กซี่มาคนเดียว"คุมะบอก
"แล้วไงต่อ"ผมรู้ว่ายังไงๆคุมะมันต้องตามไปอยู่ดี เพราะคุมะเป็นคนรู้ทุกเรื่อง ถ้ามันอยากรู้มันก็ต้องรู้
"แพนด้าไปนั่งที่ลานนํ้าพุ"แล้วผมกับคุมะก็หันไปมองเทดดี้ เพราะพอพูดถึงลานนํ้าพุมันก็มานั่งข้างๆ
"เทด มาทำไม ไปดูการ์ตูนไป"คุมะบอก
"เทด ไม่ดูแล้วเทดอยากฟัง ถ้าไม่ให้ฟังแอบฟังก็ได้"แล้วเทดก็กดเปลี่ยนช่องทีวีจากข่าวเป็นการ์ตูน
"เรื่องของมัน เถอะแล้วไงต่อ"ผมบอก
"แพนด้านั่งรอ สักพักก็มีคนมา"
"ใคร?"ผมถาม
"กั้ดจังกับรัน"ว่าแล้วต้องใช่2คนนั้น
"แล้วไงต่อครับ"เสียงนี้ไม่ใช่เสียงผมแต่เป็นเสียงโยกี้
"เฮ้ย!!ไอกี้มึงนะมึง"พูห์บอกโยกี้
"ทำไมหรอครับ"
"มึงไปทะเลาะกันที่อื่นไป"แล้วคุมะก็ไล่พวกนั้น พวกนั้นก็ย้ายไปคนละทาง
"ไงต่อ"ผมถาม
"แพนด้า ร้องไห้"แพนด้าร้องไห้
'แพนด้า ร้องไห้'
'แพนด้า ร้องไห้'
.
.
"รู้สึกผิดล่ะสิ"ผมหลุดออกจากผวังทันที
"..."ผมไม่ตอบ
"อยากขอโทษใช่มั้ยล่ะ"
"..."ผมพยักหน้าเบาๆ
"รอเทอมาสิ"
"อืม"
ผมรอแพนด้าจนเห็ดฟางจะขึ้น แพนด้าก็ยังไม่มีวี่แววที่จะโผล่หน้ามาหา นี่ก็เที่ยงแล้ว
"ไปกินข้าวกานน"เทดดี้พูด
"เออ ไปกินข้าวกันเถอะหิวแล้ว"พูห์บอกแล้วลูบท้องไปมา
"ผมก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกันครับ"โยกี้บอกแล้วปิดหนังสือที่กำลังอ่าน
"งั้นกูไม่หิวแล้ว"พูห์บอกแล้วนอนต่อ
"อย่าให้ผมเห็นว่าไปกินนะครับ"โยกี้บอก
"เอออ กู ไม่ กิน"พูห์บอกทีล่ะคำแล้วทำหน้าเย้ยไอกี้
"พูดเองนะครับ"โยกี้พูดจบ พูห์ก็ยืนคลํ้าหัวโยกี้
"เอออ กูไม่กิน กูไม่กิน"พูห์พูดจบ โยกี้ก็ยืนขึ้นแล้วยิ้ม
"เรื่องของคุณพูห์เถอะครับ"โยกี้บอก
"เอออ เรื่องของกู"พูห์เถียง
"เรื่องของคุณครับ/เรื่องของกู"
"พวกมึงหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ"คุมะบอก แล้วทุกคนก็สงบเพราะนานๆทีคุมะจะขึ้นเสียง
เบื่อพวกมันจริงๆเลย
"ฟี่ จะไปกินด้วยกันป่ะ"คุมะบอก
"ไม่ล่ะ"ผมบอก
"ตามใจ สมแล้วล่ะ"คุมะพูด แต่ประโยคหลังมันพูดเบาๆแต่ผมก็ยังได้ยิน
แล้วพวกมันก็ออกไปกันทิ้งผมอยู่คนเดียว
.
.
