เวทย์ต้องห้ามศาสตร์ต้องรัก

9.7

เขียนโดย เฟทซัง

วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.55 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,427 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2556 20.38 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) การจากลา ที่ไม่รู้ตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หรือว่าฉันจะคิดไปเองนะ ใช่ฉันคงต้องคิดไปเองชัวร์ๆ
ระหว่างฉันเดินอยู่นั้น ฉันรู้สึกว่ามีคนจ้องฉันอยู่แฮะ หรือว่าคิดไปเอง-_-"
ใช่ๆทำไมรู้สึกว่าจะคิดไปเองบ่อยจัง
ฮึ่ยย ขนลุกชะมัดรีบขึ้นไปหานิสดีดว่า*0*
"ก๊อกๆ"
"พี่เนสหรอคะ"
"อืม"
"พี่เนสอ่านเรื่องนี้ให้ฟังหน่อยสิคะ"
"ได้สิ เรื่องไรละ"
"เรื่อง สาวน้อยเวทย์มนต์ คะ"
สาวน้อยเวทย์มนตร์งั้นหรอ ฉันนึกถึงจดหมายนั่นแฮะ ที่บอกว่าจะพาฉันไปโลกเวทย์มนต์
อะไรนั่น คงจะเป็นจดหมายหลอกนั่นแหละ ฉันจะไปมีแม่ที่แท้จริงได้ยังไงในเมื่อคนคนนั้น
ทิ้งฉันไว้ในสถานสงเคราะห์ เฮ้ออคิดแล้วสมเพชชีวิตตัวเอง
"พี่เนส!"
"เฮ้ อะไรเนี่ยนิสอย่าตะโกนสิอยู่ใกล้แค่นี้เอง"
"ก็นิสเรียกพี่เนสนานแล้วเล่าซักทีสิ"
"ก็ได้ๆ-0-"
"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีสาวน้อยคนหนึ่งชื่อว่า เวลลี่ เป็นลูกสาวขุนนางของโลกเวทย์มนตร์
เธอมีนิสัยที่ร่าเริง อ่อนโยน และเมตตา เมื่อเวลลี่อายุได้7ขวบเธอก็ต้องเสียผู้เป็นบิดาไป"
"พี่เนสๆ"
"อะไร=^="
"บิดาคือไรอ่าา"
"พ่อไง"
"ค่าาา เล่าต่อๆ"
"จากนั้น เวลลี่ ก็กลายเป็นเด็กที่เก็บตัว จนมารดาของเธออดที่จะเป็นหวงไม่ได้จึง..."
"พี่เนสๆ มารดาคือไรอ่าา"
"ยัยบ๋องเอ้ยย มารดาแปลว่าแม่-0-"
"ค่าๆต่อ"
"จึงต้องทำทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สามารถทำให้เวลลี่สามารถร่าเริงได้อีกเลย มารดาของเธอทั้ง
จัดสวนดอกไม้ที่เธอชอบ หาเพื่อนมาให้เธอเล่น พาเธอเที่ยวในเมือง และก็ไม่วายที่จะซื้อของเล่นให้เวลลี่ มารดาของเธอเหนื่อยใจไม่ใช่น้อย ตั้งแต่สามีของเธอตายไปเธอก็ต้องสู้มาตลอด
ทั้งหาเงิน ทั้งเคลียปัญหาต่างๆ และเรื่องของเวลลี่"
และแล้วฉันก็หยุดอ่าน ฉันสงสัยว่าทำไมยัยนิสถึงเงียบจังที่แท้ก็หลับไปแล้วนิเองฉันจึง
เก็บนิทานห่มผ้าให้นิสและปิดไฟเดินกลับห้องตัวเอง แต่เอ๊ะ ความรู้สึกนี้อีกแล้วความ
รู้สึกที่เหมือนมีใครจ้องอยู่
ฮึ่ยย ขนลุกอีกแล้วรีบกลับห้องดีกว่า
และเมื่อฉันเปิดประตูเข้ามา ก็ปิดประตูเปิดไฟตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ
ค้างคาวมันมาจากไหนเกลียดค้างคาวT^T
