เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม

เฮ้อ... ฉันทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนกระทั้งน้ำตา

   ก๊อกๆๆ

เอะ ! ใครมานะ ...

   " โซเฟียจ๊ะ แม่ขอเข้าไปได้ไหม ? "  -0-  แม่ของออสการ์... ฉันรีบเช็ดน้ำตาแล้ววิ่งไปเปิดประตู

   ตุบ !

   " โอ๊ยยย T^T" แง๊ๆ ฉันรีบวิ่งจัด เลยสะดุดขาตัวเอง TT'

   " เอะ ! หนูเป็นอะไรมากไหม แจ๋ว ! เอาคุณแจห้องนี้มาทีสิ "

   " ค่ะ " << แจ๋ว

   กึกๆๆ

   แอดดด... 

   คุณแม่รีบวิ่งเข้ามาหาฉันทันทีที่เปิดประตูเสร็จ

   " ไหนๆ แม่ขอดูหน่อยนะ "

   " มะ..ไม่เป็นไรมากหลอกค่ะ ^^;"

   " เชื่อเธอก็แย่สิ แดงซะขนาดนี้น่ะ " เง้อ = ='  แค่หัวเข่าแดงเอง

   " ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ดูสิคะหนูยังกระโดดได้เลย ^O^ " เหมือนจิงโจ้เลยฉัน กระโดดไปกระโดดมา แกล้งทำเป็นอาการดีแต่จริงๆเจ็บมากก T^T

   " เอ้า.. งั้นมานั้งนี่สิจ๊ะ แม่มีอะไรจะคุยด้วย ^^" คุณแม่เดินไปที่เตียงนอนแล้วนั้งลง ฉันเลยเดินตามไป นั้งบนพื้น

   " มีอะไรเหรอค่ะ O_o "

   " เรื่อง ออสการ์น่ะจ่ะ "

   " ... "

   " เธอรู้แล้ว ..."

   " ค่ะ... "

   " จริงๆแม่ ก็ชอบหนูจะแต่...แม่ไม่เคยขัดใจพ่อเลย แต่ ! เรื่องนี้แม่ได้ยอม ลูกต้องเป็นคู่หมั้นของ ออสการ์ ฮ่ะๆ ^^"  บางทีคุณแม่ก็เหมือนนางมารนะ = ='

   " ไม่เป็นไรหลอกค่ะคุณพ่อเค้าชอบ ไอ...เอ่อ...ผู้หญิงคนนั้นน่ะค่ะ "

   " งั้น แม่จะไปคุยกับพ่อเอง เชื่อใจแม่เถอะ ><"

   " เอ่อ... " ฉันยังไม่ได้พูดคุณแม่ก็ลุกขึ้นพลวดแล้วออกจากห้องไป

ไม่ได้การแล้วฉันต้องทำอะไรซะอย่างที่ไม่ให้ ฉันต้องเสียใจ หรือร้องไห้ให้กับ ออสการ์อีก

   5 นาทีผ่านไป...

คิดออกแล้ว ><  ฉันรีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้ว เดินไปที่ตู้เก็บกระเป๋า แล้วเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ที่นี้ฉันก็เดินลงกะได ( กี่รอบแล้วย่ะ บันไดๆ !! ) เดินให้เบาที่สุด จนมองออกไปไม่มีใครอยู่ ฉันเลยรีบวิ่งออกมาจากบ้าน ( วัง ในความคิดฉัน = =' ) 

# ทีนี้รู้ยัง ฉันจะทำอะไร ^O^ ความคิดเจ๋ง ใช่ม้าาา