สายลมเเห่งรัก
-
เขียนโดย กุ้งน้อย
วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.21 น.
4 ตอน
6 วิจารณ์
7,196 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2557 13.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เข้าใจผิดครั้งใหญ่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อัพต่อเเลวจ้า
"ห้ะ อะไรนะโรคจิต"เเอซรี่เละเเซนนี่ร้องตะโกนประสานเสียงกัน
"นี่ เบาๆกันหน่อนสิ เขามองกันหมเเล้ว"จีน่าห้ามปราม
"โอเค ขอโทษๆ ฉันตกใจไปหน่อยน่ะ"เเอซรี่ขอโทษ
"เเล้วจีน่าไปเจอที่ไหนจ๊ะ มันทำอะไรจีน่ารึป่าว"เเซนนี่รีบซัก
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันหนีมาก่อนหน่ะ"จีน่าบอก
"โรคจิตเนี่ยน่ากลัวจังนะจ๊ะ"เเซนนี่พูดเหมือนกลัวๆ
"ใครกันครับโรคจิตนั่นหน่ะ"
เสียงนี้ฉันจำได้ขึ้นใจ เสียงเเหบๆที่ทำให้หัวใจของฉันเต้นเเรงมากๆ เมื่อฉันหันไป
มองไปเเละได้เห็นหน้าเขาเเบบชัดๆ ผมสีดำ หน้คม จมูกโด่งเป็นสัน ปากเรียวบางอมชมพู เเก้ม
เนียนขาว จึงรู้เลยว่าคือเขาคนนั้น ฉันจำหน้าเขได้เเม่นเลย
"ร..ร.. โรคจิตตตตตต >< "ฉันกระซิบกับเเอซรี่เเละเเซนนี่
เหมือนจะบอกว่าให้เตรียมตัวหนี
"ป่าวค่ะ ขอโทษนะค่ะ ค.. คือพวกเราต้องไปเเล้วน่ะค่ะ"จีน่าพูดพร้อมสกิดเพื่อน
"เดี๋ยวสิครับ"เขาพูด
"ไปเร็วพวกเราาาาา ><"จีน่าร้อง
"ด..เดี๋ยวซิครับ"เขาตะโกนร้องเเต่ไม่ทันจึงวิ่งตามไป
ทั้ง 3 สาววิ่งมาหลังโรงเรียนเเล้วพักเหน่อย
"นี่หน่ะเหรอจ๊ะโรคจิตที่ว่าหน่ะ"เเซนนี่ถาม
"ใช่ๆคนนี้นี่เเหละจ๊ะเเซนนี่ ฉันจำได้ขึ้นใจ"จีน่าตอบ
"ผ..ผมไม่ใช่ โรคจิตนะครับ"มีเสีียงดังขึ้น
"อร๊ายยยย นี่ น..นายโรคจิตไปไกลๆฉันเลนะ"จีน่าพูด
"ผมไม่ใช่.."เขาพยายามพูด
"ถ้าไมใช่เเล้วตามมาทำไมมมม" จีน่ารีบพูด
"ก็นี่ไง โทรศัพท์เราสลับกันหน่ะครับ"เขาพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"อุ้ย ขอโทษค่ะ"จีน่าพูด
"ไม่เป็นไรครับ นี่ครับโทรศัพท์คุณ"เขายื่นโทรศัพท์ให้
"ว่าเเต่ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ คุยกันมากะตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อกันเลย" จีน่าถาม
"ผม ซีรอส ยอร์กเมยืเวิอกร์ ครับ"
"ห๊ะ คุณซีรอส ทายาทตระกูล ยอร์กเมย์เวิอกหน่ะเหรอค่ะ"
"55 ครับ เเล้วพวกคุณ3คนหล่ะ"
"ค่ะ ฉันจีนารีส เมควิลโฮมส์ เรียกฉันว่า จีน่า ก้ได้ค่ัะ"
"ส่วนฉัน เเอซรี่ โมคเนวิล ค่ะ^^"
