ติวเตอร์ที่รัก[Yaoi]

7
เช้าวันจันทร์นี้พี่บิวมันมาส่งผมที่ร.ร.เหมือนทุกวันและวันนี้พี่ผมก็มีเรียนแค่ครึ่งวันดังนั้นตอนเย็นก็เป็นหน้าที่ของมันที่ต้องมารับผมด้วย วันนี้พี่ไม้ไม่มาติวเพราะตารางเรียนมันแน่นจริงๆพี่มันก็บอกนะว่าสอนได้แต่ใครจะใจร้ายใจดำขนาดนั้นปล่อยให้พี่มันพักบ้าง ซึ่งตอนนี้พี่มันสอนเคมีผมจบแล้ว และชีวะก็กำลังจะจบตามเร็วใช่ไหมล่ะฮ่าๆ อันไหนควรเน้นพี่มันก็สอนนานหน่อยแต่ไม่เน้นก็ผ่านให้ผมทำความเข้าใจเองบ้างมันเลยเร็วขึ้น อีกอย่างอีกเดือนกว่าๆผมก็ต้องสอบกสพทแล้วจึงควรเร่งรัดบ้าง ส่วนวิชาอื่นที่พอเข้าใจผมก็อาศัยอ่านเองด้วยจะได้จบเร็วพอที่จะมีเวลาทวนทุกอย่างอีกครั้งก่อนสอบ
 
เดินเข้ามาในร.ร.ก็เห็นไอ้ม่อนผู้ชอบมาร.ร.เช้าก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือของมันอยู่ ผมเลยเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆมันเงียบๆจะได้ไม่รบกวนสมาธิมัน แต่พอมันเห็นผมก็ยิ้มระรื่นวางหนังสือลงทันที
“มึงเอาวันพีชมาป่ะ”อ้าวไอ้นี่ พอผมมาถึงเท่านั้นแหละมันก็ถามหาวันพีชที่ผมถ่ายรูปอวดมันในไอจีซะอย่างนั้น ผมเป็นพวกชอบถ่ายรูปนะมีอะไรก็ต้องอัพลงไอจี แล้วพอเมื่อวานที่ผมอัพแล้วแท็กพวกมันไปมันก็สั่งให้ผมเอามาร.ร.นี่ไง
 
“เอามาดิสัด แล้วมึงไม่อ่านฟิสิกส์ต่อแล้ว?”ถึงจะบอกอย่างนั้น แต่ผมก็หยิบวันพีชเล่มใหม่ที่เพิ่งอ่านจบเมื่อคืนส่งให้มันไป
 
“กูเอามาอ่านรอมึงแหละ เจ๋งว่ะออกปั๊บมึงมีปุ๊บเลย”ปากก็พูด ส่วนมือก็เปิดดูข้างในผ่านๆ ไอ้นี่ถนุถนอมของกูหน่อยดิว่ะ
 
“มึงไปซื้อไหนมา เมื่อวานก็ไปดูร้านพี่บิ๊กมันยังไม่มาเลย”พี่บิ๊กที่มันพูดถึงคือเจ้าของร้านการ์ตูนหน้าร.ร.ที่พวกผมชอบไปอุดหนุนบ่อยๆนั่นแหละ  แต่หึหึ มึงไม่ได้แอ้มกูหรอก กูมีแหล่งซื้อใหม่แล้วเว้ย
 
“พี่เบียร์ พี่ม่อนสวัสดีคร้าบบบบ”ยังไม่ทันได้ตอบ ไอ้น้องรหัสตัวดีของผมก็เดินมาทักผมกับไอ้ม่อนซะก่อน แถมยังนั่งลงเก้าอี้เดียวกับผมอีก ไอ้นี่อันอื่นมีไม่นั่งเบียดกูได้อีกนะมึง
 
“หวัดดีๆ ทำไมวันนี้มาเช้าได้ว่ะ”ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ได้ว่ามันไปแต่กลับถามมันต่อไอ้นี่มันชอบมาร.ร.สายพอๆกับไอ้ไนท์ไอ้คิมเพื่อนผมอีกสองคนนั่นแหละ ส่วนไอ้ม่อนมันก็แค่พยักหน้ารับรู้แล้วก้มอ่านวันพีชของผมต่อ
 
