เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม
8.4
เขียนโดย โมโมะ
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.
22 ตอน
5 วิจารณ์
26.57K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ความหลังเมื่อยังเด็ก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเย้ วันเสาร์แล้ว >< ไม่ต้องไป โรงเรียน แต่... =^= พ่อกับแม่ของออสการ์เรียกไปพบทั้งคู่นี่สิ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรรึป่าว คุณแม่อ่ะ ไม่น่าจะเป็นอะไร ( ไม่น่า ' จะ ') แต่คุณพ่อ..นี่สิ น่ากลัวเวอร์เอ...รึเรื่องงานหมั้นนะ ตอนนี้ฉันอยู่บนห้องคนเดียวเพราะ ออสการ์ลงไปก่อนแล้ว และฉันก็ต้องลงตามไปด้วย !
ตึก ๆๆ
" คนนี้เหรอครับ ที่เป็นคู่หมั้นผมที่พ่อบอก " -0- หูฉันนี่นะ ยังไม่ได้ไปถึงห้องรับแขกเลย ได้ยินมาถึงกะไดแล้วเนี้ย
" อืม ใช่สิ รึนายจะเอายัยนั้นล่ะ " ฉันหยุดเดินทันทีที่คิดว่าพ่อของออสการ์น่าจะหมายถึงฉัน
" ครับ ! "
" ไม่ได้ !!" ฉันไม่มีแรงขึ้นมาทันทีที่ พ่อของเค้าบอกคำว่า ' ไม่ได้ '
" ทำไมล่ะครับ ก็ผมรักเค้า "
" ยัยนั้นเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ฐานะเป็นยังไง นายยังไม่รู้เลย "
" พ่ออครับ ! ผมไม่ได้ดูเค้าที่ฐานะ แต่ผมดูเค้าที่จิตใจ !!"
" นี่แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ !! ยังไงนายก็ต้องหมั้นกับคุณหนูคนนี้ไว้ก่อน "
" แต่พ่อ ... "
" ไม่มีแต่ ไม่งั้นเราตัดขาดพ่อลูกกัน !!!"
" ... "
" คุณค่ะ.." << แม่ออสการ์
" คุณไม่ต้องเลย คุณชอบตามใจลลูกตลอด !!"
" ครับ ผมหมั้นกับเธอก็ได้ " ... น้ำตาฉัน...ไหลออกมาอีกแล้ว ทำไมล่ะ...ทำไมฉันถึงร้องล่ะ เค้าแค่ทำตามที่พ่อของเค้าบอก...ทำตามพ่อของเค้า...เค้าไม่ได้คิดอะไรกับยัยนั้นหลอก..ไม่คิด นายไม่คิด !!! นายไม่คิดใช่ไหม ? TT'
ฉันวิ่งขึ้นไปบนห้อง จนเสียงวิ่งของฉัน ทำให้ทุกคนได้ยินน... ตึกๆๆ !!
" โซเฟียย... " ฉันไม่ฟังเสียงเรียกของใครทั้งนั้น !! ถึงแม้จะเป็นออสการ์... แต่ก่อนที่ฉันจะวิ่งขึ้นมานั้น ฉันแอบมองคนที่เป็นคู่หมั้นของออสการ์ค้วย...ไม่น่าเชื่อก้ต้องเชื่อ ยัยนั้น ... ยัยไอด้า ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเป็นเพื่อนของฉันด้วย
ปัง !
เสียงปิดประตูห้องนอนของออสการ์ ที่ฉันเป็นคนปิด และล็อกเอง ฉันขึ้นมานั่งบนเตียงนอน แล้วก็ทุบหัวตัวเอง ว่า...ทำไม ...ทำไมฉันถึงได้ยินอะไรที่ไม่อยากได้ยินเลยนะ ทำไม !!! ฮื้อๆ
เอะ...ปวดหัวจัง เป็นเพราะฉันทุบหัวตัวเองรึป่าวนะ... โอ๊ย..ปวดหัว ทำไมเหมือนมีอะไรไหลเข้ามาในหัวเลยมันเป็นตอนเด็กๆ
เอะ ! เหมือนฉันเคยเจอกับออสการ์ตอนเด็กๆ เราสัญญากันว่าา...ว่า...เราโตขึ้นมาเราจะแต่งงานกัน แต่เรื่องที่ไม่เคยคิดก็เกิดขึ้น ออสการ์ถูกส่งตัวไปเรียนต่อ ต่างประเทศ ตอนอยู่ ป.1
" โอ๊ยยยย..." ฉันร้องออกมาอย่างคนทรมาน ที่กำลังจะนึกเรื่องที่ต่อจากนี้แต่... กับปวดหัวมากไปกว่าเดิม แล้วออสการ์ล่ะ ? ฉันลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างที่มองเห็น รั้วบ้านและประตูที่สวยงามได้
" ออสการ์ ..." ฉันพูดขึ้นเบาๆ เมื่อเห็น ออสการ์กับยัยไอด้าเดินควงแขนกันไปที่รถหน้าบ้าน
# นั้นเค้าจะไปไหนกัน...จะไปอยู่กัยยัยไอด้าเหรอ?... รึจะไปเดต ? ไปเลือกชุดแต่งงาน แล้วฉันล่ะ... ฉันเหมือนขี้หมาเน่าก้อนหนึ่งที่ไม่มีคนสนใจเลย ...ใช่ไหมม??
