ถ้าหากวันนั้น มาถึง...

-บทนำ-

สายลมพัดผ่านร่างที่ไร้วิญญาณของชายหนุ่มที่นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

                        กริ้งงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เสียงกริงดังขึ้นซึ่งบอกเวลาเลิกเรียนแล้วแต่ร่างที่ไร้วิญญาณยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น

“มินทร์เลิกเรียนแล้วน่ะจร๊^^” เสียงอาจารย์ภูมิพูดออกมา ตามด้วยเพื่อนๆ เกือบทั้งห้องที่เดินมาบอกปลอบใจ

‘ให้ตายสิฉันไม่ชอบเลยออกไปให้พ้นน่ะ’ แต่เสียงนั่นดังอยู่แคในใจเท่านั้น ราวกับว่าเพื่อนจะรู้ว่าคิดอะไรอยู่

“นี่ไปมุงทำไมออกมามินทร์หายใจไม่ออกเดี๋ยวตายพอดี!!!!!!” หืม....ตายเลยหรอ แต่ก็ไม่อยากพูดอะไร

นอกห้องเรียน...........

“ก็ต้องเข้าใจน่ะค่ะเพิ่งเสียครอบครัวไปกะทันหัน เลยทำใจไม่ได้” เสียงอาจารย์บอกกับผู้ที่เป็นพี่

“ครับขอบคุณครับอาจารย์” แม็กเอ่ยแค่นั้นก็มุ่งหน้าไปในห้องเรียน

“ป่ะมินทร์กลับบ้านพี่มารับแล้ว ^^ ” เสียงใครสักคนบอกผมผมเลยหันหน้ามามองช้าๆ  พี่แม็กนั่นเอง มำเอาสาวๆกรี๊ดกันเป็นแถบๆ

“ครับ” สั้นๆทำให้เพื่อนทั้งห้องหันมามอง ก็แหงล่ะสิ ทั้งวันผมพูดแค่นี้

“สวัสดีครับพี่แม็ก” ไอ้โต้งสวัสดี

ไอ้โต้ง เพื่อนสนิทผมหน้าตาดีหล่อระดับดาวโรงเรียนกับอีกคน วินเพื่อนสนิท ว่าที่หมอครับ ^_^  อ๋ออีกคนเป็นนักสืบมืออาชีพเก่งทั้งโปรแกรมเก่งทั้งการเรียนเก่งทุกอย่างเลยชื่อ แกรน ครับ ผมก็ไม่แพ้หรอก หึๆ ไม่เก่ง ภาคปฏิบัตรอย่างเดียว เอาง่ายๆไม่เก่งกีฬา ร่างกายอ่อนแอครับ เกิดก่อนกำหนด 2 เดือน แลทำให้ดูเป็นน้องน้อยของกลุ่ม แต่ก็ดีงานที่ใช้แรงยกให้พวกมันทำ หึๆ ผมไม่ทำหรอกถึงทำพวกมันก็ไม่ให้ทำ

    ตอนนี้ผมนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถของพี่แม็กอยู่ พวกเราอาศัยอยู่กัน 2 คนพี่น้อง อ๋อสามสิ พี่มิวอีกคน ตอนนี้ทำงานอยู่ที่นิวยอร์กสืบทอดสาขาที่1และ2 ของแม่ส่วน3และ6พี่แม็ก รับ ส่วน4-5-7-8 พี่แม็กก็รับทำนั่นแหละครับ และผมก็เป็นที่ต้องการ ของนักธุรกิจหน้าเลือด ทำไมหรอ ก็ผมบริหารบริษัทได้ดีกว่าเด็กไง

เก่งกว่าผู้ใหญ่อีกด้วย ผมกลายเป็นสินค้าที่นักธุรกิจทั้งหลายแหล่ต้องการ.......

ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นั่นไงยังไม่ทันขาดคำ พี่แม็กดันหัวผมลงและขับเข้าโค้งอย่างแรง ท่ามกลางความวุ่นวายกลางเมือง

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงผุ้คนมากมายกรีดร้องด้วยความตกใจ และพอผมชูหน้าขึ้นมา

ปัง!!!!! ผมโดนกระสุนเข้าที่ไหล่ซ้าย

“โอ๊ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ผมร้องด้วยความตกใจ

“เฮ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!” พร้อมกันเสียงของพี่แม็ก

โครมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!! ขับๆมาอยู่ดีๆรถบรรทุกน้ำแข็งชนเข้ากลางรถของพี่แม็กแต่เป็นด้านคนนั่ง(ด้านผมโดนเต็มๆ) รถเลยเสียหลัก ปัดลงแม่น้ำสติเริ่มเลือนราง แต่ตายังไม่ปิดพี่แม็กรีบโพล่เข้ามาล็อกคอไว้และเปิดประตูรถน้ำก็ทะลักเข้า พี่ก็กระชากผมออกจากรถน้ำเข้าหูเข้าตาหมดแสบหมดทั้งตัว