“โธ่พี่เบียร์ น้องเบสมาร.ร.เช้าก็ออกจะบ่อยเหอะ”มันตอบพร้อมทำหน้ายู่เมื่อโดนผมว่า ส่วนผมก็แค่ผลักหัวมันเล่นนิดหน่อย
 
“หึหึ”ผมหัวเราะมันกลับไป เมื่อมันเริ่มปัดมือผมทิ้งแล้วจัดทรงผมที่เซตมาอย่างดี แต่โดนผมแกล้งซะตอนนี้ไม่เป็นทรง
 
“พี่เบียร์อย่าแกล้งน้องเบสนะ”พอเห็นมันจัดทรงผมก็ยิ่งขยี้หัวมันใหม่ มันก็เลยโวยวายออกมา
 
“ครับๆไม่แกล้งแล้ว ทำหน้าตุ๊ดงอนไปได้”ผมแซวแล้วยื่นมือไปจับหน้ามันแล้วส่ายไปมา ส่วนมันยิ่งทำหน้าบูดมากกว่าเดิมอีกที่ผมแซวมัน
 
“โอ๋เอ๋ๆกูพูดเล่น อย่างอนดิวันนี้พาไปเลี้ยงไอติมเลยเอ้า”ผมพูดเอาใจมัน จริงๆไม่อะไรหรอกแต่ผมติดมันไว้เพราะอาทิตย์ก่อนมันชวนผมไปแต่ผมดันมีติวเลยผลัดมันไปก่อน แล้ววันนี้ผมก็ว่างเลยกะชดเชยมันคืน
 
“จริงนะ เย้!น้องเบสหายงอนก็ได้”พอพูดว่าจะเลี้ยงไอติม คนที่ทำหน้าบูดเมื่อกี้ก็เปลี่ยนมายิ้มทันที
 
จากนั้นเสียงกริ่งก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าร.ร.เข้าแล้ว พวกผมจึงแยกย้ายไปเข้าแถว ซึ่งก่อนไปผมก็กำชับน้องรหัสตัวดีไว้ถ้าเลิกให้รีบลงมาเพราะจะไปรีบไปรีบกลับ แล้วจึงไลน์ไปบอกพี่บิวว่าให้มารับเย็นหน่อยพี่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรไปกว่าการบ่นนิดหน่อย = =
 
พอเลิกเรียนก็ขอตัวเพื่อนๆลงมารอไอ้เบสทันทีเพราะพี่ชายสุดที่รักผมนี่แหละบอกว่าให้เวลาชั่วโมงครึ่งแล้วจะมารับคิดดูดิ นี่มันจะหวงผมไปไหนแต่ถึงอย่างนั้นผมก็ตอบตกลงมันไปอย่างเสียไม่ได้
“พี่เบียร์ยิ้มหน่อย”
 
แชะ แชะ
 
"อ่า ดูดีมาก"พอสั่งไอติมเสร็จ ระหว่างรอไอ้เบสมันก็เรียกผมแล้วกดชัตเตอร์ จากนั้นก็ถ่ายตัวเองอีกหนึ่งรูปกดนั่นนี่สักพักก็พึมพัมของมันไป ไอ้นี่มันชอบถ่ายรูปยิ่งกว่าผมอีกในไอจีผมมีรูปคู่ที่เราไปไหนด้วยกันเยอะมาก ทั้งที่มันแท็กมาและผมแท็กไป มันนั่งจิ้มโทรศัพท์สักพัก โทรศัพท์ผมก็สั่นขึ้นเป็นอันรู้ว่ามันอัพรูปลงไอจีแล้วแท็กผมมาเรียบร้อย
 
‘คนน่ารักพามาเลี้ยงไอติมด้วยแหละ:P’
 
“ไอ้เบสใครบอกกูน่ารัก อย่างกูต้องหล่อเท่านั้นเว้ย เปลี่ยนเลยๆ”พอผมเห็นที่มันแท็กมา ก็โวยวายให้มันเปลี่ยนทันที‘คนน่ารัก’ บรึ๋ยยย  มันไม่เห็นจะเหมาะกับผมตรงไหนเลย
 
“ฮ่าๆๆ คนน่ารักนั่นเหมาะกับพี่เบียร์ที่สุดแล้ว”นอกจากมันจะไม่แก้แล้ว ยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อีกต่างหาก ส่วนผมที่ทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่แยกเขี้ยวให้มันไป
 
“ถ้าพี่เบียร์จบม.6แล้วเราก็ไม่ได้เจอแล้วกันแล้วดิ ไม่เอาอ่ะอย่าลืมกันนะ”ระหว่างทานไอศกรีมกันไม่รู้มันคิดอะไรอยู่ อยู่ๆก็พูดเรื่องนี้ออกมา แถมยังทำหน้าเศร้าอีก
 
“พูดอย่างกูจะไปเรียนต่อเมืองนอก มึงก็ยังเป็นน้องรหัสก็เสมอแหละครับไอ้น้องเบส”ผมจึงพูดปลอบมันไป เรื่องลืมกันนี่ยิ่งลืมไปได้เลย ผมก็ไม่ได้ไปต่อไหนไกลสักหน่อยแค่โทรไปนัดก็มาเจอกันได้แล้ว
 
“รอน้องเบสด้วยนะ น้องเบสจะสอบเข้าที่เดียวกับพี่เบียร์ให้ได้เลย”ไอ้เบสมันตอบผมด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่นมาก เมื่ออาทิตย์ก่อนมันถามผมว่าผมจะเข้าที่ไหน พอบอกชื่อมหาลัยไปมันก็บอกว่าอยากเข้าที่นั่นเหมือนกันแต่มันไม่ได้อยากเรียนทันตะเหมือนผมนะ มันอยากเข้าวิศวะครับ ซึ่งก็ดีแล้วที่มีเป้าหมายตั้งแต่เนิ่นๆจะได้เตรียมตัวทัน
 
พอทานไอศกรีมจนหมดแล้ว ผมก็คิดเงินเลยเพราะอีก15นาทีไอ้พี่บิวมันจะมารับผมแล้ว ส่วนน้องเบสมันเอามอไซค์มาผมเลยให้มันกลับก่อน เดี๋ยวที่บ้านมันจะเป็นห่วงเอา  ไม่นานรถพี่บิวก็มาจอดหน้าร้าน
“ไปไหนอ่ะ”พอผมเข้ามานั่งพี่มันก็ออกรถ แต่มันดันไม่ใช่ทางกลับบ้านผมจึงถามมันด้วยความสงสัย
 
“ไปบ้านไอ้เพชรวันนี้วันเกิดมัน ไอ้ปั้นมันให้เอามึงมาด้วยอะไรนักหนาไม่รู้ แต่ก็ดีเหมือนกันกูจะได้รีบกลับเพราะมึงต้องอ่านหนังสือ”มันตอบผมด้วยสีหน้าเบื่อๆมันคงไม่อยากไปแหละ แถมยังจะใช้ผมเป็นข้ออ้างรีบกลับบ้านอีกต่างหาก พี่กูโครตรักกูเลย
 
พี่บิวใช้เวลาไม่นานก็ขับมาถึงบ้านพี่เพชร พี่มันดูรวยไม่ใช่น้อยอยู่ในหมู่บ้านคนมีตังค์ บ้านไม่ใหญ่แต่ก็ดูสวย แถมพี่มันยังจัดริมสระอีกต่างหาก พี่บิวพยักหน้าให้ผมเดินตามเข้าข้างในมันน่าจะบอกผมสักนิดจะได้เตรียมตัว เพราะตอนนี้ผมยังใส่ชุดนักเรียนอยู่เลย
“ไอ้แสบบบ นึกว่าพี่มึงจะไม่พามาซะแล้ว”พี่ปั้นมาจากไหนไม่รู้เรียกผมซะเสียงดัง จนคนแถวนั้นหันมาแต่พี่มันก็ไม่สนใจลากผมมายังโต๊ะหนึ่งที่ผมรู้จักดีเพราะเป็นเพื่อนๆพี่บิวนั่นแหละ สงสัยพี่ปั้นมันจะชวนมา
 
