Heat Blaze Black

เดือนธันวาคมปีคริสต์ศักราช 2199 ภายหลังสงครามมหาเวทย์ครั้งที่สามหนึ่งในสาขาของ องค์กรควบคุมมหาข้อมูลแห่งโลกเวทย์ หรือเรียกสั้นๆว่า KOK (องค์กรข้อมูลโลก) ซึ่งองค์กรนี้ได้ให้เหล่านักผจญภัยทั้งหลายได้สร้างทีมของตนเองและทำเควสและ รับเงินรางวัลและได้รับยศตามงานที่กำหนดและแล้วตำนานของนักรบที่จะได้เป้ นตำนานจะได้เริ่มต้นขึ้นจากวันนี้........
ณ ในเมืองรูเท็น
ตูม!!
เสียง ระเบิดดังสนั่นไปทั่วเมืองแห่งหนึ่ง"เจ้าบ้านี้มันเก่งเป็นบ้า!!!"ชายคนนึ่ง ที่ดูท่าทางกำลังเจอะเจอกับบางสิ่งที่น่ากลัวกล่าวออกมาอย่างเกร็งกลัว
"ปะปะปะปีศาจชัดๆ!!"พวกกลุ่มคนพวกนั้นต่างพากันตัวสั่นเพราะความกลัว
"เฮ้ยๆ อะไรกันฟระไอ้พวกบ้านี้มาหาเรื่องคนอื่นก่อนก็อย่ามาทำปอดแหกตอนหลังสิ เว้ย.."ชายผมหงอกแต่มีส่วนสีดำตัวหน้าผมใส่เสื้อสีแดงและดวงตาข้างขวาที่มี ไฟสีแดงดำลุกขึ้นส่องแววตาอันน่ากลัวออกมา
"กะแกเป็นใครกันแน่วะ!!"พวกกลุ่มที่กำลังโดนกดดันกล่าวด้วยความกลัว
"จะบอกไว้เป้นของขวัญก่อนเจอไอ้บ้าจ้าวนรกก็ได้เว้ยฉันนัตสึ เดอะ เอ็กร์ฟิง!"กล่าวเสร็จนัตสึก็พุ่งเข้าใส่พวกกลุ่มนั้นอย่างรวดเร็ว
"อย่าขอร้องละไว้ชีวิตพวกเราด้วยจ้าก!!"
10นาทีต่อมา
"ชิไม่มีไอ้บ้าที่ไหนเก่งๆสักตัวเลยเว้ย"นัตสึกล่าวอย่างเบื่อๆหลังจากได้ระเบิดเจ้าพวกคนกลุ่มนั้นแบบเกรียมแต่ยังไม่ตายสะงั้น
"ก็นายเล่นแกร่งสะขนาดนี้ใครจะไปสู้นายไหวละนัตสึ- -"ชายหนุ่มคนคนนึ่งกล่าวความจริงใส่ตัวนัตสึเอง
"น่ะ!!หนวกหูน่าชิโระแกเองก็เหมือนนั้นแหละเจ้าบื้อ!!"นัตสึพูดแบบอารมณ์เสียพร้อมกับแลบลิ้นใส่
"ชิ เจ้านี้เป็นเพื่อนภาษาอะไรมิทราบฟระมาว่าปมดอ้ยเพื่อนตัวเองได้ไงไอ้คนใจ ดำ"ชายที่ชื่อชิโระแทบน้ำตาเล็ดเค้าใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาตนเอง
"เฮ้ยๆแค่นี้ถึงกับร้องไห้เลยหรือไงเฮ้ยชิโระ..."นัตสึพยายามที่ปลอบชิโระแต่
"หมัด สะกัดจุดน้องชาย!!"พูดจบชิโระก็ใช้นิ้วตนเองดีดไปที่เป้าของนัตสึสร้างความ ทรมานให้กับนัตสึอย่างสุดๆ"55เจ้าบ้าพลาดสะได้ไปละเว้ย!!"ชิโระรีบหนีนัตสึ ไปอย่างรวดเร็ว
"จ้ากเจ้าบ้านี้อย่าหนีนะเว้ย!!"นัตสึเอามือซ้ายปิดเป้าตัวที่และรีบวิ่งตามชิโระไปโดยเร็ว
ในอีกด้านของเมืองรูเท็น
