นักเรียนหน้าใหม่กับนายเย็นชา[EXO]
10.0
เขียนโดย Pimnalita
วันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.38 น.
12 ตอน
4 วิจารณ์
19.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2557 19.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่ซิน ฉันว่าเธอกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีมั้ย เดี๋ยวจะไม่สบายเอา"ดีโอบอกฉันด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวค่อยเปลี่ยนตอนกลับบ้านแล้วก็ได้"
"แต่ฉันว่า..."
"มีอะไรรึป...ซินทำไมเธอตัวเปียกขนาดนี้ ตกน้ำหรอ"ยังไม่ทันที่ดีโอพูดจบคริสก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
"คือซินกับจงอินถูกขังบนดาดฟ้าน่ะ แล้วฝนก็ตก"ดีโอเล่าแทน
"ฉันว่าเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย"
"คือ..บ้านฉันน่ะ อยู่ต่างจังหวัดฉันยังหาที่พักไม่ได้น่ะ ถ้าจะไปเปลี่ยนที่บ้านก็ต้องนั่งรถไปหลายชั่วโมง"
"งั้นไปเปลี่ยนบ้านฉัน"
"ห๊ะ"
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ป่ะไปกัน"
"ฉันไปด้วย"ดีโอพูด
"นายอยู่เรียนไปเถอะเราไปกันแป้ปเดียว อีกอย่างจะให้เทาอยู่คนเดียวได้ไงล่ะ"
"นั่นสิฉันลืมเทาไว้ที่ห้องน้ำ"พูดจบดีโอก็รีบวิ่งไปทันที
"ไปกันเถอะ"
"จะไปไหนกันหรอ"นี่มันเสียงจงอินนี่
"จงอิน"
"เธอจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้านฉันน่ะ"คริสตอบ
"บ้านฉันใกล้กว่า ไปบ้านฉันเถอะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรจงอินก็ดึงมือฉันไป ทิ้งเหลือไว้เพียงคริสที่กำลังจะเดินมาแต่มีคนมาขอถ่ายรูปก่อน
บ้านจงอิน
"อ่ะนี่เสื้อผ้าของแม่ฉัน หวังว่าเธอคงใส่ได้"
"แม่นายนี่แต่งตัวน่ารักดีจัง"
"เขาชอบหลอกตัวเองว่าอายุ 18"
"ฮ่าๆ แล้ว...ห้องน้ำอยู่ไหนหรอ"
พูดจบจงอินก็เปิดประตูให้แต่นี่มัน...ห้องนอนนะ
"นี่มันห้อง.."
"ในห้องฉันมีห้องน้ำน่ะ บ้านฉันมีแต่ห้องน้ำส่วนตัว"
"อ่อ ห้องนายสวยดีนะ"
"เธอชอบหรอ"
"อืม ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ"
"ถ้าเธอชอบมาอยู่ด้วยกันมั้ย"
จงอินได้แต่พูดกับอากาศและสายลมเท่านั้น มันยากสำหรับเขากับการที่เขาจะพูดแค่ประโยคสั้นๆออกไป แล้วยิ่งเมื่อกี้ที่เธอบอกว่าเธอชอบ ลู่ห่าน มันทำให้เขารู้ว่าโอกาสของเขามันมีน้อย
ลู่ห่านเป็นพี่แท้ๆของจงอิน แต่ตอนนี้ลู่ห่านเรียนอยู่ที่จีน เขารู้สึกไม่อยากให้ลู่ห่านกลับมา ไม่อยากจริงๆ.....
"เสร็จแล้ว นายจะไปเรียนต่อเลยมั้ย"
"ไม่ล่ะ มันจะเลิกเรียนอยู่แล้ว..อืมเธอใส่ชุดนี้น่ารักดีนะ"
"จริงหรอ "ฉันพูดพร้อมหมุนตัว
ตุ้บ
"โอ๊ะ!"ในขณะที่ฉันเดินไปหาจงอินที่นั่งที่เตียง ก็ดันมาสะดุดขาตัวเอง ล้มทับจงอิน
ในห้องตอนนี้เงียบซะจนได้ยินเสียงลมหายใจของเราสองคน หน้าที่ห่างกันไม่กี่เซนติเมตรทำเอาฉันใจเต้นแรงอยู่ไมใช่น้อย บ้าน่า..ฉันไม่ได้ชอบเขา ไม่ชอบ ฉันชอบลู่ห่าน ฉันเชื่ออะไรเขาไม่ได้ เขาบอกจะมาเจอฉันก่อนไปก็ไม่มา กลับส่งลู่ห่านพี่ชายเขามาแทนและวันนั้นลู่ห่านก็บอกชอบฉันพร้อมกับหอมแก้ม ฉันสับสนมากๆสับสนจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบใครระหว่างจงอินกับลู่ห่าน เป็นไงล่ะ ความรักของเด็กสิบขวบ
"เอ่อ..เธอนี่ตัวไม่เบาเลยนะ"
"เ่อ่ิอ...ขขะ..ขอโทษน้ะ"
"ช่างมันเถอะมันเป็นอุบัติเหตุหนิ"
ปัง
เสียงเปิดประตูห้องของจงอินเสียงดัง จนทำให้จงอินที่กำลังจะเข้าห้องน้ำหยุดชะงัก
"คริส"
"เอ่อ.."
"นายมาที่นี่ทำไมหรอ นายไม่เปียกหนิ"
"เอ่อ...นั่นสินะฉันมาทำไม ทำไมนะ ไม่รู้สิขาฉันมันพามาเอง"
"ฉันงงนะเนี่ย"
"ฉันก็สับสน"
"คริส"
"เฮ้ๆคริส นายดื่มรึป่าว"จงอินที่เงียบตั้งนานก็พูด
"ป่าวนะ หรือฉันจะ..."
"จะ?"
"หรือว่าฉันจะชอบเธอ"
"ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวค่อยเปลี่ยนตอนกลับบ้านแล้วก็ได้"
"แต่ฉันว่า..."
"มีอะไรรึป...ซินทำไมเธอตัวเปียกขนาดนี้ ตกน้ำหรอ"ยังไม่ทันที่ดีโอพูดจบคริสก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
"คือซินกับจงอินถูกขังบนดาดฟ้าน่ะ แล้วฝนก็ตก"ดีโอเล่าแทน
"ฉันว่าเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย"
"คือ..บ้านฉันน่ะ อยู่ต่างจังหวัดฉันยังหาที่พักไม่ได้น่ะ ถ้าจะไปเปลี่ยนที่บ้านก็ต้องนั่งรถไปหลายชั่วโมง"
"งั้นไปเปลี่ยนบ้านฉัน"
"ห๊ะ"
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ป่ะไปกัน"
"ฉันไปด้วย"ดีโอพูด
"นายอยู่เรียนไปเถอะเราไปกันแป้ปเดียว อีกอย่างจะให้เทาอยู่คนเดียวได้ไงล่ะ"
"นั่นสิฉันลืมเทาไว้ที่ห้องน้ำ"พูดจบดีโอก็รีบวิ่งไปทันที
"ไปกันเถอะ"
"จะไปไหนกันหรอ"นี่มันเสียงจงอินนี่
"จงอิน"
"เธอจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้านฉันน่ะ"คริสตอบ
"บ้านฉันใกล้กว่า ไปบ้านฉันเถอะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรจงอินก็ดึงมือฉันไป ทิ้งเหลือไว้เพียงคริสที่กำลังจะเดินมาแต่มีคนมาขอถ่ายรูปก่อน
บ้านจงอิน
"อ่ะนี่เสื้อผ้าของแม่ฉัน หวังว่าเธอคงใส่ได้"
"แม่นายนี่แต่งตัวน่ารักดีจัง"
"เขาชอบหลอกตัวเองว่าอายุ 18"
"ฮ่าๆ แล้ว...ห้องน้ำอยู่ไหนหรอ"
พูดจบจงอินก็เปิดประตูให้แต่นี่มัน...ห้องนอนนะ
"นี่มันห้อง.."
"ในห้องฉันมีห้องน้ำน่ะ บ้านฉันมีแต่ห้องน้ำส่วนตัว"
"อ่อ ห้องนายสวยดีนะ"
"เธอชอบหรอ"
"อืม ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ"
"ถ้าเธอชอบมาอยู่ด้วยกันมั้ย"
จงอินได้แต่พูดกับอากาศและสายลมเท่านั้น มันยากสำหรับเขากับการที่เขาจะพูดแค่ประโยคสั้นๆออกไป แล้วยิ่งเมื่อกี้ที่เธอบอกว่าเธอชอบ ลู่ห่าน มันทำให้เขารู้ว่าโอกาสของเขามันมีน้อย
ลู่ห่านเป็นพี่แท้ๆของจงอิน แต่ตอนนี้ลู่ห่านเรียนอยู่ที่จีน เขารู้สึกไม่อยากให้ลู่ห่านกลับมา ไม่อยากจริงๆ.....
"เสร็จแล้ว นายจะไปเรียนต่อเลยมั้ย"
"ไม่ล่ะ มันจะเลิกเรียนอยู่แล้ว..อืมเธอใส่ชุดนี้น่ารักดีนะ"
"จริงหรอ "ฉันพูดพร้อมหมุนตัว
ตุ้บ
"โอ๊ะ!"ในขณะที่ฉันเดินไปหาจงอินที่นั่งที่เตียง ก็ดันมาสะดุดขาตัวเอง ล้มทับจงอิน
ในห้องตอนนี้เงียบซะจนได้ยินเสียงลมหายใจของเราสองคน หน้าที่ห่างกันไม่กี่เซนติเมตรทำเอาฉันใจเต้นแรงอยู่ไมใช่น้อย บ้าน่า..ฉันไม่ได้ชอบเขา ไม่ชอบ ฉันชอบลู่ห่าน ฉันเชื่ออะไรเขาไม่ได้ เขาบอกจะมาเจอฉันก่อนไปก็ไม่มา กลับส่งลู่ห่านพี่ชายเขามาแทนและวันนั้นลู่ห่านก็บอกชอบฉันพร้อมกับหอมแก้ม ฉันสับสนมากๆสับสนจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าฉันชอบใครระหว่างจงอินกับลู่ห่าน เป็นไงล่ะ ความรักของเด็กสิบขวบ
"เอ่อ..เธอนี่ตัวไม่เบาเลยนะ"
"เ่อ่ิอ...ขขะ..ขอโทษน้ะ"
"ช่างมันเถอะมันเป็นอุบัติเหตุหนิ"
ปัง
เสียงเปิดประตูห้องของจงอินเสียงดัง จนทำให้จงอินที่กำลังจะเข้าห้องน้ำหยุดชะงัก
"คริส"
"เอ่อ.."
"นายมาที่นี่ทำไมหรอ นายไม่เปียกหนิ"
"เอ่อ...นั่นสินะฉันมาทำไม ทำไมนะ ไม่รู้สิขาฉันมันพามาเอง"
"ฉันงงนะเนี่ย"
"ฉันก็สับสน"
"คริส"
"เฮ้ๆคริส นายดื่มรึป่าว"จงอินที่เงียบตั้งนานก็พูด
"ป่าวนะ หรือฉันจะ..."
"จะ?"
"หรือว่าฉันจะชอบเธอ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