only one หนึ่งเดียวเท่านั้นคือเทอ

                 "จร้าาา^^"
                ยิ้มแฉ่งเดินมาเข้าห้องเรียนคาบเเรกวิชาเคมี ยิ่งเรียนยิ่งปวดหัว เพลียจัง ฉันหยิบโทรสับขึ้นมาโทหารุ่นพี่โทโมยะ แต่รุ่นพี่กับไม่รับสายซะงั้นเสียจัยจังT T เอ่...! ครูเข้าห้องพอดีเลยนักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ#สาาหวาาดีคร๊าา#เสียงเพื่อนทุกคนขานรับสวัสดีอาจารย์ เเหม่เหมือนซอมบี้ตายซากมานั่งเรียนได้กินข้าวมารึป่าวเนี่ย=0=ฉันไม่อยากเป็นหัวหน้าห้องก็เพราะเพื่อนนี้เเหล่ะโอะ
                   "ยูริๆได้ข่าวว่ารุ่นน้องเมโกะไปนอนหอกับเทอมาเหรอ????"
                   "อ่า...คัยบอกมาเหรอ????"
                   "ไม่รู้สิข่าวมันบอกต่อๆกันมาเลยรู้เเทบหมดห้องเเล้วมั้งเนี่ย"
                   "เห้ยยคัยอ่ะปากอยู่ไม่เป็นสุขจัง"
                    "อ่าเเล้วทำอีท่าไหนรุ่นน้องเมโกะถึงได้ไปนอนหอกะแกได้ล่ะ"
                    "อ่อ พอดีว่าเมื่อวานมันค่ำมากเมโกะไม่รู้จักทางไปหอพักตัวเองฉันเลยอาสาไปส่งแต่ฝนกลับตกลงมาก่อนน่ะสิฉันเลยสงสารน้องเค้าเลยให้เข้าห้องไปนอนกับฉัน"
                    "อ่านะฉันเชื่อเเก"
                   พูดไปกินไปอร่อยจังเลยเเหะข้าวผัดอเมริกันกินเเล้วรู้สึกฟินเวอร์ อ๊ากกกครูเดินมาฉันเเทบเอากล่องข้าวลงแทบไม่ทัน ก็แม่ครัวเล่นไม่อยู่อ่ะทำไงได้เลยต้องซื้อข้าวจากเซเว่นมากินเเทน แพงเหมือนกันนะเนี่ย ครูเดินมาพร้อมทำน่าดุๆโหดๆใส่ฉันT Tฉันล่ะอยากให้พ่อตั้งกฏของโรงเรียนใหม่ให้หมดเลย จากห้ามกลายเป็นปล่อยวางจะดีมากเพราะฉันชอบแหกกฏ><"
                    "ยูริ ราเอล นี้ใช่เวลามานั่งกินข้าวในห้องเรียนรึป่าวห๊นี้ฉันกำลังสอนเรื่องมารยาทเทอยู่นะ"
                    "ครูจัยร้ายจังเลยคร๊า :( "
                    "ยูริ ราเอลถ้าเทอไม่หยุดกินและหยุดเถียงฉันจะไปฟ้องผู้ปกครองของเทอ"
                    "คร๊าาขอโทษคร๊าอาจารย์T T"
                  กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงเลิกเรียนเเล้ว ไปกินข้าวกันเถอะเพื่อนๆ ฉันลุกจากโต๊ะหลังจากที่โดนครูเทศนานานถึง25นาที ฉันเดินไปหาเพื่อนๆพร้อมกับชวนเพื่อนๆไปกินข้าวที่โรงอาหาร ณ โรงเรียนมีคนมากกมายอึดอัดน่าดูเห็นแบบนี้รู้สึกอิ่มขึ้นมาโดยไม่ต้องเห็นน่าอาหารเลยล่ะ เอ๋...!!!!!!!!!นั้นมันยัยเมโกะนี่ ฉันเดินเข้าไปทักเมโกะแบบไม่รอช้า
                    "หวัดดีเมโกะ"
                    "หวัดดีค่ะรุ่นพี่"
                    "อยู่นี้คนมันเยอะออกไปกินข้าวกับฉันข้างนอกมั้ย?เอาเพื่อนเทอไปด้วยก้อได้^^"
      อุ๊กริ๊สสสสสสพี่ยูริน่ารักจังเลยอุ๊ไหนๆๆว๊ายยยยขาวจังเลยยยยยย(แฟนคลับฉันเอง)
                    "โอ้โหO,,,Oรุ่นพี่ยูริมีแฟนคลับเยอะขนาดนี้เลยเหรอคร๊???"
