Heat Blaze Black
เขียนโดย DarkJoker
วันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.50 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 13.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ปฐมบท เริ่มตำนาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดือนธันวาคมปีคริสต์ศักราช 2199 ภายหลังสงครามมหาเวทย์ครั้งที่สามหนึ่งในสาขาของ องค์กรควบคุมมหาข้อมูลแห่งโลกเวทย์ หรือเรียกสั้นๆว่า KOK (องค์กรข้อมูลโลก) ซึ่งองค์กรนี้ได้ให้เหล่านักผจญภัยทั้งหลายได้สร้างทีมของตนเองและทำเควสและ รับเงินรางวัลและได้รับยศตามงานที่กำหนดและแล้วตำนานของนักรบที่จะได้เป้ นตำนานจะได้เริ่มต้นขึ้นจากวันนี้........
ณ ในเมืองรูเท็น
ตูม!!
เสียง ระเบิดดังสนั่นไปทั่วเมืองแห่งหนึ่ง"เจ้าบ้านี้มันเก่งเป็นบ้า!!!"ชายคนนึ่ง ที่ดูท่าทางกำลังเจอะเจอกับบางสิ่งที่น่ากลัวกล่าวออกมาอย่างเกร็งกลัว
"ปะปะปะปีศาจชัดๆ!!"พวกกลุ่มคนพวกนั้นต่างพากันตัวสั่นเพราะความกลัว
"เฮ้ยๆ อะไรกันฟระไอ้พวกบ้านี้มาหาเรื่องคนอื่นก่อนก็อย่ามาทำปอดแหกตอนหลังสิ เว้ย.."ชายผมหงอกแต่มีส่วนสีดำตัวหน้าผมใส่เสื้อสีแดงและดวงตาข้างขวาที่มี ไฟสีแดงดำลุกขึ้นส่องแววตาอันน่ากลัวออกมา
"กะแกเป็นใครกันแน่วะ!!"พวกกลุ่มที่กำลังโดนกดดันกล่าวด้วยความกลัว
"จะบอกไว้เป้นของขวัญก่อนเจอไอ้บ้าจ้าวนรกก็ได้เว้ยฉันนัตสึ เดอะ เอ็กร์ฟิง!"กล่าวเสร็จนัตสึก็พุ่งเข้าใส่พวกกลุ่มนั้นอย่างรวดเร็ว
"อย่าขอร้องละไว้ชีวิตพวกเราด้วยจ้าก!!"
10นาทีต่อมา
"ชิไม่มีไอ้บ้าที่ไหนเก่งๆสักตัวเลยเว้ย"นัตสึกล่าวอย่างเบื่อๆหลังจากได้ระเบิดเจ้าพวกคนกลุ่มนั้นแบบเกรียมแต่ยังไม่ตายสะงั้น
"ก็นายเล่นแกร่งสะขนาดนี้ใครจะไปสู้นายไหวละนัตสึ- -"ชายหนุ่มคนคนนึ่งกล่าวความจริงใส่ตัวนัตสึเอง
"น่ะ!!หนวกหูน่าชิโระแกเองก็เหมือนนั้นแหละเจ้าบื้อ!!"นัตสึพูดแบบอารมณ์เสียพร้อมกับแลบลิ้นใส่
"ชิ เจ้านี้เป็นเพื่อนภาษาอะไรมิทราบฟระมาว่าปมดอ้ยเพื่อนตัวเองได้ไงไอ้คนใจ ดำ"ชายที่ชื่อชิโระแทบน้ำตาเล็ดเค้าใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาตนเอง
"เฮ้ยๆแค่นี้ถึงกับร้องไห้เลยหรือไงเฮ้ยชิโระ..."นัตสึพยายามที่ปลอบชิโระแต่
"หมัด สะกัดจุดน้องชาย!!"พูดจบชิโระก็ใช้นิ้วตนเองดีดไปที่เป้าของนัตสึสร้างความ ทรมานให้กับนัตสึอย่างสุดๆ"55เจ้าบ้าพลาดสะได้ไปละเว้ย!!"ชิโระรีบหนีนัตสึ ไปอย่างรวดเร็ว
