ศึกท้ารักระหว่างประธานนักเรียน

~ เธออยู่ตรงนั้นเหนื่อยมั้ยเรื่องหัวใจ ตรงนั้นมีใครดูแลเธอรึป่าว ทำได้เท่าฉันรึป่าว ~

=_=! ใครมาเปิดเพลงเชี่ยอะไรแต่เช้าว่ะเนี่ยยยยย!!! ผมเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอนเพราะเสียงเพลงที่ดังก้องไปทั่วบ้าน นี่มันวันเสาร์นะเฟ้ย ตูอยากพักผ่อนนนน!!! ผมเดินลงมาข้างอย่างหัวเสียสุดๆ และสุดท้ายก็พบกับไอ้ตัวการที่นั่งฟังเพลงสบายๆไม่รู้ซึ้งถึงความเดือดร้อนของชาวบ้าน -_- นี่มันพึ่งเก้าโมงกว่าๆเองนะเฟ้ย!! ผมเดินตรงเข้าไปปิดเพลงทันที พลางมองไปที่ไอ้นุอย่างหงุดหงิด

“ อย่าสร้างความเดือดร้อนให้กับคนรอบข้าง ” ผมว่าจบเตรียมจะเดินขึ้นไปข้างบน แต่ทว่า...เสียงเพลงก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เอ๊ะ ไอ้ห่านี่ -_- ^ ผมเลยจำใจต้องเดินไปปิดอีกครั้ง

“ มึงจะปิดทำไมกูจะฟัง ”

“ แต่กูรำคาญ ”

“ มึงกูอุดหูดิ ”

“ บ้านกู! ”

“ แล้วไง J ” ก็ควรจะเกรงใจคนอื่นบ้างน่ะสิ!!

ผมถอนหายใจอย่างเบื่อๆ และเดินขึ้นไปข้างบน ก็ยังไม่ได้แปรงฟันอ่ะนะเถียงกับมันไปพ่นขี้ฟันใส่มันไปบ้าง สะใจดี ^O^ ( รู้สึกสกปรกยังไงก็ไม่รู้แฮะ )

หลังจากอาบน้ำแปรงฟันแต่งตัวเสร็จผมก็ลงมาข้างล่างอีกครั้ง แต่ไม่พบกับไอ้นุที่ควรจะนั่งกระดิกเท้าอยู่หน้าทีวีอีกแล้ว   อ้าว...หายไปไหนว่ะ -_- หาทุกห้องที่มีอยู่ในบ้านก็ไม่เจอ หนีไปแล้วม้างงง หึๆ

“ เฮ้ยยยยยย อย่า!!!!! ”

หืม -_- ? เสียงใครโวยวายอะไรวะ ผมรีบออกมาข้างนอกทันที ภาพที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าทำให้ผมแถบจะหลุดหัวเราะออกมา   ไอ้นุกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนสนามหญ้า โดยที่มีไอ้เจ้าโปเต้เลียไปทั่วหน้า ( โปเต้คือหมาที่ผมเลี้ยงไว้ ) ผมยืนมองภาพตรงหน้าอย่างรู้สึกขำๆ สมน้ำหน้า!! ปากดีนัก หมาเลียปากเลย

“ ไอ้ประธาน! มาเอาไอ้หมานี่ออกไป!!! ”

“ ฮ่าๆ เรื่องอะไร สนุกจะตาย ฮ่าๆๆ ”

“ ไอ้เชี่ยยยย!! ถ้ารอดไปได้นะ มึงโดนแน่! ”

โอ๊ะ! มีขู่ด้วย ผมหัวเราะจนพอใจก่อนจะดีดนิ้วเรียกโปเต้ พอไอ้โปเต้มันได้ยินเสียงดีดนิ้ว มันก็รีบวิ่งดุ๊กๆมาหาผม ไอ้นุยันตัวเองลุกขึ้นนั่งพลางมองไปที่ไอ้โปเต้อย่างเคืองๆ ฮ่าๆ ขนาดหมามันยังเคืองได้

“ อ่ะ...โปเต้ ” ผมว่าพลางยื่นกระดูกปลอมไปให้มันกัดเล่น ก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินไปหาไอ้นุที่นั่งหมดแรงอยู่ที่พื้น

“ ไงหล่ะมึง เหนื่อยหล่ะสิ ฮ่าๆ ^O^ ” สะใจโว้ยยยย!!!

“ มึงอยากตายรึไง -_- ^ ”

ปากดีจริงไอ้ห่านี่ ผมยื่นมือไปตรงหน้ามัน ไอ้นุมองผมอย่างงงๆ ผมเลยเอื้อมมือไปคว้ามือมันมาจับก่อนจะกระชากมันขึ้นมา แต่...ไหงผมถึงเซล้มไปทับมันได้หล่ะ =_= ? ไอ้ห่า! แมร่งดึงกู!! ไอ้หมาเอ้ยยยย >O<!!!!

