ศึกท้ารักระหว่างประธานนักเรียน

วันนี้เป็นวันศุกร์และผมก็มีความสุขด้วย ทั้งคลิปทั้งรายชื่อ บัดนี้ได้ไปอยู่ในห้องปกครองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   หึๆ พวกมึงได้พักการเรียนยกก๊วนแน่วันนี้ หึ   -_- !

“ รู้สึกจะมีความสุขจังนะ ” ไอ้นัดที่อยู่ในห้องทำงานตั้งแต่แรกเอ่ยขึ้น ส่วนไอ้น้ำปั่นเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารแล้วก้มลงไปทำงานต่อ มีเลขาดีก็งี้แหละ ^_^   ภูมิใจ อิอิ ผมไม่ได้ตอบอะไรไอ้นัด ได้แต่เดินเชิดหน้าเล็กน้อยไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง จะว่าไป....ก็มีความสุขจริงๆอ่ะนะ ฮ่าฮ่าๆๆๆ

( นาย อภิรักษ์ สืบสกุล นาย บลาๆๆๆ ขอเชิญที่ห้องกิจการนักเรียนด้วยค่ะ )

เยส! สำเร็จ ในที่สุดไอ้พวกนั้นก็โดนเรียกเข้าห้องปกครองจนได้ ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาพลางเหยียดยิ้มอย่างสะใจ

“ ประธาน อาจานย์เชิญที่ห้องปกครองครับ ”

“ อืม...เดี๋ยวลงไป ”

ณ ห้องกิจการนักเรียน

แอร์เย็นเฉียบ บรรยากาศน่าอึดอัด อาจาย์รวีวรรณมองมาที่ผมที่นั่งเก้าอี้อยู่ฝั่งซ้าย ส่วนไอ้พวกPM โดยมีนายนุยืนอยู่ด้านหน้ายืนอยู่ฝั่งขวา อาจารย์รวีวรรณมองไปที่ไอ้พวกPM อย่างเอือมๆ

“ นายอภิรักษ์ ครูเริ่มเอือมกับเธอแล้วนะ หาเรื่องอยู่ได้ทุกวัน จะจบ ม.6 อยู่แล้ว อยากซ้ำชั้นรึไง ”

“.............”

“ โทษครั้งนี้ ครูจะขอพักการเรียนพวกเธอเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ”

เย้! สำเร็จในที่สุดพวกมันก็โดนพักการเรียนจนได้ ไอ้นุทำได้เพียงแค่พยักหน้ายอมรับ เอื้อมมือไปคว้าเอกสารที่ครูรวีวรรณ แต่ก็ไม่วายหันหน้ามาส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม แต่ผมก็ทำได้เพียงแค่ทำหน้ากวนประสาทมันกลับไป สะใจชะมัด

“ ไปเรียนกันได้แล้วไป ” อาจารย์รวีวรรณว่าจบก็เดินออกจากห้องไป

ผม น้ำปั่น และพวก PM ต่างก็เดินออกมาจากห้องปกครอง ไอ้นุเดินเข้ามาชนไหล่ผม พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม บรื๋อ ~ ขนลุกชะมัด

“ เดี๋ยวเรา...จะได้เห็นดีกัน ไอ้ประธานหน้าสวย ”

“ -_- ^!!! ”

ไอ้เชี่ยนี่!! บังอาจมากนะที่กล้ามาด่ากูแบบนี้ เจ็บสุดใจ กูสวยตรงไหนเนี่ยยยยย!!!   ไอ้หอยขม! ผมที่กำลังจะด่ามันคืน แต่ทว่าไอ้นุมันกลับเดินผ่านตัวผไปซะงั้น ฮึ่ย! น่าโมโหชะมัด!!

“ ประธานครับ.... ”

“ ไปเรียนเถอะ ”

“ ครับ ”

เลิกเรียน

วันนี้ผมต้องรีบกลับบ้าน เพราะน้าโทรมาบอกให้รีบกลับไป -_- ให้รีบกลับไปเพื่อ! ผมโทรไปบอกน้ำปั่นแล้วว่าวันนี้ไม่เข้าไปทำงาน ให้ปิดห้องกรรมการนักเรียนด้วย ผมรีบเดินออกมาจากโรงเรียน แต่ทว่า....หน้าโรงเรียนนั้นกลับมีบุคคลที่ผมไม่อยากเจอมากที่สุดกำลังยืนรอรถประจำทางอยู่   จะไปยืนข้างๆมันก็กระไรอยู่ เดี๋ยวแมร่งกัด นั่นๆรถสายบ้านผมมาแล้ว แต่ไอ้นุมันไม่ยอมเดินไปไหนน่ะสิ เอาว่ะ! ผมเดินไปยืนข้างมันและเป็นจังหวะเดียวกับที่รถจอดพอดี ผมเลยรีบขึ้นทันที โอ่ย~ คนเยอะจริงอะไรจริง   =_= ในขณะที่ผมกำลังจะส่งเงินให้กระเป๋ารถเมย์ก็มีมือปริศนายื่นเงินตัดหน้าผมซะงั้น