"จ้ากเจ้าบ้านี้อย่าหนีนะเว้ย!!"นัตสึเอามือซ้ายปิดเป้าตัวที่และรีบวิ่งตามชิโระไปโดยเร็ว
ในอีกด้านของเมืองรูเท็น
"เอา ละ"ชายหนุ่มสวมเครื่องแบบคนนึ่งกำลังพยายามหยิบบางอย่างจากต้นไม้"ได้ละจ้า ก!!"พอเค้าหยิบเจ้าสิ่งนั้นได้เค้าก็ดันตกลงมาจากต้นไม้สะงั้น
"ขอบใจนะครับพี่ชาย"เด็ฏน้อยฟันห่างคนนึ่งกล่าวขอบคูรหนุ่มในเครื่องแบบที่อุส่าห์ยอมเจ็บตัวหยิบลุกโป่งของเด็กน้อยให้
"ไม่เป็นอะไรหรอกคล่าวน่า"ชายในเครื่องแบบพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับลูบหัวหนุ่มน้อยฟันห่าง
"ครับ ไปก่อนนะครับพี่ชาย"เด็กน้อยฟังห่างกล่าวลาายหนุ่มด้วยสีหน้าที่เป้นมิตร ส่วนชายหนุ่มในเครื่องแบบก็ได้แต่โบกมือลาด้วยสีหน้าที่ดูใจดี
"ยังใจดีเหมือนเคยนะครับโคจิคุง"ชายสวมแว่นคนนึ่งเดินมาทักชายหนุ่มในเครื่องแบบที่ชื่อโคจิ
"อ่าวซายะคุงไม่ใช้หรอนั้นสบายดีหรือป่าวละ"โคจิหันมาทักทายชายสวมแว่นที่น่าจะชื่อซายะก็แหม่-..-
"55ก็ ไม่เท่าไหร่หรอกครับพอดีว่าเมื่อกี่ผมไปเจอกับสิ่งที่สุดยอดมาละครับดูนี้สะ สิมันคือจ้าก!!"ยังไม่ทันที่ซายะจะพูดจบกล้องของเค้าที่อุส่าห์หยิบมาก็ถูก โคจิปัดสะกระเด้น
"อ่าวกำ........งั้นเราไปดื่มชากันเถอะครับ^ ^"โคจิดัรลืมว่าตนเองได้ปัดกล้องไปสะงั้น
"อ่าอ่าอ่า........ก็ได้ครับ- -" "ซายะแถมจะสิ้นหวังกล้องสุดแสนจะสำคัญของเค้าดันกระเด้นไปสะแล้วสิ
ในร้านชาแห่งหนึ่งใกล้ๆศูนใหญ่KOKของเมืองรูเท็น
"จะ ว่าไปนะครับโคจิคุงเนี่ยมีฝีมือขนาดนั้นแต่น่าจะเข้าร่วมกับKOKนะครับเนี่ย" ซายะที่กำลังดื่มกาแฟกลับชักชวนให้โคจิเข้าร่วมกับองกรKOK
องกรณ์องค์ กรข้อมูลโลกหรือเรียกย่อๆว่าKOKเป็นองกรณืที่รวบร่วมทุกอย่างที่เกี่ยวกับ โลกนี้เอาไว้ซึ่งข้อมูลทุกอย่างจะ เป็นข้อมูลที่อาจะจมีพบเห็นกันบ่อยๆและข้อมูลบ้างอย่างเช่นเวทย์ในตำนานอาจ จะ มีน้อยหน่อย
"ไม่ดีกว่าผมไม่เหมาะหรอกนะ"โคจิดูเหมือนจะไม่ค่อย อยากเข้าKOKเท่าไหร่"ว่าแต่ว่าซายะก็เคยเป็นคนของKOKนี้ครับทำไมถึงได้ออกมา จากองกรณ์ละครับ"เหมือนโคจิจะพูดแทงใจดำซายะออกมา
"จะให้บอกเรื่องมันก็ยาวน่ะครับภายหลังจะเล่าให้ฟังละกัน"ซายะพูดจบก็ยกชาซดทันที
"หิว ข้าวเว้ย!!!"ไอ้หนุ่มผมหงอกดำนางนึงได้ถีบประตุร้านเข้ามาอย่างบ้าบิ่นพร้อม กับตระโกนเว้ยว้ายก็เจ้านัตสึนั้นเอง"ขอแกงกระหรี่3จานเลยส่วนเจ้าบ้าบื้อ นี้เอาแค่ข้าวเปล่าให้มันก็พอ"
