เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม
เขียนโดย โมโมะ
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) สับสนกับหัวใจ..ตัวเอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเหนื่อยจัง TOT เรียนพละนี่เหนื่อยจริงๆ ฉันวิ่งได้ที่สุดท้ายตลอดเลยเลย ก็แน่สิ ! ฉันตัวเตี้ย ! ขาสั้น !
TOT แง๊ ๆ เหนื่อยๆ ขาฉันจะเดินไม่ได้แล้วอ่ะ ฉันเดินมาที่รถไปจับเข่าของตัวเองไป โอ๊ย ! เจ็บ TOT
" เอ้า ! นี่เธอเป็นอะไร ใครทำอะไรเธอ O_o"
" ป่าว ๆ ไม่มีใครอะไรฉันหลอก ฉันแค่วิ่งมากไปหน่อย TOT เลยเจ็บขา"
" ไม่ไหวสินะ :)" -0- ยิ้มแบบนั้น
พึบ / ออสการ์อุ้มฉันไปอยู่ในอ้อมกอดของเค้า
" นี่นาย >///< ปล่อยๆ ฉันเดินเองได้ "
" หึ ! " ออสการ์ไม่ฟังฉันแล้วเดินไปที่รถ คันหรูของเค้า แล้วเปิดประตู ข้างๆคนขับให้ฉันนั่ง
บนรถ
" นี่เธอไหวแน่นะ !"
" อืม..ยังไหว.." ง่วง ๆ =^= ง่วงแล้วอ่ะ
" เดี๋ยวเราไปหาอะไรกิน ดีไหม "
" ไป ไป ! >_<" พูดแล้วหิวเลย
" ฮ่าๆ เธอนี่นะ ^^' นอนก่อนเลยถึงแล้วเดี๋ยวปลุก" อย่าลืมปลุกแล้วไปกินข้าวคนเดี๋ยวล่ะ =^=
ฉันไม่รอช้า ฉันเอนตัวลงนอนทันที ในไม่ช้าก็... zzZZ
" นี่ ! ตื่อนได้แล้วๆ "
" งึมงำ ๆ ~ = =" ถึงแล้ว เหรอเนี้ย โอ๊ย ! /(>O< )\ /( >O<)\ บัดซ้าย บัดขวา เฮ้อ ~
" ฮ่าๆ ดูเธอสิ ^^"
" ไม่ตลกเลยนะ =^="
" ฮ่ะๆ น่ารักเป็นบ้าเลย "
" บ้า >//<"
" แล้วเธอเดินไหวแล้วใช่ไหม?"
" อื้มดีขึ้นมากเลย"
ผละ ~
ออสการ์เปิดประตูแล้วเดินมาที่ ประตูที่ฉันนั้งแล้วเปิดประตูออก
" เชิญครัช ~ ...องค์หญิง ^^ "
" ได้ค่ะ...เจ้าชาย -///- " น่าอายจังคนอื่นมองกันใหญ่เลย อยากจะกรี๊ด ~!!!!
ในร้าน..
เราสองคนสั่งอาหารเสร็จก็เลยต้องรอเด็กมาเสริฟ เราไม่ได้อยู่โต๊ะธรรมดานะ ออสการ์จองห้อง VIP ไว้ก่อนแล้ว มันเป็นห้องที่ใหญ่มาก มากจนเวอร์ ><' ตกแต่งไว้อย่างดีมีสีสัน (ต่างจากห้องของเค้า ลิบลับ ห้องของเค้าดูทึบๆ อย่างกับคนที่มีนิสัยเย็นชาอยู่)
5 นาที่ผ่านไป
แล้วเด็กเสริฟก็มาเสริฟอาหาร (ตามที่สั่ง) วางอาหารไว้เป็นระเบียบ
" เดี๋ยวปล้อน ^^ "
" ไม่เป็นไร ><"
" ขาเธอเจ็บอยู่ ไม่ได้ฉันต้องปล้อนเธอ = =' "
" เอิ่ม.. =^= เกี่ยวอะไรกับขาล่ะนั้น "
" เกี่ยวสิ ! "
" ยัง..." ออสการ์ใช้โอกาสที่ฉันกำลังจะพูด เค้าก็เอาช้อนที่เค้าถืออยู่ ใส่ปากฉัน ตาบ้านี่ 2 รอบแล้วนะ >_<
" เป็นไงบ้าง ฮ่าๆ"
" นายนี่ ร้ายกว่าที่ฉันคิดนะ =^= แต่ก็...อร่อยดี กิน กิน ต่อ >O<"
บ้างทีฉันก็มีความสุขดี..ที่อยู่กับออสการ์ เค้าทำให้ฉันมีความสุข แล้วทำให้ฉันยิ้มได้ตลอด ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ทุกทีที่ ' เจอเค้า ' >///< ฉันคิดอะไรของฉันอยู่นะ น่าอายจัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