"เเล้วก้ฉัน ซีนาวีสล่า เลสโคมริม จ๊ะ เรียกฉัน เเซนนี่ก็ได้่จ๊ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ผมต้องไปก่อน หว่งว่าเราจะได้พบกันอีกนะครับ"
"ค่ะเช่นกันค่ะ^^"
เดี๋ยวมาอัพต่อน้า พักก่อน
"ห้ะ อะไรนะโรคจิต"เเอซรี่เละเเซนนี่ร้องตะโกนประสานเสียงกัน
"นี่ เบาๆกันหน่อนสิ เขามองกันหมเเล้ว"จีน่าห้ามปราม
"โอเค ขอโทษๆ ฉันตกใจไปหน่อยน่ะ"เเอซรี่ขอโทษ
"เเล้วจีน่าไปเจอที่ไหนจ๊ะ มันทำอะไรจีน่ารึป่าว"เเซนนี่รีบซัก
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันหนีมาก่อนหน่ะ"จีน่าบอก
"โรคจิตเนี่ยน่ากลัวจังนะจ๊ะ"เเซนนี่พูดเหมือนกลัวๆ
"ใครกันครับโรคจิตนั่นหน่ะ"
เสียงนี้ฉันจำได้ขึ้นใจ เสียงเเหบๆที่ทำให้หัวใจของฉันเต้นเเรงมากๆ เมื่อฉันหันไป
มองไปเเละได้เห็นหน้าเขาเเบบชัดๆ ผมสีดำ หน้คม จมูกโด่งเป็นสัน ปากเรียวบางอมชมพู เเก้ม
เนียนขาว จึงรู้เลยว่าคือเขาคนนั้น ฉันจำหน้าเขได้เเม่นเลย
"ร..ร.. โรคจิตตตตตต >< "ฉันกระซิบกับเเอซรี่เเละเเซนนี่
เหมือนจะบอกว่าให้เตรียมตัวหนี
"ป่าวค่ะ ขอโทษนะค่ะ ค.. คือพวกเราต้องไปเเล้วน่ะค่ะ"จีน่าพูดพร้อมสกิดเพื่อน
"เดี๋ยวสิครับ"เขาพูด
"ไปเร็วพวกเราาาาา ><"จีน่าร้อง
"ด..เดี๋ยวซิครับ"เขาตะโกนร้องเเต่ไม่ทันจึงวิ่งตามไป
ทั้ง 3 สาววิ่งมาหลังโรงเรียนเเล้วพักเหน่อย
"นี่หน่ะเหรอจ๊ะโรคจิตที่ว่าหน่ะ"เเซนนี่ถาม
"ใช่ๆคนนี้นี่เเหละจ๊ะเเซนนี่ ฉันจำได้ขึ้นใจ"จีน่าตอบ
"ผ..ผมไม่ใช่ โรคจิตนะครับ"มีเสีียงดังขึ้น
"อร๊ายยยย นี่ น..นายโรคจิตไปไกลๆฉันเลนะ"จีน่าพูด
"ผมไม่ใช่.."เขาพยายามพูด
"ถ้าไมใช่เเล้วตามมาทำไมมมม" จีน่ารีบพูด
"ก็นี่ไง โทรศัพท์เราสลับกันหน่ะครับ"เขาพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"อุ้ย ขอโทษค่ะ"จีน่าพูด
"ไม่เป็นไรครับ นี่ครับโทรศัพท์คุณ"เขายื่นโทรศัพท์ให้
"ว่าเเต่ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ คุยกันมากะตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อกันเลย" จีน่าถาม
"ผม ซีรอส ยอร์กเมยืเวิอกร์ ครับ"
"ห๊ะ คุณซีรอส ทายาทตระกูล ยอร์กเมย์เวิอกหน่ะเหรอค่ะ"
"55 ครับ เเล้วพวกคุณ3คนหล่ะ"
"ค่ะ ฉันจีนารีส เมควิลโฮมส์ เรียกฉันว่า จีน่า ก้ได้ค่ัะ"
"ส่วนฉัน เเอซรี่ โมคเนวิล ค่ะ^^"
"เเล้วก้ฉัน ซีนาวีสล่า เลสโคมริม จ๊ะ เรียกฉัน เเซนนี่ก็ได้่จ๊ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ผมต้องไปก่อน หว่งว่าเราจะได้พบกันอีกนะครับ"
"ค่ะเช่นกันค่ะ^^"
เดี๋ยวมาอัพต่อน้า พักก่อน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