“ หึ....จะมาช่วยกู เร็วไปอีกสิบปีไอ้น้อง!! ” ไอ้นุว่าพลางยันตัวเองให้ลุกขึ้นยืน ผมเลยหงายหลังไปนอนกองกับสนามหญ้าตามระเบียบ แถมไอ้คุณนุมันยังเดินเข้าบ้านไปอย่างชิวๆ ไม่แยแสคนที่พึ่งช่วยมันจากไอ้เจ้าโปเต้เลยสักนิด! ไอ้งูพิษ! ไอ้หมาลืมบุญคุณ!!

14:00 p.m.

เฮ้อ~ ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ -_- ก็น่าร้อนอ่ะนะ ผมที่กำลังนั่งรับลมหรือนั่งให้เหงื่อมันออกก็ไม่รู้เหมือนกัน ลุกขึ้นไปหาอะไรเย็นๆกินข้างล่าง แต่พอลงมาข้างล่างก็ต้องพบกับความเสียใจอีกครั้ง เมื่อไอติมที่ผมซื้อเอาไว้แช่ตู้เย็นเผื่อเอามากินคลายร้อนแบบนี้ แต่บัดนี้ได้โดนไอ้นุแย่งไปกินอีกแล้วจนได้

“ อ้าว....แวมไพร์ ลงมาหาไอติมเหรอ J ” ว่าไม่พอยังมีการโชว์ไอติมให้ดูอีก

“ นั่นมันของกูนะ -_- ^ ”

“ ไม่รู้สินะ เห็นแช่อยู่ในตู้เย็นเลยเอามากิน ^_^ ”

“ มึง....ตายซะเถอะ ย้ากกกกก!!!!! ”

“ เฮ้ย! ”

ผมตรงเข้าไปบีบคอไอ้นุทันที ฮึ่ย! ตายซะ ไอ้หมาบ้า!! ไอ้คนเห็นแก่ตัว!! เรื่องอื่นกูยอมได้ ! แต่เรื่องของกิน กูยอมไม่ได้!!! ( นายเอกของเราโมโหหิวค่ะ : ไรเตอร์ )   บีบคอไม่ค่อยซะใจ ผมเลยคว้าหมอนที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมาฟาดเข้าที่หน้าไอ้คุณนุจังๆ ฟาด! แล้วก็ฟาด! จนนุ่นกระจายเต็มบ้านเลย

“ โอ้ย! พอแล้วกูเจ็บ!! ”

“ ไอติมกู! ไอติมกู! ”

“ เดี่ยวกูซื้อให้ใหม่!!! ”

หยุดชะงักทันที ซื้อใหม่....โอเค หยุดก็ได้   ผมโยนหมอนทิ้งลงกับพื้นก่อนจะมองไปที่ไอ้ตัวต้นเหตุที่กำลังคลำหัวตัวเองปอยๆ มันบอกจะซื้อให้ใหม่สินะ -_-

“ มองกูแบบนั้นทำไม -_- ; ”

“ ไปซื้อไอติมกัน ” ผมว่าจบก็คว้าคอเสื้อมันแล้วลากออกมาจากบ้านทันที

@ซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้บ้าน

ตอนนี้กระผมได้ลากไอ้หนุ่มหน้าหมาออกมาซื้อไอติมที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตหน้าปากซอย มันต้องชดใช้กับไอติมที่กินของผมไป หึ่ม!

“ จะซื้อก็รีบซื้อ =_= ”

“ สมน้ำหน้า นิสัยเสียชอบแย่งของคนอื่นกิน ”

“ พูดมากน่า   ไอ้เตี้ย ”

โอ้โห้~ คำนี้แรงสำหรับกูมากนะ -_- ^ กูไม่ได้เตี้ยอะไรขนาดนั้นสักหน่อย ถึงจะเตี้ยกว่ามึงก็เถอะ ผมมองไปที่ตู้ไอติมที่มีไอติมเรียงไว้มากมายหลายรสชาติ   น่ากินทั้งหมดเลย *O*!! เหมาหมดเลยได้ไหมเนี่ย

“ เอาหมดเนี่ย *O* ”

“ พ่องมึงเถอะคร้าบ กูกินไอติมมึงไปแค่แท่งเดียว -_- ”

“ ขอสองแท่งได้ไหม T^T ” ทำหน้าสงสารถึงที่สุด

“ ไอ้งกเอ้ย! เอาแค่สองแท่งพอนะ ”

“ โอเค >. ^ / ”

และผมก็ทำการหยิบไอติมรสโคล่ามาหนึ่งแท่ง รสส้มอีกหนึ่งแท่ง ไอ้นุมองผมอย่างขำๆ ขำทำไมฟะ ก็คนมันชอบไอติมนิ - ^ -

“ ให้ตายเถอะ เลือกเสร็จแล้วใช่ไหมจะได้ไปที่อื่นต่อ ”

“ จะไปไหนอีกล่ะ ”

“ ไปเลือกของสดมาทำข้าวเย็นน่ะสิ! ” แล้วมันก็จับมือผมลากไปอีกโซนนึง เฮ้ยๆ เดี่ยวๆ เฮ้ยยยยย!!!