[ Miffy : Talk end]
[ Kuma : Talk ]

หลังจากออกมาจากห้องชมรมผมกับพวกเทดกี้พูห์ก็เดินจะไปกินข้าว พวกสาวๆมองผมเป็นตาเดียวกัน
"อ๊ายยย หล่อจังเลยอ่าา"ฟังจนชินแล้วคำนี้
"ใช่ๆ ยิ่งเทดดี้น่ารักอ่ะ"น่ารักหรือปัญญาอ่อนว่ะ
"ดูสิพูห์กับโยกี้เดินคู่กันเท่ห์สุดๆอ่าา อ๊ายยย"คิดผิดแล้วล่ะ สองตัวนั้นทะเลาะกันตลอด
"อ๊ายยย ว่าแต่มิฟฟี่ของชั้นล่ะ หายไปไหน"มันไปรอขอโทษว่าที่เมียมันอยู่
"ค...คุมะค่ะ ช..ชั้น ช....ชอบคุณคุมะ มานานแล้วค่ะ".//////.หลังจากที่เดินมาพ้นฝูงสาวๆกลุ่มนั้นก็มาเจออีก
"อ๊ายยยย หน้าด้านจังเนอะพวกเราก็ชอบคุมะมานานกว่าเทออีกย่ะ"แล้วอีกกลุ่มนึงก็เดินมาผลักผู้หญิงคนเมื่อกี้
"ใช่ พวกฉันเหมือนกัน"
"ชั้นเหมือนกัน"
"พวกชั้นด้วย"
"ชั้นด้วย"
เอ่อออ เริ่มยุ่งไปกันใหญ่และ พวกผมเลยเดินลัดเลาะ สาวๆพวกนั้นจนออกมาได้ ทำเอาเหงื่อตกเลย อ้าว แล้วพวกนั้นไปไหนกันว่ะ โอ้ย หลงกันอีกแล้ว หลงตาหลอดดดดด ได้โอกาศล่ะ ไปดูพวกแพนด้าดีกว่า แล้วผมก็เดินไปลานนํ้าพุ
"แพนด้ากินนี่มั้ย"รันพูดกับแพนด้า
"ไม่เป็นไร..."แพนด้าบอก
"กั้ดจังเห็นแพนด้ายังไม่ได้กินอะไรเลยนะ"กั้ดจังบอก เห้อ พอพูดถึงกั้ดจังกับเทดดี้ผมล่ะกลุ้มคู่นี่โครตปัณญาอ่อนเลย
"ใช่ๆรันก็เพิ่งนึกได้ว่าแพนด้ารีบออกมาจากบ้านเลยยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ"รันบอกอีก
"ไม่เป็นไรจริงๆ"
"ไม่ได้ แพนด้าต้องกิน"กั้ดจังกดดันแพนด้า
"ต้องกิน"รันร่วมด้วย
"ต้องกิน ต้องกิน ต้องกิน"แล้วสองคนนั้นก็ร่วมมือกดดันแพนด้าอีก
"ก็ได้ ก็ได้ให้กินอะไรล่ะเมื่อเช้าแพนด้าจ่ายค่าแท็กซี่มาหมดแล้วนะ"แพนด้าบอกอย่างเกรงใจ
"ก็กินของพวกเราสิ ซื้อข้าวซื้อขนมมาเยอะแยะเลย กินนํ้าส้มมั้ย"รันบอก
"นํ้าโค้กก็ได้ นํ้ามะพร้าวก็ได้ นํ้าแป็ปซี่ นํ้าแดง นํ้าเขียว นํ้ามะม่วง นํ้าเปล่า นํ้าปลาก็มี เอาป่ะ"กั้ดจังบอก
"ยัยบ้า แพนด้าไม่กินนํ้าปลาเปล่าๆหรอก"รันบอกกั้ดจัง
"เอ่อออ กินนํ้าเปล่าก็ได้"แล้วแพนด้าก็หยิบนํ้าเปล่าไปกินอึกนึงก็วางลง
"กินหนมอีกป่ะ มีเพียบเลยนะ"กั้ดจังบอกแพนด้า
"ไม่เป็นไร"แพนด้าตอบ
"เฮ้อออ..แล้วแน่ใจนะว่าคืนนี้จะไปนอนกับพวกเราจริงๆน่ะ"หือออ แพนด้าจะหนีออกจากบ้านงั้นหรอ
"มิฟฟี่คงไม่อยากเจอหน้าฉันแล้วล่ะ เค้าคงเกลียดฉันแล้ว เค้าคงรังเกียจฉัน เค้าไม่ต้องการฉัน ตอนนี้เค้าอาจจะถอนหมั้นไปแล้วล่ะมั้ง"ฮึ ถ้ามิฟฟี่ไม่ต้องการเทอ มันคงไม่ลงทุนนั่งรอเทอที่ห้องชมรมหรอก
"แพนด้า ไหนสัณญาแล้วว่าจะไม่ร้องไห้ไง"
"ขอโทดที่ผิดสัณญาแต่มันไหลออกมาเองน่ะฮืออ ขอโทดด"
"ไม่เป็นไรหรอกร้องออกมาเถอะนะ"
ฮึๆ ต้องทดสอบมิฟฟี่แล้วล่ะ แล้วผมก็เดินออกไปหาพวกแพนด้า
"คุมะ"ทั้งสามบอกพร้อมกัน
"Hi!! ผู้จัดการ กั้ดจัง รัน"ผมทักทายแพนด้ารันกับกั้ดจัง
"ห.หวัดดีคุมะ"รันบอก
"มีอะไรหรอ มาหาพวกเราถึงนี้แหน่ะ"กั้ดจังถาม กล้าๆกลัวๆ
"เปล่าก็แค่ได้ยินว่า ว่าที่ภรรยาเพื่อนชั้นจะหนีออกจากบ้านเพราะทะเลาะกันน่ะ"ผมบอก
"นายรู้หมดแล้วสิ"แพนด้าถาม
"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกแค่รู้ผ่านๆ"
"ชั้นขอร้องเถอะนะ อย่าบอกเรื่องนี้กับใครเถอะนะ แล้วชั้นจะไม่รบกวนพวกนายอีก ชั้นจะไป..."