“ สองคนครับ ”

ผมหันไปมองเจ้าของเสียงทุ้ม ก็พบกับ....ไอ้นุ =[]=!! ไอ้นุมันขึ้นรถสายนี้ด้วยเหรอวะ

“ มะ...มึง ” ผมถึงกับติดอ่างกะทันหัน

“ ดีใจมากเหรอ ที่ได้เจอกู ^ ^ ”

“ =[]=!! ”

“ ที่ห้องปกครอง....มึงทำกูไว้แสบมากนะ ^ ^ ”

“ มึงเจอกูแน่ ”

“ =[]=!!! ”

เอี๊ยดดด!!

ในขณะที่ผมกำลังจะกระชากคอเสื้อไอ้นุ ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่รถเมลล์เหยียบเบรกพอดี เลยเป็นเหตุทำให้ผมเซถลาไปหาไอ้นุ ใบหน้าของผมแนบลงกับแผลงอกกว้าง มือทั้งสองข้างของผมโอบรอบคอมันพอดีเป๊ะ! ส่วนมันก็โอบรอบเอวผมไว้เหมือนกัน กลายเป็นว่าสองคนกอดกันแน่นเลย ผมรีบผลักไอ้นุมันออกไปทันที   อี้~ เสนียดติด   =_= ^

สิบห้านาทีผ่านไป......

ในที่สุดผมก็กลับมาถึงบ้านโยสวัสดิภาพ ( ไอ้นุลงรถหมู่บ้านเดียวกับผมด้วย =[]=!! ) น้ามายืนรอผมที่หน้าบ้านด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ ไพร์ กลับมาแล้วเหรอ เข้าบ้านเร็วๆสิ ^_^”

“ น้า....เมาไบกอนเหรอ -_- ”

“ กวนตีนหล่ะ ไอ้ไพร์ =_= ^ ” น้าว่าจบก็เดินเข้าไปในบ้าน ส่วนผมจะยืนต่อไปทำไมหล่ะครับ เข้าบ้านดิ! และในขณะที่ผมกำลังจะก้าวเข้าไปในบ้าน พลันสายตาของผมก็ไปเห็นรองเท้าสองคู่ที่แสนจะคุ้นตาจอดอยู่ คู่แรกเป็นรองเท้าผู้หญิง( น้าผมแอบแรงนะ ) อีกคู่เป็นรองเท้านักเรียนชายเหมือนของผม ( ของใครวะ -_- ? )

“ ไพร์! ทำไรอยู่ เข้ามาเร็วๆ!! ”

“ คร้าบ~ ”

ผมรีบถอดรองเท้าและเดินเข้าไปในบ้าน แต่สิ่งที่ผมเห็นอยู่เบื้องหน้า ทำผมสตั้นไป 5 วิ ผู้หญิงผมยาวสลวยสีน้ำตาลอ่อน ใบหน้าเรียวรูปไข่ ตากลมโตสีดำ ปากนิดจมูกหน่อย น่ารักเชี่ยๆ แต่ไอ้คนที่ทำให้ผมสตั้นไป คือไอ้ผู้ชายร่างสูงที่ยืนเหยียดยิ้มอยู่ข้างๆพี่สาวคนนั้น นั่นมัน ไอ้นุนี่หว่า!!! นี่มึงจะตามจองเวรจองกรรมกรูไปถึงไหนคร้าบบบ!!! แวมไพร์คนนี้ไม่ไหวจะเคลียแล้วนะ -_- ^!!!

“ ไพร์...นี่หวานใจแฟนน้า ส่วนคนที่ยืนอยู่ข้างๆนั่น ชื่อ นุ เป็นหลานหวานใจ ”

แอ๊ดดดด!!

ผมรีบหันไปที่ประตูห้องน้ำ โอ๊ะ! นั่นมันไอ้นัดนี่หว่า   =[]=!! สตั้นรอบสองครับ ณ จุดจุดนี้

“ ส่วนนั้นก็ นัด หลานหวานใจเหมือนกัน ”

“ =[]=!! ” แล้วคุณน้าหวานใจตะพาไอ้สองคนนี้มาทำไมครับ!!

