I love you รักของฉันเกิดขึ้นแล้ว

-

เขียนโดย ซารางฮานึน

วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.51 น.

  2 บท
  0 วิจารณ์
  4,840 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 12.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) การเปลี่ยนแปลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       รุ่งเช้าที่สดใสวันหนึ่ง

 ''รอนเด้ ตื่นได้แล้วลูก มีงานที่โรงเรียนไม่ใช่หรอ''เสียงแม่เรียก ก่อนแม่จะขึ้นมาปลุกที่ห้องในขณะ

ที่แม่เดินไปเปิดผ้าห่มที่โป่ง  แต่สภาพที่เห็น คือ เจ้าลูกสาวจอมแสบ หนีไปโรงเรียนซะแล้ว ''ยัยตัว

แสบของฉันไปซะแล้วที่เรื่องอยากจะบอกซะหน่อย''คุณแม่พึมพัม ก่อนที่จะพับผ้าห่มให้เรียบร้อย

              ''รอนเด้''เอมี่เพี่อนของฉันเรียกเสียงดัง ในขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าไปในห้อง

ประชุมที่ถูกจัดเป็นห้องรับใบต่อการศึกษา

 

  "ว่าไงเอมี่"ฉันตอบกลับเพื่อนด้วยสดใสเหมือนเคย

 

  "พอดีฉันจะถามจะไปต่อ ม.4 ที่ไหนหรอ''เธอถาม

 

  ''ฉันว่าจะอยู่ที่นี้มีความสุข"

 

   "............."เอมี่เงียบไปซักพัก

  "มีอะไรหรอเอมี่''คำถามของฉันทำให้เอมี่สะดุ้งนิดๆ

  "ปะ...เปล่า แล้วเจอกันตอนเย็นนะ" แล้วเอมี่ก็เดิไปประจำที่นั้งของเธอ

  "?????"ฉันงงแต่ช่างเถอะไปรับใบดีกว่า   หลังจากเสร็จงานฉันหนีกลับไปก่อน(ปกติฉันกลับกับเอมี่)

   ที่บ้าน

  ''สวัสดีค่ะคุณพ่อ/คุณแม่''ฉันตรงเข้าไหว้ท่าน

  ''ไงเป็นไงบ้างรอนด์เหนื่อยไหม''แม่ถามขณะทำคัพเค้กอยู่

 

  ''เหนื่อยค่ะ เหนื่อยมากแต่เหนื่อยขนาดไหน ถ้าได้กินคัพเค้กที่แม่ทำน่าจะหายเหนื่อยนะ''ฉันตรงเข้าไปกอดอ้อน เอาคัพเค้กจากแม่

  ''กอดแต่แม่ไม่เห็นกอดพ่อ''พ่อทำหน้าบูดเข้า

  ''แหม คุณพ่ออะ>_<''ฉันตรงไปเข้าคุณพ่อสุดที่รัก จากนั้นประตูบ้านก็เปิดออกแขกคนสนิทเดินเข้ามาทักทาย

 

  ''สวัสดีคะคุณอา/คุณน้า''เอมี่สวัสดีคุณพ่อคุณแม่ของฉัน

  ''เอมี่มีอะไรหรอ''

  ''คุณอายังไม่บอกรอนด์หรอค่ะ''

  ''อะไรหรอค่ะ''

  ''เดี๋ยวค่อยคุยกันกินข้าวกันก่อนนะ''แม่พูด

  ''ค่ะ''ฉันกับเอมี่ตอบพร้อมกัน

 

  จากนั้นแม่ก็พาเราทั้ง2คนไปที่โต๊ะกินข้าว การกินข้าวเป็นไปอย่างเงียบเชียบในใจฉันก็ยังคิดแต่เรื่องจะบอก(ฉันเครียดนะโว้ย)

 

"เรื่องที่แม่จะบอกคือ ลูกต้องไปเรียนม.4ที่เกาหลีนะ''ในที่สุดแม่พูดออกมา

''หา!!!!!!''

''แม่ส่งลูกเข้าได้แล้วนะที่'นามิเซน' ''

"ม่ายยยเอานะ หนูไม่มีเพื่อนนะ"

"ใครบอกว่าไม่มีจ๊ะ''แม่เถียงกลับ แต่เสียงกลับมีความสุข แม่ทำอย่างงั้นได้ไงเนี่ย

"แล้วใครละค่ะ"ฉันตอบกลับแม่อย่างสงสัย

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา