surgery 2 heart

 หลายวันต่อมา ฝน นำสมุดบัญชีของเธอมา ทำรายการที่ธนาคาร เธออยากจะรู้ว่าเช็คที่กองสลากสั่งจ่ายให้เธอนั้น เข้าบัญชีเธอแล้วหรือยัง เมื่อเธอสอดสมุดบัญชีเข้าเครื่องเพื่อทำรายการ โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นอีก ฮัลโหล ๆ ไม่มีเสียงตอบจากปลายสาย ขณะที่สมุดบัญชีเธอทำรายการเสร็จแล้วนั้น หญิงสาวรีบดึงออกจากเครื่อง เมื่อเห็นตัวเลขในบัญชีที่มีการปรับปรุงแล้ว เธอก็ยืนนิ่ง จนคนต่อแถวจากเธอต้องขอให้เธอหลีกทางให้ เธอรีบออกจากหน้าตู้เครื่องทำรายการนั้นทันที อะไรก็ไม่รู้ พาให้เธอเดินใจลอย เข้ามาในห้างฯ ในหัวสมองเธอคิดแต่ว่า นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม แล้วเธอก็หยิบสมุดบัญชีขึ้นมาดูอีก ตัวเลขก็ยังอยู่เท่าเดิม แล้วจะทำอะไรต่อไปดี เธอนึกขึ้นได้ หลังจากนั้นเธอกลับมาบ้าน ตรงไปที่ห้องของพ่อแม่เธอ เธอพูดอยู่เพียงลำพังว่า พ่อคะ แม่คะ ฝนไม่ได้ฝันไปใช่ไหม แม่คะ สลากของแม่ ถูกรางวัลค่ะ เธอยืนพูดอยู่ที่หน้าห้องของพ่อแม่เธอ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีเงินมากมายแค่ไหน แต่ถ้าแลกได้เธออยากให้พ่อแม่อยู่กับเธอตอนนี้ มากกว่า สิ่งใดซะอีก การที่อยู่โดยลำพังคนเดียวกับเงินมากมายไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขขึ้นเลย เย็นแล้ว แปลกจังวันนี้ ป้ามลไม่มากดออด เหมือนทุกวัน เธอจึงเดินไปยังกำแพงข้างบ้าน มองข้ามไป ไม่เห็นมีรถจอดอยู่ แสดงว่าป้ามลไม่อยู่บ้าน คิดได้ดังนั้นเธอจึงเดินออกไปหาอะไรทานนอกบ้าน หลังจากเดินออกจากหมู่บ้านเธอมาไม่ไกล เธอมาหยุดอยู่ที่ร้านอาหารร้านนึง ตกแต่งค่อนข้างหรูหรา สังเกตได้จากรถยนต์ที่จอดอยู่ แต่เธอไม่ได้คิดอะไรมาก ก็เธอหิวนี่ เธอจึงเดินเข้าไปในร้าน สายตาทุกคู่จับจ้องที่หญิงสาว เมื่อเธอเลือกที่นั่งติดกระจกมองเห็น วิวด้านนอก เธอนั่งลง บริกรนำเมนู ส่งให้เธอ หญิงสาวสั่งอาหารมา 2 3 อย่าง โดยไม่ได้สนใจผู้คนรอบๆ นี่เธอดูเด็กนั่นสิ หญิงสาวโต๊ะข้างๆให้ไปมอง แล้วหันกลับมา ต๊ายลูกพ่อค้าขายเสื้อตลาดเปิดท้ายที่ร้านอยู่ข้างๆเราไง เห็นว่าพ่อกับแม่เด็กนั่นรถชนตายนี่ ดูสิ เป็นพ่อแม่ลูกกันจริงๆหรอนั่น ทำไมลูกสาวถึงไม่ได้ พ่อหรือแม่มาบ้างนะ หญิงสาวอีกคน หัวเราะ ถ้าเป็นลูกฉันหรอไล่ให้ไปยันฮี แล้วหล่ะ ฝนได้ยินทุกคำพูด ของบรรดา น้าๆอาๆที่พูดเรื่องของเธอ อาหารเย็นมื้อนั้นเป็นมือที่จืดชืดที่สุด ร้านจะตกแต่งสวยหรูเพียงใดก็ไม่ได้ช่วยเรื่องรสของอาหารคืนนั้นเธอ ตัดสินใจ อยู่หน้าจอคอมฯเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับการทำศัลยกรรม จากคืน เป็น สอง เป็น สาม เป็น สี่ คืน เธอหาข้อมูลอยู่หลายวัน แล้วก็ตัดสินใจว่าเธอไม่อยากอยู่แบบนี้อีก การเรียนดี เรียนเก่ง คงไม่อาจทำให้เธอมีที่ยืนอยู่ในสังคมทัดเทียมกับ คนที่มีหน้า ตาดี รูปร่างดี หรือผิวพรรณดี ได้ หญิงสาวคิดแบบนั้น ฉันขอแค่ที่ยืนในสังคมบ้าง หลังจากหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่นาน ฝน ตัดสินใจจะบินไปเกาหลี ถ้าเราจะไปเกาหลี ก็ต้องเริ่มที่ หนังสือเดินทางเป็นอันดับแรก อันดับที่สองเราต้องมีล่าม แปลภาษาไปด้วย อืมม ใช่สิ ต้องประกาศหา ล่าม ก่อนเมื่อคิดได้เช่นนั้นเธอ พิมพ์รายละเอียด ประกาศหาล่ามลงตามเว็บไซท์ต่างๆ ก่อนแล้วค่อยไปทำหนังสือเดินทาง หลายวันแล้วที่เธอไม่เห็นป้ามล เธอเดินไปที่กำแพงรั้ว มองข้ามไป เอ๊ะ ใครหน่ะ เธอส่งเสียงเรียก ป้ามลคะๆ มีคนเดินตรงมาหาเธอ แต่ไม่ใช่ป้านี่ คุณแม่ไม่อยู่ค่ะน้อง อ้าว ไม่ใช่ป้ามล ขอโทษค่ะ พี่สาวยิ้มตอบ ไม่เป็นไรจ้า แล้วคุณป้าไปไหนคะ คุณแม่ท่านมีธุระที่ ต่างจังหวัดค่ะ พี่เลยต้องมาอยู่เฝ้าบ้านให้ท่านชั่วคราว เธอรู้สึกผิดหวังที่ไม่ได้พบกับป้ามล หลายวันต่อมา มีคนโทรติดต่อทางโทรศัพท์ หาหญิงสาว เรื่องที่เธอประกาศหาล่าม เธอนัดมาเจอกันที่ร้านอาหารแถวๆหมู่บ้าน คนที่มาพบเธอวันนี้เป็น ชายหนุ่ม อายุ ราวๆ 25 -28 ปี เป็นอาจารย์พิเศษและเป็นลูกครึ่งเกาหลีด้วย อ้า โชคดีจัง แต่เท่าที่สังเกตและได้คุยกัน ชายคนนี้ แมนไม่เต็มร้อย น้องต้องการไปเกาหลี ทำอะไรครับ ฝนตัดสินใจบอกไปว่าอยากไปเที่ยว แต่ความเป็นจริงไม่ใช่อย่างนั้น อ้อ หรือครับ พอดี ช่วงนี้ปิดภาคเรียน แล้วพี่ก็ไม่มีสอนด้วย ถ้าว่างก็คงว่าง 2 3เดือน อ้อค่ะ ถ้าหนูตัดสินใจ เลือกพี่ ตามค่าจ้างที่ลงประกาศไว้ พี่ต้องทำตามสัญญานี้นะคะ ฝนหยิบกระดาษ 2 3 แผ่น ส่งให้ ชายตรงหน้าเธอ พี่เข้าใจภาษาอังกฤษมั้ยคะ ชายตรงหน้า พยักหน้า และอ่านสัญญาอย่างใช้สมาธิ ฝนเองก็กังวลใจว่า ชายคนนี้จะยอมรับกับสัญญาที่เธอจ้างใ้ห้คนแปลขึ้นมาได้ไหม อืม เท่าที่อ่าน พี่ว่าก็แฟร์ๆดีครับ ตรงๆดี พี่ชอบนะ เออแต่ว่า..แต่ว่าอะไรคะ หญิงสาวถาม ไม่มีอะไรหรอก ชั่งเถอะ ถ้าพี่เซ็นต์ชื่อตรงนี้ เป็นอันว่า สัญญานี้ก็มีผลบังคับใช้ทันทีถูกต้องมั้ยครับ ชายหนุ่มถาม ค่ะ ตอนนี้หนังสือเดินทาง ฝนเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ตั๊วเครื่องบินค่ะ ชายหนุ่มเซ็นต์ชื่อ ฝน แปลกใจ ทำไม.. อ่ะเรียบร้อย ชายหนุ่มส่งสัญญาคู่ฉบับให้เธอ อีกส่วนเขาเก็บไว้ ส่วนเรื่องตั๋ว พี่จะจัดการให้ แล้วนี่ครับ หมายเลขบัญชีของพี่ ฝนรับไว้ ค่ะ ค่าจ้างงวดแรกกับค่าตั๋วเครื่องบินฝนจะโอนให้ วันพรุ่งนี้ แต่ฝนยังต้องขอเอกสารจากพี่ อีก 2 3 อย่าง อ้อได้ครับ อยากได้อะไร พี่เตรียมมาแล้ว หลังจากแยกจาก ล่ามแล้วฝนนั่งอ่าน เอกสารที่อยู่ตรงหน้า อ้อ อี ฮยอน ซู นี่ชื่อพี่เขาหรอ เพราะจัง ที่อ่านออกเพราะเป็นภาษาไทย ฝนบอกให้เขาแปลเป็นไทยเพื่อสะดวกในการเข้าใจของเธอ