Dangerous รักอันตรายของนายมาเฟีย

สุดท้ายฉันก็กลับมาถึงบ้าน พอมาถึงบ้านดันเงียบมาก พี่คงออกไปทำงานมั้ง~ รับโทรศัพท์ด้วยคร๊าบบ มีคนโทรมาคร๊าบบ เร็ว ๆ สิคร๊าบบบบบ ~           “ว่าไง ยัยโม” ยังไม่ทันได้ล้มตัวลงนอนยัยแตงโมก็โทรมาทั้นที           “แกบอกฉันมาว่าเมื่อคืนแกไปค้างที่ไหนมา”           “ก็เปล่านิ” โกหกหน้าด้าน ๆ           “แล้วทำไมพี่แกมาตามหาแกที่บ้านฉัน” ซวยแล้วตู T^T           “แล้วแกบอกพี่ฉันว่าไง”           “ก็บอกว่าแกพึ่งกลับไป คงสวนทางกันเลยไม่เห็น”           “ฉันรักแกที่สุดเลยพี่ร๊ากกกกกก”           “แกเล่าเรื่องทั้งหมดมาให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ”           “เดี๋ยวเล่าให้ฟังแล้วกันเรื่องมันยาวอ่ะ”           “เค ๆ ได้ แต่แกต้องเล่าน่ะ”           “เออ - -”     โอ้ยให้ตายเหอะ ทำไมชีวิตฉันถึงได้วุ้นวายขนาดนี้นะ ในเวลาที่ฉันรอพี่คอปกลับบ้าน ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ แบบว่าเบื่อสุด ๆ อ่ะนะ           “ไง ม่อนกินข้าวยัง”           “อ่าวพี่คอปกลับมาแล้วหรอ ม่อนยังไม่ได้ทานอะไรเลยรอพี่อยู่”           “งั้นดี พี่ได้ตั๋วหนังมาสองใบ ไปดูกันมั้ย” หนังหรอ ก็ดีเหมือนกัน เบื่อ ๆ อยู่พอดี         “เอาดิ หนังฉายกี่โมงอ่ะ”           “สองทุ่ม”     พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปดูหนังกัน แต่ว่าเรามาเร็วไปหน่อยเลยต้องเดินดูของไปพลาง ๆ ก่อนแต่เดินไปได้สักพักสายตาเจ้ากรรมก็ดันเหลือบไปเห็น หญิงชายคู่หนึ่งเดินควงแขนกันมา แต่ฉันจะไมสะดุดตาอะไรมากถ้าคนคนนั้นไม่ใช่ อคินกับเชอรี่           “พี่ไปเดินที่อื่นกันเถอะ” ฉันรีบชวนพี่คอปเตอร์ไปเดินที่โซนอื่นเพราะไม่อยากเห็นภาพนี้ถ้าถามว่าเพราะอะไร ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน           “เรายังดูโซนนี้ยังไม่หมดเลยนะ”           “ไม่เอาเบื่อแล้วไปเดินดูที่อื่นกันเถอะ” ฉันรีบลากพี่คอปให้เดินตามมาทันที           “เป็นอะไรหรือเปล่าม่อน”           “แก่นี่ร่านจังนะ อ่อนอคินไม่ได้ ก็ไปอ่อยผู้ชายคนอื่น” ยังไม่ทันได้ไปไหนก็มีเสียงของเชอรี่ที่แทรกเข้ามา นั้นมันทำให้ฉันถึงกับชงักไปครู่หนึ่งเลย
X