พอเหล้าลงท้องคนที่ไม่อยากมาอย่างพี่บิว ก็ดูเฮฮาขึ้นมาทักคนนู้นคนนี้ไม่หยุด แต่มันก็ไม่ลืมที่จะสั่งผมว่าห้ามดื่ม แถมพี่ปั้นพี่เพชรก็ยังอนุญาตให้ดื่มได้ผมก็เลยต้องนั่งซดโค้กอยู่คนเดียว
“อีกเดือนกว่าๆจะสอบแล้วใช่ไหม เอาให้ติดนะมึง รู้ป่ะติวเตอร์มึงทุ่มเทยิ่งกว่าการสอบของตัวเองซะอีก”พี่ปั้นหันมาพูดกับผม เพราะตอนนี้ทุกคนดูสนุกกันมาก เพราะแขกส่วนใหญ่ก็เป็นเพื่อนของพี่เพชรและพี่ปั้นทั้งนั้น มีแต่ผมที่รู้จักอยู่แค่เพื่อนๆกลุ่มพี่ผมเท่านั้น
 
“โหพี่ปั้น อย่ากดดันผมดิเพราะผมคิดแบบนี้แหละเลยยิ่งเครียดอยู่เนี่ย”พี่มันพูดจี้จุดผมเลยก็ว่าได้ เพราะที่ผมยิ่งเครียดอยู่ก็เพราะยิ่งมีคนมาติวนี่แหละ จากที่กลัวแค่ครอบครัวผิดหวังเลยมีไอ้พี่ไม้เข้ามาอีกคน
 
“อ้าวหรอ ฮ่าๆ กูพูดเล่นแต่ว่านี่กูก็ยังไม่เห็นมันเลย”พอพูดเรื่องพี่ไม้ พี่มันก็มองดูรอบๆเพราะยังไม่เห็นพี่มัน จะว่าไปตั้งแต่ผมมาก็ยังไม่เห็นนะ วันเกิดเพื่อนสนิทตัวเองแต่ทำไมมาช้านะไอ้พี่ไม้นี่
 
“เพชรทำไมไม้ยังไม่มาอ่ะ”พี่ปั้นถามพี่เพชรที่เดินเข้ามาโต๊ะของพวกผม ซึ่งเหมือนพี่มันก็เพิ่งนึกได้จึงล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมากด พี่มันพูดสองสามประโยคก็วางสาย
 
“มันมาถึงแล้ว ปั้นไปรับมันแทนเพชรหน่อยได้ไหม”พี่เพชรพูดพลางลูบหัวพี่ปั้นเบาๆ พี่ปั้นมันคงรู้ว่าผมมองอยู่จึงปัดมือพี่เพชรออก แยกเขี้ยวใส่เล็กน้อยกลบเกลื่อน พี่เพชรก็เอาแต่หัวเราะเบาๆให้พี่ปั้นเท่านั้น แต่ผมเห็นนะว่าพี่ปั้นแอบหน้าแดง ฮ่าๆ ไม่เห็นต้องอายเลยนี่น่าคนกันเองทั้งนั้น พี่ปั้นลุกจากเก้าอี้คงจะลุกไปรับพี่ไม้นั่นแหละแต่พี่มันกลับหันมาลากผมมาด้วย อ้าวเฮ้ยออกมารับคนเดียวก็น่าจะพอแล้วนี่
 
talk: ยังเรื่อยๆไปก่อนเนอะ ^^
ช่วงนี้เค้ายังพอมีเวลาว่างเลยรีบอัพ เพราะสิ้นเดือนนี้ก็ต้องเริ่มเรียนซัมเมอร์อีกแล้ว T^T