ห้านาทีถัดมา....

สุดท้ายผมก็ต้องมาเลือกของสดกับนุจนได้ ให้ตายเถอะ (_ _ )! ผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับของพวกนี้ซะด้วยสิ กับข้าวก็ทำไม่เป็น ก็ปกติน้าจะทำให้ตลอด ผมเดินตามนุไปอย่างเงียบๆ คนรอบข้างก็มองมาที่ผมกับนุแบบแปลกๆ จะมองมาทำไมกันวะ ผมเลยรีบเร่งฝีเท้าไปเดินข้างๆนุ ส่วนไอ้คุณนุก็หยิบกะหล่ำปีขึ้นมาดูแล้วพึ่มพำอะไรไม่รู้อยู่คนเดียว

“ แกๆ ดูผู้ชายสองนั้นดิ อย่างกับแฟนกันเลยเนอะ ”

“ แฟนกันอยู่แล้วแหละแก ”

“ เหมาะสมกันดีเนอะ ”

เจ๊ -_- ถ้าจะนินทาดังขนาดนี้ มาพูดกันต่อหน้าผมเลยก็ได้นะ ฮึ่ย! แฟนบ้าอะไรหล่ะ ศัตรูกันน่ะสิไม่ว่า ผมเลิกสนใจยัยเจ๊สองคนนั้นและหันไปพูดกับนุ

“ เลือกเสร็จยัง กูอยากกลับบ้าน ” เบื่อสายตาคนรอบข้าง

นุหันมามองหน้าผมอย่างหงุดหงิด เมื่อผมเริ่มงอแงอยากกลับบ้าน นุหยิบกะหล่ำปีใส่รถเข็น ก่อนจะคว้ามือผมไปจับเอาไว้ เฮ้ยยยยยย!!! มาจับมือตูทำไมฟะเนี่ยยยยย =[]=!!!!

“ พูดมาก....เดินตามมาเงียบๆเหอะน่า ”

17:00 p.m.

กว่าจะกลับถึงบ้านก็เย็นพอดี นุขนพวกของสดเข้าไปในครัว ส่วนผมก็เอาไอติมมากินทั้งสองแท่งเลย ^O^ ร้อนหลายๆ หลังจากกินไอติมเสร็จผมก็เดินเข้าไปในห้องครัว   พอเข้าไปถึงกับอึ้ง ชายร่างสูงกำลังทำอาหารอย่างคล่องมือ หยิบจับอะไรก็รวดเร็วไปหมด ไหนจะกลิ่นหอมๆของต้มยำอีก อืม....น้ำย่อยในกระเพาะเริ่มทำงานแล้วล่ะ -.,-

โครกคราก.....

สงสัยทำงานหนักไปหน่อยเลยร้องออกมาซะดังเลย =_= ไอ้นุที่ทำอาหารอยู่ถึงกับหยุดชะงักหลุดขำออกมา อย่ามาขำกันนะโว้ยยย -////-!!!!

“ เดี๋ยวจะเสร็จละ ฮ่าๆ....ออกไปรอข้างนอกก่อนไป ^_^ ”

ฮึ่ย -_- ^!! ดันทำเรื่องน่าอายไปจนได้

สิบห้านาทีผ่านไป.......

อาหารมากมายได้มาตั้งเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ   บร๊ะเจ้า O[]O!! ไม่อยากจะเชื่อว่าอาหารทั้งหมดนี่จะเป็นฝีมือของนุ หน้าตาอย่างมันทำกับข้าวเป็นด้วยว่ะ และบัดนี้คุณชายนุได้นำข้าวสวยร้อนๆมาวางไว้ตรงหน้าผม มือทั้งสองข้างของผมหยิบช้อน ส้อม ขึ้นมา และลงมือตักต้มยำขึ้นมาชิมคำแรก O_O! อะ....อร่อยว่ะ อร่อยกว่าที่น้าทำให้ผมกินทุกวันซะอีก

“ อร่อยอ่ะเด้ ^ ^ ” นุว่าพลางยักคิ้วมาให้ผม เห็นแล้วหมั่นไส้ -_- ^!

“ ก็...งั้นๆแหละ - ^- ”

“ งั้นก็ไม่ต้องกิน ”

“ เฮ้ย! เดี๋ยวๆ เออ....อร่อย - ^ -!! ” ทำอะไรมันไม่ได้เลย T^T

“ ก็แค่นั้นแหละ ^ ^ ”

ชิ! น่าหมั่นไส้ถึงที่สุด! ไอ้หมาบ้า! ไอ้หอยขม! จบเถอะวันนี้ T^T