ถ้าหากวันนั้น มาถึง...
เขียนโดย MinnyMyBaby
วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-1-
“ฮือๆๆๆ” แม่
“แม่ครับ” เอื้มมือออกไปสัมผัสใบหน้าแม่
“มินทร์ๆๆๆ” ผมค่อยๆลืมตามาดู
“พี่ครับ”
“เฮ้อนึกว่าจะไม่ตื่นแล้วรู้ไหมหลับไปนานแค่ไหน”พี่พูดพร้อมน้ำตาคลอเบ้า
“พี่อย่าร้องสิ” ผมทำหน้าเป็นห่วง
“ดีแล้วที่ตื่นนึกว่าจะนิทราซะแล้วพี่ใจหายหมด”พี่ทำหน้าเป็นห่วงทำให้ผมใจหาบ
“เฮี้ยยย มินทร์ เมื่อไหร่จะตื่นว่ะ อุ๊ย แหะๆ”มาแล้วเพื่อนเทวดาไอ้โต้ง
“สวัสดีครับพี่แม็กกี้”โต้งทักทาย
“เออๆ แม็กเฉยๆก็ได้”พี่แม็กตอบ
ไอ้โต้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจิ้มๆๆแล้วเอาแนบหู
ทางด้านแกรน........ “ฮัลโหลว่าไงมึง”/ “เออไอ้มินทร์มันฟื้นแล้ว”
“ฮ้า!!!!!!!!!ไอ้มินทร์ฟื้นแล้ว”/ “เออสัสแสบหูหมด”
“โอเคๆเดี๋ยวกูไปเยี่ยม” / “เออแค่นี่น่ะ”
.........................................................................................................................
ณ โรงพยาบาล “ไอ้มินทร์กูมาเยี่ยม”แกรนพูดพร้อมกับผลักประตูเข้ามา
“อุ้ย!!!!! สัวสดีคับพี่แม็ก”แกรนพูด
“เออๆๆ ดี” พี่แม็กตอบเสียงห้วนๆ
“ไงเอาอะไรมาฝากเค้าหรอแกรน”ผมพูด
“อ๋อ ขนม เนี่ยทำเองเลยน่ะ” แกรนพูดอย่างภูมิใจแล้วต่อด้วยคำพูดของโต้ง
“กินได้เปล่าก็ไม่รู้ 5555+”โต้งหัวเราะ
“ไอ้..................................”แกรนพูด
ทุกคนหัวเราะแล้วผมก็แกะขนมกิน
“ไงบ้าง”แกรนรอผล “อร่อยดี”ผมพูด
“เฮ้ยจริง ไหนเอามาชิม ” โต้งพูด
“พี่แม็ก กินไหม” ผมถาม “ไม่ล่ะไม่อยากแย่งผู้ป่วยกิน ^^” เงียบทั้งห้อง
ผมเลยจัดการแกะขนมแล้วยัดเข้าปากพี่แม็ก “เป็นไงมั้งพี่แม็ก”แกรนถาม
“เออ อร่อยดีว่ะ พี่แม็กพูดขึ้น ทุดคนหัวเราะสักพัก
ประตูก็ถูกผลักและปิดอย่างแรง พร้อมกับท่าทางเหนื่อยหอบของ วิน
“อ่าวๆๆ เดี๋ยวประตูก็พังหรอก”พี่แม็กพูด ไมทันขาดคำ ประตูก็ถูกผลักเข้ามาอย่างแรง
พร้อมกับสาวเล็กสาวใหญ่ ที่วิ่งกรี๊ดมาที่เตียง พร้อมกับยื่นดอกไม้ให้เต็ม ดอกกุหลาบดอกไม่ต่างๆ สวยและหอมดี แต่จู่ๆผมก็หน้ามืดหัวจะทิ่ม ดีที่พี่แม็กรับไว้ได้ พร้อมกับเสียงเย็นๆของพี่แม็กกี้
“ออกไป!!!!!!!!!!!!”เงียบดิมีแต่ผมที่ตัวอ่อนปวกเปียกเรียกชื่อพี่แม็ก
“เป็นอะไรมินทร์” พี่แม้กถาม
“แค่หน้ามืดคับพี่ ^^”ผมตอบ
“งั้นนอนได้แล้ว” พี่ว่าพลางกดหัวลงไปที่หมอน สาวๆในห้องกรี๊ดๆๆ ‘แรดรึไง’ผมคิด
ตรู๊ดดดดดดดดดดดดดดด ตรู๊ดดดดดดดดดดดดดด............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