“ น้ากับหวานใจ จะไปหาเริกแต่งงานที่ต่างจังหวัด และตระเตรียมงานที่นั่นเลย แต่พอดีนุกับนัดเขาเรียนอยู่ที่นี่และอยู่กับหวานใจด้วย น้าเลยจะให้พวกเขามาอยู่กับไพร์ จนกว่าจะถึงวันแต่งงานของน้าน่ะ ^ ^ ”

“ ละ...แล้ว พ่อกับแม่ของไอ้เด็กสองคนนี้ล่ะครับน้า =O= ” มันก็มีพ่อมีแม่ จะมาอยู่กับตูทำไมฟะ ไม่ต้อนรับเฟ้ย! โดยเฉพาะไอ้นุ -_- ^

“ อ้อ...พ่อแม่ของสองคนนี้ไปทำงานที่ต่างประเทศน่ะจ้ะ ^^ อีกอย่างนุก็โดนพักการเรียน น้าเลยคิดว่ามาอยู่กับแวมไพร์ที่นี่ดีกว่า แวมไพร์เรียนเก่ง ความประพฤติก็ดี น้าเลยอยากให้แวมไพร์ช่วยควบคุมตานุหน่อยน่ะ ^o^ ” น้าหวานใจว่าพลางส่งสายตาแบบ. ...ลูกแมวน้อยขอความช่วยเหลือมาให้ผม จะปฏิเสธก็เกรงว่าจะเสียมารยาทแถมน้าผมก็ส่งสายตาโฉดๆมาให้ผมอีก ผมคงทำได้เพียงพยักหน้าน้อมรับ U_U รู้สึกว่าความซวยจะมาเยือน

“ ไพร์ น้าไปก่อนนะ ”

“ จะไปเลยเหรอ TT^TT ” ผมเริ่มถามเมื่อเห็นน้ายกกระเป๋าเสื้อผ้าเตรียมออกจากบ้าน อย่าพึ่งไปสิ ผมยังไม่พร้อมจะอยู่กับผี….T^T

“ อืม...ดูแลบ้านด้วยหล่ะไพร์ ” แล้วน้าผมกับน้าหวานใจก็ออกจากบ้านผมไปเป็นที่เรียบร้อย บรรยากาศในบ้านเริ่มอึดอัดขึ้นมาทันที

“ ไอ้ไพร์ กูไปนอนบ้านกูนะ อยู่คนเดียวสนุกกว่าเยอะ J ” แล้วไอ้นัดก็ออกจากบ้านผมไปอีกคน และทิ้งอีกคนให้อยู่กับกูเนี่ยนะ มึงมาเอากลับไปด้วยดิ >O<!!!!

“ ห้องนอนกูหล่ะ ”

ผมหันไปมองไอ้นุที่หยิบกระเป๋าเป้ขึ้นมาสะพาย จะให้มันไปนอนที่ไหนดีวะ หึ....นึกออกแล้ว ผมชี้นิ้วไปที่โซฟาก่อนจะเอ่ยขึ้น

“ นี่แหละ ที่นอนของมึง ”

“ ถ้ามึงไม่หาให้ดีกว่านี้ กูจะไปนอนห้องมึง ”

“ มึงรู้ได้ไง ว่าห้องกูอยู่ไหน ” บ้านมึงก็ไม่ใช่ จะมารู้ได้ไงว่าห้องกูอยู่ไหน

ไอ้นุยักไหล่ให้หนึ่งทีและเดินขั้นไปข้างบน เฮ้ย! เอาจริงดิ ผมรีบตามมันขึ้นไปทันที เป็นไปอย่างท่คิด มันเข้าห้องผมถูก =_= แถมยังมีหน้ามานอนบนเตียงตูอีก ไอ้หอยขม ลงมานะโว้ย!!!

“ ลงมานะโว้ย ไอ้นุ! ”

“ เรื่องอะไรที่กูต้องลง กูจะนอนนี่ ”  แมร่ง! ไม่ฟังอะไรกูเลย

ผมรีบตรงเข้าไปกระชากแขนมันลงมา แต่มันกลับนอนนิ่งเป็นหุ่นยนต์ -_- ^ ผมเลยออกแรงกระชากอีก แต่คราวนี้ไอ้นุกลับเป็นคนกระชากผมซะงั้น ผมเลยเซถลาไปนอนทับมัน เป็นท่าที่ล่อแหลมยิ่งนัก -_- เอิ่ม....ไมใช่หล่ะ

พอผมจะลุกไอ้นุก็กดท้ายทอยผม จนปลายจมูกเราชนกัน ผมถึงกับผงะ ถ้ามันจูบผมนะ ผมจะบีบคอมัน!! ไอ้นุส่งยิ้มเหยียดๆมาให้ผม และดันหัวผมจนแถบหงายหลังตกเตียง ไอ้ห่า!!

“ ไหนหล่ะห้องนอนกู ถ้าไม่อยากให้กูนอนห้องนี้ ”  

“ ตามกูมา ”

ผมให้มันไปนอนห้องน้า ส่วนผมก็กลับมาที่ห้องตัวเอง ถ้าให้รอจนถึงวันแต่งงานของน้า มีหวังผมกับมันได้ฆ่ากันตายแน่ๆ ไอ้นัดก็ชิ่งกลับไปนอนบ้านตัวเอง ไอ้หอกเอ้ย!!