"เอา ละ"ชายหนุ่มสวมเครื่องแบบคนนึ่งกำลังพยายามหยิบบางอย่างจากต้นไม้"ได้ละจ้า ก!!"พอเค้าหยิบเจ้าสิ่งนั้นได้เค้าก็ดันตกลงมาจากต้นไม้สะงั้น
"ขอบใจนะครับพี่ชาย"เด็ฏน้อยฟันห่างคนนึ่งกล่าวขอบคูรหนุ่มในเครื่องแบบที่อุส่าห์ยอมเจ็บตัวหยิบลุกโป่งของเด็กน้อยให้
"ไม่เป็นอะไรหรอกคล่าวน่า"ชายในเครื่องแบบพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับลูบหัวหนุ่มน้อยฟันห่าง
"ครับ ไปก่อนนะครับพี่ชาย"เด็กน้อยฟังห่างกล่าวลาายหนุ่มด้วยสีหน้าที่เป้นมิตร ส่วนชายหนุ่มในเครื่องแบบก็ได้แต่โบกมือลาด้วยสีหน้าที่ดูใจดี
"ยังใจดีเหมือนเคยนะครับโคจิคุง"ชายสวมแว่นคนนึ่งเดินมาทักชายหนุ่มในเครื่องแบบที่ชื่อโคจิ
"อ่าวซายะคุงไม่ใช้หรอนั้นสบายดีหรือป่าวละ"โคจิหันมาทักทายชายสวมแว่นที่น่าจะชื่อซายะก็แหม่-..-
"55ก็ ไม่เท่าไหร่หรอกครับพอดีว่าเมื่อกี่ผมไปเจอกับสิ่งที่สุดยอดมาละครับดูนี้สะ สิมันคือจ้าก!!"ยังไม่ทันที่ซายะจะพูดจบกล้องของเค้าที่อุส่าห์หยิบมาก็ถูก โคจิปัดสะกระเด้น
"อ่าวกำ........งั้นเราไปดื่มชากันเถอะครับ^ ^"โคจิดัรลืมว่าตนเองได้ปัดกล้องไปสะงั้น
"อ่าอ่าอ่า........ก็ได้ครับ- -" "ซายะแถมจะสิ้นหวังกล้องสุดแสนจะสำคัญของเค้าดันกระเด้นไปสะแล้วสิ
ในร้านชาแห่งหนึ่งใกล้ๆศูนใหญ่KOKของเมืองรูเท็น
"จะ ว่าไปนะครับโคจิคุงเนี่ยมีฝีมือขนาดนั้นแต่น่าจะเข้าร่วมกับKOKนะครับเนี่ย" ซายะที่กำลังดื่มกาแฟกลับชักชวนให้โคจิเข้าร่วมกับองกรKOK
องกรณ์องค์ กรข้อมูลโลกหรือเรียกย่อๆว่าKOKเป็นองกรณืที่รวบร่วมทุกอย่างที่เกี่ยวกับ โลกนี้เอาไว้ซึ่งข้อมูลทุกอย่างจะ เป็นข้อมูลที่อาจะจมีพบเห็นกันบ่อยๆและข้อมูลบ้างอย่างเช่นเวทย์ในตำนานอาจ จะ มีน้อยหน่อย
"ไม่ดีกว่าผมไม่เหมาะหรอกนะ"โคจิดูเหมือนจะไม่ค่อย อยากเข้าKOKเท่าไหร่"ว่าแต่ว่าซายะก็เคยเป็นคนของKOKนี้ครับทำไมถึงได้ออกมา จากองกรณ์ละครับ"เหมือนโคจิจะพูดแทงใจดำซายะออกมา
"จะให้บอกเรื่องมันก็ยาวน่ะครับภายหลังจะเล่าให้ฟังละกัน"ซายะพูดจบก็ยกชาซดทันที
"หิว ข้าวเว้ย!!!"ไอ้หนุ่มผมหงอกดำนางนึงได้ถีบประตุร้านเข้ามาอย่างบ้าบิ่นพร้อม กับตระโกนเว้ยว้ายก็เจ้านัตสึนั้นเอง"ขอแกงกระหรี่3จานเลยส่วนเจ้าบ้าบื้อ นี้เอาแค่ข้าวเปล่าให้มันก็พอ"