"เรื่อง เด่ะ--*ผมขอข้าวหน้าปลาทอด1จานเจ้าบ้าหงอกนี้เอาน้ำตาลใส่ในแกงมันเยอะๆนะ มาสเตอร์"พอพูดเสร็จชิโระก็เดินไปนั่งในโต๊ะที่ว่างซึ่งที่ว่างที่ว่านั้น มันมีแค่โต๊ะที่พวกโคจิและซายะนั้งซึ่งมันพอจะให้นั่งได้4คนพอดี"อ่าโทษทีนะพอขอนั่งหน่อยได้ไหม?"ชิโระกล่าวถามพวกซายะซึ่งดูเหมือนเจ้านี้จะมีมารยาทกว่าเจ้านัตสึหลายขุม
"อ่าได้สิครับ"ซายะพูดตอบกลับอย่างมีมารยาทเช่นกัน
"อ่าพวกคุณเป็นนักผจญภัยงั้นหรอครับ"โคจิถามพวกนัตสึอย่างอยากรู้อยากเห็น
"อ่าใช้แล้วพวกแกก็มาเป้นทีมเดี่ยวกับฉันเส่ะ!!"นัตสึพูดเสียงดังฟังกันทั่วร้านทำเอาพวกโคจแทบรับไม่ทัน
"เฮ้ยๆนัตสึคนเค้าพึ่งเจอกันกะจะลากเข้าทีมแบบฉันเลยหรือฟระ- -"ชิโระพูดถึงความหลังที่ตนถูกชักชวนให้เข้าทีมกับนัตสึ
"เอ่อว่าแต่พวกคุณน่ะได้ไปสมัครทีมที่KOKหรือยังละครับ?"ซายะถามอย่างละเอียด
"..........."ทั้งนัตสึและชิโระต่างพากันติดสตั้นคงจะรู้เหตุการล่วงหน้าแล้ว
"สีหน้าแบบนั้นบอกได้เลยว่ายังไม่ได้สมัครสินะ"โคจิพูดแทงใจดดำทั้ง2
"ก็แหม่ตอนแรกฉันกะจะมาหาทีมและหาความฝันของตนเองแต่ว่าต้องสมัครอีกหรอฟระเนี่ย"นัตสึเอาหัวโขกกับโต๊ะอย่างแรง
"นึกว่าจะง่ายๆแล้วสะอีกไอ้พวกเรามันก็ก่อเรื่องเยอะการสมัครคงยากแน่ๆ"ชิโระก็เอามือกุมหน้าตัวเองอย่างเซ็งๆ
ในองกรณ์KOkนั้นการที่จะหาทีมได้นั้นจะต้องสัมครเสียก่อนวึ่งมันก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรสะเท่าไหร่
"แล้วการสัมครเนี่ยต้องไปสมัครที่ไหนหรอ?"ชิโระถามพวกซายะอย่างละเอียด
"ก็ ต้องไปสมัครที่ศูนณ์ใหญ่หรือย่อยของKOKน่ะครับแต่ว่าตอนนี้ก็ใกล้ศูนณ์ใหญ่ ที่ว่ามากๆเลยละ"ที่ซายะพูดนั้นดูเหมอืนจะเป้นความจริงเพราะว่าถ้าทั้ง2เดิน ออกจากร้านและเดินไปทางขวาและตรงไปจะเห็นศูนณ์ใหญ่ของKOkตั้งอย่างงาม
"โอ้วขอบใจมากเลยนะงั้นหลังจากินเสร็จพวกนายช่วยนำทางพวกฉันด้วยละแล้วฉันจะยอมให้เข้าร่วมทีม"นัตสึพูดเองเออเองหมดแต่ก็ชั่งมันเถอะ
"ยังไม่ได้บอกจะเข้าร่วมทีมเลยนะครับ^ ^" "โคจิกับซายะเริ่มเหงื่อตกเพระาดูเหมอืนทั้ง2จะถูกลากเข้าทีมแบบไม่รู้ตัวแน่ๆ
อีกด้าน ด้านในศูนณ์ใหญ่ของKOKแห่งเมืองรูเท็น
"หาวๆ"ชายหนุ่มคนนึ่งหาวอย่างสุภาพที่ห้องทำานของเค้าชายคนนี้สวมหน้ากากเอาไว้ทำให้ดูสีหน้าไม่ออกและยังจะผ้าคลุมหลังที่ถ้าจะมียศ
"ท่านกิลกาเมซครับนี้คือเอกสารจากท่านอลิซาเบธจากท่านครับผม!!"นายทหารนายนึ่งได้ยกเอกสารจำนวนมาให้กับชายที่ชื่อกิลกาเมซ