                    "เร็วๆๆสิรีบไปกันเถอะฉันไม่อยากถูกแฟนคลับทับเเบนตายนะ"
                 พูดจบฉันลากเเขนยัยเมโกะออกมาจากโรงอาหารพร้อมกับเพื่อนที่วิ่งตามหลังมา ณ ร้านอาหารฟรุตสลัด ฉันบอกเมโกะนั่งลงขณะนั้นก็มีเด็กหญิงน่ารักคนหนึ่ง ถือออเดอร์มาให้ ฉันเห็นเมโกะมองอยู่นานสงสัยจะถูกจัยล่ะสิก็น่ารักซะขนาดนั้น
                     "เทอชื่อรัยเหรอ"
                     "ถามฉันเหรอคร๊า?"
                     "จร้าาา^^"
                     "ฉันชื่อ มากิจัง จร้าา^^"
                   อ่อที่เเท้เด็กนี้ชื่อมากิจังเหรอ ชื่อน่ารักดีจังเลย ฉันชอบๆ ผิวขาวดี น่าใส ผมสวย หุ่นบาง ร่างน้อย อกเล็ก เอิ่มมน่าสนดีนี้
                      "เอาล่ะๆเลิกคุยกันเเล้วไปเอาของหวานมากินเร็วๆสิจร๊า"
                      "อ่อ..คร๊าๆ"
                    มากิจังรีบวิ่งเข้าครัวไป เเล้วส่งออเดอร์ให้เเม่ครัว มากิถอดชุดเเม่ครัวออกไว้ เหลือเเต่ชุดนักเรียน สงสัยจะมีเรียนภาคบ่าย เอ๋!นี้อยู่โรงเรียนเรานี้น๊า แบบนี้หาตัวไม่ยากเเน่ๆ
                      "รุ่นพี่คะๆ"
                      "ห๊ๆๆ"
                       "เพื่อนรุ่นพี่ไปไหนหมดเหรอคะ?"
                      "สงสัยแฟนคลับจะรุมกอดหมดเเล้วมั้ง"
                      "อ่อค่ะเมื่อคืนต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ไปซุกที่อกของพี่อ่ะค่ะ"
                      "อ่าไม่เป็นรัยหรอก"
                      "แต่จะว่าไปน่าอกพี่ใหญ่จังเลยนะค่ะ555^^"
                      "แน่นอนสิจร๊พี่ดับเบิ้ลBigยู่เเล้ว=//="
                     กินเสร็จฉันเลยพาเมโกะเข้าไปในโรงเรียน แต่ดันมีพวกแฟนคลับของฉันดักรอที่ประตูน่าโรงเรียน ทำให้ฉันต้องรีบวิ่งเข้าไป พอวิ่งเข้าไปแฟนคลับสาวๆก็วิ่งตามมา ทำให้ฉันต้องพาเมโกะไปหลบที่โพรงไม้ ในขณะนั้นฉันกับเมโกะหันน่ามาพร้อมกันพอดีทำให้ปลายจมูกของเราชนกัน ฉันรู้สึกใจหวั่นๆดวงตากลมโตของเราจ้องมองกันอยู่นาน ริมฝีปากกลีบกูหลาบสีชมพูของเมโกะทำให้ฉันร้อนไปทั้งตัว เเต่พอตั้งสติได้เราเลยต่างคนต่างพากันเเยกทางไปเรียน เราทั้งสองต่างก็น่าแดงด้วยกันทั้งคู่