"เรื่อง เด่ะ--*ผมขอข้าวหน้าปลาทอด1จานเจ้าบ้าหงอกนี้เอาน้ำตาลใส่ในแกงมันเยอะๆนะ มาสเตอร์"พอพูดเสร็จชิโระก็เดินไปนั่งในโต๊ะที่ว่างซึ่งที่ว่างที่ว่านั้น มันมีแค่โต๊ะที่พวกโคจิและซายะนั้งซึ่งมันพอจะให้นั่งได้4คนพอดี"อ่าโทษทีนะพอขอนั่งหน่อยได้ไหม?"ชิโระกล่าวถามพวกซายะซึ่งดูเหมือนเจ้านี้จะมีมารยาทกว่าเจ้านัตสึหลายขุม
"อ่าได้สิครับ"ซายะพูดตอบกลับอย่างมีมารยาทเช่นกัน
"อ่าพวกคุณเป็นนักผจญภัยงั้นหรอครับ"โคจิถามพวกนัตสึอย่างอยากรู้อยากเห็น
"อ่าใช้แล้วพวกแกก็มาเป้นทีมเดี่ยวกับฉันเส่ะ!!"นัตสึพูดเสียงดังฟังกันทั่วร้านทำเอาพวกโคจแทบรับไม่ทัน
"เฮ้ยๆนัตสึคนเค้าพึ่งเจอกันกะจะลากเข้าทีมแบบฉันเลยหรือฟระ- -"ชิโระพูดถึงความหลังที่ตนถูกชักชวนให้เข้าทีมกับนัตสึ
"เอ่อว่าแต่พวกคุณน่ะได้ไปสมัครทีมที่KOKหรือยังละครับ?"ซายะถามอย่างละเอียด
"..........."ทั้งนัตสึและชิโระต่างพากันติดสตั้นคงจะรู้เหตุการล่วงหน้าแล้ว
"สีหน้าแบบนั้นบอกได้เลยว่ายังไม่ได้สมัครสินะ"โคจิพูดแทงใจดดำทั้ง2
"ก็แหม่ตอนแรกฉันกะจะมาหาทีมและหาความฝันของตนเองแต่ว่าต้องสมัครอีกหรอฟระเนี่ย"นัตสึเอาหัวโขกกับโต๊ะอย่างแรง
"นึกว่าจะง่ายๆแล้วสะอีกไอ้พวกเรามันก็ก่อเรื่องเยอะการสมัครคงยากแน่ๆ"ชิโระก็เอามือกุมหน้าตัวเองอย่างเซ็งๆ
ในองกรณ์KOkนั้นการที่จะหาทีมได้นั้นจะต้องสัมครเสียก่อนวึ่งมันก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรสะเท่าไหร่
"แล้วการสัมครเนี่ยต้องไปสมัครที่ไหนหรอ?"ชิโระถามพวกซายะอย่างละเอียด
"ก็ ต้องไปสมัครที่ศูนณ์ใหญ่หรือย่อยของKOKน่ะครับแต่ว่าตอนนี้ก็ใกล้ศูนณ์ใหญ่ ที่ว่ามากๆเลยละ"ที่ซายะพูดนั้นดูเหมอืนจะเป้นความจริงเพราะว่าถ้าทั้ง2เดิน ออกจากร้านและเดินไปทางขวาและตรงไปจะเห็นศูนณ์ใหญ่ของKOkตั้งอย่างงาม
"โอ้วขอบใจมากเลยนะงั้นหลังจากินเสร็จพวกนายช่วยนำทางพวกฉันด้วยละแล้วฉันจะยอมให้เข้าร่วมทีม"นัตสึพูดเองเออเองหมดแต่ก็ชั่งมันเถอะ
"ยังไม่ได้บอกจะเข้าร่วมทีมเลยนะครับ^ ^" "โคจิกับซายะเริ่มเหงื่อตกเพระาดูเหมอืนทั้ง2จะถูกลากเข้าทีมแบบไม่รู้ตัวแน่ๆ
อีกด้าน ด้านในศูนณ์ใหญ่ของKOKแห่งเมืองรูเท็น
"หาวๆ"ชายหนุ่มคนนึ่งหาวอย่างสุภาพที่ห้องทำานของเค้าชายคนนี้สวมหน้ากากเอาไว้ทำให้ดูสีหน้าไม่ออกและยังจะผ้าคลุมหลังที่ถ้าจะมียศ
"ท่านกิลกาเมซครับนี้คือเอกสารจากท่านอลิซาเบธจากท่านครับผม!!"นายทหารนายนึ่งได้ยกเอกสารจำนวนมาให้กับชายที่ชื่อกิลกาเมซ