“โชติกา มหาพิโรธไพศาล ครับ”ผมรับและพูด/ “ว่าไงน้องมินทร์สบายดีรึเปล่าคับ”พี่มิว
“อ่าวพี่มิวนึกว่าใคร” / “พรุ่งนี้พี่จะกลับไปเยี่ยมนะครับ”
“ครับพี่มิว^^” / “แม็กอยู่ที่นั่นไหม”
“อยู่ครับ” / “งั้นพี่ขอสายพี่แม็กหน่อย”
“ครับ” พร้อมกับยื่อนโทรศัพให้พี่แม็ก “ใคร” พี่แม็กถาม
“พี่มิวครับ ^_^” อ๋อ
“ฮัลโหล” / “ไงสบายดีหรอ”พี่มิว
“ครับพี่มิวล่ะ” / “สบายดี..(คุยกับใครค่ะมิวขา)”
“รบกวนรึเปล่าพี่” / “ไม่เลย..(รบกวนมากค่ะ)”เสียงผู้หญิงสอดเข้ามา
“งั้นไม่รบกวนเวลา ฟิตเจอริ่งของพี่ดีกว่า บ๊ายบายครับ” / “เดี๋ย..”ตู๊ดๆๆๆ
แม็กหันมายิ้มแล้วบอกว่า “พี่มิวจะพาเมียมาเที่ยว” พี่แม็กบอก
“ครับ พี่มิวจะมาพรุ่งนี้”ผมบอกต่อ
“อ่าวหรอๆๆ”พี่แม็กว่า แล้วส่งสายตาเย็นชาไปทาง สาวเล็กสาวใหญ่ สาวๆพวกนั้น กรี๊ดเป็นแถบๆ แล้วแกรนก็กระแอม เรียกความเงียบ ส่วนผมเริ่มเข้าสู่นิทรา แต่กลับหายง่วงเป็นปลิดทิ้งคือ แกรนมันพูด
“หน้าด้านเป็นบ้าพี่น้องยาญมิตรเพื่อนสนิทก็ไม่ใช่ พี่น้องเขาจะอยู่แบบส่วนตัวกันหน่อยก็มากวน” แกรนพูดจบ ทำเอาผู้หญิงมองตาเขียวปั๊ดเลย มีคนหนึ่งพูดขึ้น
“แล้วพวกนายล่ะ”
“ก็พวกผมเป็นเพื่อนสนิทนี่ครับคุณพี่”โต้งพูด
“ขอความเป็นส่วนตัวหน่อยครับ” พี่แม็กพูด แต่ผู้หญิงก็ยังไม่ออกไปจนพี่แม็กต้อง เรียกยามมากันออกไป
“เฮ้อออออออออออออ” ไปซะทีพี่แม็ก พูด
ก๊อกๆๆๆ!!!!!! ! ! ! ! ! ! เสียงประตูดังขึ้น
พวกเราหันไปมองเป็นตาเดียวแล้วก็เดินเข้า ‘ใครว่ะ’ใครว่ะ
“แม็กมึงโดดเรียนมาหรอ” ผมถามพี่แม็ก
“พูดเพราะๆหน่อยสิค้าบบบบบบบบบบบคุณน้องมินทร์”พี่แม็กพูด
“ไอ้แม็กมึงกูซวยเพราะมึงน่ะ” อะเล็ก เพื่อนพี่แม็กความสัมพันลึกลับ เหมือนจะเกินเพื่อน
ในสายตามินทร์ ทำให้มินทร์ยิ้มแต่ไม่รอดพ้นสายตาพี่อะเล็ก
“ยิ้มอะไรจร๊น้องมินทร์” พี่อะเล็ก
อึก!!!! เคยมีใครคนนึงพูดไว้ ‘ยิ้มอะไรจร๊น้องมินทร์’ ใครว้า..... แม่!!!! ! ! ! !
อึก.... ทำอะไรไม่ถูก แม่ แม่ ทั้งหัวตอนนี้เริ่มมีภาพของแม่พ่อ ซ้อนทับกันไปมา ทำให้ เผลอเอามือยกขึ้นกุมศรีษะไว้แน่น พี่แม็กก็รีบหันมาด้วยความตกใจ “เป็นอะไรอีก”พี่อะเล็ก
“ไม่ไหว” ผมพึมพำออกมา “ห๊ว่าไงน่ะ” พี่อะเล็กถาม
“เจ็บ!!!!!!!!!”ผมว่า “ห๊ ม่ายด้ายยินค้าบบบบ”อะเล็ก
“ปวดหัว” ผมพยายามพูดเสียงดังแต่มันดังแค่นี้
“ดังๆๆหน่อยคั....!!!!!!!!!!” พี่อะเล็กพูดไม่ทันจบร่างผมก็หงายหลัง ลงเตียงอย่างช็อคสิ พวกพี่แม็กรีบไปเรียกหมอทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