"แพนด้าจะไปไหน"รันถาม
"ใช่ แพนด้าจะไปไหน"กั้ดจังถามอีก
"ฉันคิดไว้ว่าจะไม่บอกพวกเทอ แล้วซะอีกแต่พวกเทอต้องสัญญานะว่าจะไม่บอกใคร นายด้วยคุมะ"
"ไม่บอกหรอก เทอจะไปไหน"ผมถาม
"หลังจากที่ชั้นหนีออกมาอยู่กับพวกกั้ดจัง ถ้าทุกอย่างลงตัวฉันจะ..กลับไปอยู่ที่ที่ฉันเคยอยู่"
"บ้านรับเลี้ยงล่ะสิ"ผมบอก
"บ้านรับเลี้ยงหรอ"กั้ดจังถาม
"ใช่ ฮึกฮือออ ช...ชั้นสัณญาว่าฉันจะหางานทำแล้วเอามาคืนพวกเทอทุกบาททุกสตางค์ แล้วไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักชั้น"
"ไม่พวกเราไม่ให้เทอไป"รันบอก
"ใช่!!"
"ฉันไม่อยากรบกวน"
"ไม่เทอไม่รบกวนพวกชั้นหรอก"
"ชั้นว่าชั้นไปดีกว่า นะ บ๊ายย แพนด้ารัน กั้ดจัง"ผมรู้แผนของแพนด้าแล้วแค่นี้ก็โอแล้วล่ะ
"คุมะ นายสัณญาแล้วนะ"แพนด้าพูดส่งท้าย
"ใช่ แต่ชั้นปิดความลับไม่ค่อยอยู่หรอกนะ ไปล่ะ"ผมพูดแล้วรีบเดินออกมา ก็เจอกับพวกเทด พอดี
พอกินข้าวเสร็จก็กลับมาที่ห้องชมรม ผมก็หลงกับพวกนั้นเหมือนเดิม
"กลับมาแล้วหรอ"พอเข้ามามิฟฟี่ก็ตอบผมแต่ก็นั่งดูโทรศัพท์เหมือนเดิม
"ยังหรอกอยู่หน้าโรงเรียนน่ะ"ผมตอบ
"ฮึ!!"มิฟฟี่ดุ
"ถามไรหน่อยสิ ไอมิฟ"ผมว่า
"ว่า"
"นายอยากเจอหน้าแพนด้ารึเปล่า"
"ถามอะไรของนายมิฟฟี่หันมามองดุๆ
"ตอบมาเถอะ"
"ใช่ ฉันอยากเจอ"
"นายเกลียด หรือ รังเกียจ แพนด้ารึเปล่า"
"นายถามอะไรว่ะ ไม่ฉันไม่เกลียดหรือรังเกียจแพนด้า จะถามอีกมั้ย"
"นายต้องการแพนด้ามั้ย"
"ต้องการสิ"
"นายคิดจะถอนหมั้นรึเปล่า"
"ไม่ฉันไม่เคยคิดจะถอนหมั้นกับแพนด้า"
"แน่ใจ"
"แน่ใจ"
"งั้นนายต้องทำตามแผนของฉัน เพราะแพนด้ากำลังคิดแผนหนีออกจากบ้านแล้วก็จะกลับไปอยู่ที่ๆเดิมสักพักแล้วหนีไปที่ที่พวกเราไม่มีวันได้เจอแพนด้าอีก"
"นายว่าไงนะ"
"แค่ทำตามแผนนายก็จะได้เจอกับแพนด้าหมั้นแต่งงานจนมีลูกเลยล่ะ"
"ว่ามา"
"#>€|*{'@&฿?!><%}+^^+=+*{*]$\$|^]]**}$$@฿฿"
"ตกลง"
[ Kuma : Talk end ]

หวัดไม่ดีค่า~~ ถึงตอนที่ 16 แล้วเพิ่งได้คุยกันเอง เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก เลยแต่งไม่ค่อยดีเหมือนมืออาชีพ แต่ก็พยายามฝุดๆ แล้ว ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม หรือ ให้คะแนนมากๆนะค่ะ จะมาอัพตอนเรื่อยๆ แต่เรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆหรอกค่ะ อีกนานๆๆ แต่ก็ช่วยอ่านเยอะๆด้วยนะค่ะ นานๆทีถึงจะมาคุยแบบนี้ ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะค่ะ ขอบคุณค่ะ จุบุ