I am first 'ฉันจะเป็นที่หนึ่ง ในใจนาย'

 ตอนที่ 10
ความรัก มักไม่มีเหตุผล
[ใบไผ่]
 
          ตอนนี้ผมกำลังยืนงงอยู่หน้าร้านสะดวงซื้อครับ อยู่ๆไอ้บ้านั่นมันพาผมออกจากบ้านมาตั้งไกล เพื่อมาซื้ออะไรสักอย่าง เห็นบอกว่ามาม่าล่ะมั้ง ผมเคยบ่นๆว่าอยากกิน ตอนนั้นมันบอกผมว่า'ของดีๆมีไมกิน อยากกินมาม่า'ทำไงได้ คนมันอยากกินนี่
     "เสร็จยังเนี่ยมึง....กูอยากกลับแล้ว หนาว ดูดิ กูใส่เสื้ออะไรมา อ๊ะ...เห้ย!"ผมถอดเสื้อมันมาคลุมให้ ก่อนจะเดินจูงมือผมให้ตามมันไป ซึ่งหน้าตาผมนี่โคตรเหมือนผู้หญิงยิ่งเสื้อผ้าไม่ต้องพูดถึงครับ เสื้อกันหนาวแบบบางๆ แขนยาวเลยมือผมไปนิดหน่อย หมวกไหมพมใบหน้ากางเกงขายาวกับรองเท้าผ้าใบโง่ๆ แค่นี้ครับ ส่วนมัน เสื้อสองชั้น(ไม่รวมอันที่มันมาคลุมให้ผม)เสื้อกล้ามหนึ่ง เสื้อแขนยาวกันกางเกงแล้วก็รองเท้าผ้าใบ
       "กลับบ้าน..."ผมพูดเป็นเชิงถามมันครับ แม่งตีหน้านิ่งอีกละ เบื่อพวกขี้เก๊กว่ะ!
       "เปล่า จะพาไปดูดอกซากุระ...."แม่ง ยังหน้านิ่งอีก!
     แต่ ตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่ มันก็ยังไม่เคยพาผมมาดูซากุระเลยนะ นานๆทีจะเดินผ่าน ยังไม่เคยไปดูจะๆสักครั้ง ดีเหมือนกัน ผมเคยได้ยินว่ามันอร่อย เขาบกอกันว่ามันหวานๆหอมๆอะ อยากกิน!
 
     ตอนนี้เราอยู่กันที่ไหนสักแห่ง แต่แน่ใจว่ามันมีซากุระอะ ผมตรงดิ่งเข้าไป หมายจะจับเจ้าดวกไม้สีหวานแต่ถูกมือใหญ่ๆของไอ้ขี้เก๊กดึงไว้ ดึงมือกูไปทำม้ายยยยยย
     "ใครเขาให้จับกัน...ถ้าอยากได้ เดี๋ยวเก็บที่พื้นเอา นี่เห็นใหม มันเพิ่งตก"มันว่าพร้อมกับชูเจ้าดอกไม้สภาพดีให้ผมดู ลืมไปเลยว่ามันของสาธารณะ
     "อยากได้ เก็บไปให้หน่อยได้ม่ะ...!"
       ........................40.........................