"อร้ายๆไอค้างคาวบ้า ออกไปจากห้องช้านนนนะ"
ไม่กล้าเดินไปไล่มันอ่าาาพูดอย่างเดียวก็พอมั้ง
เอ่อห๊ะ0_o
คะ...ค้างคาวนั้นกะ..กลายเป็นตาแก่คนนึง
อร้ายฉันต้องฝันไปแน่ และแน่นอนว่าฉันต้อง
"กรี๊ดดดดด!"
"ออกไปนะไอตาแก่โรคจิตตต"
"คุณหนูครับ กระผมมารับท่านแล้วครับ"
"คุณนง คุณหนูอะไรกัน ฉะ..ฉันไม่ใช่คุณหนูนะ"กลัวชะมัดดดT^Tเกิดมาพึ่งเคยพบเคยเห็น
ค้างคาวกลายเป็นคน หรือว่าจะเป็นแวมไพร์ เอ๊ะแวมไพร์หรอ เอ็ดเวิร์ด คาร์ไลน์ ป่าวหว่า
ในเรื่องทไวไลท์อ่าาา
เอ๊ะยัยบ้านี่ตาคนนี้แก่จะตายจะเป็นเอ็ดเวิร์ดได้ยังงายยย
"ท่านหญิง ลิเดีย กำลังหรอคุณหนูอยู่ะครับ"ตาแก่นี่บอกว่าคนที่ชื่อลิเดียรออยู่ใช่ไหม ไม่จริง
จะมารับแล้วงั้นหรอที่แต่จดหมายพึ่งมาวันนี้เองนะ ทำไมละ
"ไม่ ไม่!แม่ของฉันคือ แอนนา ไม่ใช่ลิเดียอะไรนั่นแอนนาแอนนาเท่านั้นแอนนาคือแม่ของฉัน"
"มนุษย์สามีภรรยาคู่นั้นรับเลี้ยงคุณหนูเล็กจนโตก็จริงแต่บิดาและมารดาของคุณหนูคือท่านหญิง
ลิเดีย กับ ท่านชาย มอเวล์ลไม่ใช่มนุษย์แอนนากับเจม"
"ไม่จริง ถ้าเป็นพ่อแม่ของฉันพวกเขาคงไม่ส่งฉันไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์หรอก!แล้วถ้า
แอนนากับเจมไม่มาช่วยฉันจากสถานสงเคราะห์นั่นฉันคงกลายเป็นเด็กไร้ พ่อแม่"
"คุณหนูครับที่จริง ท่านหญิลิเดียเป็นคนพาคุณหนูมาที่บ้านมนุษย์แห่งนี้เพราะเกิดสงครามที่
โลกเวทย์มนตร์กับโลกปีศาจสงครามครั้งนั้นมีปีศาจมากมายเกินกว่าที่บรรดาพ่อมดและแม่มดจะ
รับมือไหวท่านหญิงจึงให้คุณหนูมอยู่โลกมนุษย์วางไว้หน้าบ้านของแอนนากับเจมซึ่งท่านหญิง
ทราบมาว่าเขาทั้งสองต้องการบุตร"
"เหอะ เมื่อมีสงครามก็ต้องมีวันที่สงครามสงบสิแล้วทำไมตอนที่สงครามสงบผู้หญิงคนนั้นไม่
มารับฉันกลับไปละ"
"ก็เพราะว่าท่านหญิงเอ่อ ให้ท่านหญิงเป็นคนเล่าดีกว่าครับไปกันเถอะครับ"
"ไม่ฉันไม่ไปฉันจะอยู่ที่นี่ฉันไม่เชื่อคุณหรอกโลกแบบนั้นไม่มีอยู่จริง!"
"ถ้าคุณหนูไม่ไปเห็นทีผมต้อง จัดการกับแม่ลูกคู่นั้น"
"ไม่ ไม่นะคุณอย่าทำอะไรแอนนากับนิสนะ"
"งั้นก็มากลับกระผมสิครับ ไม่งั้น..."
"โอเคๆ ฉันไปก็ได้แต่ถ้าโลกเวทย์มนตร์นั่นไม่มีอยู่จริงนายตายแน่"
"ครับ"
"แต่ว่านะก่อนจะไปฉันขอเขียนจดหมายได้รึเปล่า" เหมือนตาแก่นี่จะคิดหนักนะ
"ครับ"
ไม่รอช้าฉันไปหยิบปากกากับกรุะดาษมาแล้วเขียนว่า
' แม่พ่อนิส เนสต้องไปทำบางอย่างขอโทษที่ไม่ได้ล่ำลาก่อนไปแต่เชื่อเถอะคะว่าเนสจะกลับมา'
ฉันเขียนด้วยน้ำตาก่อนจะเดินตามตาแก่นั่นไป....
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา