Dangerous รักอันตรายของนายมาเฟีย

สุดท้ายฉันก็กลับมาถึงบ้าน พอมาถึงบ้านดันเงียบมาก พี่คงออกไปทำงานมั้ง
~ รับโทรศัพท์ด้วยคร๊าบบ มีคนโทรมาคร๊าบบ เร็ว ๆ สิคร๊าบบบบบ ~
          “ว่าไง ยัยโม” ยังไม่ทันได้ล้มตัวลงนอนยัยแตงโมก็โทรมาทั้นที
          “แกบอกฉันมาว่าเมื่อคืนแกไปค้างที่ไหนมา”
          “ก็เปล่านิ” โกหกหน้าด้าน ๆ
          “แล้วทำไมพี่แกมาตามหาแกที่บ้านฉัน” ซวยแล้วตู T^T
          “แล้วแกบอกพี่ฉันว่าไง”
          “ก็บอกว่าแกพึ่งกลับไป คงสวนทางกันเลยไม่เห็น”
          “ฉันรักแกที่สุดเลยพี่ร๊ากกกกกก”
          “แกเล่าเรื่องทั้งหมดมาให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้เลยนะ”
          “เดี๋ยวเล่าให้ฟังแล้วกันเรื่องมันยาวอ่ะ”
          “เค ๆ ได้ แต่แกต้องเล่าน่ะ”
          “เออ - -”
     โอ้ยให้ตายเหอะ ทำไมชีวิตฉันถึงได้วุ้นวายขนาดนี้นะ ในเวลาที่ฉันรอพี่คอปกลับบ้าน ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ แบบว่าเบื่อสุด ๆ อ่ะนะ
          “ไง ม่อนกินข้าวยัง”
          “อ่าวพี่คอปกลับมาแล้วหรอ ม่อนยังไม่ได้ทานอะไรเลยรอพี่อยู่”
          “งั้นดี พี่ได้ตั๋วหนังมาสองใบ ไปดูกันมั้ย” หนังหรอ ก็ดีเหมือนกัน เบื่อ ๆ อยู่พอดี
         “เอาดิ หนังฉายกี่โมงอ่ะ”
          “สองทุ่ม”
     พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปดูหนังกัน แต่ว่าเรามาเร็วไปหน่อยเลยต้องเดินดูของไปพลาง ๆ ก่อนแต่เดินไปได้สักพักสายตาเจ้ากรรมก็ดันเหลือบไปเห็น หญิงชายคู่หนึ่งเดินควงแขนกันมา แต่ฉันจะไมสะดุดตาอะไรมากถ้าคนคนนั้นไม่ใช่ อคินกับเชอรี่
          “พี่ไปเดินที่อื่นกันเถอะ” ฉันรีบชวนพี่คอปเตอร์ไปเดินที่โซนอื่นเพราะไม่อยากเห็นภาพนี้
ถ้าถามว่าเพราะอะไร ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
          “เรายังดูโซนนี้ยังไม่หมดเลยนะ”
          “ไม่เอาเบื่อแล้วไปเดินดูที่อื่นกันเถอะ” ฉันรีบลากพี่คอปให้เดินตามมาทันที
          “เป็นอะไรหรือเปล่าม่อน”
          “แก่นี่ร่านจังนะ อ่อนอคินไม่ได้ ก็ไปอ่อยผู้ชายคนอื่น” ยังไม่ทันได้ไปไหนก็มีเสียงของเชอรี่ที่แทรกเข้ามา นั้นมันทำให้ฉันถึงกับชงักไปครู่หนึ่งเลย

X