ตึก ๆๆ
" คนนี้เหรอครับ ที่เป็นคู่หมั้นผมที่พ่อบอก " -0- หูฉันนี่นะ ยังไม่ได้ไปถึงห้องรับแขกเลย ได้ยินมาถึงกะไดแล้วเนี้ย
" อืม ใช่สิ รึนายจะเอายัยนั้นล่ะ " ฉันหยุดเดินทันทีที่คิดว่าพ่อของออสการ์น่าจะหมายถึงฉัน
" ครับ ! "
" ไม่ได้ !!" ฉันไม่มีแรงขึ้นมาทันทีที่ พ่อของเค้าบอกคำว่า ' ไม่ได้ '
" ทำไมล่ะครับ ก็ผมรักเค้า "
" ยัยนั้นเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ฐานะเป็นยังไง นายยังไม่รู้เลย "
" พ่ออครับ ! ผมไม่ได้ดูเค้าที่ฐานะ แต่ผมดูเค้าที่จิตใจ !!"
" นี่แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ !! ยังไงนายก็ต้องหมั้นกับคุณหนูคนนี้ไว้ก่อน "
" แต่พ่อ ... "
" ไม่มีแต่ ไม่งั้นเราตัดขาดพ่อลูกกัน !!!"
" ... "
" คุณค่ะ.." << แม่ออสการ์
" คุณไม่ต้องเลย คุณชอบตามใจลลูกตลอด !!"
" ครับ ผมหมั้นกับเธอก็ได้ " ... น้ำตาฉัน...ไหลออกมาอีกแล้ว ทำไมล่ะ...ทำไมฉันถึงร้องล่ะ เค้าแค่ทำตามที่พ่อของเค้าบอก...ทำตามพ่อของเค้า...เค้าไม่ได้คิดอะไรกับยัยนั้นหลอก..ไม่คิด นายไม่คิด !!! นายไม่คิดใช่ไหม ? TT'
ฉันวิ่งขึ้นไปบนห้อง จนเสียงวิ่งของฉัน ทำให้ทุกคนได้ยินน... ตึกๆๆ !!
" โซเฟียย... " ฉันไม่ฟังเสียงเรียกของใครทั้งนั้น !! ถึงแม้จะเป็นออสการ์... แต่ก่อนที่ฉันจะวิ่งขึ้นมานั้น ฉันแอบมองคนที่เป็นคู่หมั้นของออสการ์ค้วย...ไม่น่าเชื่อก้ต้องเชื่อ ยัยนั้น ... ยัยไอด้า ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเป็นเพื่อนของฉันด้วย
ปัง !
เสียงปิดประตูห้องนอนของออสการ์ ที่ฉันเป็นคนปิด และล็อกเอง ฉันขึ้นมานั่งบนเตียงนอน แล้วก็ทุบหัวตัวเอง ว่า...ทำไม ...ทำไมฉันถึงได้ยินอะไรที่ไม่อยากได้ยินเลยนะ ทำไม !!! ฮื้อๆ
เอะ...ปวดหัวจัง เป็นเพราะฉันทุบหัวตัวเองรึป่าวนะ... โอ๊ย..ปวดหัว ทำไมเหมือนมีอะไรไหลเข้ามาในหัวเลยมันเป็นตอนเด็กๆ
เอะ ! เหมือนฉันเคยเจอกับออสการ์ตอนเด็กๆ เราสัญญากันว่าา...ว่า...เราโตขึ้นมาเราจะแต่งงานกัน แต่เรื่องที่ไม่เคยคิดก็เกิดขึ้น ออสการ์ถูกส่งตัวไปเรียนต่อ ต่างประเทศ ตอนอยู่ ป.1
" โอ๊ยยยย..." ฉันร้องออกมาอย่างคนทรมาน ที่กำลังจะนึกเรื่องที่ต่อจากนี้แต่... กับปวดหัวมากไปกว่าเดิม แล้วออสการ์ล่ะ ? ฉันลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างที่มองเห็น รั้วบ้านและประตูที่สวยงามได้
" ออสการ์ ..." ฉันพูดขึ้นเบาๆ เมื่อเห็น ออสการ์กับยัยไอด้าเดินควงแขนกันไปที่รถหน้าบ้าน
# นั้นเค้าจะไปไหนกัน...จะไปอยู่กัยยัยไอด้าเหรอ?... รึจะไปเดต ? ไปเลือกชุดแต่งงาน แล้วฉันล่ะ... ฉันเหมือนขี้หมาเน่าก้อนหนึ่งที่ไม่มีคนสนใจเลย ...ใช่ไหมม??
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