สายลมเเห่งรัก

-

เขียนโดย กุ้งน้อย

วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.21 น.

  4 ตอน
  6 วิจารณ์
  7,322 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2557 13.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) โรคจิต

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                    ทำไมนะ!! ฉันก็ออกจะสวยน่ารักชื่อก็เพราะเเ่ต่ทำไมถึงไ่มีเเฟนซักทีนะ เเต่ว่านะก็มีคนมาชอบฉันอยู่นะ เเ่หน้าเนี่ย ยังกะ ปลาไหลชนสระน้ำเเหนะตามตื้อฉันเกือบเดือน วันๆเอาเต่พูดว่า คุณจีน่าครับๆ โปรดรับรักผมเถอะนะครับฉันละเซ็ง ทำไมไม่มีเทพบุตรสุดหล่อมารักฉันมั้งน้า

                                        

                                        ปึก..โครม!!

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ขอโทษนะครับ"เสียงเเหบห้าวของเขาทำให้ใจฉันเต้นเเรง

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็มั่วเเค่คิดอะไรเพลินๆเลยไม่ทันดุทาง"ฉันพูด

"งั้นผมช่วยก้บของนะครับ"เขาเสนอความคิด

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ฉันตอบตกลง

"ขอบคุณเละขอโทษอีกครั้งนะคะ"ฉันพูด

"ครับ"

                    ใครกันนะหล่อจังถ้าไม่หล่อเนี่ยฉันกระโดดถีบสามตลบละนะเนี่ย//โอยยย โหด เ๊อ๊ะเหมือนมีคนเดิมตามอ่ะ นั่นมันผู้ชายคนมื่อกี้นี่น่า ตายละหรือว่าโรคจิตนะ ไปดีกว่า

"อุ๊ย"ฉันร้องออกมาเพราะเขาเดินมาจับเเขนฉัน ฟึบฉันสลัดเเล้ววิ่งออกมาอย่างไ่ม่สนใจในคำพูดของเ้ขา    

                    ณ มหาวิทยาลัยออนซ์เซนต์ทิคก์

"เเอซรี่!! เเอซรี่จ๊ะ ทางนี้จ้า" เสียงของเเซนนี่เพื่อนรักของฉันนี่เอง 

"จ๊ะเเซนนี่ ฉันมาเเล้ว ทำไมวันนี้มาเร็วจังจ๊ะ"ฉันถามขึ้นด้วยความสงสัย

"อ๋อพอดีว่าคุณพ่อของเเซนนี่มาส่งน่ะจ๊ะ"เเซนนี่พุดอย่างภูมิใจ

"555 จ้า เเล้วจีน่าล่ะจ๊ะ" ฉันถามขึนอีกครั้ง

"ไม่รุ้สิจ๊ะเเซนนี่ก็เพิ่งมามานะจ๊ะ ลองโทรหาดุซิจ๊ะ"เเซนนี่เเนะนำ

"จ๊ะเเปปนะจ๊ะ"ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาจีน่า

                    ขอโทษค่ะเลขหมายที่....ตู้ดๆๆๆ

                    ขอดทษค่ะ...ตู๊ดๆๆๆ

"จีน่าปิดเครื่องน่ะจ๊ะ"ฉันพูดบอกเเซนนี่

"ทำยังไงดีล่ะจ๊ะ"เเซนนี่ขอความคิดเห็น

"งั้นเรารออีก 15 นาทีนะจ๊ะ"ฉันพูด

"เเอซรี่ เเซนนี่จ๊ะ ไปกันเถอะนะเร็วๆๆๆ" จีน่าวิ่งหน้าตื่นมา

"จีน่าเป็นอะไรไปทำไมวิ่งมาหน้าตาซีดเชียว"เเซนนี่พูดขึ้น

"ไปกันก่อนเถอะเดี่ยวจีน่าเ่ล่าให้ฟัง"จีน่าไม่รอฟังเเล้วลากเราสองคนไป

                    

                    ณ  โรงอาหาร

"ว่าไงจีน่าจะบอกเราได้รึัยังว่าเกิดอะไรขึ้นน่ะ"ฉันถามจีน่าด้วยความสงสัย

"ฉันเจอโรคจิตน่ะสิ"จีน่ากระซิบ

"ห้ะ โรคจิตตต !!!" ฉันเเละเเซมมี่รองตะโกนประสานเสียงกันดังมากมีเเต่คนหันมามอง

เสาร์นี้เจอกันจ้าๆๆๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา