surgery 2 heart

 วันนี้ป้ามล จะชวนฝนออกไปซื้อของใช้ในบ้านของป้าที่ ห้างฯ ป้าว่าไม่อยากให้ฝน อยู่แต่ในบ้าน แบบนั้นคงเบื่อแย่ ไปเป็นเพื่อนป้าดีกว่านะ หนูฝน เด็กสาวไม่กล้าปฎิเสธความหวังดีของ คุณป้าข้างบ้านของเธอ ป้าเองก็ดูสดชื่นที่ไม่ได้ขลุกอยู่แต่ในบ้านเหมือนกัน เสร็จจากซื้อของที่ห้างฯแล้ว ป้ามล บอกตามั่นให้แวะดู ต้นไม้ต้นไร่ สวยๆไว้ไปปลูกที่บ้านบ้างท่าจะดี งั้นเราแวะสวนจตุจักร ก็แล้วกันนะ ตามั่นพยักหน้ารับคำ เจ้านาย เด็กสาวเดินตามป้ามล ดูต้นไม้ ดอกไม้สวยๆ ทำให้จิตใจรู้สึกแช่มชื่นขึ้นเป็นกอง ฝน นั่นฝนใช่รึเปล่า เธอหันไปตามเสียงเรียก เป็นชายหนุ่ม สูงโปร่ง ขาว ดวงตากลมโต เดินตรงมาที่หญิงสาว พี่ ท๊อป รุ่นพี่ที่ โรงเรียน กวดวิชานี่ เธอยิ้ม เจอกันครั้งสุดท้าย ตอนปิดครอส แล้วพี่ก็ไม่เห็น ฝนอีกเลยมีอะไรรึเปล่า หญิงสาวได้แต่มอง ชายหนุ่มตรงหน้า โดยไม่ได้พูดอะไรอีก ปีนี้ฝนคง เอ็นท์ไม่ทันหรอกค่ะ มีเรื่องยุ่งๆที่บ้าน เธอตัดสินใจบอก รุ่นพี่เธอไปแบบนั้น อ้าว เสียดายจัง แล้วว่างไปปีนึงแบบนี้ ฝนจะทำอะไรหรอ หญิงสาวตอบว่า อาจจะขายของเล็กน้อยๆไปก่อน แล้วถ้าว่างก็จะ หาที่เรียนกวดวิชาอีกทีค่ะ พี่ ท๊อปๆ คะ บทสนทนาของคนทั้งคู่ต้องหยุดชะงักลง เมย์เดินตามหาซะทั่วเลยค่ะ หญิงสาวอีกคนเข้ามายืนอยู่ข้างๆชายหนุ่ม แล้วนี่ใครหรอคะ อ้อ เมย์ นี่ ฝน รุ่นน้องที่ โรงเรียนกวดวิชาหน่ะ ฝน นี่ เมย์ เพื่อนพี่ ฝนยกมือไหว้เพราะดูว่าเธอจะอายุน้อยกว่า แต่หญิงสาวตรงหน้า หาได้สนใจเธอ และยังมองเธอด้วยสายตาที่ ทำให้ ฝนรู้สึกว่า คนนี้ไม่เป็นมิตรกับเธอเอาเสียเลย หนูฝนครับ คุนท่านให้มาตาม เด็กสาว หันกลับไป ค่ะตามั่น ฝนต้องไปก่อนนะคะพี่ ชายหนุ่ม ตะโกนตามหลังเธอ แต่ฝนก็ไม่ได้หยุดหรือชะงัก จน ท๊อปเดินตามฝนจนทัน ฝน เดี๊ยวก่อนสิ ป้ามลยืนอยู่เบื้องหน้า ของเด็กทั้งสอง ท๊อปยกมือไหว้พร้อมกับกล่าวคำทักทาย สวัสดีครับ คุณป้า อ้อจ้า ผม ชื่อ ท๊อป ครับ เป็นรุ่นพี่ที่ โรงเรียนกวดวิชา ป้ามลส่งถุงข้าวของให้ตามั่น แล้วบอก กับฝนว่าจะไปนั่งรออยู่ที่ร้านกาแฟ ข้างหน้านี้ คุยกับเพื่อนเสร็จแล้ว ค่อยตามป้าไปก็ได้นะ เด็กสาวรับคำ แล้วหันไปถามกับชายตรงหน้าว่า พี่ ท๊อปมีอะไรกับฝนรึเปล่า พี่ได้ยินเรื่องพ่อกับแม่ของเธอมา เสียใจด้วยจริงๆนะ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม ค่ะ ฝนไม่เป็นอะไรแล้ว ขอบคุณที่พี่ ท๊อปเป็นห่วง เบื้องหลังท๊อปเธอเห็นเมย์ เดินใกล้เข้ามา ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฝนต้องไปก่อน ไม่อยากให้คุณป้ารอนานค่ะ เดี๊ยวสิ พี่ขอเบอร์เธอจะได้มั้ย ห๊ะ เสียงแปลกใจของฝน ทำให้ สี้หน้าท๊อปมีรอยยิ้ม ทำไมหล่ะ หวงเบอร์ด้วยหรอ คือ ฝน... หญิงสาวหยิบ มือถือเธอออกมา แล้วชายหนุ่มก็คว้ามือถือเธอไปกด เสร็จแล้วส่งคืนกลับให้เธอ อ่ะ เรียบร้อย ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ พีท๊อปคะ ทำไมเดินเร็วจัง เรากลับกันเถอะค่ะ เมย์เริ่มร้อนแล้ว พูดพร้อมกับรั้งแขน ชายหนุ่ม ไว้เจอกันนะฝน คล้อยหลังฝนไป พี่ก็บอกว่าจะมาซื้อหนังสือ เมย์ไม่น่ามาเลย เห็นมั้ยแล้วก็บ่นว่าร้อน นั่นรุ่นน้องพี่ ท๊อปหรอ อ้อ ฝนหน่ะหรอ ครับ หญิงสาว สแยะยิ้ม เบะปาก พี่สนิทกับเธอหรอคะ ชายหนุ่มตอบ อืมม สนใจเด็กนั่น มากกว่าเมย์ด้วยงั้นหรอ โธ่ เมย์ พูดอะไรไม่รู้ น้องเขายังเด็ก ผมเห็นเขาตั้งใจและขยันเรียน ก็เลยคุยด้วย ไม่มีอะไรซักหน่อย คิดว่าพี่ชอบเด็กคนนั้นหล่ะสิ แล้วพี่ ท๊อปขอเบอร์เธอมาทำไมกันหล่ะ นั่นสิ ชายหนุ่มคิด เราให้เบอร์เธอไปทำไม...

หลัง จากแยกจากป้ามลแล้ว ฝนมานั่งคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาของเธอ กับ พี่ท๊อปที่เจอกันวันนี้ พี่ท๊อป เป็นหนุ่มหล่อ เรียนเก่ง ที่สุดในโรงเรียนกวดวิชา และเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆหลายคนด้วย รวมทั้งเธอ เธอเองก็มีบางครั้งที่แอบคิดเล็กๆว่า อยากได้ยืนและเดินข้างๆพี่ท๊อป บ้างสักครั้งก็ยังดี แต่แล้วก็เหมือนฝันเมื่อ อยู่ๆพี่ ท๊อปก็เข้ามาทักทายพูดคุยกับเธอ โดยไม่มีอคติ มันทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอพองโตในขณะนั้น แต่แล้วไม่นาน ก็มีคนพูดว่า ที่ท๊อปทำแบบนั้นเพื่อ ทำให้ตัวเองดูเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ เรียกคะแนนจากสาวๆคนอื่นๆ แต่ความเป็นจริงแล้ว ใช้หญิงสาวเป็นที่บริหารสเน่ห์ของเขา วันนี้ก็คงเหมือนกันสินะ เธอคิด คิดแล้วก็น้อยใจ น้ำตามันก็พาลไหล ดูตัวเองที่ ผิวพรรณดำ หน้าตาก็ไม่ชวนมองเอาซะเลย มีดีอยู่หน่อยเดียวคือเรียนเก่ง แค่นั้นๆจริงๆ เธอหยุดคิดเมื่อเสียงโทรศัพท์ เธอดัง เธอกดรับสาย แล้วก็ต้องอึ้ง เมื่อปลายสายเป็นเสียงของ ท๊อป ทำอะไรอยู่ครับฝน กำลังจะอาบน้ำเข้านอนค่ะ หะ สามทุ่มนี่นะ ค่ะ นอนหัวค่ำจัง หญิงสาวไม่ได้สนใจกับบทสนทนาของ ท๊อปเลย เธอมัวแต่คิดเรื่องอื่นๆ และคิดว่าคงต้องพูดออกไปซะที ไม่งั้น หัวใจเธอก็คงไม่สงบ พี่ ท๊อปโทรมา เพื่อจะถามเรื่องแค่นี้หรือคะ ปลายสายถึงกับ เงียบ อึ้ง หญิงสาว รุก การได้เจอพี่วันนี้ฝนดีใจค่ะ แต่พี่อย่ามาล้อเล่นกับฝนแบบนี้อีก ครั้งก่อนนั้น พี่ยังสนุกไม่พออีกหรือ ทำไมคะการที่ฝนเกิดมาตัวดำขี้เหร่ แล้วพี่ต้องมาทำอะไรแบบนี้กับฝนด้วยหรอ สนุกมากใช่มั้ย เดี๊ยวก่อนฝน ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงตกใจที่ได้ยิน หญิงสาวพูดแบบนั้น ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม เขาก็ไม่คิดว่าหญิงที่พูดด้วยจะตัดสินใจพูดอะไรแบบนี้ออกมา พี่แค่จะโทรมาคุยด้วย เห็นเธอหายไป เจอกันก็อยากคุยด้วยไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ หญิงสาวน้ำตาไหลอาบแก้ม เธอเคยชอบผู้ชายคนนี้ นั่นมันเมื่อก่อน แต่เดี๊ยวนี้ไม่แล้ว ค่ะฝนดีใจที่ได้เจอพี่อีก ขอบคุณทียังจำกันได้ แต่พี่ไม่ต้องโทรหาฝนอีกแล้ว เดี๊ยวสิฝน ทำไม เราจะคุยกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ เหมือนเดิม หญิงสาวทวนคำ แล้วกดโทรศัพท์ตัดสายทิ้งไป