"จ้าก!!คุณอลิซาเบธจังเอามาให้ผมอีกแล้วหรอครับเนี่ย!!"กิลกาเมซจากการอากาศง่วงนอนของเขาหายไปในทันทีที่เห็น
"เห็นบอกว่าถ้าไม่ทำให้จะเชือดไอ้นั้นทิ้งด้วยนะครับ"นายทหารกล่าวอย่างใจเย็น
"เชือด ไอ้นั้นเลยหรือครับโหดร้ายชะมัดเลย- -"กิลกาเมซเริ่มทนจากการกดดันไม่ไหวเลยเปลี่ยนบรรยากาศไปมองนอกหน้าต่าง แทน"ไม่มีอะไรดีไปกว่าการมองภาพสวยๆจากนอกหน้าต่างนี้อีกแล้วละครับหืม?"เห มือนกิลกาเมซจะเห้นอะไรบางอย่าง
"มีอะไรหรือป่าวครับ?"นายทหารนายนั้นถามกิลกาเมซ
"อ๋อ ป่าวหรอกครับเหมือนผมจะเห็นภาพลวงตาน่ะนึกว่าเห็นชายผมหงอกกับคนที่สวมคูคา ตะแค่ครึ่งเดี่ยวไปยื่นร้องตระโกนหาเพื่อนจากบนหลังคาของสำนักงานKOKที่ ใกล้ๆกับศูนณ์ใหญ่น่ะครับแหม่ๆ"กิลกาเมซกล่าวแบบสบายใจเพราะเหมือนตนจะเห้น แค่ภาพลวงตาเท่านัน้
"ผมว่ามันไม่ใช้ภาพลวงตา หรอกนะครับ"นายทหารพูดเสร็จก็ชี้ไปที่หลังคานั้นเฮ้ย.....นั้นมันพวกนัตสึ กับชิโระนิหว่าไปทำบ้าอะไรบนนั้นฟระ!!
"อ่าวเอ๋งั้นหรอครับ"กิลกาเมซลูบหัวตนเองอย่างงง
ในด้านของนัตสึและชิโระ
ในตอนนี้มีเหล่าประชาชนจำนวนมากมายื่นดูทั้ง2ซึ่งพวกซายะก็ได้แต่ห้ามและขอให้ลงมา
"ทั้ง2คนลงมาเถอะครัยเดี่ยวก็ถูกจับหรอก!!"ซายะพูดเตือนทั้ง2ที่อยู่ๆก็ดันไปยื่นบนหลังคาของพวกKOK
"นั้นน่ะสิลงมาเถอะน่า!!"โคจิเองก็ช่วยเตือนทั้ง2
"จากตรงนี้ดูเหมือนจะเห็นวิวเยอะเลยแฮะว่าไหมนัตสึ...เฮ้นัตสึ?"ชิโระหันมามองนัตสึที่กำลังจะทำเรื่องบางอย่าง
"เฮ้ย ไอ้พวกไม่มีเพื่อนคบน่ะมาเข้าทีมฉันสะสิ!!"นัตสึตระโกนอย่างบ้าบิ่นลงไปใน ด้านลง"ฉันชื่อนัตสึ เดอะ เอ็กร์ฟิง!!ใครที่ไม่มีทีมก็จงมาอยู่กับฉันสะสิเว้ย!!!"
จบบทที่1
นัตสึ:แหม่ในที่สุดก็อัพ//ดูเหมือนจะอัพเร็วสุดลงพล็อตเสร็จก็อัพเลย
ชิโระ:แกมันบ้าจริงๆแฮะ- -
ซายะ:ในที่สุดก็ได้เป็นนิยาย
โคจิ:แฮะๆ
กิลกาเมซ:เหมือนผมจะเป็นทาสเลยแฮะ- -//งานทำไมเยอะงี้
 
คนเขียน:วู่วในที่สุดก็อัพจนได้กับเรื่องนี้แหม่ๆก็ลงพร็อตเมื่อวันพุธรและก็มาลงเป็นนิยายในวันนี้ถือว่าเร็วสุดในบรรดานิยายทั้งหมดของผมเลยนะครับเนี่ยซึ่งอันนี้จะลงตอนไหนและอัพบทตนไหน.....มันก็แล้วแต่ชะตากรรม//ทำเสียงหล่อ//ถุ้ยไม่ใช้ละเอาเป้นว่าขอให้สนุกน่ะครัช!!
 
คอมเม้นสักนิดกดติดตามสักหน่อยคนเขียนจะมีกำลังใจเด้อ