Dangerous รักอันตรายของนายมาเฟีย

     วันนี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่ชดชื่นเป็นพิเศษ เพราะมีโปรแกรมที่จะไปเทียวทะเลกับพี่คอป วันนี้คงจะสนุกน่าดู เพราะมันจะมีน้อยมากที่พี่คอปจะหยุดพัก
            “ม่อนแต่งตัวเสร็จยัง” เสียงพี่คอปที่ตะโกนถาม
            “เสร็จแล้ว ๆ” ฉันรีบวิ่งลงมา
            “ไปค้างคืนมั้ย?” ฉันถามด้วยความอยากรู้ (ที่จริงก็อยากค้างอยู่เหมือนกัน)
            “ทำไม อยากค้างหรอ” พี่คอปถามอย่างรู้ทัน
            “ก็ค้างได้หรือเปล่าล่ะ”
            “ถ้าน้องต้องการ ทำไมพี่คนนี้จะจัดให้ไม่ได้ล่ะ”
            “กรี๊ดดดดดด  รักพี่ที่สุด” ฉัดกอดพี่คอปด้วยความดีใจ
พอมาถึงโรงแรมที่จะพักเราก็เอาของไปเก็บไว้ที่ห้อง ที่แรกพี่คอปจะจองสองห้องแต่ฉันไม่ยอมพอเก็บข้าวเก็บของเสร็จแล้วเราก็เดินลงไปข้างล่าง
            “จะไปเล่นน้ำเลยมั้ย?” พี่คอปถามขึ้นมา
            “ไม่เอาอ่ะ กินข้าวก่อน หิวมากแล้วกินหัวพี่คอปได้เลยนะเนี้ย”
            “กินเยอะไม่กลัวอ้วนหรือไง”
            “กลัวแต่ตอนนี้ต้องกินก่อน”
พี่คอปฟาฉันมากินอาหารทะเลที่ติดกับชายฝั่ง ตรงนี้วิวดีมากเลยอาหารก็อร่อยถ้ามานั่งกินอาหารกับแฟนแค่สองคนคงโรแมนติกไม่เบา เฮ้ยยยย นี้ฉันคิดอะไรอยู่เนี้ยยย บ้าไปแล้ววว
            “เป็นไรเหม่อเชียวไหนบอกว่าหิว” พี่คอปถามฉันขึ้นมาเมื่อเห็นฉันนั่งเหม่อ
            “ป่าว ไม่มีอะไร”
            “คิดถึงผู้ชายคนนั้นอยู่หรอ” พี่คอปถามแทงใจดำน้องสุด ๆ
            “ป่าวววววว ไม่ได้คิด แล้วทำมันต้องคิดถึงเขาด้วยล่ะ” ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วกินข้าวต่อ
ทานข้าวเสร็จฉันกันพี่คอปก็ไปเล่นน้ำ กันจนถึงเย็นแล้วพี่คอปก็ขอตัวไปพักก่อนบอกว่าเล่นน้ำจนเหนื่อยฉันก็เลยมานั่งชมพระอาทิตย์ตกดินคนเดียว หันมองไปทางอื่นเขาก็มีคู่ก็หมดแล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะที่มานั่งดูพระอาทิตย์คนเดียว ชิ! เบื่อจริงความโสดเนี้ยยย
            “อ้ายยย อ่อยอั้นอะ” อยู่ ๆก็มีมือใครไม่มาปิดปากฉันไว้
            “มาเที่ยวแล้วไม่คิดจะบอกฉันเลยนะ” เสียงนี้ฉันจำได้ แต่ทำไมต้องมาทำเสียงไม่พอใจใส่ฉันด้วยเนี้ย ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ
            “อคิน นายมาได้ยังไงเนี้ย” ฉันถามด้วยความตกใจที่อยู่ ๆเขาก็โผล่มา
            “มาได้ไงมันไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ต้องมากับฉัน” อคินไม่ฟังที่ฉันพูดหรืออะไรทั้งสิ้นเขาเอาแต่ลากฉันมาทีรถของเขาอย่างเดียว