"จ้าก!!คุณอลิซาเบธจังเอามาให้ผมอีกแล้วหรอครับเนี่ย!!"กิลกาเมซจากการอากาศง่วงนอนของเขาหายไปในทันทีที่เห็น
"เห็นบอกว่าถ้าไม่ทำให้จะเชือดไอ้นั้นทิ้งด้วยนะครับ"นายทหารกล่าวอย่างใจเย็น
"เชือด ไอ้นั้นเลยหรือครับโหดร้ายชะมัดเลย- -"กิลกาเมซเริ่มทนจากการกดดันไม่ไหวเลยเปลี่ยนบรรยากาศไปมองนอกหน้าต่าง แทน"ไม่มีอะไรดีไปกว่าการมองภาพสวยๆจากนอกหน้าต่างนี้อีกแล้วละครับหืม?"เห มือนกิลกาเมซจะเห้นอะไรบางอย่าง
"มีอะไรหรือป่าวครับ?"นายทหารนายนั้นถามกิลกาเมซ
"อ๋อ ป่าวหรอกครับเหมือนผมจะเห็นภาพลวงตาน่ะนึกว่าเห็นชายผมหงอกกับคนที่สวมคูคา ตะแค่ครึ่งเดี่ยวไปยื่นร้องตระโกนหาเพื่อนจากบนหลังคาของสำนักงานKOKที่ ใกล้ๆกับศูนณ์ใหญ่น่ะครับแหม่ๆ"กิลกาเมซกล่าวแบบสบายใจเพราะเหมือนตนจะเห้น แค่ภาพลวงตาเท่านัน้
"ผมว่ามันไม่ใช้ภาพลวงตา หรอกนะครับ"นายทหารพูดเสร็จก็ชี้ไปที่หลังคานั้นเฮ้ย.....นั้นมันพวกนัตสึ กับชิโระนิหว่าไปทำบ้าอะไรบนนั้นฟระ!!
"อ่าวเอ๋งั้นหรอครับ"กิลกาเมซลูบหัวตนเองอย่างงง
ในด้านของนัตสึและชิโระ
ในตอนนี้มีเหล่าประชาชนจำนวนมากมายื่นดูทั้ง2ซึ่งพวกซายะก็ได้แต่ห้ามและขอให้ลงมา
"ทั้ง2คนลงมาเถอะครัยเดี่ยวก็ถูกจับหรอก!!"ซายะพูดเตือนทั้ง2ที่อยู่ๆก็ดันไปยื่นบนหลังคาของพวกKOK
"นั้นน่ะสิลงมาเถอะน่า!!"โคจิเองก็ช่วยเตือนทั้ง2
"จากตรงนี้ดูเหมือนจะเห็นวิวเยอะเลยแฮะว่าไหมนัตสึ...เฮ้นัตสึ?"ชิโระหันมามองนัตสึที่กำลังจะทำเรื่องบางอย่าง
"เฮ้ย ไอ้พวกไม่มีเพื่อนคบน่ะมาเข้าทีมฉันสะสิ!!"นัตสึตระโกนอย่างบ้าบิ่นลงไปใน ด้านลง"ฉันชื่อนัตสึ เดอะ เอ็กร์ฟิง!!ใครที่ไม่มีทีมก็จงมาอยู่กับฉันสะสิเว้ย!!!"
จบบทที่1
นัตสึ:แหม่ในที่สุดก็อัพ//ดูเหมือนจะอัพเร็วสุดลงพล็อตเสร็จก็อัพเลย
ชิโระ:แกมันบ้าจริงๆแฮะ- -
ซายะ:ในที่สุดก็ได้เป็นนิยาย
โคจิ:แฮะๆ
กิลกาเมซ:เหมือนผมจะเป็นทาสเลยแฮะ- -//งานทำไมเยอะงี้
คนเขียน:วู่วในที่สุดก็อัพจนได้กับเรื่องนี้แหม่ๆก็ลงพร็อตเมื่อวันพุธรและก็มาลงเป็นนิยายในวันนี้ถือว่าเร็วสุดในบรรดานิยายทั้งหมดของผมเลยนะครับเนี่ยซึ่งอันนี้จะลงตอนไหนและอัพบทตนไหน.....มันก็แล้วแต่ชะตากรรม//ทำเสียงหล่อ//ถุ้ยไม่ใช้ละเอาเป้นว่าขอให้สนุกน่ะครัช!!
คอมเม้นสักนิดกดติดตามสักหน่อยคนเขียนจะมีกำลังใจเด้อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